Radioamateur vergunning in Thailand: Wetgeving (slot)

Radiowetgeving is, zoals alle wetgevingen, een zeer gecompliceerde materie. Het specifieke aan radiowetgeving is dat deze wereldwijd zowat overal dezelfde is, met natuurlijk enkele landsgebonden uitzonderingen.

Daar radiosignalen niet grensgebonden zijn was er dus nood aan degelijke wereldwijde afspraken. VHF-UHF-SHF signalen beperken zich, wat afstand betreft, meestal tot de optische horizon en dit kan dus nationaal geregeld worden. Daarentegen LF en HF signalen kunnen zich over gans de wereld verspreiden en moeten dus ook op wereldvlak geregeld worden. Dit alles gaat onder de hoede van het IRU, International Radio Union met zetel te Geneve. In de groene boeken RR1, RR2 ( Radio Regulation) wordt dit allemaal netjes en, voor de leek, in een onbegrijpelijke technische taal beschreven. 

Het bruikbare spectrum is beperkt en zo dus moet iedere gebruiker zijn eigen bruikbaar plaatsje in de ether krijgen: de marine, de luchtvaart, de veiligheids- en hulpdiensten, de GSM operatoren en, ja ook de radioamateurs, kregen hun eigen plaats in het toch al zo beperkte spectrum. Deze toegewezen plaatsjes kwamen er niet zomaar, maar kwamen er wegens het belang en nut, welke de overheden inzagen, van het bestaan van het radioamateurisme.

In Thailand wordt natuurlijk ook deze wetgeving, wat professioneel radioverkeer betreft opgevolgd. Doch op gebied van radioamateurisme is de wetgeving hier afwijkend van wat in de meeste landen geldt. Daar Thailand geen lid is van het CEPT/ECPT European Conference of Post and Telecom, wat een Europese instelling is, en voor Europa wereldwijd de belangen verdedigt, zowel professioneel als op amateurgebied. en Thailand tevens niet voldoet aan de standaardvoorwaarden voor radioamateurs, gesteld door de Europese instellingen, in samenspraak en overeenkomst met andere continenten is er dus geen uitwisseling van radioamateur vergunningen mogelijk, tenzij een afzonderlijke van land tot land overeenkomst gesloten wordt: het reciprocal agreement. ( waarover in een vorig artikel meer uitleg door ondergetekende gegeven werd)

Nu voor de radioamateur in Thailand

Het is ten strengste verboden in het bezit te zijn van radioamateur apparatuur zonder radioamateurvergunning. Indien betrapt wordt je behandeld als een crimineel want je wordt aanzien als een spion of iemand met slechte bedoelingen. Dus een goede raad: voer GEEN apparatuur in of gebruik er geen zonder geldige vergunning. De mogelijke problemen wegen niet op tegen wat je ermee kan aanvangen.

Sommige amateurbanden, welke wereldwijd aan de radiozendamateur toegekend zijn, zijn dit niet in Thailand daar deze banden gebruikt worden door de veiligheidsdiensten of andere gebruikers. Zo is er de 430-440MHz ( 70cm ) totaal verboden daar deze frequentieband nog steeds door politie gebruikt wordt. Het bezit van een toestel met deze frequentieband is verboden in Thailand want je zou er de politie mee kunnen beluisteren of hun uitzendingen verstoren. Zo was de 3,5MHz ( 80m ) enkel te gebruiken in geval van wedstrijden en op aanvraag bij het NTC. De 80m band wordt nog gebruikt door oude broadcast stations. Nu is die band sedert een paar jaar wel toegestaan voor de radioamateurs als secundaire gebruiker, wat betekent dat je storingen van de primaire gebruikers moet aanvaarden maar er zelf geen mag veroorzaken.

Op gebied van gebruikte vermogens is er ook een afwijking tot de rest van de wereld. Het vermogen is hier beperkt tot 100Watt ( + 3dB ) op HF en dit door de onmogelijkheid van het bekomen van een expert license, welke wel hogere vermogens toelaat (met alle respect maar de enkel de koning heeft een expert license).

Een vergunde radioamateur, welke in Thailand van op een andere plaats, dan deze waar zijn stationlicense op slaat (zie vorig artikel ) wil uitzenden, zou in principe een andere stationlicense moeten aanvragen voor deze tijdelijke locatie. Dit is een probleem bij activatie van bepaalde eilanden, de zogenaamde IOTA ( Islands On The Air ). Wegens de lange tijdsduur tot het bekomen van zo een stationlicense en de administratieve rompslomp omtrent zou het in de praktijk bijna onmogelijk zijn een DX-peditie in Thailand te organiseren.

Storingen: in geval van storingen, afkomstig van een radioamateurstation is het de radioamateur die moet bewijzen dat niet hij, maar het gestoorde apparaat technisch niet in orde is. Een Cd-speler of een vaste telefoon is trouwens niet gebouwd om radiosignalen te kunnen ontvangen. Indien zo een toestel het wel doet dan is er duidelijk iets fout met dat betreffend toestel en niet bij de radioamateur. Dus de wereld op zijn kop. Gelukkig zijn er ook hier reeds vele TV ontvangstantennes verdwenen want met hun breedband ontvangstversterkers waren zij echt de grootste bron van moeilijkheden voor de zendamateur. Deze spullen ontvangen trouwens alles wat ze moeten en ook wat ze niet moeten ontvangen en versterken het dan nog eens. Dus je kon beter niet in de buurt van zoiets wonen want volgens de wetgeving is de radioamateur de klos.

Gentlemens’ agreements

De radioamateurs hebben wereldwijd ook verschillende ongeschreven wetten:

• Er wordt NIET over politiek of religie gesproken.
• Er wordt geen muziek uitgezonden.
• Men gedraagt zich als een “gentleman” en gebruikt geen schunnige taal.
• Er worden geen berichten voor derden uitgezonden. Daarvoor gebruik je andere middelen dan een amateurstation.
• Een radioamateur respecteert de algemeen geldende wetgevingen afspraken i.v.m. bandsegmenten voor de verschillende modulatie vormen.

Zoals lezer kan vaststellen is radioamateurisme niet de meest eenvoudige hobby om in Thailand (ook elders) te beoefenen. Veel gemakkelijker is een spelletje poolbiljart of petanque spelen.

LS   Lung Addie   HS0ZJF   XU7AFU ON4AFU