Daar moet op gedronken worden
Met de Boeddhistische Lent in het vooruitzicht, wordt in Thailand weer eens de puriteinse ethiek van alcoholverslaving gepredikt. Alsof de vele betuttelende wetten, die de consumptie moeten beperken niet genoeg zijn, besteedt de Thai Health Promotion Foundation (ThaiHealth) belastinggeld op de jaarlijkse campagne, die onrealistische doelen met een lachwekkende strategie nastreeft.
Campagne
ThaiHealth kondigde een “krachtige campagne” aan om gedurende de drie maanden van de Boeddhistische Lent, dat op 9 juli begint, geen alcoholische dranken te gebruiken. Het is opnieuw een poging om de belangrijkste problemen van alcoholgebruik verdoezelen, namelijk alcoholverslaving en alcoholgebruik door minderjarigen en alcohol in het verkeer. Net als de wetten, die de verkoop van alcohol op bepaalde tijden en bepaalde dagen verbieden, heeft de campagne tot doel alcoholgebruik tijdelijk te beperken.
Bundit Sornpaisarn, adjunct-directeur van ThaiHealth, zei dat dit jaar de anti-alcohol campagne voorziet in het creëren van alcoholvrije gebieden in ten minste één district van elke provincie en is gericht op alcoholisten en “normale” drinkers. Er worden ook per provincie minstens 500 mensen aangeworven om de campagne te promoten.
Gericht op alcoholisten
Oké, laten we onder het genot van een drankje eens nadenken om de campagne kristalhelder voor ogen te krijgen. Het is duidelijk dat de drie maanden lange actie om van alcoholgebruik af te zien best kan lukken bij sociale drinkers. Dat zijn geen alcoholisten
Maar de campagne wil zich dit jaar juist richten op degenen, die wél als alcoholist beschouwd kunnen worden, Het is een strategie waarbij ik neig om mijn glas nog een keer met een geïmporteerd biertje te vullen, waarop invoerbelasting is geheven, Die belasting wordt dus mede gebruikt om de anti-alcoholcampagne te financieren.
Hoe kan men in het aangewezen district het drinken van alcohol voorkomen? Zijn die 500 mensen, die zijn aangeworven, in staat mensen te overtuigen om drie maanden geen alcoholische dranken te gebruiken? Begrijp me niet verkeerd, ik bewonder mensen, die hun alcoholgebruik kunnen verminderen of aan deze campagne willen deelnemen. Maar degenen die uit hun eigen vrije wil willen drinken, moeten met rust worden gelaten. Het is een kwestie van eigen keus.
Absurde wetten
Veel drinkers zijn geen alcoholisten, het zijn verantwoordelijke burgers en volwassen genoeg om zelf te beslissen hoe ze hun consumptie van alcohol in de hand moeten houden. Eventueel advies over hoe men alcoholgebruik kan beperken vanwege de gezondheid of geldbesteding is te waarderen, maar dat geldt niet voor elk verbod op alcohol op welke tijd van de dag of het jaar dan ook.
Onze wetten zijn absurd. De Alcohol Control Act van 2008 verbiedt verkoop van alcoholische dranken van 2 tot 5 uur ’s middags en van middernacht tot 11 uur ’s morgens. Alcoholverkoop is ook verboden op verkiezingsdagen en religieuze dagen. Een nieuwe besluit, dat in januari 2015 door deze regering is uitgevaardigd, beperkt bovendien de verkoop van alcohol in amusementsgelegenheden tot van 7 uur ’s avonds tot middernacht.
Valse overtuiging
De wetgevers moeten er een valse overtuiging op nahouden, dat mensen geen goede beslissingen kunnen nemen over hun alcoholinname en de hulp van de staat nodig hebben om dit te doen. Ze vergeten ook, dat mensen niet allemaal dezelfde werktijden hebben en dat die mensen buiten de voorgeschreven goedgekeurde uren ook wel eens een drankje willen kopen.
Zijn onze wetten en deze ThaiHealth-campagne goed om overmatig drinken, alcoholisme en alcoholmisbruik tegen te gaan? Ik geloof van niet! Degenen die sterk afhankelijk zijn van drank kunnen hun drankvoorraad op andere tijden aanvullen en te veel blijven drinken. Tegelijkertijd vinden mensen die af en toe drinken, sociaal of uit gewoonte, het frustrerend om hun normale leven te moeten aanpassen aan die voorschriften.
Advies over alcoholbeperking
Alcoholverbruik is al heel lang een deel van het maatschappelijk leven in Thailand. Na verloop van tijd kunnen sommige mensen overgaan naar overmatig drankverbruik of verslaving, en die hebben hulp nodig. Gezondheidswerkers zouden zich beter kunnen richten op probleemdrinkers, adviezen geven aan alcoholmisbruikers en meer collectieve campagnes moeten voeren, die tips aan mensen geven om hun drankgewoontes terug te dringen.
De benadering van gedwongen onthouding werkt niet.
Zo, schenk mij nog maar een keer in!
Bron: Soms vrij vertaald redactioneel commentaar van Surasak Glahan in de Bangkok Post van 26 juni 2017
De Thaise wetgever speelt handig in op bestaande Thaise gewoontes waardoor de maatregel zeker een kans van slagen heeft. Zo ken ik twee redelijk zware drinkers – één nuttigt soms wel 12 grote flessen bier in een paar uur tijd zonder overigens van z’n stoel te rollen – die zich de afgelopen jaren al vrijwillig onthouden hebben van alcohol tijdens de boeddhistische lente. En goed voorbeeld doet immers goed volgen.
Sommige Nederlanders geloven aan goede voornemens in het nieuwe jaar. Meestal houden ze dat maar een paar weken vol. De Thai lijkt wat succesvoller daarin. Daarmee wil ik niet beweren dat Thaise mensen meer karakter hebben dan Nederlanders, het verschil is waarschijnlijk dat de voornemens van de Nederlanders geen einddatum kennen waardoor het uitzichtloos wordt. Een voornemen om drie maanden niet te drinken is makkelijker vol te houden. Heel verstandig dus.
De effecten van “oude” alcoholmaatregelen zijn moeilijk te beoordelen zonder gedegen onderzoek. Overheden houden er niet van om om zulke onderzoeken te doen omdat ze dan het risico lopen dat aangetoond wordt dat ze de verkeerde maatregelen hebben genomen. Dat is echter zeker niet typisch thais.
Hans, ‘lent’ staat voor vasten en betekent niet ‘lente’…….
Ik vind dat iedere campagne ter bestrijding van alcoholgebruik te prijzen is. Dat je op deze voorgestelde wijze al een bepaalde groep drinkers kunt bereiken is al winst. De notoire drinkers (en dat zijn er meer dan er gedacht wordt) bereik je hier niet mee. Die maakt het zelf wel uit of eigelijk dat denken ze, maar het is de behoefte aan alcohol die leidend is. Verslaving en je zelf niet onder controle hebben. Er zijn er te veel die het lichaam vergiftigen en pas als ze er doodziek van worden een periode inboeten. Ik prijs mij gelukkig wel de juiste controle te hebben over mijn geest en lichaam en zou zo graag zien dat anderen dit ook kunnen. Een wens die niet in vervulling gaat, want de verleidingen zijn voor velen te groot om de maat te houden.
“Veel drinkers zijn geen alcoholisten, het zijn verantwoordelijke burgers en volwassen genoeg om zelf te beslissen hoe ze hun consumptie van alcohol in de hand moeten houden. Eventueel advies over hoe men alcoholgebruik kan beperken vanwege de gezondheid of geldbesteding is te waarderen, maar dat geldt niet voor elk verbod op alcohol op welke tijd van de dag of het jaar dan ook.”
Lees ik hier nu (tussen de regels door) een pleidooi voor de legalisering van alle verdovende en/of verslavende middelen zoals marihuana, cocaïne, heroïne, crack, etc.?
“Sociale drinkers. Dat zijn geen alcoholisten“
Sociale drinkers zijn nou juist wel alcoholisten, of – nog maar pas aan dat sociale drinken begonnen – worden dit al spoedig en gewoonlijk onafwendbaar. Samen naar de kroeg gaan zou niet bestaan als de mens niet algemeen een (beetje te veel) onderworpene was aan zijn sociaal zijn. Algemeen, dus maar bij uitzondering niet. Inzicht heeft een individuele grondslag. Verleiding een sociale.
Het hele verhaal over het nemen van de “goede beslissingen kunnen nemen over hun alcoholinname“ is mank en loopt dan ook uit op “Na verloop van tijd kunnen sommige mensen overgaan naar overmatig drankverbruik of verslaving“. En dat “sommige mensen“ zijn er zo veel dat “de meeste mensen“ (heel terughoudend geformuleerd) zelfs wel eens een betere benadering van de werkelijkheid zou kunnen zijn. In ieder geval zijn het er genoeg om het verkeer meer dan dubbel zo gevaarlijk te maken is, als gewoon alcohol niet bestond (is in de Thaise situatie met cijfertjes aangetoond). En dan sterven nog niet eens alle alcoholisten wel aan hun alcohol, maar niet in het verkeer (is met cijfertjes op zijn minst aannemelijk gemaakt).
De maatregelen die men in Thailand neemt kun je natuurlijk bekritiseren op hun verwachte effect. Als je een hardnekkig kwaad bestrijd, heb je altijd te maken met het pogen te ontgaan van het bedoelde effect. Dus moet maar geen maatregelen geprobeerd worden? Niet tegen alcohol, niet tegen belastingontduiking, niet tegen fraude? Niet tegen te hard rijden op de openbare weg? Ieder kan toch zelf wel bepalen wat er nog mee door kan, zoals hoe hard hij rijdt nog veilig is? En hoeveel hij drinkt nog verantwoord is? Ik vind dit het verkeerd soort liberalisme.
Men kan natuurlijk een volledige drooglegging overwegen zoals destijds in de VS. Een zegen voor de maffia. Wil men de mens tegen zichzelf in bescherming nemen dan valt er nog wel meer te overwegen: Auto’s die niet sneller kunnen dan 100 km per uur bv. (eigenlijk al onverantwoord snel!) Immers: als men snelle auto’s verkoopt wordt er ook vaak te hard gereden. Als men alcohol verkoopt wordt er ook vaak te veel gedronken.
De maatregelen die men nu neemt halen volgens mij weinig uit. Als ik een paar blikjes bier wil kopen wijst men op de klok: Sorry mister!
De echte dronkelappen komen echt wel aan hun Lao Khao. Kopen dat niet in de supermarkt volgens mij.
Hier in de streek, in Isaan ergens in de provincie Sakun Nakhon, heb ik wel degelijk ondervonden dat Boeddhist Lent een effect heeft.
Niemand zal zich hier in het hoofd halen om wat voor een bijeenkomst of feest dan ook te organiseren tenzij absoluut noodzakelijk.
Er wordt nauwelijks ‘gesocialiseerd’, en indien wel, zonder alcohol.
De verkoop in onze shop van alcoholische dranken vermindert drastisch. Echt, het zijn drie zeer kalme maanden aangaande plezier maken.
Wanneer deze periode afloopt, hervat de gewone gang van zaken zich. Er is dus heel zeker een bewuste periode van soberheid.
Dit in tegenstelling wanneer ik in Nongprue (vlak bij Pattaya) woonde – ik wist niet eens wat Boeddhist Lent betekende omdat het geen invloed had op het dagdagelijkse leven. Buiten een tempelbezoek en nadien werd er vrolijk feest gevierd … .
Alcohol is zo ongeveer de meest verslavende en gevaarlijke harddrug.
https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/welke-drug-is-de-gevaarlijkste/
Echter geniet een zuipschuit nog altijd van de nodige sympathie…..het zijn levensgenieters…..wie niet (mee) drinkt is een droogstoppel en hoort er niet bij.
Alcohol mag ,althans in onze contreien, gepromoot worden er worden prijzen en diploma’s voor uitgedeeld en je mag er thema feestjes rond bouwen.
Het meest hypocriete vind ik die zuipschuiten die met een glas wodka in de ene hand en in de ander hand een sigaret staan te brullen hoezeer zij wel tegen drugs zijn…..
Alcohol mag een drug zijn, en verslavend.
Maar het leven bestaat uit meer dan op rauwe wortels en kroppen sla knagen.
Je wilt ook plezier hebben in je leven.
En ja, sommige mensen kunnen dat plezier niet aan.
Zoals dat voor alle “plezier” geldt.
Kijk maar naar de mensen, die de hele dag met hun smartphone bezig zijn,of mensen met een enorm overgewicht door het vele eten, of mensen met een sexverslaving.
Ik drink zelf nauwelijks alcohol, een enkele keer een (1!) blikje bier, als het erg warm is geweest overdag.
En daar heb ik de laatste maand geen last van gehad.
Maar ik gun ieder het zijne.
Het gaat in het leven niet alleen om hoe lang je het kunt rekken, maar ook over “hoe leuk vind je het nog.”