Heiligt het doel alle middelen?
Winkelcentra Bangkok gesloten
Door Khun Peter
Als partijen strijden voor iets wat in hun ogen rechtvaardigheid is, hoe ver mag je dan gaan? Deze discussie wordt nu gevoerd in Bangkok waar de roodhemden het commerciële centrum van de hoofdstad hebben geblokkeerd.
De red-shirts oogden waardering en respect voor het beheerste optreden tot nu toe. Met uitzondering van de primitieve ‘bloedactie’, want daar hadden maar weinig Thai (inclusief redshirts) begrip voor.
Ook kan je als onpartijdig toeschouwer sympathie hebben voor de gevoelens van woede en onrecht die leeft bij de redshirts. Immers tot twee keer toe is er een democratisch gekozen regering afgezet door het leger. De rijkdom en welvaart in Thailand wordt verdeeld onder de elite en de arme Thai in het Noorden en Noordoosten moeten het maar uitzoeken.
Thaksin was in de ogen van de Thaise onderklasse de enige die echt wat voor hen deed. En of dat nu vooral uit eigenbelang was dat doet er toe. Voor het eerst sinds jaren ging het wat beter op het platteland. Dit heeft gezorgd voor een bijna onrealistische loyaliteit richting de miljardair Thaksin. Als je eenmaal het hart van een Thai verovert dan is dat kennelijk voor altijd.
Bezetting- winkelcentra Bangkok
De Thai op het platteland zijn zich meer en meer in politiek gaan interesseren omdat ze begrijpen dat ze nu het verschil kunnen maken. Dat iedere stem telt en er nu eindelijk naar hun geluisterd word.
Het argument dat de redshirts betaald worden om te demonstreren en daardoor slechts een soort B-acteurs zijn, is in mijn ogen grote onzin. In Thailand is er geen sociale dienst en worden er geen subsidies verstrekt aan iedereen en nog wat. Een boer die een week in Bangkok verblijft om te protesteren voor zijn idealen, heeft een gezin thuis die ook moeten eten. Als hij niet kan werken moet daar inkomsten tegenover staan, dat lijkt me niet minder dan billijk.
Het is nog steeds onduidelijk hoe groot de aanhang van de UDD werkelijk is en hoe krachtig de zwijgende meerderheid is. De enige manier om daar achter te komen is inderdaad om nieuwe verkiezingen uit te schrijven.
De meest recente actie, de blokkade van het Ratchaprasong kruispunt, laat zien dat het in het slechtste geval ook snel de verkeerde kant op kan gaan. Het is aan de regering van premier Abhisit te danken dat het niet verder escaleert in Bangkok. Met de Internal Security Act in de hand kan de politie en het leger het gebied ontruimen en alle demonstranten arresteren. Dat zal ongetwijfeld leiden tot rellen in Bangkok en Chiang Mai.
Hoewel de bezetting van het winkel- en zakencentrum vreedzaam verloopt, zijn het vooral de Bangkokianen en de toeristen die last hebben van deze actie. Niet alleen winkels, hotels en kantoren zijn onbereikbaar, maar ook scholen en ziekenhuizen.
De shoppingmalls in het gebied maken enorme verliezen. Een toerist die nu in Bangkok verblijft en een flink bedrag
Heiligt het doel de middelen?
heeft betaald voor een luxe hotelovernachting in het gebied, zal zich de volgende keer wel twee keer bedenken om weer een hotel in Bangkok te boeken.
Het geduld van de Bangkokianen wordt stevig op de proef gesteld. Het feit dat de Redshirts deze actie verdedigen door te zeggen dat het nu even slechter zal gaan om het straks veel beter te krijgen zal bij de Thai geen gehoor vinden. Tot nu toe zijn alle regeringen en regeringleiders in Thailand vooral goed in het verdedigen van eigenbelangen en het zakken vullen. Dat zal met een ‘rode’ regering niet anders zijn vrees ik.
Met Songkran in aantocht doen de redshirts nog een uiterste poging om een concreet resultaat te behalen. De regering van Abhisit begrijpt dat de tijd in hun voordeel zal spreken. De roodhemden gaan straks terug naar de familie om Songkran te vieren. Wanneer men zonder enig resultaat teruggaat naar Isaan en het Noorden, zal het zelftrouwen en de motivatie een flinke deuk oplopen.
Tot nu toe zijn er geen winaars. De verliezers zijn de toeristen en de Thai die leven van de toerisme. De ironie wil dat vooral de redshirts daar het meeste last van zullen hebben. Want de Tuk-Tuk- en taxichauffeur, het kamermeisje, de strandverkoper, de ober en de bargirl ze komen allemaal uit Isaan.
Foto’s: Bangkok Post
snijden in eigen vlees. erg slim zijn ze niet de rooien. en de toerist? die gaat wel naar een ander land in asie.
De sextoersiten blijven wel komen die maakt het geen zak uit al steken ze bangkok in de fik. het is de vraag of je daar blij mee moet zijn.
kijk eens een heel klein beetje verder: in landen als Girkenland, Italie, Spanje wordt om de haverklap gestaakt-en dan ligt ook zowat een heel land plat. De Fransen, vooral de treinen, kunnen er ook wat van. Maakt dat nou in esentie veel verschil?
Die zogenaamde verloren omzet-die komt (als die sjops nou echt waar voor hun geld bieden) een dag later wel weer terug-of gewoon in een andere mall of Centran of weetikwat voor ijsvriezende sjophemel.
Het verbaast me eerder dat het nog zo lang geduurd heeft voor ze tot juist deze bezetting overgingen. Als ze het menen om die amat(ya) te treffen-dat zijn juist de lui die die sjoppingcentra in bezet hebben. Bovendien is vooral die schuiimbekkende Veera een oude communistische rebel-herinnert zich hier geen van allen meer de tijden dat we in Nederland allemaal socialistsich-rood moesten wezen?
Het lijkt mij toch vooral eens afwachten wie er zo lang zijn geld in wil blijven steken om die protesteerders hun dagvergoeding te kunnen blijven geven. Al die zaterdagstoeten waren oo per dag afgehuurde taximeters en tuktuk/motosy-taxi’s (1000 of 2000 bt/dag/rit). De taximeters die hun meter dus niet gebruiken om de prooien op onwetende toeristen, maken nu juist goede zaken-prijzen 2-3x zo hoog!