Het einde van het merk: ‘Thailand’?
Het merk Thailand
Door Khun Peter
Ik maak me ernstig zorgen. Wie ik ook spreek in mijn omgeving, Thailand wordt niet meer geassocieerd met ‘vriendelijkheid’ en ‘vakantie’ maar met rellen en chaos.
Imagoprobleem Thailand
De oppervlakkige beleving en nieuwsvergaring van de gemiddelde Nederlander heeft er toe geleid dat Thailand vanaf nu een enorm imagoprobleem heeft. Daarnaast zorgt de sterke Baht en de zwakke Euro dat Thailand ongeveer 20% duurder is geworden voor toeristen uit de Eurolanden. Hiermee is Thailand als toeristische bestemming opeens een stuk onaantrekkelijker.
Opmerkelijk artikel in Newsweek
In Newsweek stond een opmerkelijk en uitstekend artikel over het merk ‘Thailand’.
Het artikel is vele malen geretweet op Twitter, dus je zult het wel gelezen hebben. Mocht dan niet het geval zijn, kijk dan hier: The End of Brand Thailand “How mismanagement and mistakes turned a high-growth democratic paradise into a violent mess.”
De auteur van het artikel Joshua Kurlantzick slaat een paar keer de spijker op zijn kop.
Het merk ‘Thailand’ is kapot
Zijn citaat, in vrij Nederlands vertaald: “het merk Thailand is totaal naar de kloten!”
Cambodja en Singapore lachen stiekem in het vuistje. Zij zien de toeristen graag komen die er voor kiezen Thailand nu links te laten liggen.
Thailand behoorde samen met Zuid-Korea, Taiwan, Singapore en Maleisië tot de groeitijgers van Azië. En wat nu? Ja, Abhisit haast zich te roepen dat de economie nog steeds groeit. Dat is misschien zo, maar wel veel minder hard dan verwacht en begroot. En hoe staan de groeicijfers van Thailand in relatie tot andere landen in Azië? Is Thailand dan nog wel een tijger of slechts een katje?
Niveau van onderwijs in Thailand een groot probleem
Kurlantzick heeft het in zijn artikel ook over de gemiste kansen op onderwijsgebied. Terwijl landen als Taiwan, Singapore, China en India flink hebben geïnvesteerd in Engelstalige universitair onderwijs, heeft Thailand die boot volledig gemist. Zij begrepen het belang de Engelse taal, het taalonderwijs staat daar op een hoog niveau. Buitenlandse bedrijven kunnen diensten ‘outsourcen’ naar genoemde landen wanneer er goed Engels gesproken wordt.
Thailand scoort bijzonder slecht wanneer het gaat om Engelse spreekvaardigheden van studenten die een universitaire studie willen gaan volgen of dat al doen.
Buitenlandse investeerders laten Thailand links liggen
Vooral de interessante buitenlandse ‘high tech’ bedrijven kiezen steeds vaker niet, dan wel voor Thailand. Intel bouwde voor één miljard dollar een chip-assemblagefabriek in Vietnam, een land dat in de jaren ‘80 en ‘90 totaal niet in de economische schaduw van Thailand kon staan. Vorig jaar hebben Taiwanese fabrikanten toegezegd miljarden te investeren in Vietnam, vergelijk dat eens met de slechts 200 miljoen dollar die in Thailand geïnvesteerd zal worden (Associated Press).
Is Thailand nog te redden?
“Kan het merk ‘Thailand’ nog gered worden?” vraagt Kurlantzick zich hardop af. Als voorbeeld noemt hij Belfast wat jaren synoniem stond voor bomaanslagen van de IRA, maar nu te boek staat als een interessante culturele bestemming.
Hij ziet het somber in. In de ‘Roadmap’ van Abhisit staan geen plannen om het Thaise onderwijs te hervormen. Er zijn geen plannen om de concurrentiepositie van Thailand in relatie tot de omliggende landen te verbeteren. Er zijn geen plannen om de welvaart eerlijker te verdelen en het milieu te beschermen. Abhisit lijkt ook niet in staat om iets aan de macht van de militairen te doen. De huidige opperbevelhebber van het leger gaat in september met pensioen. Zijn mogelijke vervanger Prayuth Chan-ocha, staat bekend als een ‘hardliner’.
De Koning kampt met een slechte gezondheid. Een ingrijpen van zijn kant is zeer onwaarschijnlijk. En zonder een echte staatsman, lijkt de wederopstanding van het merk ‘Thailand’ verder weg dan ooit.
Al meer dan 12 jaar wonende in Thailand ben ik voor een deel dezelfde mening toegedaan, maar het zijn moment opnamen, bijvoorbeeld: het is nu laagseizoen, dus overal minder toeristen, dat is elk jaar hetzelfde. Maar dit wordt vaak aangegrepen om te zeggen dat Thailand het verspeeld heeft. Natuurlijk, ik merk het zelf ook: de euro is op dit moment meer dan 20% gedaald 39/Euro en dat hakt in, daar komt nog bij dat ondanks dat het tegendeel wordt beweerd de inflatie ook een flinke vinger in de pap heeft voor wat betreft het bestedingspatroon, ook hier wordt alles duurder, wat eerste levensbehoefte betreft. Persoonlijk ben ik niet van mening dat Singapoer en Cambodja vergelijkbaar zijn met Thailand, immers Singapoer is niet meer dan een stadstaat en heeft qua natuur niet veel te bieden, Cambodja is zeker niet te vergelijken met Thailand, Thailand heeft wat dat betreft veel meer te bieden zoals stranden en een mooiere vegatatie,
Wat onderwijs betreft ben ik het volledig eens met de genoemde auteur, in het Thaise onderwijs wordt eigen initiatief de kop ingedrukt, en wordt alles voor gekouwd, en tot op heden streeft men het idee na dat de wereld om Thailand heen draait, men is zeer nationalistisch ingesteld. Ook wat de Engels taal betreft, op hoger onderwijs beheerst men gramaticaal de taal wel, maar vanwege de fonetische uitspraak bakt men er niet zo veel van, wat naar mijn mening niet zo verwonderlijk is, de Thaise taal is een tonatische taal, en als buitenlander is het op zijn beurt zeer moeilijk om de juiste uitspraak te doen, dus kan je dat andersom ook niet verwachten.
Wat mijn eigen gevoelens wat Thailand betreft, ik weet niet hoe ik het moet zeggen, of het nu komt door de onrusten de afgelopen tijd wat heus wel een flinke inpact heeft, of om andere redenenen, ook ik ben een beetje afgeknapt van Thailand, overigens hoop ik dat het van voorbijgaande aard is. Uiteindelijk heeft het voor mij nog steeds zeer veel voordelen t.o.v. Nederland.
Dat wou ik even kwijt.
Ik hoor dezelfde geluiden in mijn omgeving. Mensen zien niet graag schietende militairen op straat en gebouwen in brand. Dan kan je nog 100x roepen dat het slechts maar om een klein gebied gaat in Bangkok maar dat zal ze een worst zijn. De impact van de beelden met dode Thai op straat zijn zo groot, dat poets je niet even weg.
Komt daar nog eens bij dat Thailand steeds duurder wordt, ook niet iets waar een toerist op zit te wachten. Andere landen hebben dan misschien minder te bieden, maar geld speelt wel belangrijke rol.
Ik denk dat het zeker wel twee tot drie jaar gaat duren voordat toerisme weer zal aantrekken. En dan moet het in de tussentijd nog rustig blijven ook. Een somber scenario dus.