Thaise regering komt met studiebeurs voor arme scholieren

Waarschijnlijk is dit bij velen niet bekend. Toen Thaksin de eerste keer werd gekozen en PM werd van Thailand heeft hij 2 belangrijke programmas opgezet. De OTOP (one tambon one product) en de ODOS (one district one student/scholarship). Mn de Odos was voor studenten uit arme families buiten Bangkok, die een studiebeurs kregen. De Odos studenten konden in Thailand of in het buitenland studeren. Nederland was in de top 10 landen waar de Odos studenten naar toe gingen en in de afgelopen 15 jaar hebben honderden Thaise studenten hun studie in Nederland afgerond.
Toen de militairen de macht grepen hebben zij de Odos stopgezet en de democraten hadden ook geen boodschap aan de Odos toen zij via de militairen aan de macht kwamen, omdat het is opgezet door Taksin. De Yingluck regering heeft toen de Odos opnieuw op de rails gezet totdat de militairen in 2014 weer de macht grepen. Voor de tweede keer werd de Odos stopgezet. Studenten die al in het buitenland studeerden konden hun studie wel afmaken. De militairen en de democraten durfden echter hun handen niet te branden aan de Otop, omdat het niet alleen succesvol is maar ook bekender dan de Odos.
Dank zij de Odos toen heeft Nederland nu honderden Thaise ambassadeurs in Thailand. De Odos heeft enkele duizenden Thaise alumni opgeleverd die zonder de Odos nooit zouden kunnen studeren en zeker niet in het buitenland. Dus eindelijk hebben de militairen ingezien dat de Odos succesvol was. Ben benieuwd hoe zij hun beurzenprogramma gaan benoemen.

Het is de bedoeling dat er een “Equitable Education Fund” komt om de ongelijkheid in het onderwijs aan te pakken, lees “rural areas versus Bangkok/Urban”. Zoals reeds vermeld mede met inkomsten uit de loterij, donaties enz.

Voor de mensen met “a passion for education” verwijs ik respectievelijk naar het volgende boek – A Critical Study of Thailand’s Higher Education Reform, geschreven door Ms. Rattana Lao, het artikel – Our teachers need a stern lesson, eveneens van genoemde schrijfster (https://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/1407706/our-teachers-need-a-stern-lesson) en de volgende video, waarin Ms. Lao en de huidige Minister van Onderwijs een en ander op een zeer openhartige wijze uit de doeken doen (https://www.youtube.com/watch?v=e3GhfYVAeBw).

De “misser”van de laatstgenoemde in de polshorloges kwestie wordt dan ietwat duidelijker. Belangrijker is echter de vastberadenheid waarmee hij slecht funktionerende zaken wil aanpakken.

Ik ondersteun dit inititiatief, maar merk wederom op dat dit een Top-Down model vertegenwoordigt waarbij de balangrijke basis vergeten wordt. Thammasat Secondary heeft terecht voor het Fins model gekozen en de regering luidt een pilot in, waarbij publieke scholen een “private school management team” toegewezen krijgen (2018), niets op aan te merken.

Het recent verschenen rapport, ”Early school-leaving hurts Asian economies: DHL study”, vraagt echter aandacht voor het aantal dropouts, maar er gaan nog steeds geen stemmen op om onderzoek te doen naar het aantal dropouts als gevolg van het skipped-generation phenomeen ( kinderen die niet door de ouders worden opgevoed, remote workforce kids), veelal uit Isan (34% van de populatie en tegenvallende O-Net resultaten).

De meest vruchtbare jaren (0-5), volgens Piaget, kunnen door economische omstandigheden niet op de juiste wijze ingevuld worden. Een oud-psychiater als Minister van Onderwijs zou hier eigenlijk een hogere prioriteit aan moeten geven. De praktijk heeft geleerd dat allerlei hoge budgetten geen garantie voor het verwachte resultaat bieden, daar is ietwat meer voor nodig.

Dirk