Ratchaprasong, Silom, Khao San: wat is de overeenkomst tussen deze straatnamen in Bangkok? Op alle drie plaatsen was het gisteren druk en nat vanwege Songkran. Feestvierders spoten elkaar nat, smeerden elkaar in met babypoeder (als ze het verbod op het gebruik van talkpoeder niet overtraden), dansten of namen een douche in de schuim die over hen heen gespoten werd.
Thailand ging uit zijn dak, althans dat deel van Thailand dat Songkran uitbundig viert, en zich niet beperkt tot wat de traditie voorschrijft: ouderen eer bewijzen door heilig water over hun handen te schenken. Of zoals in Nong Khai heilig water over Luang Phor Sai te sproeien, een belangrijk Boedhhabeeld dat werd rondgedragen. Of zoals in Chiang Mai, waar premier Yingluck deelnam aan het baden van het beeld van Phra Buddha Sihing in de Wat Phra Sing Woramahaviharn (foto homepagina). En zo zullen er elders in het land nog tal van ceremonies zijn geweest.
Seven dangerous days of Seven days of safety?
Waarschuwingen, mooie woorden en controleposten ten spijt eiste het verkeer weer de nodige levens. Na twee van de zeven ‘dangerous days’, door de autoriteiten herdoopt in ‘seven days of safety’ – premier Yingluck wilde er zelfs ‘happy days’ van maken – is het dodental in het verkeer opgelopen naar 102 en het aantal gewonden naar 893. Op zaterdag kwamen 63 personen om het leven en raakten 491 personen gewond.
Zoals elk jaar waren rijden onder invloed en te snel rijden de belangrijkste oorzaken. Bij de meeste ongelukken waren motorfietsen betrokken (80,75 pct) gevolgd door pickup trucks (25,27 pct). Ze vonden voornamelijk tussen 16 en 20 uur plaats.
[Alsof de duivel ermee speelt. Nu noemt Bangkok Post een ander aantal doden in 2013. Spectrum was zondag in de fout gegaan met 373, de krant rectificeerde dat in 323 en nu schrijft de krant 321.]
De eerste dag van Songkran werd ook opgeschrikt door een ongeluk met een dubbeldeks bus. Drieëntwintig passagiers raakten gewond toen de dubbeldekker, onderweg van Bangkok naar Trang, ’s ochtends in Huay Yod (Trang) kantelde. In de bus zaten bij vertrek 49 passagiers; 10 passagiers hadden geluk: zij waren al uitgestapt in Nakhon Si Thammarat. Even rekenen: 16 passagiers liepen geen verwondingen op. Volgens Thai PBS is één passagier om het leven gekomen.
Bangkok Post meldt dit niet, maar wie vertrouwt die krant nog na het gegoochel met de ongevallen cijfers van vorig jaar? De krant meldt ook niet dat het om een dubbeldekker ging, een bus die sinds het ongeluk in Tak een dodelijke reputatie heeft. In die provincie stortte vorige maand een bus in een ravijn, waardoor 24 passagiers om het leven kwamen en 29 werden gewond.
Verder vergeet de krant de elektrocutie van een teenager (14) tijdens een schuimfeest in Pichit te melden, een bericht dat wel op de website staat. Dus daar pluk ik het maar van af. Volgens getuigen stond de jongen plus een zestienjarige jongen die in coma raakte, bij de schuimmachine waaruit water op een elektriciteitskabel lekte. Paniek brak uit onder de omstanders die alle kanten uitvluchtten. Het feest werd onmiddellijk stilgelegd.
(Bron: Bangkok Post, 14 april 2014)
Zie ook de posting Songkran: een uitbundig feest met een zwart randje.
Als electric engineer , weet ik natuurlijk heel goed dat water en elektriciteit niet samen gaan !
meng dat met het feit dat het apparaat waarschijnlijk niet geaard was, en de Thaise Naïviteit, dan heb je een dodelijk wapen !
Ik schaam me bijna dat het me niet verbaast dat deze dingen hier gebeuren.
Ik hoop dat het slachtoffer meer geluk heeft in een volgend leven !
Wat mij opvalt en verbaast: volgens de WHO in 2010 telt Thailand 38.1 verkeersdoden per 100 duizend inwoners, komt op 26 duizend doden jaarlijks.
https://www.thailandblog.nl/nieuws/thailand-top-3-hoogste-aantal-verkeersdoden-ter-wereld/
Hetgeen betekent “gewoonlijk” een gem. aantal slachtoffers van 71 per dag.
Tellen we hier dan de Songkran-ongevallen bij? Of is het in deze periode juist “veiliger”?
@ sawan Deze vraag is meen ik al eens eerder beantwoord door Jacques Koppert. De Songkran-doden hebben alleen betrekking op degenen die op de desbetreffende dag zijn overleden. Maar er sterven later ook gewonden. Dat moet het verschil verklaren, maar Jacques weet dat beter dan ik. Leg uit, Jacques.
Het antwoord is nee. Tijdens de Songkrandagen is het niet veiliger op de weg.
De berichten in de nieuws geven aan hoeveel doden er die dag zijn gevallen. Deze cijfers komen voor het overgrote deel van de politie die ter plaatse is geweest en heeft geconstateerd dat er sprake was van een dodelijk ongeval.
Daarnaast worden er verkeersslachtoffers als gewonden naar een ziekenhuis gebracht. Een percentage daarvan overlijdt op een later moment. Wanneer dat binnen 30 dagen na het ongeval gebeurd wordt dit ook als dodelijk slachtoffer geregistreerd.
Er is nog een derde categorie: Verkeersslachtoffers die in eerste instantie denken dat het allemaal meevalt en niet naar een ziekenhuis gaan. Vervolgens blijkt er sprake van zo ernstig inwendig letsel dat de persoon daaraan alsnog overlijdt. Gebeurt dit binnen 30 dagen na het ongeval dan geldt het ook als dodelijk verkeersslachtoffer.
De aangevoerde cijfers van de WHO kloppen, het gaat wel om geschatte cijfers omdat de registratie van de ongevallencijfers in Thailand niet optimaal is.
In Thailand worden volgens de WHO 13.365 dodelijke verkeersslachtoffers gerapporteerd, De schatting is dat het totale aantal 26.312 bedraagt. Dat is 38,1 per 100.000 inwoners.
Ter vergelijking: Nederland rapporteert 640 slachtoffers, dat zijn er 3,9 per 100.000.
(cijfers komen uit Global Status Report on Road Safety 2013 en hebben betrekking op 2009/2010).
Kort samengevat: de krant geeft de actualiteit van de dag. Het werkelijke aantal personen dat overlijdt na verkeersongevallen wordt pas later duidelijk. Voor die cijfers moet je bij de WHO zijn.