Het ministerie van onderwijs is voornemens om te besparen op de salarissen van buitenlandse docenten die de Engels taal onderwijzen. Om dit te compenseren worden er 500 Thaise leraren naar een cursus van 6 weken gestuurd om de Engelse taal beter onder de knie te krijgen.
De cursus zal worden gegeven door specialisten van de British Council, die ervaring hebben met taalonderwijs. Als de leraren de cursus hebben gevolgd, worden ze geacht de kennis weer over te brengen aan de collega’s in het onderwijs.
Staatssecretaris Teerakiat van onderwijs denkt dat op deze manier miljoenen baht bespaard kunnen worden: ‘We kunnen niet blijven gebruik maken van buitenlanders. Zelfs scholen die zich dat niet kunnen veroorloven, huren buitenlandse leraren Engels in. We moeten proberen op onze eigen benen staan.’
Het is al jaren bekend dat het zeer slecht gesteld is met de Engelse taalvaardigheid van Thaise leraren. Volgens een recent onderzoek zijn er 43.000 Thaise leraren Engels. Slechts zes daarvan spreken de taal vloeiend. Teerakiat erkent dat dit een groot probleem is: ‘Als we verwachten dat Thaise leerlingen beter Engels spreken, moeten we beginnen met het Engels van de leraren te verbeteren’.
Bron: Bangkok Post – http://goo.gl/rjxOIU
Onmogelijke opdracht, je weet nu al dat die 500 x 6 weken, etc. weggegooid geld is.
Ik had er al eerder kennis van genomen, maar de mond blijft mij open zakken van verbazing. Bij een recente test afgenomen bij 43,000 thaise leraren engels bleken er 6 te zijn die over voldoende engelse vaardigheid beschikken. U leest het goed: 6.
De lerares engels van mijn zoontje (en hij zit nog wel op een priveschool) beschikt over een engelse woorden schat van pakweg 25 woorden. Zij is nota bene universitair geschoold!
De lessen bestaan uit het voorlezen uit een boekje (met een onverstaanbaar accent), en de kinderen moeten dat dan eindeloos herhalen.
Als dit domme plan voortgang vindt plaatst Thailand zich nog verder van het wereldgebeuren, en de andere ASEAN landen. Het kan niet anders dan nog meer achterblijven dan het al doet.
Leraar vindt dat zoontje de beste van de klas is voor Engels. Omdat wij vonden dat hij niets kent, vroegen we aan de leraar wat de kinderen juist leren. De leraar begreep ons niet.
Ik vermoed dat die leraren Engels zullen worden vervangen door leraren Chinees.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, dat Thailand voorzichtig bezig is om alle westerse invloeden het land uit te werken.
Als voorbeeld de uit toeristisch oogpunt gezien onbegrijpelijke gang van zaken met de (toeristen)stranden en openingstiden van uitgaansgelegenheden.
Een grote Thaise filosoof zei eens: ‘stupidity is not a bad thing as long as you don’t know it.’ en ook: ‘same same, but different, haha!’ Het zal nog lastig worden voor de Thais om in het Zuidoostaziatische partnerschap linguistisch en economisch vruchtbaar te functioneren.
Verblijf nu al 9 jaar in Thailand en heb reeds verschillende buitenlandse leraars “Engels” ontmoet en vooral van Engelse afkomst die zelf geen deftig Engels spreken,laat staan “onderwijzen” Als Vlaming is mijn Engels beter dan veel van die “leraars” . En de kinderen hier Engels leren is zoals water naar de zee dragen. Na een tijd spreken ze terug thais en het Engels is “gone” buiten een paar enkelingen!
Ongetwijfeld zullen de specialisten van de British Council die de cursus van 6 weken geven een curriculum hebben dat rekening houdt met de eigenschappen van beide talen. Ik begrijp dat zij deze mogelijkheid al bieden aan volwassen Thai om erna met hun opgedane kennis zaken te kunnen doen met Engelstaligen. Ik begrijp echter niet dat de British Council zich leent voor een lokaal onderwijssysteem dat gedoemd is te mislukken. Het verdere verloop gaat namelijk als het bekende kringspelletje: de 1ste fluistert iets in het oor van de 2de en tegen de tijd dat de tekst bij de 10de is beland, is er weinig meer over van de originele tekst. En dan te bedenken dat die eerste zin vermoedelijk al in slecht Engels gefluisterd wordt omdat er in een cursus van 6 weken nu eenmaal geen wonderen verricht kunnen worden,
Wat dan wel?
Als eerste moet er een goed curriculum ontwikkeld worden dat rekening houdt met zowel de eigenschappen van het Thai als met die van het Engels. Daarvoor kan niet zomaar een boek uit de kast worden geplukt dat is ontwikkeld om bijvoorbeeld een Koreaan Engelse les te geven. Voor het woord ‘Koreaan’ mag u willekeurig welke inwoner van een taalgebied invullen. Helaas geldt voor veel Aziatische landen dat een dergelijke curriculum niet bestaat.
Een curriculum ontwikkelen om van een Nederlander een Engelssprekende te maken is relatief eenvoudig omdat beide talen uit dezelfde groep komen (Germaanse talen). De zinsopbouw kan hier en daar verschillend zijn, de uitspraak is zeker anders, maar de verwantschap is groot. Een curriculum om van een Thai een Engelssprekende te maken, kost veel meer kruim.
Ten tweede moeten de leerkrachten zowel het Thai als het Engels goed beheersen om het ontwikkelde curriculum ook goed over te kunnen brengen. Dat is m.i. ook de reden waarom het inhuren van loslopende Engelstaligen nogal eens tot matige resultaten leidt (zelfs indien ze pedagogisch geschoold zijn). Deze Engelstaligen hebben veelal geen flauw benul van (de opbouw van) het Thai en kunnen dus niet voldoende inspelen op de eigenschappen van het Thai, op datgene wat het voor de Thai zo moeilijk maakt om het Engels te beheersen.
Goedkoper zal de aanpak via de British Council zeker zijn, maar ik vrees dat het resultaat nog minder zal zijn dan nu al het geval is. Er zal eerst een goed curriculum ontwikkeld moeten worden. Erna is veel studie nodig van de Thaise docenten om het Engels te begrijpen, te beheersen en het vervolgens te kunnen doceren. Tot dan is het inhuren van Engelstaligen de beste oplossing, maar het is zeker geen ideale oplossing indien deze Engelstaligen geen weet hebben van de eigenschappen van het Thai, het Thai niet beheersen en geen pedagogische kwaliteiten hebben.
Erg kort door de bocht dit commentaar. Om op een normale school aangenomen te worden als engelse leraar moet je wel degelijk een studie hebben afgerond. Daarnaast ben je verplicht een cursus te volgen die juist ingaat op het Thai. Vaak zijn deze leraren ook door de wol geverfd, d.w.z. dat ze vaak al over de hele wereld engels onderricht hebben gegeven.
Dat sommige scholen cheap charlies zijn en een willekeurige engelsman voor de klas zetten is laakbaar, maar nog altijd beter dan een universitair engels geschoolde thai die absoluut geen normale engelse zin uit zijn of haar mond kan krijgen. Om van het onverstaanbare accent nog maar te zwijgen.
Als ze toch per se een thai voor de klas willen, kunnen ze beter een bardame met europese ervaring voor de klas zetten. Die beheersen het engels vaak vrij aardig!!
Dag Jasper,
Maar het systeem, hoe goed bedoeld ook, werkt niet. Kijk naar de kennis van het Engels onder de studenten. De door de wol geverfde leraren brengen geen resultaat. De verplichte cursus over het Thai is nutteloos. Je hebt gewoon geen positief resultaat.
Het zijn niet sommige cheap charlie scholen dewelke een uitzondering vormen met hun slechte Engels, het is een algemeen beeld van de Thaise student. Jouw “door de wol geverfde leerkrachten” maken er een rommeltje van.
Hier rondstrooien dat je geregeld met bardames in contact komt, lijkt me ook niet echt een sterk argument.
Mvg,
Eddy
Woensdag wordt er een TV opname gemaakt van lesgeven Engels door een Thaise lerares.Wordt landelijk uitgezonden.Kijk en oordeel.Misschien is zij een van de 9.Moet kennelijk een voorbeeld zijn.
Een cursus van zes weken. Daar had zes jaar moeten staan, Dan was het nog geloofwaardig geweest.
Gelukkig zijn de kinderen die een Falang opa of vader hebben.
Die kunnen thuis veel meer opsteken.
Hebben altijd een streepje voor.
Cor van kampen.
Ik kan best begrijpen waarom ze dat doen, ik probeer mezelf te verklaren ;
Feit 1 : Voor een Thai is het leren van Engels heel moeilijk. Is hetzelfde als voor een Nederlandstalige om Thai te leren. Er zijn ook veel Nederlandstaligen dewelke jaren in Thailand verblijven en de taal niet onder de knie krijgen.
Feit 2 : Om een andere taal te leren, is het best dat je uitleg kan krijgen in je eigen taal. En hier vormt zich het probleem. De meeste engelstalige leerkrachten, uit USA, UK, of Europa, kennen geen woord Thai. Zij kunnen misschien goede leerkrachten Engels zijn, maar niet in Thailand, als ze het Thai niet machtig zijn. (zullen altijd wel uitzonderingen zijn dewelke de regel bevestigen)
Vergelijk het met voor ons Nederlandstaligen, probeer maar eens een boek vast te krijgen, in het Nederlands, om Thai te leren. De meeste cursussen zijn in het Engels. En de circel is rond, geen degelijke nederlandstalige cursussen, moeilijk om de taal te leren.
De leerkrachten Engels bij ons in het dorp zijn Amerikanen, dewelke voor een jaar in Thailand verblijven, en hun verblijf betalen door leerkracht Engels te zijn. Ze krijgen een slaapgelegenheid, apartementje, in de school. Hun kennis van het Thai, voordat ze naar hier komen, is meestal nul. En ze blijven maar een jaar, hun Thai zal verbeteren maar niet voldoende. Ze hebben wel een officieel document van leerkracht.
Bewijs hiervoor dat dit systeem niet werkt is de huidige kennis van het Engels door de, meestal laaggeschoolde, Thai.
Mogelijke oplossingen :
Feit 1 : is niets aan te doen, is eigen aan je moedertaal. Frans, Duits, Engels, voor de meeste onder ons, geen probleem. Thai, Mandarijn, Cantonees, voor vele onder ons, indien niet aangeleerd als kind, een ramp. Omgekeerde voor een Thai. Chinees leren, lukt goed, Engels/Nederlands is veel moeilijker.
Voor feit 2 :
Eerste oplossing : De Engelstalige leerkrachten moeten het Thai kennen. Praktisch is dit bijna niet haalbaar. Waar ga je die mensen vinden?
Tweede oplossing : Neem Thai sprekers en leer die Engels. Maar, nu, ook praktisch bijna niet haalbaar, maar toch beter haalbaar als de eerste oplossing. Je kan, als school, je leerkrachten verplichten om vervolmakingscursussen te volgen.
Door nu te kiezen voor oplossing 2, de Thaise leerkrachten beter maken in het Engels, heb je als voordeel dat je als organisatie alles zelf onder controle hebt.
Momenteel het grootste nadeel, je zit in een overgangsfase. Zal zijn tijd nemen voordat je goede Thaise leerkrachten Engels hebt. Grootste slachtoffers zijn de studenten. Maar niets doen is ook geen optie. De studenten zijn reeds het slachtoffer.
Voor de volledigheid, er is ook een optie 3. Is de Engelstalige leerkrachten, uit USA, UK, … eerst het Thai aanleren. Maar dit brengt ons weer bij feit 1, je bent er niet zeker van dat dit zal lukken, omdat Thai weer moeilijk is om aan te leren.
Als de scholen zouden beginnen de leerlingen te voorzien van een verzameling basiswoorden, dan zouden ze gelijk al veel beter Engels kunnen leren spreken.
Nee, ze zouden niet vloeiend Engels spreken, maar ze zouden zich er wel mee kunnen behelpen.
Grammatica zal best nuttig zijn, maar zonder woordkennis is die zinloos.
Zo werkte het bij mij vroeger op school ook.
Iedere les had een rijtje woorden.
Ieder rijtje woorden werd ook schriftelijk overhoord.
Het huiswerk op de Thaise scholen bestaat uit het van elkaar overschrijven, van degene die nog het beste het Engels beheerst.
Overhoord wordt er niets tot een tussentijds examen.
En als je daar voor zakt, krijg je sociale dienstplicht (in de tempel schoonmaken bijvoorbeeld) en een voldoende.
Ik ben het niet helemaal eens met je. ten eerste is de omgedraaide vergelijking niet correct, daar wij geen thaise letters kunnen lezen. De Thai echter leren het europese alphabet reeds op de Basisschool.
Wij hebben jaren lang voor een familie gezorgd waar het meisje engelse les kreeg door een UK leraar. Ze spreekt nu een aardig woordje engels. Het Probleem is, dat er op scholen meestal geen goede leerkrachten zijn en zeker niet op openbare scholen. Trouwens, heb je al eens gezien of gehoord hoe er in Frankrijk Engels gegeven word. Wij kennen een Familie waar de dochter op een priveschool 5 uur engels per week kreeg. Nou ze kon minder engels dan ons Thaise meisje. Ligt gewoon aan het onderwijs en niet of de leraren thais spreken.
Dag Nicole,
De Thaise kinderen komen in contact met ons alfabet, dan wil nog niet zeggen dat ze het kunnen lezen/gebruiken. Het blijft nog steeds een vreemd alfabet. Idem als Thai of Arabish of chinees voor ons.
Je hebt volwassen Nederlanders, dewelke 5 jaar, of meer, in Thailand verblijven, die nog steeds geen basis woordenschat Thai kunnen lezen/begrijpen. Het zijn volwassen mensen dewelke dan ook al 5 jaar in contact komen met het Thaise alfabet.
Zie posting donkere kant Thailand, deel 1, hebben nog Engelstalige menu nodig.
Het zijn ocharme, in het beste geval, maar drie woorden in een menu. (vis, kip of varken) Vele mede forum gebruikers vonden dit volkomen normaal. Oorzaak wordt meestal gelegd bij, we vinden geen goede nederlandstalige leerkrachten Thai.
Hoe kun je dan van Thaise kinderen eisen, dan ze Engels moeten leren, met een leerkracht dewelke het Thai niet spreekt? Een goede leerkracht moet de regels van een taal kunnen uitleggen. Hoe kan dit als hij de taal van de leerlingen niet spreekt?
Denk eens na over dit : Hoe kan een Thaise leerling een vraag stellen aan de leerkracht Engels, als de leerkracht Engels geen Thai spreekt? Heel motiverend voor de leerlingen als ze geen vragen mogen/kunnen stellen.
Geloof jij echt dat je Thai kunt leren bij iemand dewelke enkel Thai spreekt, geen woord Nederlands/Engels om uitleg te geven?
Je moet in Belgie eens proberen te verdedigen dat een Vlaming, les gaat geven aan Franstalige kinderen, zonder een woord Frans te spreken. Het zijn beide Belg, maar de Vlaming zou ter plaatse gelyncht worden.
En een pedagogische hoofdregel bij een relatie leerkracht / student, is dat je dezelfde taal spreekt, dat je elkaar begrijpt. Maakt niet uit over welk onderwerp de les gaat. Is in Belgie zelfs een vereiste voor officiële lessen, de leerkracht moet de taal van de leerling spreken.
In Belgie, met 3 talen, moet de leerkracht dezelfde taal spreken als de leerlingen. Maakt niet uit over welk onderwerp. Franstaligen zijn hier zelfs meer gevoeliger aan dan vlamingen.
Heb je 100 leerlingen in de klas, 99 vlamingen en 1 waal, moet de les in beide landstalen. Praktisch zal de les enkel in het frans gegeven worden.
Uit de praktijk. Ik ben Vlaming, ben geslaagd voor het examen Frans als tweede taal. Maar om les te mogen geven in het Frans, moet ik een moeilijker examen afleggen, dat ik Frans vloeiend spreek/versta. (je moet onderlijnd zijn, maar ben ik niet)
In de praktijk, ik mag les geven aan de Franstaligen, als ze mij aanvaarden als leerkracht, en als er geen examens/testen zijn. Maar het is niet de ideale situatie bij moeilijke vragen.
Uit mijn eigen praktijk ervaring, als onderrichter en leerling, begrijp ik heel goed dat de leerkracht tenminste moet verstaan wat de leerlingen vragen.
In BelgIë is onderwijs een exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschappen. Zij organiseren elk hun onderwijs in de eigen “voertaal”. Andere talen dan de “voertaal” van de Gemeenschap worden onderwezen als een vak dat meestal naar keuze door de leerlingen/studenten kan gekozen worden: de tweede taal en derde taal.
In het verleden werd in de Vlaamse Gemeenschap het Frans vaker als 2de taal gevolgd, meer recent is dat het Engels. In de Franstalige Gemeenschap wordt ook het Engels meer gekozen als 2de taal. Dus globaal daalt de kennis van het Nederlands en het Frans in België.
Er zijn in België strenge taalwetten die de taal van de respectievelijke Gemeenschappen, Franstalige, Nederlandstalige, Duitstalige, opleggen in de scholen door die Gemeenschappen erkend en gefinancierd. Vandaar dat het in België bijzonder lastig is om een niet specifiek taalvak in een andere taal te geven dan de “voertaal” van de Gemeenschap die de school financiert. Hoger onderwijsinstellingen, o.a. de Universiteiten, klagen daar wel eens over. In de context van de internationalisering en globalisering pleiten zij ervoor om ook niet taalvakken in een andere taal, meestal het Engels, te mogen onderwijzen.
Daarmee zijn we toch nog een heel klein beetje terug bij Thailand waar Engels en Chinees al in de lagere school onderwezen wordt, omwille van diezelfde internationalisering en globalisering.
Met de beleidsvisie van de Thaise overheid, specifiek het Ministerie van Onderwijs, op taalonderricht zit het helemaal snor. Het omzetten van die visie in praktijk kampt met de kwalen die ook in andere domeinen alom gekend/berucht zijn. Daardoor komen intentie en resultaat ver uiteen te liggen.
Dag Mark,
Die structuren en regels in België zijn er juist gekomen om te verzekeren dat kinderen les krijgen in hun eigen taal. En ik vind het positief dat Thailand dit ook wil toepassen.