Koffie, koffie, lekker bakkie koffie…
Koffieverkoper Damrong Maslae (43) is vastbesloten. Hij buigt niet voor de eis van de Amerikaanse koffiegigant Starbucks om zijn logo Starbung weg te halen. Ondanks de 300.000 baht plus rente, die Starbucks eist en een maandelijks bedrag van 30.000 baht plus juridische kosten. Starbucks jaagt al sinds vorig jaar op hem. Op 4 november staat Damrong voor de rechter.
Damrong zegt dat een vriend het logo voor hem heeft ontworpen. Het is geïnspireerd op de islam met een oude moslimman in het midden. De tekst luidt Starbung Coffee en die verkoopt hij voor 25 tot 40 baht. Bij Starbucks logo geen oude man maar een vrouw in het midden en de koffie is driemaal zo duur.
De strijd tusen Damrong en Starbucks heeft al duizenden reacties op de social media opgeroepen. Sommigen menen dat een groot bedrijf als Starbucks met een omzet van 412 miljard baht een eenvoudige straatverkoper niet voor de rechter hoort te slepen. Niemand zal Starbung met Starbucks verwarren, redeneren ze.
Anderen wijzen erop dat dit een duidelijk geval van schending van intellectueel eigendom is. Een reactie: Het bedrijf heeft de verkoper gewaarschuwd, maar hij heeft de waarschuwing genegeerd. Daarom krijgt hij nu te maken met een rechtzaak. Wie denkt dat het logo geen kopie is?
Damrong is koppig. ‘Wat er ook gebeurt, ik verwijder mijn logo niet of verander de naam.’ De publiciteit legt hem geen windeieren, want hij verkoopt nu 150 koppen koffie per dag tegen eerder 50 tot 100. Een advocaat kan hij zich niet veroorloven, dus hij moet de hulp inroepen van de Lawyers Council of Thailand.
‘Ik loop niet weg en ben ik ook niet in de staat een boete te betalen. Maar als het moet kan ik naar de gevangenis gaan’, zegt Damrong. Een maximum van 2 jaar staat erop of een boete van 200.000 baht.
Starbucks zegt geen keus meer te hebben dan juridische stappen te nemen, nadat het diverse malen geprobeerd heeft de zaak in der minne te schikken. De Intellectual Property Court heeft al vastgesteld dat het Starbunglogo een schending is van het handelsmerk van Starbucks, maar Damrong trok zich er niets van aan. Volgende maand weten we meer.
(Bron: Bangkok Post, 23 oktober 2013; BK Magazine Online, 1 november 2012)
Ik vind het wel moeilijk om hier een mening over te vormen. Aan de ene kant snap ik Starbucks heel goed die met hand en tand de zorgvuldig opgebouwde marketing- en communicatiestrategie verdedigt.
Maar als je de foto hierboven bekijkt kan echt niemand zich vergissen. Het is overduidelijk geen Starbucks, alleen het logo vertoont overeenkomsten. Van de rest van de strategie is niets te zien. Overigens geen slimme opmerking van Maslea dat hij door alle commotie méér koffie verkoopt. Dat is koren op de molen van de advocaten van Starbucks. Ik wens hem succes in zijn strijd.
Koffieverkoper Damrong Maslae , gaat deze zaak verliezen vrees ik, en hij moet toch ook toegeven dat zijn logo duidelijk gejat is van Starbucks.
Daarin tegen heb ik ook wel eens gedacht dat Starbucks zijn embleem weer gedeeltelijk heeft gejat van Heineken.
En ook al sta je met een karretje op straat de koffieverkoper maakt zich gewoon schuldig aan inbreuk op eigendomsrechten, zelfs de kleur van het embleem is gelijk aan die van Starbucks.
Hoe kinderachtig het misschien lijkt er zijn nu eenmaal afspraken in de wereld gemaakt tegen overtreden van handelsmerken.
En dat geld ook voor Thailand waar het de normaalste zaak van de wereld is om nepartikelen te maken.
Als deze man slim is dan laat hij het niet tot een rechtszaak komen en veranderd hij zijn logo het heeft hem inmiddels geen windeieren gelegd.
Hij staat met zijn koffie karretje op Phra Athit vlakbij Khao San Road,daar is hij door deze zaak inmiddels wel bekend dus aan klandizie geen gebrek.
Go, Starbung, Go!!!! Laat die Yanks maar effe een poepie ruiken…. Starbucks is niet om te zuipen en veel te duur!!!! Veel succes!!!
Over de smaak valt weinig te zeggen, smaken verschillen. De prijs is volgens mij overdreven duur, is ook maag gemaakt met normaal water. Ik vind het wel kleinzielig hoe een wereldfirma een kleine man wil nekken. De man had gewoon een andere naam en logo moeten gebruiken en minder koppig moeten zijn.
Iedereen die enig benul heeft van het merkenrecht weet dat deze man ongelijk heeft. Starbucks staat in zijn recht. Daar is geen twijfel over mogelijk. De man hoeft alleen maar het logo te verwijderen en kan verder gewoon doorgaan met het schenken van zijn blijkbaar smaakvolle koffie.
Blijkbaar een erg eigenwijs mannetje uit de categorie ‘een beetje dom’.
beste Jacques. Ik waag te betwijfelen of Starbucks gelijk krijgt. Het moet immers onomstotelijk bewezen worden dat de consumenten in verwarring worden gebracht en het produkt dat deze Thai verkoopt zouden kunnen verwisselen met het produkt van Starbucks. Het logo is niet hetzelfde (alleen vorm en kleur), de naam is niet hetzelfde, de prijs van het produkt is anders, de verkoopmethode is anders. Ik heb in mijn leven als marktonderzoeker een keer onderzoek voor de rechtbank moeten doen in een vergelijkbaar geval. Mijn inschatting is dat niet meer dan 1 % van koffiedrinkers in een onderzoek beide produkten met elkaar verwisselen, dus er is geen sprake van schade voor Starbucks. Ik geef de man een goede kans dat hij de zaak tegen Starbucks wint. Ik drink overigens de koffie van beide niet.
Beste Chris, het gaat niet om de koffie. Het gaat om een logo. Vorm, kleur, lettertype zijn hetzelfde als bij het Starbucks logo. Iedereen die van een afstand er naar kijkt weet niet beter dan dat het om Starbucks gaat. En dat zal ook zijn bedoeling zijn.Pas als je dichterbij komt kan je het verschil zien.
Door Coca Cola, Shell, Mac Donald’s, enz. zijn al vele van dit soort procedure’s gevoerd. Het na-apen van een logo, iets anders is het niet.
Mijnheer Damrong staat alleen sterk wanneer hij kan aantonen dat zijn logo ouder is dan het logo van Starbucks. Dan heeft hij een onderhandelingspositie. Maar omdat hij zijn merk waarschijnlijk niet heeft gedeponeerd en Starbucks dat ongetwijfeld wereldwijd wel heeft gedaan trekt hij ook in deze situatie aan het kortste end. Als zijn logo er eerder was dan dat van Starbucks kan hij echter schadevergoeding claimen.
We kunnen een wedje doen Chris. Als de eis van Starbucks om het logo te verwijderen wordt toegewezen gaan we op jouw kosten een keer koffie drinken. Mag Damrong het logo blijven voeren dan betaal ik de koffie.
In Amsterdam heeft een cafe met de naam ‘Arena’ een schadevergoeding gekregen van het cafe in het stadion Arena. Logo volstrekt verschillend maar alleen de naam hetzelfde; en de kroeg in de stad de oudste. Stadion Arena heeft eieren voort zijn geld gekozen en heeft schadevergoeding betaald zonder tussenkomst van de rechter. Ik ben geen rechter, zelfs geen jurist maar de bewering dat de man opzettelijk met zijn mobiele koffieshop Starbucks-klanten zouden willen trekken is erg onaanemelijk. Het is gewoon een grapje; geslaagd of niet daarover kun je van mening verschillen. En het gaat er ook niet om of mensen van verre het logo verwisselen met dat van Starbucks. Als het om verwarring van logo’s op afstand gaat kan ik wel honderden vooorbeelden in Bangkok noemen die tot een rechtzaak zouden moeten leiden. Neen, gewoon een storm in een bakkie leut. Laten we afwachten wie het moet betalen….Wij gaan wel naar Starbung….
Starbucks weet middels fantasienamen een bakje koffie te verkopen tegen een hoge prijs. Da’s knap. Meneer Damrung doet hetzelfde; Hij verkoopt meer koffie omdat hij het logo en de naam van Starbucks iets heeft aangepast voor eigen gewin.
De sympathiefactor wint het bij het grote publiek, maar de echte winnaar is vooralsnog Damrung zelf, want de extra opbrengst verdwijnt natuurlijk in zijn zak. Het is hem gegund, maar hij zit wel fout. Hij probeert wel degelijk middels gebruik van een afgeleid Starbucks logo EN naam extra omzet te krijgen. Juridisch gezien dus terechts dat Starbucks optreedt, te meer om een precedentwerking te voorkomen. Of het in de werkelijkheid schade lijdt door Damrung betwijfel ik, maar dat zal ook niet de insteek van de rechtzaak zijn.
Starbucks moet zich niet zo aanstellen door het look a like logo…Zelf sluizen ze miljarden aan belastinggeld de fiscus voorbij in de betreffende landen waar ze zijn vertegenwoordigd.
Stelletje Starbucks rovers.