Thailand neemt een beschamende derde plaats in op de Global Wealth Report 2016 van Credit Suisse. De kloof tussen arm en is bijna nergens ter wereld zo groot als in Thailand. Zo bezit 1 procent van alle Thais, 58 procent van de rijkdommen in het land. 

Thailand heeft een indrukwekkende economische groei doorgemaakt. De armoede is de afgelopen veertig jaar wel wat afgenomen maar de kloof tussen arm en rijk is alleen maar groter geworden. Zo verminderde het aantal armen in het land van 34,1 miljoen in 1989 naar 7,4 miljoen in 2013, toch nam in dezelfde periode de ongelijkheid fors toe.

De ongelijkheid in inkomen is een structureel probleem en wordt in stand gehouden door het bestuur, wetten en systemen waardoor de elite meer profiteert van de economische groei en alsmaar rijker wordt.

Hoewel deze en voorgaande regeringen beloven de inkomensongelijkheid aan te pakken is dat niet of nauwelijks gelukt. De huidige regering beloofd de kwakkelende economie vlot te trekken maar slaagt daar niet echt in. Critici zeggen dat de huidige regering zich te veel richt op de industrie en investeerders, arme Thai hebben daardoor het nakijken.

Er zou in Thailand meer geld vrijgemaakt moeten worden voor hulp aan de armen en onderwijs moet voor iedereen betaalbaar worden, zo schrijft Bangkok Post.

Bron: Bangkok Post

10 reacties op “Inkomenskloof tussen arm en rijk in Thailand enorm groot”

  1. Rob zegt op

    Er zou wel wat meer moeten gebeuren dan hulp aan armen en beter onderwijs. Een rechtvaardiger fiscaal beleid waarbij de rijksten meer belastingen betalen zodat er middelen zijn voor onderwijs, een betere zorgsector ( gezondheidszorgen, etc) En twee: veel hogere lonen zodat de koopkracht boven de armoedegrens zou komen. Maar om dat te bereiken zullen de Thai zich moeten organiseren in vakbonden want de allerrijksten zullen het niet cadeau geven.

  2. Eddy Lampang zegt op

    Interssant artikel.
    Waar bevindt zich eigenlijk de armoedegrens in deze analyse ? Inkomen, bezittingen (roerende en onroerende goederen)…?
    Vanaf wanneer wordt men dan als “rijk” beschouwd ?
    Mijn persoonlijke gehanteerde normen zijn bezoedeld bij gebrek aan ervaring….ik relateer hetgene dat ik in ’t noorden van Thailand zie, met datgene wat ik in België, Nederland, Duitsland ervaren heb.

  3. Gerard zegt op

    Ik heb me laten vertellen door een thaise afgestudeerde dat 90% van de afgestudeerden (bachelor) niet in hun vakgebied werken. Ik ken een andere thaise in het dorp, ook afgestudeerd master degree, die verkoopt gebakken bananen en aardappelen. Ze kan er goed van leven met man en kind en moeder.
    Het ontbreekt ze aan een goed netwerk.
    Het gros van de banen worden niet via personeelsadvertenties ingevuld maar met behulp van vrienden en bekenden worden die banen in bedrijven ingevuld.
    Men zou de bedrijven en overheden moeten verplichten altijd een vacature te moeten plaatsen voor elke open plek gedurende een bepaalde periode (bijv. een maand), maar of het hier in Thailand gaat werken ….
    Ik denk dat ze hier liever een minder geclassifieerde maar een gerelateerde aannemen, men zou alleen maar minder controle/overhand hebben op de persoon wanneer die op rationele gronden zou worden verkozen.
    En zo blijft het rijke “kringetje” gesloten.

  4. colin de jong zegt op

    Dit land is in handen van zo’n 200 schatrijke families, zo is mijn ervaring na vele gesprekken met schatrijke Thai/Chinese landgenoten.De meeste rijken konden het dan ook niet waarderen dat de 300 baht norm per dag werd ingesteld,wat in principe nog veel te weinig is, omdat Thailand steeds duurder wordt.
    De vakbonden hebben geen power en worden wel zoet gehouden door de Thaise elite. Helaas is er geen goed economisch model voor de aller armsten en de miden klasse. Desondanks leven velen ver boven hun stand en financieren van alles en nog wat, wat volstrekt onverantwoord is.

    • Petervz zegt op

      Klopt Colin, het zijn in feite maar zo’n 200 families, voornamelijk thai-chinese, beter bekend als het Bamboo netwerk. En deze doen er alles aan om de situatie zo te houden, want een beter opgeleide zou wel eens een concurrent kunnen worden en in ieder geval niet willen werken voor 300 baht per dag. Hetzelfde netwerk zorgt via de bureacratie dat buitenlandse concurrentie bestrijdende wetten als de Foreign Business Act ongewijzigd blijft.
      Als miljardair is het niet erg als het land zich nauwelijks ontwikkeld. Zeker niet als je eigenaar bent van een monopolie. En onder het uitbuiten van lager geschoolden en kleine bedrijven doneer je af en toe wat & laat je dat regelmatig in herhaling zien op je eigen tv kanalen

  5. jacques zegt op

    Het merendeel van de rijke elite is er niet bij gebaat dat ze de rijkdommen zouden moeten delen. Die zullen eerder denken geef de massa brood en spelen en wij houden de regie. Ook Nederland heeft vele jaren geleden zo’n soort cultuur mogen meemaken. Veel armoede en weinig mededogen. De stappen die er vervolgens toen ter tijd in Nederland werden gezet zullen deels tot een oplossing kunnen leiden hier in Thailand. Het is de weg van de lange adem, maar het volk zal hier rijp voor moeten zijn en eendrachtige samenwerking is een vereiste. Een goede regering met een sociaal hart en daadkracht op de gebieden die nodig zijn om verandering te weeg te brengen. Ik besef dat er veel voor nodig is, want de elite is overal aanwezig en alert op elke bedreiging van hun absurde bestaan.

    • chris zegt op

      Het merendeel van de rijken is er juist wel bij gebaat hun rijkdom te delen (en belasting te betalen). Ze kennen alleen de geschiedenis niet. Rijken, bedrijven zijn in het algemeen gebaat bij een goede infrastructuur, politieke stabiliteit en een goed opgeleide bevolking (als medewerkers).
      Het uitbuiten van een bevolking leidt op een gegeven ogenblik tot maatschappelijke onrust en wellicht een ‘revolutie’. En de geschiedenis in andere landen leert dat het leger uiteindelijk de kant van de bevolking kiest. De echte rijken in deze wereld bereiden zich al voor op zo’n revolutie door ver weg van de bewoonde wereld (in Nieuw-Zeeland) woningen te bouwen met volledige zelfvoorziening. Dat is echter niet voor alle rijken weggelegd.

    • chris zegt op

      kijk hier: https://www.youtube.com/watch?v=FfCNo1mdjuo

  6. Fransamsterdam zegt op

    Het is natuurlijk niet fraai dat de rijkste 1% van de Thai 58% van de rijkdommen in het land bezit.
    Anderzijds moeten we Thailand wel in de context van de rest van de wereld zien, en dan kunnen we in hetzelfde rapport lezen dat men schat dat wereldwijd de rijkste 1% van de mensen de helft (50%) van alle rijkdommen bezit.
    De afwijking van het mondiale (of globale, zo u wenst) gemiddelde is dus niet zo heel groot en historisch goed verklaarbaar, wat onverlet laat dat het streven naar een evenwichtiger verdeling in het huidige tijdsgewricht past.
    .
    https://goo.gl/photos/jU32iHRdqHJP7bGY7
    .

    • Slagerij van Kampen zegt op

      Dit mondiale gemiddelde is volgens mij iets heel anders dan de verhouding per land. De rijksten van de wereld in verhouding tot de enorme massa havenots van de echte derde wereld. Uw vergelijking gaat volgens mij gewoon ergens mank. Er zijn maar een paar landen die slechter presteren dan Thailand. Rusland maakt het het bontst.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website