Thailand kampt dit jaar met de ergste droogte in acht jaar, met name in de noordelijke regio. In de eerste drie maanden van dit jaar viel 59 procent minder regen dan in dezelfde periode vorig jaar. Maar er is ook een lichtpuntje: de meeste waterreservoirs in het Noorden en Noordoosten bevatten voldoende water voor irrigatie en huishoudelijk gebruik.
Alleen het Bhumibol (in Tak) en Sirikit stuwmeer (in Uttaradit) bevatten minder water dan in dezelfde periode vorig jaar. Bhumibol: min 12 procent, Sirikit: min 7 procent.
Dit komt omdat boeren in de centrale regio zich niets hebben aangetrokken van de waarschuwing dat er een tekort aan water dreigt en op een gebied van 700.000 rai vrolijk nieuwe rijst hebben geplant. Het Department of Royal Irrigation ziet zich nu genoodzaakt meer water uit de noordelijke reservoirs te halen.
‘Tekorten aan water komen alleen in het stroomgebied van de Chao Praya voor, maar we doen onze best om de gevolgen zo veel mogelijk te verzachten’, zegt Chaowalit Chookajorn, permanent secretaris van het ministerie van Agriculture and Cooperatives.
Het ministerie houdt de situatie in het gebied met de nieuw aangeplante rijst scherp in de gaten. Volgens het ministerie is 4,5 miljoen rai het maximum, dat in verband met de beschikbaarheid van water beplant zou mogen worden.
In Chiang Mai, Lamphun en Mae Hong Son staan de achttien waterreservoirs voor 42 procent vol. Het Mae Kaung Udom Thara reservoir bevat zelfs 25 procent meer water dan vorig jaar. De hoeveelheid water in de Ping rivier bedraagt 261,4 miljoen kubieke meter oftewel 38,98 procent, wat beneden-gemiddeld is. Chiang Mai noteerde vorig jaar 1 procent minder regenval.
De inwoners van de stad Chiang Mai hoeven zich geen zorgen te maken over de vraag of er water uit de kraan blijft komen. Tijdens het Songkranfeest krijgt de stad zelfs extra water: 172.000 kubieke meter. Hoeveel personen daarmee nat gespoten kunnen worden, vermeldt het bericht niet. Wie rekent dat eens uit?
(Bron: Bangkok Post, 6 april 2014)
Hier is de watervoorziening drooggevallen.
De mensen zijn op veel plaatsen zelf putten aan het slaan.
Verkoopprijs van het water: 10 baht voor 100 liter.
250 baht voor 2000 liter aan huis geleverd.
En het water ziet er schoner uit, dan ik vaak door de dorpsvoorziening geleverd krijg.
Een schijntje gezien de investering van ruim 20.000 baht voor de put, de pomp en de kosten voor aanleg van water en electra.
Gierig als ik ben heb ik besloten gewoon water te kopen.
Zo’n investering ga ik nooit terugverdienen.
Blijft voor mij Ruud , nog de vraag ??
Waar is hier ???
Daar waar ik woon en dat is in Pasang provincie Lamphun ten zuiden van Chiangmai , was het dit jaar ook behoorlijk droger dan in voorgaande jaren .
Maar we hebben nog genoeg water , en eergisteren hebben we eindelijk na een heel lange periode weer regen gezien .
Hopenlijk veranderd de situatie waar jij leeft ook gauw .
Want uiteindelijk hebben wij allen de Flora en de Fauna en niet te vergeten het menselijk ras water nodig om hun dorst te lessen , om te kunnen overleven
Jan Beute .
Hier is in Khon Kaen.
Het probleem is dat een grote stad de wolken naar zich toe trekt, doordat al dat beton in de zon veel warmer wordt dan de omliggende rijstvelden.
Aan het eind van de middag als het koeler wordt, begint al die warme lucht boven het beton op te stijgen en af te koelen en daardoor condenseert het vocht in de lucht tot regendruppels.
Dat betekent, dat het in de stad vaak ’s avonds (stort)regent, terwijl het van een paar kilometer buiten de stad tot vele kilometers verderop droog blijft.
Geen idee hoeveel kilometers, maar wel veel.
Blijkbaar is een relatief kleine stad (iets van 130.000 inwoners dacht ik als dat cijfer niet is verouderd) al in staat het weer in de verre omtrek te beinvloeden.