‘Geen doerian, geen honden, geen ladyboys’
Pattaya heeft als bijnaam ‘ladyboy hoofdstad van de wereld’, maar in veel hotels hangt een bordje met de tekst ‘No durian, no dog, no ladyboy’. Volgens Sisters is discriminatie van ladyboys niet iets van de laatste tijd.
‘Het bestaat al tientallen jaren’, zegt Thitiyanun ‘Doi’ Nakpor, manager van het gezondheidsadviescentrum Sisters. Ze mogen sommige nachtclubs en restaurants niet in, en worden in openbare ruimtes geweerd, zoals de strandboulevard en de beroemde Walking Street. Vijfsterren hotels weigeren geen ladyboys, veel driesterrenhotels wel.
Pattaya telt circa vijfduizend ladyboys, pre-op en post-op (zonder en met geslachtsveranderende operatie). Daarvan werkt 75 procent als entertainer of sekswerker, 10 procent treedt op in een cabaret, 10 procent is student en 5 procent heeft een ‘normale’ baan. 7,5 procent is seropositief.
Gasten worden gewaarschuwd, ladyboy moet ID-kaart afgeven
Een receptionist in een hotel in zuid Pattaya vertelt dat ladyboys weliswaar worden toegelaten, maar gasten die een ladyboy mee naar hun kamer willen nemen, worden wel gewaarschuwd. ‘Dat doen we omdat soms de gasten te dronken zijn om het verschil te zien’, zegt hij. De ladyboy moet zijn ID-kaart afgeven en wanneer hij vertrekt, wordt bij de gast gecheckt of er niets ontbreekt.
Volgens Thitiyanun heeft de hotelstaf geen recht om de gasten te waarschuwen. ‘Het gaat om een overeenkomst tussen twee personen. Het onthullen van iemands seksuele identiteit is een schending van persoonsrechten.’
Luitenant-kolonel Aroon Promphan van de Pattaya Tourist Police wijst erop dat het innemen van de ID-kaart geen garantie vormt, want er zijn veel valse ID-kaarten in omloop. ‘In veel gevallen kunnen we ze niet opsporen omdat we geen bewijs hebben dat naar hen leidt.’
In Walking Street jaagt de politie op ladyboy sekswerkers
Verschil van mening bestaat over de toegang tot Walking Street. Thitiyanun zegt dat de toeristenpolitie en vrijwilligers bij de toegang van de straat een buitenproportionele aandacht voor transseksuele sekswerkers hebben.
‘In Walking Street arresteren ze alleen freelance ladyboy sekswerkers, geen vrouwen’, zegt ze. ‘Het is vrij gebruikelijk dat de politie de tasjes van sekswerkers doorzoekt. Vinden ze meer dan twee condooms, dan is de conclusie: sekswerker en moeten ze een boete van 200 tot 500 baht betalen. Sommige ladyboys nemen dat voor lief, wanneer ze 2.000 baht kunnen verdienen. Maar mijn grootste zorg zijn de niet-sekswerkers. De toeristenpolitie en de vrijwilligers maken daarin geen onderscheid.’
Ladyboys die geen sekswerker zijn, zijn welkom in Walking Street
Aroon daarentegen zegt dat ladyboys die geen sekswerker zijn, welkom zijn in Walking Street. De politie zou zich niet schuldig maken aan seksediscriminatie. Maar hij geeft toe dat de meeste misdrijven in Walking Street door transseksuele sekswerkers worden gepleegd.: zakkenrollen, drankjes manipuleren, stelen en geweldpleging.
Aroon: ‘We houden ladyboys niet aan die naar Walking Street komen. Meestal zien we wel wie toerist is en wie sekswerker. Maar als we ontdekken dat ze overlast veroorzaken of klanten zoeken, arresteren we hen. Soms komen de ladyboys die we arresteren niet naar Walking Street om klanten te zoeken, maar komen ze met hun vriend. Onze standaardprocedure is: eerst arresteren en daarna vragen stellen. Maar als ze onschuldig zijn, maken we onze excuses en laten hen gaan.’
Bron: Spectrum
– Herplaatst bericht –
Ik ben eens met een ladyboy naar Walking Street gegaan. Op zich geen enkel probleem. Ik stelde voor om de Insomnia Disco met een bezoekje te vereren, maar ze vertelde me dat dat niet kon omdat ladyboys daar niet welkom zijn. Maar we konden wel naar de Marine Disco, dus niets aan de hand. Ik vroeg of ze dan niet vervelend vond, dat ze de Insomnia niet in mocht, maar nee hoor, dat is nu eenmaal zo en daar maken ze zich niet druk over.
Ach ja, er zijn ook talloze gelegenheden waar wij als Farang niet binnen komen. Ik geloof niet dat iemand ooit een aanklacht wegens discriminatie heeft ingediend om een (proef)proces uit te lokken. Wij liggen er kennelijk ook niet echt wakker van.
Dat een hotelmedewerker iemand niet op mogelijke dwaling bij het aangaan van een overeenkomst zou mogen wijzen omdat ‘Het onthullen van iemands seksuele identiteit een schending van persoonsrechten is’, is juridisch gekneuter op de vierkante millimeter, en als de farang in kwestie toch al zo dronken is dat hij het verschil niet meer opmerkt, is het maar zeer de vraag of zo’n ‘waarschuwing’ nog helpt.
Hoewel ladyboys wel oververtegenwoordigd zijn in de misdrijfstatistieken zijn de meesten net zo aardig als hun geheel vrouwelijke collega’s.
Bovendien hebben de (sociale) media een fijne neus om de vooroordelen tegen deze groep de wind in de zeilen te geven; als een ladyboy op Beach Road een scheet de verkeerde kant uit laat, is het al gauw wereldnieuws.
Dit is pure discriminatie en hopelijk neemt dit geen extreme vormen aan naar de toekomst.
Anderzijds ben ik ook wel de eerste om te zeggen dat ladyboys verdomme vaak heel irritant gedrag vertonen hoor.
Sinds ik ladyboys vele en vele jaren geleden leerde kennen, wist ik meteen hoe een doorsnee Westerse vrouw zich in onze steden moeten voelen.
Het achtervolgen, het ongevraagd en ongepast aanraken, het blijvend aanklampen, de agressieve toon, soms fysieke agressie, en laat ons eerlijk zijn : soms hebben ze lange vingers en moet je goed op je spullen passen.
Ze zorgen met andere woorden regelmatig voor overlast, dus ik snap de bijzondere aanpak.
Alleen hoop ik dus dat ze eerlijk benaderd worden door de politie.
Ik heb nog nooit van een gelegenheid gehoord waar farangs geweigerd werden.
Ik heb wel meegemaakt in Thailand dat er in sommige uitgaansgelegenheden buitenlanders werden geweigerd. Had kennelijk met gedrag en uitstraling te maken. Komt in Nederland ook voor kwa kledingvoorschrift, zoals het dragen van een stropdas etc. Maar ook andersom dat er maar een bepaald aantal mensen van andere afkomst (zoals Marokkaans of Centraal Afrika) een discotheek worden binnen gelaten, vanwege mogelijk te verwachten problemen.
Ook worden falangs soms in delen van een bar /discotheek geweigerd. Tot twee keer toe werd een bepaalde ruimte ingenomen door een groep van politieagenten die daar met aanhang en dus in burgerkleding het nodige aan Bacchus ging offeren. Bewaking bij de trappen en je kwam er niet meer door.
Ook in Bangkok kan je problemen met verblijf ondervinden in discotheken die overwegend door Thaise mensen wordt bevolkt. Ik was een keer met een aantal kennissen (een Canadese leraar en een Iraakse zakenman met Thaise echtgenoten) in een bar in Bangkok waar de Thaise rijke lui overtallig aanwezig was. Plotseling werden we geattendeerd door de bewaking dat een aantal welgestelde Thaise lui de falang liever niet in de tent zagen (zacht uitgedrukt) en we werden onder escorte begeleid naar buiten voor onze veiligheid. Daar sta je dan met je goed fatsoen. Het is zoals het is.
Ook in stereotype Arabische landen kennen we de discriminatie vanwege het geloof. Niet moslim mensen worden geweerd om steden binnen te gaan en zo kan ik nog wel even doorgaan.
die bestaan er genoeg, bijvoorbeeld japanse en koreaanse tenten. en op andere plekken weet je al snel genoeg wanneer je als foreigner niet welkom bent, zoals allerlei zaken die specifiek op Thais gericht zijn.
Ik kan me heel goed voorstellen dat ladyboys geweigerd worden op sommige plekken, het is niet de mooiste oplossing, maar vergelijk het met Marokkanen die in Nederland soms clubs onveilig maken, of zwembaden. het is gewoon te veel moeite om van ieder stuk tuig de naam bij te houden.
Het is wel discriminatie, maar discriminatie is verre van het grootste probleem in deze wereld. het is een oppervlakkig probleem, lijkt van op een afstand heel erg, maar vind zijn eigen oplossing vaak wel. veel erger is de onderdrukking van de onderklasse door de bovenklasse. Mensen die zichzelf beter vinden dan anderen omdat ze rijk zijn en op basis daarvan mensen buitensluiten. dat probleem is veel groter, alomtegenwoordig.
Er wordt een beetje de indruk gewekt dat alleen ladyboys hun ID moeten inleveren, maar bij veel hotels moeten ook meegebrachte dames dat en dan wordt er voordat die haar ID terugkrijgt ook naar de kamer gebeld of alles in orde is en de dame kan vertrekken. Prima regeling.
Verder is het een gunst van een hotel als je iemand (zonder bijbetaling) mag laten overnachten die niet ingecheckt is, en als je gewoon voor jezelf en een ladyboy geboekt en betaald hebt, hebben ze met hun bordje natuurlijk geen poot om op te staan en zullen ze ook niet moeilijk doen.