Daklozen zijn de paria’s van Thailand
Artikel 55 van de grondwet luidt: ‘A person, homeless and with insufficient income to support living, shall have the right to receive proper aid from the state.’ Dat zijn mooie woorden, maar wat komt er in de praktijk van terecht?
Volgens de laatste cijfers van de Human Settlement Foundation Thailand, die drie opvangcentra voor daklozen in Bangkok beheert, telt Bangkok meer dan 1.000 daklozen, maar exacte cijfers ontbreken. Gemakkelijk hebben ze het niet. De wet mag dan verzorging beloven, ziekenhuizen weigeren doorgaans daklozen te behandelen of ze dringen aan op betaling.
Een aparte categorie vormen de daklozen met een psychiatrische aandoening. Het ministerie van Social Development en Human Security schat hun aantal in Bangkok op 300, maar waarschijnlijk zijn het er veel meer. Ook deze daklozen kunnen op weinig steun rekenen.
Ambtenaren van het ministerie worden geacht, wanneer ze via een alarmlijn worden gewaarschuwd, zo iemand van de straat te halen, maar dat gebeurt vaker niet dan wel. En de meeste psychiatrische ziekenhuizen weigeren hen te behandelen, zegt Sitthipol Chuprajong, manager van het project voor Homeless People with Mental Problems van de Mirror Foundation.
Weinig privacy
In het Bang Khunsri Homeless Centre van de Human Settlement Foundation Thailand wonen 60 daklozen. Het pand van twee verdiepingen barst uit zijn voegen. De bewoners hebben er afgezien van een kastje weinig privacy. Het centrum werd opgezet in 2001 toen de gemeente Bangkok aankondigde de daklozen op Sanam Luang te gaan verwijderen.
Voorwaarde voor toelating is dat de dakloze niet verslaafd is aan alcohol of drugs en niet seropositief is of aan een andere ziekte lijdt. De bewoners houden zich in leven door afval te verzamelen en dat te verkopen aan recyclingbedrijven. Maar daarmee verdienen ze te weinig om zelfs maar een kleine kamer te kunnen huren.
In november 2012 ging Bangkok’s tweede daklozenopvang open, Im-Un (vol en warm) met accommodatie voor 200 personen. Doel van de opvang is om de daklozen middels trainingen voor te bereiden op een terugkeer naar de maatschappij.
Bron: Bangkok Post
Trieste toestand.
De tekst van artikel 55 die hier genoemd wordt staat echter in de Grondwet van 2007 die na de staatsgreep van 2014 is verscheurd. De huidige Grondwet (2017) kent dit artikel niet. Wel deze:
Section 55. The State shall ensure that the people receive efficient public health services universally, ensure that the public has the basic knowledge in relation to health promotion and disease prevention, and shall promote and support the advancement of wisdom on Thai traditional medicine to maximise its benefits. The public health services under paragraph one shall cover health promotion, control and prevention of diseases, medical treatment and rehabilitation. The State shall continuously improve the standard and quality of public health services.
en deze:
Section 52………Armed forces shall also be deployed for the purpose of developing the
country.
Misschien dat het leger kan helpen?
Ze kunnen natuurlijk 1 duikboot afzeggen, een vliegtuigje en wat tanks en dat geld doneren voor bijvoorbeeld betere dakloze opvang. Zo maar een idee, dat is geen structurele oplossing maar zou een leuk kado zijn.
In de grondwet van 2007 stond ook:
Article 51: ‘A person shall enjoy an equal right to receive proper and standard public health service and the indigent shall have the right to receive free medical treatment from public health centres of the State…’
De huidige grondwet stelt:
Section 47: ‘A person shall enjoy the right to receive health services from the state. The indigent shall have the right to receive health services from the state without payment in accordance with the law …’
Het lijkt een detail maar door het schrappen van de term ‘equal’ (gelijke, gelijkwaardige) gezondheidszorg kan dat als deurtje gebruikt worden om ongelijkwaardige behandeling goed te praten. Verschillen tussen bijvoorbeeld rijk en arm. Of simpelweg toegang tot het systeem voor de lagere klassen die niet onder de term ‘arm’ vallen. Als je alleen naar de allerarmste kijkt dan kan dat een verkapte bezuiging zijn om de rest van de staatskas aan bijvoorbeeld speeltjes of prestige projecten te spenderen.
Zie: https://prachatai.com/english/node/7604
1000 daklozen in een stad van meer dan 10 miljoen inwoners is een marginaal gegevens Ik kom op mijn ochtendwandeling verschillende daklozen tegen. De meeste bedelen niet maar scharrelen hun kostje bijeen met het verzamelen van flessen,plastiek enz. eten doen ze in een nabijgelegen tempel. Enne in Thailand vriest het niet. Kortom ik ben liever dakloze in Thailand dan in belgie.
New York in het rijkste land van de wereld met minder inwoners dan Bangkok heeft 60.000 daklozen.
Overigens ben ik er zeker van dat het aantal daklozen in Bangkok in werkelijkheid veel hoger is dan 1000.