Er gaat geen dag voorbij of het Thaise nieuws maakt melding van kinderen die zijn verdronken. Het is zelfs doodsoorzaak nummer een onder Thaise kinderen.
Het is natuurlijk bizar dat in een waterijk land 11 miljoen Thaise kinderen onder de leeftijd van 15 niet kan zwemmen. Zeker als je hoort dat volgens de statistieken er vorig jaar 1049 Thaise kinderen zijn overleden als gevolg van verdrinking. Dat komt uit op gemiddeld drie doden per dag.
Je zou verwachten dat de meeste ongelukken plaatsvinden tijdens de vakantie. Dat klopt gedeeltelijk. vorig jaar stierven er 361 kinderen tijdens de zomervakantie, een derde van het jaartotaal. Echter uit de cijfers blijkt dat er dagelijks kinderen verdrinken.
Op Channel 3 werd deze week een grafiek getoond waaruit bleek dat tussen 4 en 09 juni 2013, twaalf kinderen zijn verdronken. De trieste balans: Op 4 juni verdrinkt 6-jarig en een 8-jarige kind. Op 5 juni is een 7-jarige kind verdronken. Op 8 juni zijn zelfs 7 kinderen verdronken. Op 9 juni verdronken er 2 kinderen. En het gaat zo maar door.
Het wordt tijd dat er door de Thaise overheid wordt ingegrepen en kinderen gratis zwemlessen krijgen, want dit is een maatschappelijk probleem. Maar er moet ook meer toezicht komen en waarschuwingen voor kinderen en de ouders.
Wat zou er volgens jou moeten gebeuren om deze schokkende cijfers omlaag te krijgen?
Bron: www.richardbarrow.com
Dit soort berichten maakt mij verdrietig en boos. Wat doet de Thaise overheid aan dit probleem?
Twee keer per dag word je in Thailand geconfronteerd met het volkslied. Op TV zie je dan beelden van het trotse Thaise volk en een goed uitgerust leger dat het volk beschermt tegen het kwaad. Mag wat kosten. Natuurlijk, de overheid heeft als taak de burgers te beschermen, maar waar blijft dezelfde overheid als er drie kinderen per dag verdrinken? Moeten die kinderen dan niet beschermd worden? Thailand zou zich diep moeten schamen!
Beste Peter.
Je hebt helemaal gelijk hoor, zwenles zou ook in Thailand tot het lespakkeet moeten horen.
Maar dat roept wel een paar vragen op.
Waar moeten die zwemlessen gegeven worden?
Wie moet die zwemlessen geven?
Ik zie het een beetje voor me, de zwemleraar (m/v) staat voor de klas en geeft aan de kinderen zwemles.
All de kinderen op hun buik op hun tafeltje, droogzwemmen….
En de leraar leest voor uit het instructieboekje, daarin niet gehinderd door enige practische kennis, immers, hij/zij kan niet zwemmen.
En ja, drie kinderen per dag verdrinken.
Hoeveel kinderen per dag komen er n Thailand om in het verkeer?\
Door electrocutie?
Door wat dan ook?
Je mag van geluk spreken dat er in Thailand zo weinig open water is, zoals in Nederland….
Hoewel het onderwerp te ernstig is en het niet je bedoeling was…moest ik toch even lachen.
Kan het mij inderdaad wel voorstellen dat men een onderwijzer met een boekje voor de klas zou zetten.
Maar het begint bij de ouders, naar mijn bescheiden mening. Als die de gevaren niet zien of willen zien…Tja.
Inderdaad een reuze groot probleem en heel triest, want kinderen zijn onschuldig en speels. Men zou kunnen beginnen door de ouders te wijzen op hun verantwoordelijkheid ivm het toezicht op hun spelende kinderen. Ooit redde ik een jongetje van 4 jaar die tussen de rijstvelden gewoon in een plas sprong. Doch die was 2 meter diep en ik trok hem er uit aan de haren voor hij verdween. De Thais lachten, wat onbegrijpelijk was.
Ook de meeste volwassenen kunnen niet zwemmen, dus wie gaat het aanleren?
Thailand is een prachtig land met veel triestige statistieken.
Thailand heeft de beroemde Thaise cultuur. Dat wil zeggen dat de overheid voor de overheid zorgt, de Thai voor de Thai en de Boeddha voor iedereen. Dat voorlaatste doen ze op hun manier. Je kunt wel boos worden over wat hier gebeurt (en vooral wat niet gebeurt), maar ouders rijden met drie kinderen op een brommer, waarbij ze soms zelf een helm dragen en hun kinderen niet en ze rijden in pick-ups met een heel bataljon mensen in de achterbak. Het leven is hier goedkoop en kinderen zijn vervangbaar. Dat geldt trouwens ook voor volwassenen. Er wordt hier niet voor de natuur gezorgd. Auto’s rijden zonder kathalysator, bestuurders zijn dronken. Dochters worden uit werken gestuurd zodat moeder kan gokken en vader kan drinken. Desondanks hebben ze een goed ontwikkeld superioriteitsgevoel t.a.v. de Westerling die denkt dat hij het beter weet. Ik heb soms de indruk dat velen op dit blog dat juist allemaal zo geweldig vinden, dat hier geen regels zijn en dat als die er toch zijn ze niet nagekomen hoeven te worden. Dit zijn wel de consequenties. Thailand is een derde wereldland met alle voor- en nadelen van dien. De voordelen zijn vooral het mooie weer en dat je met geld alles kunt regelen. Wie dat niks vindt kan maar beter nog eens nadenken alvorens het land te verheerlijken. Nou ja, misschien ben ik te cynisch, waarvoor op voorhand excuses en ja natuurlijk is het erg dat er zoveel jonge kinderen verdrinken en verongelukken, maar de uitzondering is het Westen en de regel is helaas de rest van de wereld. Over wat er gebeurt in de Arabische wereld hebben we het dan nog niet eens.
Je hebt gelijk dat we Thailand niet moeten verheerlijkheden. Hoewel we bij heel wat aspecten van Thailand kunnen wegdromen.
Zijn wij in het Westen dan zoveel beter? Het aantal doden door verdrinking zal zeker lager liggen. Op andere domeinen scoren wij slecht(er). Ik denk aan drugsdoden, alcoholverslagving, obesitas, (kinder)kanker, (jeugd)werkloosheid, zelfdoding, vereenzaming, enz.
Zouden we kunnen stellen dat Thailand op niveau zit van ons in de jaren 1940?
En vele ouderen denken met weemoed aan die jaren veertig terug….
Gratis verplichte zwemvest op lagere school, zoals wij vroeger in Nederland.
Wanneer ooit in de Nederlandse geschiedenis kregen de kinderen op de lagere school een gratis zwemvest? En wanneer waren ze verplicht dat te dragen?
George bedoelt natuurlijk toen de kinderen vanuit school gingen zwemmen moesten ze verplicht zo’n zwemvest aan in het zwembad en dat is nog steeds zo zolang ze niet kunnen zwemmen.
Het bevestigd slechts opnieuw dat een mensenleven in Thailand niet veel waard is. Dit geldt dus niet alleen bij onenigheid tussen twee mensen – in relaties of zakelijke conflicten – waarbij het met een van de twee vaak slecht, dodelijk afloopt. Daarom ook leven de Thai bij de dag want morgen is één grote onzekerheid voor hen. Het is ook de reden dat de meeste Thai onverzekerd rondlopen, inherent aan hun levensverwachting en (non)ambitie om van het leven echt iets te maken. En daarom blijft Thailand altijd een derde wereldland. Het is goed om je dat op gezette tijden te realiseren. Maar ook wel erg triest!
Beste Theo,
Ik heb een godsgruwelijke hekel aan dit soort dooddoenerige, nietszeggende en gemakkelijke commentaar en kritiek op hoe Thaise mensen het leven waarderen. Integendeel, het leven is de Thai heilig. Verdiep je eens in hun religie/levensfilosofie/levenshouding. Leer ook hoe hun houding tov de dood eruit ziet. En besef ook dat uitingen van leven en dood, in de wijze waarop een Bhoedistische samenleving is georganiseerd, voor ons vaak drastischer aan de oppervlakte treden. Dat dit alles niet allemaal past in ons quasi gladgestreken snelle westerse concept van niet verder kijken dan een neus lang is, zegt niets over de kwaliteit van leven zoals de Thai die definieert. Het is uiterst triest dat er veel slachtoffers te betreuren zijn in allerlei geledingen van de samenleving. Maar dat heeft veel meer van doen met mentale en materiele attitudes. Als je de abstractie niet begrijpt, dan is studie des te meer aanbevelenswaardig.
In de 7 zinnen die je schrijft benoem je 7 onwaarheden. Wat daarvan de meerwaarde moet zijn in het verkrijgen van wederzijds begrip is mij een raadsel.
Het zou goed zijn als jij dat op méér dan gezette tijd realiseert! Het is niet allemaal Nederland wat er blinkt, en het is weinig Thai gegeven zijn pensioen door te brengen op de gelukzalige manier waarop jij dat doet. Besef dat ook maar eens.
Groet, Ruud
Wederzijds begrip is niet zozeer waarnaar ik op zoek was/ben, Mijn geschrijf kwam recht uit het hart en is gebaseerd op persoonlijke ervaringen en het lezen, in het afgelopen jaar, van zo’n twintig boeken over Thaise perikelen, recent aangevuld door nieuws uit het Thailand blog, en vervolgens mijn dagelijks leven in Hua Hin. Juist omdat ik me verdiep, en ervaring heb in de Thaise samenleving stel ik vast dat een mensenleven weinig voorstelt. Moord en doodslag worden als ‘dingen van de dag’ ervaren. Een wenkbrauw wordt nauwelijks opgetrokken. Men vindt het normaal elkaar te beliegen en bedriegen. Mijn geluk-zaligmakende pensioen (?) – wat inderdaad prima is – heeft overigens met dit alles weinig te maken, lijkt mij.
Beste Ruud,
Quote “Het is uiterst triest dat er veel slachtoffers te betreuren zijn in allerlei geledingen van de (Thiase?) samenleving. Maar dat heeft veel meer van doen met mentale en materiële attitudes’ unquote….
….en daarmee is vrijwel alles gezegd….
met vriendelijke groet aan jou Ruud, Theo
Beste Theo,
Het genre begrip waar ik op doelde is die tussen Thai en expats- de vreemden van buiten. Ik moge toch hopen dat jij als deelnemer van/reageerder op Thailandblog dit gezamenlijk streven onderschrijft. Daarbij: het opnieuw noemen van 4 generalisaties is een herhaling van een vorige reactie, en vergroot het inzicht niet. Het is wel een vorm van ‘wishful thinking’. Dat schiet ook niet op. Het alsnog plaatsen van een ‘quote’ aangaande relevante mentale en materiële zaken die in de Thaise samenleving ontbreken, waardoor het voor mensen des te moeilijker is adekwaat te reageren, maakt duidelijk dat je de redenering snapt. Daar doe je dan weer goed aan.
Geniet van je pensioen. Ruud.
Hallo Willem,
Vroeger gratis zwemles op school, dat is waar, maar dat is inmiddels ook al weer afgeschaft.
En wat zwemles hier betreft.
Eeerst de ouders toespreken, of ze kunnen zwemmen of niet en dan een paar centjes bij het leger vandaan plukken en de kinderen verplicht zwemles geven .
En zo weinig open water volgens Hans.nl, daar ben ik het niet mee eens.
Er is water zat hier.
Als het geen zee is, dan wel een meer of reservoir of rijstvelden of garnalenkweek en ga zo maar door.
Ook zal er best wel een hotel zijn die zijn zwembad voor dit wil verhuren.
En hotels overall genoeg, dus ook zwembaden.
Groetjes,
Louise
In zwemland Nederland is onder kinderen van een bepaalde leeftijd verdrinking ook de belangrijkste doodsoorzaak!
Niet dat ik je bewering wil tegenspreken want heb er geen flauwe notie van doch kun je het onderbouwen met abstracte gegevens of anders een bronvermelding doen?
Excuus nou spreek ik mezelf tegen, het moet uiteraard ‘concrete’ i.p.v ‘abstracte’ gegevens zijn.
Beste Sir Charles, ik heb het even voor u opgezocht. In Nederland is de belangrijkste doodsoorzaak bij kinderen van 2 tot 5 jaar verdrinking. U kunt het zelf ook nazoeken bij: http://nl.wikipedia.org/wiki/Doodsoorzaak.
U kunt ook elders vinden dat er in Nederland ongeveer 600 personen per jaar verdrinken. Maar dat hadden er veel meer kunnen zijn omdat tien keer zoveel mensen bijna verdrinken.
Met vriendelijke groeten, Tim
Bedankt Tim, voor mij was het interessant te weten aangezien al mijn Thaise neven en nichten in diverse leeftijden niemand zwemmen kan daarentegen zonder uitzondering die in mijn Nederlandse familie wel.
Vroeg het ook omdat ik zelf ook niet zwemmen kan blijkt dus dat ik niet tot de uitzonderingen behoor in Thailand álswel in Nederland maar dat terzijde.
In de jaren 50 van vorige eeuw zwommen we bij ons rond het dorp onder luid jolig en vrolijk gegil en getier zonder toezicht helemaal in de vrije natuur in een aantal zandafgravingen. Vooral grote diepe gaten, toentertijd in de nog niet zo lang voorbije oorlog door de Duitsers gegraven om hun snelwegen destijds van zand te voorzien. Menig expat in Thailand herinnert zich dit soort waterrijke vakantievertier uit zijn eigen kinderjaren. Je zou zelfs met enige romantische nostalgie terugdenkend kunnen stellen dat Thaise kinderen hetzelfde beleven als zij met vriendjes vanwege de hitte van de dag in elk soort open water duiken zonder te beseffen dat ze niet kunnen zwemmen. Allerlei waarschuwingen van ouders ten spijt- deden wij ook. En dan zijn er altijd ongelukken te betreuren.
Cijfers van het CBS geven aan dat vanaf de jaren 80 van de vorige eeuw, dus ruim na de jaren 50, tot 2007 er in Nederland nog steeds 2700 mensen door verdrinking om het leven kwamen. Een derde van hen betrof kinderen jonger dan 10 jaar. Jaarlijks overlijden In Nederland ongeveer twintig jonge kinderen door verdrinking. Een kwart eeuw geleden waren het nog 80 jonge kinderen per jaar. Het % verdrinkingsdoden onder kinderen daalde in een kwart eeuw in Nederland van 100 naar 25.
Deze cijfers vertalen naar de Thaise situatie zou een zeer nobel streven zijn. Maar ga mij niet vragen wat ik vind dat daarvoor moet gebeuren, en vooral niet hoe! Daarvoor zijn de Thaise verhoudingen veel te gecompliceerd. Menig keer heb ik het gevoel in de jaren 50 te verkeren, laat staan dat de jaren 80 voor me opdoemen.
Wel zie ik dat in een naburige grotere stad in een groots opgezet winkelcentrum elke dag vele kinderen in het aanwezige zwemparadijs proberen hun eerste meters vooruit te zwemmen. Veel ouders aanwezig en ook vele instructeurs. Een jochie van een vriendin van mijn vrouw troonde ons ooit mee naar een in aanbouw zijnde zwembad op het complex van de lokale universiteit. Zijn moeder runt op dat terrein een restaurantje in de studentenkantine. Zijn vraag aan mij was om hem tzt te vergezellen en hem zwemmen te leren. Natuurlijk, met alle graagte! En niet tzt, maar nu al! Ondertussen is hij zo ver dat hij met trots zijn vriendjes zijn eerste zwemkunsten kan laten zien. En die willen ook. Goed voorbeeld doet goed volgen!