In februari van dit jaar schreef ik in 10 dagelijkse delen een verhaal over hoe ik in Thailand ben verzeild geraakt, wat ik zo ongeveer heb meegemaakt, hoe ik een vaste relatie heb gekregen en hoe ik mijzelf feitelijk ook bescherm.
Het laatste deel, zie www.thailandblog.nl/lezers-inzending/thailand-ligt-slotwoord, beëindig ik met de hoop dat ik over 10 jaar nog meer zal schrijven over onze belevenissen, maar dat is natuurlijk wel erg ver weg. Wij zijn weer een tijdje verder, dus ik vond het tijd om mijn verhaal verder aan te vullen. Ik heb al verteld dat ik met het hele gezin op vakantie naar Nederland zou gaan en daarover vooral gaat dit verhaal.
Even vooraf
Ik schrijf altijd over mijn vriendin Rash, want wij zijn niet getrouwd en hebben ook geen samenlevingscontract. Dat zou ik ook niet willen, wel is het zo dat wij gewoon in het leven staan als man en vrouw. Maar in geschrift is het mijn vriendin. Dat is hetzelfde als ik schrijf over haar dochter Terry. Ik sprak eerder wel eens over mijn dochter en dat voelt ook zo en is feitelijk ook zo. Mijn eigen dochter heeft mij de pin op de neus gedrukt dat ik maar één echte dochter had en daar moest ik haar gelijk in geven. Dus daarom schrijf ik over haar dochter, in mijn hart hou ik van haar zoals van mijn eigen dochter.
De voorbereiding
Voor een reis naar Nederland met Thaise reisgenoten is een visum noodzakelijk en het aanvragen daarvan ging niet zonder slag of stoot. Met mijn vriendin en Noon, een nichtje van Rash, die ook mee zou gaan, bezocht ik de Nederlandse ambassade voor de visumaanvraag en de garantstelling. Hoe dat voor het nichtje afliep, leest u verderop.
Mijn vriendin Rash wilde de aanvraag ook doen voor Terry, maar dat ging niet, Terry moest in persoon aanwezig zijn voor de vingerafdrukken. Ik zei nog wel, neem de aanvraag nu in behandeling dan komt Terry het paspoort zelf ophalen en dan kunnen vingerafdrukken gemaakt worden, geen denken aan! Tja, regels zijn nu eenmaal regels, nietwaar?
Het visum voor Rash was binnen twee dagen in orde, we moesten nog een keer terug naar de ambassade voor het visum voor Terry. Haar aanvraag werd in eerste instantie afgewezen. Dit begreep ik niet, Terry was al 2 keer eerder in Nederland geweest. Dus toch maar een boze mail naar Kuala Lumpur alwaar visa wordt verstrekt/geweigerd. Twee dagen later werd ik teruggebeld dat er een foutje was gemaakt met betrekking aanvraag Terry. Men had de documenten klakkeloos afgewezen omdat ze met nichtje Noon nagenoeg dezelfde achternaam had. Dus dat kwam alsnog goed.
De aanvraag voor het nichtje Noon
Noon, een nichtje van Rash (dochter van haar zus) zou ook meegaan naar Nederland. Bij de aanvraag had ik een begeleidend schrijven gedaan, waarin ik haar persoonlijke omstandigheden heb uitgelegd en de garantstelling bevestigde. Zij werd op de ambassade doorgezaagd over het feit, dat men in het paspoort kon zien, dat zij vele malen naar Kuala Lumpur ging met het vliegtuig. Noon legde aan de hand van papieren uit, dat zij voor een internationaal bedrijf werkte en voor dat bedrijf trainingen verzorgde voor de dochteronderneming in Kuala Lumpur. Dat werd domweg niet vertrouwd en aanvraag werd afgewezen op grond van onduidelijke verblijfplaats en onzekerheid over terugkeer naar Thailand.
Dat vond ik absurd, want in mijn brief stond duidelijk, dat Noon in mijn huis zou verblijven, dat we gezamenlijk vakantie zouden vieren en dat ik haar op tijd terug zou brengen naar Schiphol voor de terugreis. Zij zou twee weken in Nederland verblijven en wij een maand. Had ook garantstelling voor haar gedaan. Het was voor mij een een absurde afwijzing. Ze had vast werk, had papieren, dat ze terug kon komen bij haar werkgever waar zij al 4.5 jaar werkte met een voor een Thaise dame zeer goed inkomen. Sterker nog, dat zou ze in Nederland niet eens kunnen krijgen.
Wat nu? Goed wij moesten toch weer naar de ambassade voor de aanvraag voor Terry en een tweede poging gedaan om een visum voor Noon te krijgen. Noon had haar papieren in orde en nog wat uitgebreid en ik heb mijn schrijven nog aangevuld met de mededeling, dat ik bereid was om 50.000 Euro te storten als extra garantstelling op een derdenrekening bij een notaris. Alles ten spijt, aanvraag weer afgewezen.
Ik heb toen nog alle documenten naar een advocaat in Nederland gestuurd, die ook vond , dat de afwijzing volledig onterecht was. Hij wilde wel actie nemen om het recht te trekken, maar inmiddels had Noon mij verteld, dat ze niet meer mee wilde naar Nederland. Voor haar gevoel was ze niet welkom en heeft toen een vakantie met vrienden geboekt naar Japan.
Mijn commentaar
Er wordt gewoon de hand gelicht daar in Kuala Lumpur met visa verstrekking, lezen niet, bellen ook niet voor nadere toelichting als dat nodig moet zijn. Nog steeds onbegrijpelijk voor mij. Daarbij geven ze ook aan in Kuala Lumpur dat ze mij niet vertrouwen, ik ben immers de garantsteller. Ook de duur van afgifte visa totaal verschillend zoals ik verneem via dit blog, sommigen krijgen 1 jaar visa, anderen weer tot einde datum paspoort en weer anderen voor 3 jaar. Niet inhoudende dat je er zolang mag verblijven, verblijf is maximaal 90 dagen en dan mag je 180 dagen niet meer binnen komen.
Voor Noon was het dus beter dat ze een kind had gehad of een eigen huis hier in Thailand om een visa te verkrijgen. Hoe kan je dat verwachten van iemand die werkt en tevens in haar vrije tijd en weekends nog studeert op de universiteit in Bangkok. Ze benut haar kans om nog hoger op de ladder te komen wat functie betreft.
De reis naar Schiphol
Dus zo geschiedde het, dat wij begin april met ons drieën naar Nederland reisden. Wij zijn netjes naar Savarnabhumi weggebracht door een vriend en na een zeer goed verlopen vliegreis met Eva Air in Nederland aangekomen. Bij de paspoort controle in Nederland altijd een drama, te weinig loketten open, gewoon schandalig. Daarna naar de band om onze bagage te verzamelen, wat ook altijd nogal wat tijd in beslag neemt.
Ik had bij mijn bagage een grote doos, die apart zou komen en die was er zelfs eerder dan de rest van de bagage. In die doos zat een 42 inch tv, die ik 4 jaar geleden in Thailand had gekocht. Voor mijn huis in Thailand had ik inmiddels een nieuwe tv gekocht en in mijn huis in Nederland stond geen tv meer, dus die “oude” tv was een mooie oplossing, konden we toch televisie kijken. Ik had gerekend bij de douanecontrole problemen te krijgen met zo’n grote doos, maar daar was niemand te bekennen en konden wij zo doorlopen, dus dat viel mee.
Naar Groningen
Mijn zwager stond ons buiten op de afgesproken plaats op te wachten, allemaal in de auto en toen op weg naar het noorden. Al met al waren wij omstreeks 23.30 uur in mijn huis, of bij mijn moeder die er naast woont. Familie zat ons allemaal op te wachten, moeder had lekkere kop soep klaar gemaakt en later even een pilsje als afzakkertje. Was echt even gezellig zo. De vakantie was begonnen.
Ik zou met Rash en Terry begin mei terugkeren naar Thailand, maar ik had mijn ticket verlengd naar eind mei. Mijn zoon wilde graag de tuin klaar hebben wat ik zou doen en ook bij mijn zus zou ik in de tuin werken, daar moest alles veranderd worden vanwege aanbouw grote serre. Leuk om te doen, de tuin hebben we 24 jaar geleden voor het eerst aangelegd.
Na een heerlijke nacht geslapen te hebben, moesten wij toch gaan winkelen om de nodige spullen in huis te krijgen om te eten, douchen etc. Gelukkig heb ik een appartement midden in het centrum en een net nieuw gebouwde winkel waar we onze etenswaar konden kopen, bevond zich naast ons appartement. Dat was een mooie uitkomst. Toen wij echter buiten kwamen voelden wij dan ook de kou in Nederland, ja dat was even bibberen. Na alles ingekocht te hebben en opgeruimd en ook bagage ingeruimd, tv aangesloten en werkte was er al weer een dag voorbij.
Moedertje lief kwam zo nu en dan even kijken of alles wel echt lukte. Had tegen mijn moeder gezegd zolang wij hier zijn kom je bij ons eten, ze heeft sleutel van mijn huis, makkelijk. Even ter verduidelijking mijn moeder is 81 jaar en heeft in februari haar vriend verloren door ziekte. Dus dat wij kwamen was voor haar ook even weer afleiding.
Rash maakte op haar manier Thais eten, maar voor ons niet te scherp, want daar hou ik ook niet zo van. Mijn moeder keek er wat vreemd tegen aan, vond het achteraf heerlijk en vroeg van alles hoe maak je dit, hoe maak je dat? Echt ze was vol lof.
De eerste dagen
De eerste dagen even wat rustig aan gedaan, even naar Groningen met elkaar, moedertje ook mee en ook mijn eigen auto opgehaald die nog bij mijn andere huis in de garage stond. Wel een oudje hoor, nu 37 jaar. Een zuiper, 6 cilinder Mercedes Benz. Maar goed, rijdt als een limousine. Dat grote slagschip, zoals mijn moeder zei, moest in de parkeergarage en daar had mijn moeder problemen mee. Omdat onze plaatsen in die garage naast elkaar zijn, zei mijn moeder als jij de auto daar parkeert kom ik met mijn auto niet meer in mijn parkeervak. Heb dat probleem opgelost om van parkeervak te wisselen, nu was het probleem opgelost.
Planning
Voor de verdere vakantie hadden wij een planning gemaakt, Rash wou graag een paar dagen naar Frankrijk en wij zouden met Cor, een kennis (verblijft ook altijd 2 a 3 maanden in Thailand) die een boot heeft een paar dagen gaan varen. En natuurlijk staat Keukenhof op het programma maar ook het bloemencorso in Lisse. Rash weet dat immers na 4 keer Nederland al heel goed.
Tuinieren
Gelijk al de eerste week bij mijn zus in de tuin gewerkt, alles moest er uit en omdat nu alles mooi afgestort kon worden bij een paasvuur heb ik gelijk de eerste zaterdag met een motorzaag bossen en bomen van 12 meter omgezaagd, die door mijn zwager met een vriend werden afgevoerd. Ze konden goedkoop een minikraan huren om de wortels er uit te halen, ja ik heb vroeger zelf zo’n ding gehad dus ik kon daar wel mee omgaan. Drie dagen bezig geweest om de stobben eruit te halen en de tuin op ca 1.5 meter diepte te hebben omgespit, water wilde niet goed weg, zat een veenplaat die in elkaar geperst was door de jaren heen. Toch ook voor mij even weer leuk om deze dingen te doen en ook voor mijn zus en zwager, die ook al heel veel voor mij hadden gedaan en nog steeds doen mocht ik ze nodig hebben.
Keukenhof
Daarna zijn wij naar Keukenhof gegaan, moedertje mee, mijn jongste broer mee en ook dikke jassen mee, brrr wat koud. Ook vooraf wat broodjes gemaakt en wat te drinken ingeslagen. Geweldige dag in Keukenhof, Rash en Terry hebben meer dan 750 foto’s gemaakt die dag, dus goed vastgelegd. Wat mij daarbij vooral opviel was, dat Terry zelfs haar jas uitdeed en het absoluut niet koud had en ik kon het niet harden zo koud was het.
Boottocht
De boottocht, die vanuit Zaltbommel, waar Cor woont, begon, hadden wij zo gepland dat wij na vier dagen in Lisse lagen om het bloemencorso te bekijken. Maar eerst ging het richting de binnenstad van Utrecht. Dat was geweldig om zo vanuit de boot de binnenstad te zien, alleen pech dat het zo koud was, je kon amper achter op het dek zitten en ook zaten er geen mensen op de vele terrasjes aan het water. Via de Vecht (echt veel rijkelui wonen daar) naar Amsterdamse haven en natuurlijk Amsterdam even ingetrokken, maar niet lang, de dames vonden het te koud.
Bloemencorso Lisse
De volgende dag naar Lisse, waar wij ruim op tijd aankwamen. Op vrijdagavond hadden wij een plek bij de brug alwaar de corso langs zou komen, dus perfect. Heb mijn nichtje gebeld die in Lisse woont en alwaar wij die zaterdagavond even langs zouden komen voordat wij huiswaarts trokken. Mijn auto stond nog in Zaltbommel en zaterdag morgen nog tijd genoeg om die te halen, mijn nichtje heeft ons opgepikt en mij naar de trein gebracht en heeft de vrouwen nog wat van Amsterdam laten zien en terug gebracht naar de boot voor de corso. Ik was ook ruimschoots op tijd terug dus alles netjes geregeld. Corso vond ik zelf niet zo mooi als andere jaren die wij ook samen hadden gezien. Maar goed. Er werden weer de nodige foto’s gemaakt en Rash is zelfs op een foto beland in het Leids Dagblad. Toch weer leuk, de dag afgesloten met Cor en zijn vrouw en bedankt en ook wat betaald voor het aangename en perfecte reis, ondanks de kou, maar zeker de moeite waard om het nog eens te doen, maar dan in de zomer. Ja Nederland is toch ook een mooi land. De avond voortgezet bij mijn nichtje met een voortreffelijke diner en wat ervaringen gedeeld en bijgepraat, feitelijk iets te laat richting het noorden maar wel met een zeer voldaan gevoel en de dames in diepe slaap in de auto.
Trip naar Frankrijk
De trip naar Frankrijk ging niet door. Ik had twee keer getracht een busreis te boeken, maar beide konden niet doorgaan vanwege te weinig belangstelling. Ik was daar niet treurig om, vooral omdat we zondagavond laat hadden moeten vertrekken, terwijl we in de vroege zondagmorgen net thuiskwamen vanuit Lisse. Ja, ik word toch ook een dagje ouder, je wil er niet aan maar je verneemt het wel.
Lekker thuis
De rest van de vakantie zijn we lekker thuis gebleven. Natuurlijk hebben wij nog wat andere uitstapjes gedaan, vrienden bezocht, gezellige familiediner in een world restaurant met dus ook Thaise eten en een Paasvuur gezien van dichtbij. En natuurlijk niet te vergeten, Rash had mijn moeder met wat cosmetica opgemaakt en dat vond ze zo leuk dat ze al iedere dag ‘s morgens kwam om haar door Rash wat te laten opmaken. Mijn moeder heeft genoten en ook echt gezegd een lieve vrouw heb je, wees er zuinig op. Dat was bijzonder, want in het verre verleden had mijn moeder wel wat over de Thaise vrouwen gelezen en werd ik daar toen wel steeds op gewezen. Kortom, Rash wordt door mijn gehele familie gewaardeerd en gerespecteerd, ze houden van haar en missen haar nu toch ook al, nu ze weer in Thailand is. Andersom ook verneem ik. Ze Wats appen nu met elkaar, geweldig toch.
Rash en Terry terug naar Thailand
Kortom, een leuke en geslaagde vakantie maar veel en veel te koud, leuk de familie banden weer te hebben aangehaald en een trotse moeder te zien. Maar tijd van afscheid was gekomen voor Rash en Terry. Moeder wilde beslist mee naar Schiphol om hun uit te zwaaien. Rash en dochter vertrokken naar Thailand, Rash had kaas voor iemand meegenomen en die zou Rash ophalen van vliegveld in Thailand en naar huis brengen als dank, perfect toch.
Mijn vertrek naar Thailand
Ik bleef achter in Nederland en kon gaan werken bij mijn zoon en ook nog weer bij mijn zus. Ook moest ik in mijn andere huis waar mijn dochter 5 jaar in heeft gewoond wat reparaties doen en wat verfwerk, want die woning werd weer verhuurd. Eind mei had ik alles klaar, huurcontracten getekend en sleutels overhandigd.
Daarna nog twee dagen druk om alles in te kopen om mijn koffer op gewicht te brengen, je koopt toch altijd weer te veel, wat gaan die kilo’s hard. Zo mijn terugreis naar Thailand was aangebroken en ook goede vlucht gehad. Rash stond op mij te wachten met de auto op vliegveld en bij thuiskomst bleek, dat Rash alles weer op orde had, mijn pilsje stond koud, de hond was weer wat opgeknapt, die had ons toch wel erg veel gemist.
Zelf heb ik een fantastische tijd gehad in Nederland, even geen songkraan, geen hitte elke dag. Even mijn kleinkinderen gezien en mee gestoeid, even lekker kunnen fietsen, ontspannen kunnen autorijden, wat een genot.
Slotoverpeinzing
Wat kan en mag een man nog meer verlangen met zo’n Thaise vrouw aan je zijde. Ja ik ben een bevoorrecht persoon, natuurlijk zijn er ook wel eens donkere wolken, of iets minder zon. Ook wel eens boos over opmerkingen die ze maken of over wat ze willen, maar de tijd heelt dat ook weer. Als ik dan weer naar andere buitenlanders kijk die met hun Thaise vrouw leven en hoe ze gepakt worden, ja dan mag ik niet klagen en dat doe ik ook niet.
Toch wil ik daarover nog iets gaan schrijven, hoe een leven verpest of beïnvloed wordt door Thaise vrouwen die teveel willen en niet nadenken, heb daarover genoeg voorbeelden in mijn directe omgeving gezien en nog zie. Maar ook de naïviteit van de mannen natuurlijk niet te vergeten. Ik zeg altijd, bescherm jezelf. Dus reken erop, ik kom nog een keer terug met dat verhaal en ook echt wat gebeurd is en nog gaande is.
Ingezonden door Roel
Die afwijzing van Noon is mij niet helemaal duidelijk. Als zij een inkomen heeft hoger dan zij in Nederland zou kunnen krijgen waarom moet u dan garant staan? Ik heb hier in Nederland diverse lieden op bezoek gehad. Zonder geld, moest ik de ticket ook nog eens betalen. Met werk, betaalden alleen de ticket en daarna kostte me het nog een fortuin aan uitjes hier. Ze moeten toch ook wat zien als ze hier zijn toch? En alles is duur hier.De beste: Mooie dame. Vriendin van mijn vrouw. Een prima inkomen in Bangkok. Ik hoefde niet eens garant te staan en het kostte me ook nog niets. Betaalde alles zelf en vaak ook nog voor mij.
Zorgde ervoor dat mijn koelkast iedere dag vol was.
Herinner me nog dat het bier ontbrak. Voor mij van essentieel belang. “Ik ga het voor je halen zei ze” Ik: Bedankt, maar dat koop ik zelf wel. Kijk, zulke gasten mogen wel een jaar blijven. Maar ze moest terug naar Thailand omdat daar haar zaken te runnen. Wat de rest betreft: Aardige mensen, maar het wordt me toch allemaal te duur. Ik ben ermee gestopt. Kopen wel zelf een ticket maar staan met een lege portemonnee op Schiphol. Misschien dat ik volgend jaar eens met een lege portemonnee op Suvarnabhumi moet aankomen.
Slagerij van Kampen,
Noon had net een nw auto gekocht en contant betaald, ze had nog wel ca 100.000 bath op de bank en dat is ook bij de visum aanvraag erbij gedaan. Als die auto niet was betaald dan had ze ruim voldoende geld gehad en had ik niet garant hoeven staan.
Ik begrijp dan ook totaal de afwijzing niet en ook de gronden van afwijzing is gewoon een lul verhaal. Haar verblijf in Nederland was bekend, dus niet aan de orde, ook stond ik garant, dus voor maximaal 150.000 euro over een periode van 5 jaar die de Nederlandse staat van mij zou kunnen claimen indien Noon niet terug zou keren. In ieder geval staat het voor mij vast dat ze begeleidend schrijven van mij totaal niet hebben gelezen. Denk dat ze gewoon daar in Kuala Lumpur een spelletje spelen met ogen dicht die wel en die niet en als ze hun percentage afwijzing hebben kan de volgende weer een visum krijgen, dit vooral omdat ze inhoudelijk niet naar de papieren kijken.
Het delegeren van dit soort beslissingen naar “Kuala Lumpur” wat dat ook mag inhouden (soort onder aannemer?) is inderdaad beslist geen verbetering geweest. Iemand zei mij ook dat de dochter van mij vrouw beter kon verzwijgen dat ze een restaurant runt in Zuid Thailand. “Er worden dan alleen maar meer vragen gesteld” Gewoon garant staan, verder niets. Gaat vlotter. Overigens houdt dat garant wel degelijk een risico in. Ken iemand die garant stond voor iemand die na aankomst hier spoorloos verdween.
Een potentieel dure grap.
Kuala Lumpur is simpelweg een verzameling van BuZa visum afhandel ambtenaren in Maleisië in plaats van verspreid over diverse ambassades in de regio. Voor de burger betekende dit langere doorloop tijden, de noodzaak tot (meer) vertalen van bewijsstukken aangezien er geen ondersteuning meer is om Thaise stukken te vertalen. Meer hierover o.a. in:
https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/afgifte-schengenvisums-thailand-loep-2016/
In 2019 sluit ook KL de deuren en gaat BuZa alles vanuit NL regelen, dat kan nog helemaal feest worden. Maar het is allemaal kosten efficiënter.
Verzwijgen dat je een restaurant runt is nergens voor nodig, het hebben van een restaurant is juist een pluspunt om te laten zien dat je binding hebt met Thailand (reden tot terugkeer, kleinere kans op illegaal verblijf in Europa). Uiteraard wil men dan wel weten of het je restaurant is en hoe je je afwezigheid hebt geregeld. Een brief van een A4tje kan e.e.a. duidelijk maken, dan hoeven er ook nog amper vragen te worden gesteld. Maar ook met een garantsteller kun je als vreemdeling verwachten dat men afvraagt wat voor verplichtingen/banden je wel/niet hebt met Thailand. Heb je soms geen baan? Ontkennen dat je een inkomen uit werk (restaurant) hebt zou liegen zijn en een pluspunt is het niet als je blijkbaar geen inkomen en dus bindingspunt met TH hebt.
Daarom ook altijd meteen in bezwaar gaan, meteen al bij de eerste afwijzing. Al vreemdeling kan dat veelal voor nog geen 200 euro ivm met gesubsidieerde rechtsbijstand (iemand met voor Nederlandse begrippen laag loon kan een advocaat met subsidie krijgen, vroeger ook bekent als ProDeo).
Een brief van 1 kantje waarin ze kort uit de doeken doet dat ze o.a. werkt en frequent reist, een bewijs van in dienst zijn, contact gegevens werkgever. Dat zouden juist pluspunten moeten zijn: goed inkomen, goed dienstverband, goede reishistorie. Makkelijk te checken door bijvoorbeeld bijgevoegd arbeidscontract of werkgeversbrief plus contact gegevens van de werkgever. Mocht een ambtenaar dan denken ‘er zijn de nodige vrouwen die buiten Thailand het geld op de rug verdienen’ (en die categorie betekent dat dit werk ook in Nederland kan plaatsvinden) dan zou men zo een gedachte snel recht kunnen zetten. Nu krijgt Nederland duizenden aanvragen en niet allemaal gelijk verdeeld, hoogseizoen is bijvoorbeeld het Nederlandse voorjaar (Thaise Songkran, april, mei), druk druk druk. Met een goede baan zou voor zichzelf garant staan een plus zijn geweest, waarom een garant als je een goede baan hebt kan men denken?
En extra borg staan buiten de standaard garantie stelling, dat kan niet. Regels zijn regels, creatieve oplossingen kent de ambtenarij niet echt. Dat soort creatieve voorstellen zou ik niet doen, straks tref je een beslisambtenaar die denkt ‘wat een merkwaardig voorstel, zit hier iets achter?’.
Zo zonder verdere inzage is het lastig te zien wat er verkeerd gegaan is. Over het geheel mag wel duidelijk zijn dat de afwijzing absurd was maar waar de aanvraag beter had gekund? Was de presentatie zo dat de behandelde ambtenaar in KL die het paspoort en papieren die via BKK naar KL zijn verzonden in een paar minuten een inschatting kon maken wat voor vlees men in de kuip had? Niet te weinig papieren (bewijs van baan), niet teveel (een vrachtwagen lading aan papieren zodat men dit maar een vluchtige blik kan of wil geven), mogelijkheden tot verificatie (bedrijfscontact info). De aantekeningen van de frontdesk te BKK tellen ook mee, die merken op wat hun opviel bij de aanvraag en zo’n indruk zal ook behoorlijk meewegen. Als zo’n aantekening er op neer komt ‘ik geloof geen zak van het verhaal dat ze voor zaken op en neer reist’ dan begin je al met 0-1 achterstand..
Quotas voor afwijzingen zijn er niet, en wijst enkele procenten af per jaar (1-4%) en een deel er van zijn bagger aanvragen waar de helft van de stukken die men vraagt ontbreekt, visumshoppers of andere zooi waar een luchtje aan zit, zullen ook ongetwijfeld bonafide mensen tussen zitten die totaal overrompelt zijn geweest (sollicitanten verkloten ook wel eens hun sollicitatie omdat dat anders liep dan men voor ogen had). Uitgangspunt is dat bonafide reizigers welkom zijn al is men nu wel zeer strikt dat het dossier volledig aan de checklist moet voldoen en er niets mag ontbreken. Dat is hier dus waarschijnlijk toch mis gegaan en dat is ronduit zuur voor Noon.
Zie ook https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/afgifte-schengenvisums-thailand-loep-2016/
Roel, dank U voor dit verhaal. Je hebt mij weemoedig gemaakt en de heimwee naar huis doen toenemen. Ze moeten nog maar wachten tot volgend jaar Ik denk mei. Wat je schijft over je dochtertje vind ik meer dan normaal; Wie de moeder wil moet de dochter er maar bijnemen. Ik weet ook het is gemakkelijker als de kinderen nog jong zijn, als ze wat ouder zijn hebben ze reeds een eigen zinnetje. In eerste instantie dacht ik dat het andere meisje (dame) een vriendje was van je dochtertje. Spijtig dat men op die diensten enkel de regels kent en toepast. De jonge dame zal het wel overleven maar had wel een droom die aan dingellen geslagen is; Haar hop was Nederland te leren kennen met een gids als U.
Ik heb genoten van het verhaal
Ik wacht op het vervolg van de laatste paragraaf
Dank U, Daniel;
Aan gans die visa perikelen kan je kop noch staart krijgen. Onbegrijpelijke stellen krijgen vlotjes een multiple voor 4 jaar en andere ernstige stellen vangen bot…geluk moet je hebben ..niet meer of niet minder.
Het lijkt mij niet juist om conclusies te treken op basis van een kant van het verhaal.
Beste Roel, is Hamburg of mogelijk zelfs Düsseldorf een beetje aan te rijden vanuit Groningen? Amsterdam ligt ook niet om de hoek en vooral in het drukke seizoen is er onderbezetting bij de grenswacht (KMar) en de beveiliging. Wellicht dat Thailand-Duitsland jullie volgende keer beter bevalt als vliegroute? Voor een NL Schengenvisum is het geen probleem.
Dit voorjaar was best aardig te doen als je het mij vraagt, en menig Thai neemt de wat lagere temperatuur wel voor lief als het maar droog is en er wat te zien of te doen valt. Zo te lezen hebben jullie wederom weer genoten en is je familie ook blij je lief te zien. Samen een leuke tijd hebben, zo hoort het. 🙂