Lezersinzending: Het samenleven met een Thaise vrouw en trachten je te integreren in hun denkwijze
Beste lezers,
Ik wil even iets schrijven over wat ik vandaar ervaren heb en wat ik wou delen met de mensen die naar hier, Thailand dus definitief of het grootste gedeelte willen komen wonen. Het gaat over het samenleven met een Thaise vrouw en je trachten je te integreren in hun denkwijze en zij jouw denkwijze met veel vallen, vooral veel vallen, en uiteindelijk opstaan deels aanvaarden… hopelijk heeft iemand er iets aan, ik ben niet de beste schrijver, maar ik doe mijn best.
Ik leef al drie jaar in Pattaya, een eind buiten het bargebeuren, in een soi van 3th road, waar geen enkele bar of restaurant is enkel Thai waarvan velen hun oorsprong in Isaan…
Een verhaal over wat ik vandaag terug bijgeleerd heb over Thailand. Het komt uit mijn leefwereld. Ik leef tussen de gewone Thai, de laagste klasse, niet de betere klasse, maar de doodgewone Thai. Laten we nu even vooroordelen achterwege laten…
Ik leef op een simpele kamer, uit eigen keuze, zonder luxe, maar ik wil hier ook orde. Te pas en te onpas komen hier vriendinnen van mijn vriendin binnen, ze maken het gezellig, allemaal op de vloer in een cirkel, vol eten en drank, en maar kletsen, zonder dat ik er echt deel van uitmaak. Maar ik betaal wel de helft van dat eten. De rest brengen ze zelf mee en ook de helft van de drank. Dat vond ik niet meer kunnen… ik wou rustig een film bekijken, en daar waren ze weer… Ze hadden ongelooflijke lol, velen zullen dat herkennen, en ze zitten hier in feite nu juist achter mij terwijl ik aan de Pc zit. Ik heb mijn vriendin bij mij geroepen en in haar oor gefluisterd: luister schat, ik wil dat niet meer, maar eens per maand heb ik er geen enkel probleem mee, en dan mogen ze allemaal komen, de rest van de tijd wil ik voor ons alleen.
Ze is Isaanse, en ipv in een “koleire” te schieten keek ze me aan en gaf me een kus en zei: ok darling, i promise you, thx for take care… Ik dacht zo kan het dus ook, zo giet mijn “Isaanse” weer wat water bij haar wijn en staan we weer een stap verder.
Mensen die in Isaan wonen zullen mij begrijpen, het duurt lang om je aan te passen, maar eens je ze echt duidelijk maakt dat je ook je eigen eisen hebt en hun in hun eigenwaarde laat sluiten ze graag compromissen en wordt jouw eigen wil ook aanvaard en geapprecieerd.
En zo bouw je stukje voor stukje je relatie op.
Dit is het echte Thailand, in feite zoals in mijn geval een stukje Isaan in het Pattaya dat velen enkel kennen als de beruchte bar en sekstoerisme stad. Maar Pattaya is zoveel meer dan dat.
Ik ben geen goede verteller, maar dit is mijn ervaring, momenteel nu in Thailand, ik hoop dat sommigen er wat aan hebben, ik wou dit van me afschrijven, getroffen door de totaal onverwachte reactie van mijn vriendin.
Alles is weer rustig nu, heb nogmaals met mijn vriendin afgesproken dat dit een keer per maand kan gebeuren, ze is blij, en ik ben blij. Zo heb ik bereikt dat “mijn Isaanse” weer wat dichter bij de leefwereld van “haar Farang” staat, en leert compromissen te sluiten
Groeten uit Pattaya van een gelukkig man.
Rudy
Wacht eerst maar eens een maand af.
Dikke kans dat ze ok darling zegt en dat het gewoon zo door gaat 🙂
Colin…
Ik weet dat het reageren is, maar mag ik je er op wijzen dat we volgende week drie jaar samen zijn, dag en nacht?
Dus geen maand zoals je zegt, ik wou enkel verhalen hoe lang het duurt voor je een Isaanse vrouw zover krijgt, en dat vergt heel veel geduld!
Maar je krijgt er zoveel voor terug, ze bepampert me als een baby, en voor het geld moet ze het niet doen, want ik heb er geen!
Integendeel, het is zij die op de rem trapt als ik dreig over mijn maandelijks budget te gaan, ik heb sommige maanden erg veel geluk dat zij ingrijpt!
En ook voor alle duidelijkheid, ik ben 53, en mijn vriendin 45.
Groet.
Rudy.
Nou ik wil wel eens kijken of dat lukt, want Thais hebben vierkant maling aan ons en leven hun eigen leven.Dit is mijn ervaring na 17 jaar bij mijn vrienden en kennissen, die ik hier allemaal hoor klagen. Je komt er nooit tussen, en ze kiezen altijd voor hun familie en vrienden. Het is een vrijgevochten leefstijl zonder regels, normen en waarden. Feesten en beesten zijn voor de Thaise dames belangrijker dan een georganiseerd leven met een Farang. Ik hoor nu al weer de commentaren van mijn vrouw is anders. Ja zo lang je er bij bent, maar eenmaal in de taxi of in het vliegtuig, zijn ze al weer in de bar of in de Walkingstreet om te scoren. Een Thai leer je nooit echt kennen, en vaak hebben ze ook een Thaise vriend of liever gezegt een pooier. Heb vele bekenden die mij dit bestreden, maar vroeg of laat zijn ze allemaal aan de beurt gekomen. Na 19, 20 en een goede bekende na 24 jaar op de koffie gekomen met een lege bank rekening en zijn huis kwijt bij aankomst. Kan hier onderhand wel een enceclopedy mee vullen na 17 jaar Thailand. Elke week schreef ik erover en waarschuwde ik iedere landgenoot om een huis uitsluitend in een company te kopen, maar de meesten werden toch weer ingepakt na een goede wip en een charmante periode. Ach ze zijn zo lief meneer. Thailand is een superland om te leven als je het huisje bij de schuur houdt,en je niet financieel laat uitkleden en of laat inpakken, want als er een kink in de kabel komt, en die komt er bijna altijd, ben je de lachende derde. Velen rijke en schartrijken zien komen en velen als ridder te voet naar huis zien gaan.Ga niet de grote jongen hier uithangen want dit breekt je later meestal op, want eenmaal krijg je de deksel op je neus, en dan is er geen weg meer terug.
Beste Colin,
Ik denk dat heel veel buitenlanders uitsluitend naar Thailand komen om te beesten en te feesten. Het is mijn ervaring dat ze vaak maling hebben aan de Thais. Ik bespeur zelden enige empathie van buitenlanders met het meestal moeilijke leven van de Thais. Veel buitenlanders hebben altijd kritiek op de Thais zonder een poging te doen ze te leren kennen of te begrijpen. Ik zie maar weinig buitenlanders de taal leren, iets opsteken van de Thaise geschiedenis, de gewoonten en gebruiken, of proberen meer te weten te komen over het boeddhisme. De meeste buitenlanders blijven in hun eigen hokje hangen en gaan vrijwel uitsluitend om met andere buitenlanders.
‘Een Thai leer je nooit echt kennen’, schrijf je. Denk je dat een Nederlander een andere Nederlander ooit echt leert kennen? Ook in Nederland hoor je vaak de verzuchting ‘Ik dacht dat ik hem/haar goed kende maar….’
En je gelooft het misschien niet, Colin, maar als je in Nederland, dat mooie land, zo héél anders dan Thailand, de grote jongen uithangt, krijg je ook binnen de korste keren een deksel op je neus.
Wat ik wil zeggen is dit, Colin. Je doet het altijd voorkomen alsof je zoveel weet over Thailand. Ik geloof er niks van. Je verhalen staan vol vooroordelen, stereotypen en generalisaties. Je praat over de Thais als over een gevaarlijke, giftige diersoort waar je voortdurend voor op je hoede moet zijn.
De Thais zijn over het algemeen een behulpzaam, humorvol, begrijpend en aardig volk. Niets menselijks is hun echter vreemd.
Thailand is méér dan Pattaya, Colin.
Colin jij hoort alleen de negatieve ervaringen, het is hier een andere cultuur zo, laat je partner haar leven leiden zoals zij gewoon is en pas je een beetje aan en je zult zien dat je wederhelft hetzelfde gaat doen, leven en laten leven enne ik kom hier pas 30 jaar, 2e Thaise vrouw, alweer 15 jaar getrouwd en ik loop de hele dag te dollen met mijn Thaise tutje, kom ook regelmatig aan de beurt, gaat steeds weer naar haar moeder, waar heb ik dat eerder gehoord, haha heb gewerkt met Thaise mensen. is niet makkelijk maar denk aan hun cultuur en dan komt het best wel goed, dus het kan ook best goed gaan.
Groetjes Hans
En zo is het precies..vandaar dat ik ook zeer voorzichtig ben met beloftes…liever niet doen vroeg of laat krijg je de kous op zijn kop. Je zelf beschermen is heel belangrijk.
Ze, u weet wat ik daar mee bedoel, zijn je gauw vergeten als je weg bent, een UITZONDERING, daargelaten. Maar een heerlijk land voor een maandje of twee te verblijven.
Waarde Colin, het lijkt dat je door je bemoeienissen met ” moeilijke ” gevallen te veel negativiteit hebt ervaren en zo ernstig bevooroordeeld bent geraakt.
Zoals jij in deze reactie de Thai beschrijft, daar herken ik de Thai niet in die ik ken en net als jij ken ik de Thai, woon en leef ik met de Thai ook al 17 jaar, dus … last van verzuring?
Waar je het op baseert , dat er bijna altijd een kink in de kabel komt weet ik niet, vermoedelijk op, opnieuw, je meegemaakte negatieve gevallen en het daarop gebaseerde vooroordeel.
Je waarschuwingen alleen een huis te kopen in een company is als verdediging ingeval van relationele problemen wellicht juist, maar niet conform de wet in Thailand.
Iets minder zuur en minder generaliserend zou je met jouw geloofwaardige ervaringen juist sieren.
Groet.
NicoB
Een zeer eenzijdige kijk op Thai en op relaties met Thai. Als je na 17 jaar Thailand nog niet uit dat benauwde kringetje weg bent, doe je echt iets verkeerd.
het beeld wat u schetst is in het algemeen juist. Goed, mij is het nog niet overkomen na 17 jaar samen. Zal ook wel niet meer gebeuren denk ik. Mijn vrouw drinkt niet, rookt niet, kent zelfs de regels van het kaartspel niet.
Wat wel de relatie onder druk zet zijn de voortdurende financiële problemen van de schoonfamilie. Even gaat het goed, maar dan gebeurt er weer wat en moet er weer geld heen. Mijn vrouw: Daar werk ik toch voor? Ik: Ja ho ho ik werk ook en dat is gezamenlijk inkomen. Bovendien vertik jij het om de huur en vaste lasten te betalen. Daardoor kun jij steeds geld daarheen sturen toch?
Vaak valt de grote van de bedragen mee, maar over 17 jaar opgeteld zouden we er een aardige terreinwagen van hebben kunnen kopen. Ik denk dat dat inherent is aan het hebben van een partner afkomstig uit arme landen. Hoor dezelfde verhalen van mensen met Surinaamse of Afrikaanse partners.
Gaat irriteren. Als het allemaal weer eens een jaartje goed gaat daar maak je je toch weer zorgen. Wanneer gaat er weer iets fout? En ja hoor! Weer een drama. Wat dat betreft: Heb een goed huwelijk, maar toen iemand mij laatst vroeg of ik hem een soortgelijk huwelijk zou adviseren heb ik het hem afgeraden. Ik had dit destijds zelf niet voorzien, maar waarschuw anderen. De problemen van je schoonfamilie worden ook de jouwe. Heb flink geld op de bank hier in Nederland en dat blijft daar. Sinds ik mijn vrouw heb gezegd dat ik zonder dat geld niet met vroeg pensioen kan, samen naar Thailand dus, wordt er over dat geld niet meer gepraat.
@ Slagerij, je bent net zo negatief als de Jong. Ik verblijf hier nu 40 jr, 30 daarvan met dezelfde Thaise vrouw, en mijn Thaise schoonfamilie heeft mij nog nooit om geld gevraagd. Sterker hun brengen altijd cadautjes mee, zoals dure running shoes, shirts en helpen zelfs soms financieel mee als die problemen zich voor doen. Nee, het is geen rijke familie, een arbeiders familie. Als jij steeds om geld gevraagd word is het tijd dat je je biezen pakt. Wij delen lief en leed samen.
Bedankt voor uw advies, alleen waarom zou ik mijn biezen pakken? Dat zou betekenen dat ik mijn vrouw de deur uit zet hier in Nederland terwijl zij verder altijd een voorbeeldige echtgenote is geweest. Zoals gezegd: gokt niet, drinkt niet, is altijd thuis als ze niet werkt. Heb haar nooit uit de kroeg hoeven plukken zoals sommige andere Hollanders hier wel eens moeten. Ze heeft ook nog eens goed onderwijs in Thailand gehad. Dat moet ik haar vader ook nageven. Als zij het probleem was, zou ik iets met uw advies kunnen.
Maar nu: moet ik dan maar tegen haar zeggen: Eruit! Ik vind dat je veel te goed bent voor je familie! Kijk, al die luitjes hier die zeggen nooit iets te betalen: Als de ouders van uw vrouw hulpbehoevend worden wordt er echt ook van u iets verwacht.
Beste Colin,
Omdat jij in Pattaya woont kan ik me voorstellen dat je te maken krijg met farang die alleen maar lopen te klagen, een negatieve blik hebben op de thais waar zij mee omgaan, en in veel gevallen zelf volledig zijn uitgekleed door de thaise partner en haar familie / vrienden.
Maar is dat niet omdat – zoals Tino aangeeft – de farang zich niet verdiept in de thaise cultuur, geschiedenis en taal en blijft rondhangen in hetzelfde groepje andere farang?
Zelf woon ik hier nu bijna 37 jaar. Ik spreek de thaise taal goed, en verdiep me veel in de thaise cultuur. Mijn meeste vrienden zijn thais en die komen uit een milieu dat te vergelijken is met die van mijzelf. Ik ben niet de rijke farang onder mijn thaise vrienden, sterker nog, zij hebben meer te spenderen dan ik. En thais in dat milieu zijn er echt niet uit op de centen van de farang. Ik wordt meestal vrijgehouden als we gaan eten of we gaan zgn “dutch”, en iedereen doet wat in de pot.
Ik ga naar de huwelijksfeesten van hun kinderen en zij naar die van mij, en als ik ergens hulp bij nodig heb, dan zijn er geen betere vrienden dan de thai. Maar belangrijk is dat je met ze moet kunnen ouwehoeren in het thais, en thaise grapjes moet kunnen volgen en ook zelf vertellen. Ligt iedereen in een deuk als je dat als farang kan doen.
Veel farang in plaatsen als Pattaya komen door een relatie terecht in een klein-criminele thaise omgeving (zonder daar in eerste instantie zelf erg in te hebben), en dan begeef je je in gevaarlijk vaarwater.
Ik heb nagedacht hoe dat nou zit, Petervz, en probeer in de schoenen te gaan staan van een Thaise vrouw in Pattaya.
Ik heb een kind, vader is weggelopen, verdwenen. Ik moet ook voor mijn ouders zorgen en voor mijn jongere zusje die aan de universiteit studeert. Ik verdien dat geld door oudere buitenlandse mannen te plezieren. Veel geld houd ik zelf niet over.
Ik zou hoogstwaarschijnlijk iedere gelegenheid aangrijpen een buitenlander een financiele loer te draaien. Ik heb veel vriendinnen die dat niet willen doen en ik waardeer dat zeer. Goed van ze. Maar wat mijzelf betreft…..als ik de kans krijg doe ik het misschien wel……
Hoi Rudy,
Zo zit het en niet anders.
Jij hebt heb zeer goed gedaan, trouwens zij ook.
Een voorbeeld voor velen.
Met vriendelijke groet.
Toch een beetje een vreemd verhaal. Veel vrouwen komen uit Isaan naar Pattaya in de hoop hier een farrang te vinden die hen een ‘beter’ leven kan geven dan ze in Isaan hadden. Jij verkiest om met je Isaanse vriendin te gaan leven tussen gewone Thai, waarvan je zelf zegt ‘de laagste klasse’. OK, dat is een vrije keuze en daar heb ik absoluut geen probleem mee. Het leuke voor heel veel Thaise vrouwen, is dat ze met wat vriendinnen onder elkaar wat kunnen kletsen terwijl ze wat eten. Blijkbaar geniet je vriendin daar ook enorm van. En daarvoor roep je haar op het matje en zeg je dat ze dat voortaan van jou nog 1 dag per maand doen, omdat het je stoort terwijl je tv kijkt of achter je PC zit. Ik denk dat je in je handen mag kloppen dat ze geen andere farrang zoekt.
Ik kan me een paar ergernissen van Rudy voorstellen:
– er wordt NOOIT rekening gehouden met ZIJN belangen ( ja, een Thai denkt enkel aan Thais en in the Thais. Dus, ga je met 8 Thais uit eten, is de rekening voor de farang, en tijdens de hele avond wordt nauwelijks tot niet zelfs maar een woord met je gewisseld.
– de rekening is ALTIJD voor de farang. NOOIT wordt er eens iets teruggedaan.
Relaties en vriendschappen en respect komen vanaf twee kanten. Bij eenrichtingsverkeer misbruikt de een de ander. Dat betekent dat jij natuurlijk interrese toont in de ander (de Thai) en zij in jouw. Dat degene die het breder heeft een wat grotere bijdrage doet lijkt mij niet vreemd. Als degene altijd de rekening mag betalen zit er iets goed fout. Dat doen fatsoenlijke mensen niet, ongeacht nationaliteit. Het leven is immers geven en nemen. Als ik in Thailand kwam stonden de vrienden en familie van mijn vrouw er op om de rekening bij het eerste bezoek in zijn geheel te betalen (ik/wii waren immers hun gast) en daarop volgende uitjes betaalde iedereen een evenredig deel.
Dat er dan veel Thai gesproken wordt zal best, die valkuil zie je ook veel onder Nederlanders of andere nationaliteiten onderling. In de eigen taal kwekken gaat toch het makkelijkst en soms vanzelf. Sommige van de Thai die ik ken spreken weinig tot geen Engels, dan is het niet vreemd dat het gesprek snel spaak loopt. Natuurlijk moet je als buitenlander ook wel wat moeite doen om het gesprek aan te gaan in het Engels, en indien je in Thailand woont zou het wel aardig zijn tenminste basaal Thai proberen te leren. Dan zit je er niet zo snel voor spek en bonen bij. Mijn vrouw vond het de eerste tijd in Nederland soms ook lastig dat er volop in het Nederlands gekwekt werdt, dat ging haar pet al snel te boven. Even inhaken is dan niet te doen terwijl dat juist zo belangrijk is als je het niveau van een geanimeert gesprek wil overstijgen. Beide partijen hebben daar hun aandeel in.
Als alles, of dat nu gesprekken of betalen van de rekening is of wat dan ook, van één kant komt dan zit er iets goed mis. Dan is het tijd om bij jezelf te raden te gaan of jou iets te verwijten is of dat de mensen om je heen jou wel respecteren. Zo niet dan zou ik mensen zoeken die jou wel als mens zien. Heeft mij inziens weinig met nationaliteit of cultuur te doen en alles met mondiale normen en waarden zoals wederzijdse interrese en respect.
Ik wil toch wel iets zeggen over de rekening voor de farang.
Maar ik heb ooit een keer (heel lang geleden) uitleg gehad van een Thai, die redelijk goed in zijn geld zat.
Ik zal niet beweren, dat het overal in Thailand zo werkt, want dat weet ik niet zeker.
Maar zijn verhaal was als volgt:
Als een groep Thai uit eten gaat, waarbij er 1 thai goed in de slappe was zit, wordt de rekening normaal gesproken betaald door die Thai.
De reden daarvoor is eenvoudig.
De kosten van het eten zijn veel hoger, dan ze zonder die rijke erbij thai zouden zijn.
Waar er met die rijke Thai – als voorbeeld – een fles red label of iets soortgelijks op tafel komt, zou de groep zonder die rijke Thai goedkope rijst whiskey hebben gedronken.
Het zelfde geldt uiteraard voor het eten.
De kosten van dat etentje zouden voor de arme Thai dan veel te hoog worden.
De rijke Thai, kan zich dat geld normaal gesproken wel veroorloven.
Dus betaalt hij de rekening. (en anders eet hij de volgende keer waarschijnlijk alleen)
Dit klopt. Hoewel het, dat moet ik ondanks mijn gemopper op mijn schoonfamilie toegeven, het toch ook vaak gebeurt dat 1 van hen betaalt. (1, ze gaan nooit rond om geld te verzamelen, rekening delen doen men niet, althans nooit openlijk) Maar net als Ruud hierboven zegt: ik heb ook dagen vertoefd in gezelschap van een meer welvarende Thai. Telkens betaalde hij voor de grote groep mensen. Als ik dan ook eens wilde betalen (op den duur geneer je je toch als je steeds op andermans kosten eet, de Thais generen zich niet trouwens) spurtte ik naar de ober. Hoeft niet, alles is al betaald meneer. het is voor degene met geld een manier om zijn status bevestigd te zien. Je merkt ook iets van een rangorde. Met de minstbedeelden, zij mogen ook mee eten natuurlijk, wisselt de betaler dan vrijwel geen woord.
Alles zit veel gecompliceerder in elkaar dan we denken.
Of dit: Toen ik met mijn schoonzus in Bangkok was, mijn vrouw was al naar huis, gingen we eens met een grote groep uit eten. Je hoeft je geen zorgen te maken over de rekening zei zij tegen mij. Mr. ……… is erbij en die staat er altijd op alles te betalen. Heeft veel geld. Altijd prima om zo iemand erbij te hebben zei ze er nog bij. En begin niet over het delen van rekeningen. Minachting is je deel. Mijn zwager betaalt ook vaak. Heb wel eens discussies gehad met hem in een restaurant. We waren met zijn tweeën. Maar de rekening delen, Nee. Ik of jij. Hij betaalde toen. Ik de volgende keer
Beste Ruud, de reden is patronage. De rijkere betaalt en kan zich daarna weer beroepen op hulp.
Een rijke thai zet geen red label op tafel. Black label vaak en soms de wat duurdere gold, blue of green.
Is ook zo, op de klasse re-unies(15 tot 20 personen) van mijn echtgenote is het steeds dezelfde man die de restaurant rekening betaald. Soms komt hij zelfs maar even langs, alleen maar om de rekening te betalen.
Onlangs nodigde hij al de oud klasgenoten voor een weekend verblijf in het Marina Bey hotel in Singapore. Het volledig verblijf van 20 mensen werd door hem betaald.
Een Thai is blij dat te kunnen doe, iets wat westerlingen niet goed begrijpen.
Meestal betaalt de farang inderdaad het meest. Goed, ze betalen ook wel eens, maar men mag dan al blij zijn met een verhouding 80/20 dus u betaalt 80% van de rekeningen en zij 20% Bij benzinepompen (ook al is het niet uw auto of uitstapje) en supermarkten mag u meestal ook nog eens de portemonnee trekken. En zo lang men geen vloeiend Thai spreekt (vaak niet eens voldoende, u zult mogelijk ook nog Lao moeten leren) en hoeveel hier kunnen dat nu echt? blijft u een outsider tijdens het etentje. Engels als voertaal zal echt ook niet lukken. De Thai beheersen dat meestal niet beter dan wij het Thai. Conclusie: het grootste deel van ons op dit forum verveelt zich stierlijk bij dit soort familie uitjes. Of er moet een andere farang bij zijn. Het beste wat je kunt doen is het op een zuipen zetten. Dan heb je genoeg aan jezelf en je fantasieën en kun je de impact van de rekening beter verwerken. Bezint eer gij begint. Ik denk dat velen in het begin nog de illusie koesteren de taal na een paar jaar machtig te worden. (en dan bedoel ik geen taxi Thai maar gewoon alles kunnen volgen op de Thaise TV) Als ze er achter komen dat dat niet gaat lukken zitten ze er midden in en is de nooduitgang nog maar moeilijk te bereiken.
@ Harrybr, weer zo’n legende. Rekening voor de Farang. Als onze Thai familie ons uit eten neemt betalen hun en willen er niet over horen dat mijn vrouw haar portemonnaie trekt. Sterker nog zij gaat over de financien en betaalt alle rekeningen en aankopen van het huishoudgeld. Zij heeft de ATM card in haar zak en ik heb nooit geld bij mij. 30 jaar samen en alles staat op haar naam.
Klopt helemaal, vandaar ik ook weiger als de familie mij vraagt om uit te gaan eten. De rekening……ikke, nee dat niet.met familie… 6 personen. En dan drinken ineens cola rum…Whiskey of het duurste biertje…dan zeg ik de groeten……
Beste Rudy, Thai zijn net mensen. 555 Met de een kun je prima afspraken maken, met de ander niet of minder. En in een ralatie is het geven en nemen. Zelfs het meest gelukkige koppel zit niet altijd op één lijn. Dat vereist dus communiceren.
Nu ken ik jullie situatie niet. Je schrijft dat je al 3 jaar daar woont maar niet of jij of je vrouw nog werk hebben of van jullie pensioen / rentenieren genieten. Als je of je lief nog dagelijkse verplichtingen hebben kan ik me voorspen dat er niets gaat boven een dagje niets doen, rust in huis. Maar op andere dagen zal jij of je vrouw het ook gezellig willen hebben en iets te doen hebben. Wellicht verkeren jullie in de gelukkige positie dat jullie elke dag kunnen doen wat jullie willen. Maak daar dan zeker gebruik van maar hou rekening met je partner. Dagelijks feest lijkt mij teveel van het goede, met name als een ander dat maar moet financeren. Lusten en lasten deel je, ook financieel.
Het lijkt mij niet meer dan normaal dat jouw lief diverse keren per maand vrienden over de vloer kan hebben en jij natuurlijk ook. Beetje gezeligheid, sanook. Op andere dagen kan dat vertier best buiten de deur plaats vinden. Kwestie van een gulden middenweg. In een goede relatie moet zo’n evenwicht prima te vinden zijn. Pas alleen op dat de andere partner niet teveel zijn of haar wil teveel oplegd. Daar komt uiteindelijk narigheid van. Slechts eenmaal per maand jouw of haar vrienden over de vloer lijkt mij persoonlijk wat weinig, zelfs als julie dagelijks leven nog vol verplichtingen (werk) zou zitten. Maar uiteindelijken zoeken jullie samen de juiste, eerlijke balans. Communicatie en liefde/respect zijn de sleutelwoorden in een goede relatie. Succes!
Een mooi verhaal. Ook mijn vriendin komt uit isaan en doet hetzelfde als hierboven geschreven. Ik vind dat opperbest en het houd onze relatie op een goed peil. Ze houd van gezelligheid, en vriendinnen, eten en lachen. Voor mij best, doch daar huren in Thailand goedkoop is, heb ik voormezelf een bijkomende kamer gehuurd. Heb dus 2 tv, 2 pc, 2 motorbikes,alles dubbel zodat Ik ook mijn vrijheid heb en het gaat nu al drie jaar goed. Kwestie van geven en nemen.
Natuurlijk komt er van die belofte niets terecht – realiseer je je wel hoe je haar in haar vrijheid beperkt? Jij achter je PC en zij er alleen voor jou – op die ene dag per maand na? Wat een treurige blik op een ‘relatie’……….
Ik heb 17 jaar in Thailand gewoond en gewerkt en heb een vriend. Ik heb het net iets anders aangepakt. Ik woonde in een town house en dat heb ik volledig Europees ingericht. daarnaast heb ik een grote brede tafel net buiten het hek geplaatst, en daar werden de vrienden en vriendinnen van mijn vriend ontvangen. Ik zat er zelf ook vaak bij, heel gezellig. Als ik er genoeg van had of gen zin om er bij te zitten dan ging ik naar binnen zo hadden we nooit geen problemen daar over. Maar het werd anders toen ik terug ging naar Nederland want toen werd het binnen een puinhoop, ja ik vond de volgende stap heel vervelend maar toen heb ik het huis weg gedaan en mijn vriend het zelf laten uitzoeken, een harde les voor hem, maar wel een die effect heeft gehad.
Hoop voor je Rudy dat je vriendin langdurig consequent is tav. gemaakte afspraken.
Als dat zo blijkt te zijn zit je goed, zo niet en wordt de afspraak geschonden vrees ik wat uit bovenstaande negatieve reacties blijkt.
Wens je alle geluk toe.
NicoB
Hebt u uw vriendin beloofd, ook maar 1 keer per maand achter de computer te zitten?
Dat lijkt mij redelijk, als zij de hele maand min 1 dag voor u beschikbaar moet zijn.
Of hebt u er geen moeite mee, als die feestjes ergens anders worden gehouden?
Generaliseren is erg makkelijk vanachter je pc in je eigen beschermde moo-baan en de tijd dat je het thaise leven instapt al de verhalen aan en in het barcircuit aanhoort en vervolgens denkt dat dit thailand is.
In het barcircuit in heel thailand kijken de dames uit naar een levenspartner (leeftijd maakt niet uit) die ervoor kan zorgen dat de dame zelf en 99% met 1 of meerdere kinderen financieel onafhankelijk word,en als het meezit ook de ouders van een goede oude dag kan worden voorzien zonder honger en zorgen in verband met geld
leer de thaise taal spreken en je leert het trotse thaise volk echt kennen,
degene 90% die hier meestal reageren kun je vergelijken met de gastarbeiders uit de jaren 70 en nog steeds geen nederlands spreken maar onderling wel overal een mening over ventileren in verband met onze samenleving en regels of discriminatie etc
De thaise bevolking is een bijzonder positief ingesteld volk,wat zeer sociaal is naar de familie en ouderen
de thaise bevolking wil graag anderen helpen meestal gratis of in de toekomst een beroep op je kunnen
doen in geval dit nodig is
thaise mensen ook onbekende kun je 24/7 aanspreken of opbellen indien hulp is gewenst en ze zullen alles zonder enige weerklank zo spoedig mogelijk voor je in orde maken,,dit alles zonder geld of een tegenprestatie te verwachtten maar puur als medemens die een ander wil helpen
Dit is vaak ook de smile die je ziet bij de mensen ,wanneer jij gelukkig bent of uitstraalt zijn zij gelukkig
b.v. een smile of vriendelijk knikje kost niets maar geeft velen een warm en prettig gevoel vanbinnen
leer de taal spreken en er gaat een prachtige positieve wereld voor je open en je zult met nog veel meer plezier
van dit prachtige thailand met zijn vriendelijke ,hulpvaardige en positieve bevolking kunnen genieten
carpe diem pluk de dag
ikzelf woon al een tientel jaren met mijn thaise vrouw en haar family in de isaan,maar tevens veel vrienden en family in Pattaya, Bangkok ,Phuket ,Chonburi ,Chiangmai en thabo Sangkom Nongkhai en khonkaen zodoende een grote verschijdenheid aan plaatsen en mensen
Uit eigen ervaring heb ik veel opgestoken ,wat betreft thaise cultuur . In mijn beginperjode leefde ik voor 99% tussen westerlingen ,(in een westerese ingerichte villawijk) Waarvan 50% een thaise partner had ,de andere 50% had een westerse partner. Nu na 7 jr is er veel veranderd ,er zijn op 1 gezin na geen 100 % westere gezinnen meer ! De rollen zijn eigenlijk omgekeerd ! Nu zijn er 50% thaise gezinnen en 50% gemengde gezinnen. De pure westerlingen zijn weg . Waarschijnlijk omdat ze niet konden gewennen aan het echte thailand. Ik persoonlijk heb op een enkeling na zelf geen contact meer met westerse medemensen , omdat ik het moe was van altijd naar negatieve verhalen te luisteren . En omdat de meeste westerlingen niet begrijpen dat ik meestal op stap ben met thaien. Zoals hier reeds vermeld in sommige reacties,pas u aan , probeer een beetje thais te begrijpen en te praten, dan gaat er een heel andere wereld open. Thaien zijn heel hulpvaardige mensen hoor ! Bv. Een vriend van mij krijgt een probleem met zijn moterfiets ergens ten velde, de derde wagen die langskomt stop en vraagt of hij kan helpen ? Natuurlijk is er een taalprobleem, mijn vriend belt mij en omdat ik een beetje thais praat kan ik uitleggen waar ik woon . Na ruim een half uur word hij thuis gebracht met de moterfiets in de laadruimte. Die man had 40 km gereden om hem thuis te brengen . Hij wou geen vergoeding ,we hadden toch maar 500 bht op zijn zetel gelegd en hij vertrok. Nog geen nminuut later komt de bewoner die aan de poort van de wijk woont die 500 bht terugbrengen die man had gezegd dat mijn vriend dat verloren was in zijn auto . Ik kan zo wel meerdere vb geven . Bij deze wil ik gewoon zeggen PAS u gewoon een beetje aan en je leeft in een klein paradijs. Je mag niet vergeten dat je in een heel andere cultuur leeft met zijn + en – punten, zoals overal ter werelld . Ik persoonlijk ben met mijn gat in de boter gevallen omdat ik , opensta voor iets anders ,daarom ben ik ook hier anders was ik in mijn geboorteland gebleven.
Beste Rudy,
Fantastisch dat je “vandaag” weer wat hebt bijgeleerd. Met mijn 68 jaar leer ik nog steeds iedere dag. Laten we nu even vooroordelen achterwege laten…, schrijf je. Ik zat een keer in België met enkele mensen op een terras een verrukkelijk biertje te drinken. Een tafel ernaast zaten een paar Belgen ook te genieten van het Belgisch vocht, toen één van hen – hij hoorde aan ons dat we uit Nederland kwamen – aan ons vroeg hoeveel Belgenmoppen er zijn. Wij moesten het antwoord schuldig blijven, waarop hij zei: Twee…, de rest is waar.
Laten we vooroordelen nu maar even niet achterwege laten. Uiteraard kan ik niet voor anderen spreken. Je schrijft: “ze in Isaanse en i.p.v. in een “koleire” te schieten keek ze me aan en gaf me een kus en zei: “ok darling, I promise you, tnx for take care…” Je dacht, zo kan het dus ook. Ja, niet elke vrouw, Thai of welke nationaliteit dan ook reageert hetzelfde, afhankelijk van haar omgeving en levenslessen.
Mijn vrouw (ook zij komt uit de Isaan) “ken” ik nu negen jaar. Zes jaar leven we nu permanent onder een dak. Door haar herinner ik een Nederlandse omschrijving: “Oost-Indisch doof”. Oost-Indisch doof zijn betekent ‘doen alsof je niet hoort dat iemand je iets vraagt of iets tegen je zegt’. Waar de zegswijze vandaan komt, is niet helemaal duidelijk. Het Groot Uitdrukkingenwoordenboek van Van Dale (2006) schrijft hierover: “De uitdrukking dateert uit de 19e eeuw. P.J. Harrebomée vermoedde dat ‘deze hebbelijkheid van niet te willen luisteren naar eene vermaning of een verzoek wel het meest op de Oost-Indiërs toepasselijk is, daar hun, door de heete luchtsgesteldheid, eene natuurlijke traagheid eigen is’. Waarschijnlijk moeten we echter denken aan Indische vorsten die zich bij contacten met westerse machthebbers vaak doelbewust van de domme hielden.”
Deze (on)hebbelijkheid ervaar ik nog geregeld met mijn vrouw en heeft mij al vele malen tot “razernij” gebracht. Het antwoord van jouw vriendin doet mij daaraan denken. Ik denk dat ze zich niet aan de belofte zal houden. Maar ik kan het mis hebben. De uitzondering bevestigd echter de regel.
En uhhh, compromissen sluiten is voor de meeste mensen puur uit eigen belang.
Een van de dingen die Westerse mannen vergeten is dat de betekenis van een relatie in Thailand wat anders is dan in Nederland. Wat wil de buitenlandse man? Een zorgzame vrouw die hem het belangrijkste vindt in haar leven (romantische liefde met uitsluiting van anderen), goed kan koken, veel thuis is of vanaf nu thuis blijft (zeker wanneer hij niet meer werkt), niet teveel kletst en roddelt met andere vrouwen, niet pocht over het feit dat ze met een buitenlander is getrouwd (doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg), niet drinkt en zeker niet gokt en natuurlijk voldoende sex van hoge kwaliteit.
Wat wil de vrouw? Een man die voor haar financieel kan zorgen en indien nodig voor personen in haar netwerk (romantiek is leuk voor in de Thaise soaps; de eerste keer is zij wellicht getrouwd omdat zij in verwachting was of omdat de ouders het zo wilden), haar gewone Thaise leven kan vervolgen (ook kletsen met vrouwen die een eigen leven hebben naast het leven van mannen) met minder zorgen, de andere vrouwen een beetje de loef afsteken dat zij wel een buitenlander heeft, ook af en toe drinkt en een sigaretje rookt en speelt in de staatsloterij en – als tegenprestatie voor de man – doet zij haar best in bed (maar sex kon zij in het verleden in principe ook bij andere mannen krijgen).
Tussen deze twee, enigszins gechargeerde, uiteinden van het relatie-spectrum moet iedere Westerse man, maar ook elke Thaise vrouw laveren.
Je leert een vrouw voor dat je gaat verkassen naar Thailand toch kennen. Anders eh…. klopt er ergens niet of heb ik het verkeerd.Denk toch dat de meeste Farangs zich gedragen als in Europa, wordt wakker en pas je aan. Niet gan vergelijken of klagen past niet in deze cultuur succes mannen en vrouwen.M.v.g. Rene
Ik was op zoek naar de oorsprong van Oost-Indisch doof, maar kwam dit toch wel alleraardigste lied uit 1784 tegen. Misschien mag het, op deze avond van de rijmelarij.
Op het arriveeren van de Oost-Indische Scheepen, en van het Zwieren der Matroozen
Wat grooter vreugt komt ons te vooren,
Als men ziet aan alle kant,
Gelyk als ieder komt te hooren,
Al door het schryven van de Courant:
Dat daar weer geld is te winnen,
Voor de Meisjes hier ter stee,
Nu de Scheepjes komen binnen,
Brengen veel Matroosjes mee.
Nu gaanse haar weer opschikken,
Met een Hoepelrokje aen:
En haer Borsjes fraai met strikken,
Om te koomen al aan de Man,
Zij gaene zwieren om een trantje:
Zy houwen veel van pleizier,
Jan verfoeyde het zwarte Lantje:
Blanke Meisjes vind men hier.
Ik wou wel na Oost-Indien vaaren:
Maar Holland dat is zoo schoon,
Als daar geen Zwartinne waaren,
De blanke Meisjes die spannen de kroon;
Die konnen wy nog eens vermaaken,
Met een Chitsje of Porcelein:
Matroosjes zyn al raare snaaken,
Zy krygen de meisjes by ’t dozyn.
Nu heeft een Boer weer niet te zeggen
Nu de Scheepjes koomen aan
’t Schynt de matroosjes nu voor leggen
Een ander moet nu agter staan,
Gerrit wierd schier dol van zinnen;
Ik plagt wel bij myn meisje te gaan:
Maar nu kan ik haar niet verwinnen,
Ik zie der nu geen vreugt meer aan.
Ik dagt zy zou myn nooit ontloopen,
Zy nam myn voor haar eigen man:
Ik wouze wel by ’t pond verkoopen;
Maar myn dunkt daar wil niemand an
Ik heb laast in een Kroeg gezeeten,
Ik presenteerdeze aan ieder een,
Ik vond myn met de zaak bescheeten,
Zy was bekent voor ’t algemeen.
Nu de Scheepjes komen binnen,
Wel voorzien al met de buit,
Mag ieder wel zyn lief beminnen:
Anders laggenze jou wat uit,
Dan gaanze met Matroosjes zwieren:
Die nu komen al aan de wal,
Die verlaaten haar zwarte dieren,
Blanke meisjes hier vindje over al,
Wie zou nu geen glorie maaken,
Nu de Scheepjes komen t’huis:
Men praat veel verlooren zaaken,
Want de Stad komt vol gedruis,
Nu der van die Bootsgezellen:
Komen uit het zwarte Land,
Men hoord graag wat nieuws vertellen
’t Is wellekom vriend aan alle kant.
Men ziet de Hospes nu floreeren,
Schept daar in nog goeie moed,
Matroosjes leeven gelyk als heeren:
Heb jy geen geld verteer jou goed,
Wilt maer lustig vrolyk weezen,
Als het geld nu is verteerd;
Doene wy gelyk voor deezen,
’t Keelgat dat moet zyn gefineert.
Spiegelt u hier Matroosjes alle,
Nu gy weer komt aan de wal:
Zwiert zo veel niet over alle,
Denkt eens op u storm en val,
Als gy u geltje gaat verzwieren,
Helpen zy u weer aan kant,
Zoo verlaat gy de venus dieren,
En raakt weer na ’t zwarte Land.
Ik zal het Liedje wel onthouwen,
Want ik had het nooit gedagt:
Toen ik het zwarte Land kwam aanschouwen
Wat ik daar heb door gebragt,
Ik dagt om de blanke Meisjes:
Was ik weer in ’t Vaderland,
Ik dee nooit geen Oost-Indies reisje,
Ik voer nog liever langs de Strant.