Lage euro vervelend voor expats in Thailand

Bron: RNW

Nederlanders in Thailand en andere verre oorden hebben last van de afbrokkelende  eurokoers, omdat de pensioenuitkering of andere inkomsten uit Nederland mee dalen met de koers van de Europese munt. Een enkeling overweegt zelfs om terug te keren naar Nederland als de euro niet snel aan kracht wint.

Frits schrijft vanuit Thailand dat Nederlanders in het buitenland die een pensioentje uit Nederland hebben het wel wat moeilijker krijgen nu. Enerzijds minder buitenlandse valuta voor de euro, anderzijds hebben zij vaak te maken met hoge inflatie die de producten duurder maakt.

Goed toeven

Jaap reageert wat laconieker met de opmerking dat het nog steeds goed toeven is in zijn woonland Thailand: ‘ook met de huidige wisselkoers.’ Maar ook hij kan niet ontkennen dat de in rap tempo zwakker wordende euro zijn weerslag heeft. ‘Dat is natuurlijk niet prettig en vooral voor gepensioneerden met een relatief klein inkomen is dat erg vervelend. Maar laten we het wel even in het juiste perspectief blijven zien. Toen de gulden er nog was, kregen we 17 baht voor een gulden. Toen de euro geïntroduceerd werd, kregen we 37 baht voor 1 euro. Nu, na alle dalingen, krijgen we nog steeds 41 baht. Zeventien procent daling is veel. Maar de Engelsen moesten vorig jaar een bijna 50 procent daling van het Britse pond accepteren. En een paar jaar gelden de Amerikanen met de dollar idem dito.’

Relatief

De huidige daling van de Europese munt is fors, maar als we naar de koersontwikkeling over een reeks van jaren kijken, valt het reuze mee. Sterker nog: dan is de euro zelfs behoorlijk sterk. Kort na de introductie stond de Europese munt er veel minder goed voor!

In januari 2002 werd de euro ingevoerd als wettig betaalmiddel in twaalf landen van de Europese Unie en later maakten nog meer landen deze stap, of eigenlijk overstap op de nieuwe munt. Op de financiële markten werd al drie jaar eerder de euro geïntroduceerd: de koersen van aandelen en obligaties staan sinds 1999 genoteerd in euro’s.

Vooral in de beginjaren ‘presteerde’ de euro zeer matig. De euro bivakkeerde indertijd zelfs op een koers ruim beneden de 90 dollarcent. De huidige wisselkoers van rond de 1,26 dollar voor één euro is altijd nog zo’n dertig procent boven het dieptepunt van kort na de introductie. Het blijft pijnlijk als iemand zijn koopkracht ziet dalen. Zeker als die persoon een laag inkomen geniet. Zo schrijft Jaap vanuit Thailand dat het na zeven vette jaren (sinds de euro aan zijn opmars begon) nu wat minder vette jaren volgen.

Zware dobber

Voor andere Nederlanders is het echter een zware dobber om rond te komen van hun salaris of uitkering nu de euro de weg naar beneden heeft ingezet. Hans schrijft vanuit Thailand dat hij het nog kan bolwerken. ‘Maar er zijn legio mensen in Thailand, vaak getrouwd en zorgend voor kinderen, die leven van een lage uitkering of AOW. Deze mensen lopen bij de eerstvolgende verlenging van hun visum aan tegen het feit dat ze niet meer voldoen aan de inkomenseis. Het gevolg: geen verlenging en gedwongen terug naar Nederland.’

De grote vraag is natuurlijk wat de euro de komende tijd gaat doen. Het is simpelweg te hopen dat de euro niet verder duikelt. Als we de koers van de euro in de beginjaren in ogenschouw nemen, dan is het te hopen dat de Europese eenheidsmunt niet naar een nieuw dieptepunt gaat. Want dan is de financiële pijn voor tal van Nederlandse emigranten met een laag inkomen of uitkering vanuit Nederland niet meer te overzien. ‘Bedankt Griekenland’, verzucht Rob vanuit Thailand.