Klein leed in Pattaya

Het is weer tijd voor een luchtig verhaaltje uit het door velen bejubelde en door een enkeling verguisde Pattaya. Iedereen, die de weg een beetje weet, kent wel een verhaal over hoe een farang door een bargirl bedrogen wordt. Dit is er zo één, eigenlijk niets bijzonders, het is klein leed, maar toch wel aardig om even te vertellen.

Het gaat om Jason, een Amerikaan, die al enkele jaren met vakantie naar Pattaya komt en je zou zeggen, dat hij wel wat ervaring heeft. Ik zie hem regelmatig in de poolhal en ook regelmatig heeft hij dan een dame bij zich om met hem later de nacht door te brengen. Jason is een explosievenexpert en werkt voor het Amerikaanse leger in Afghanistan. Als er weer eens een aanslag wordt gepleegd, gaat Jason er met een team medewerkers op af om vast te stellen om welk explosief het gaat, welk “buskruit” is gebruikt en waar het spul vandaan komt. Geen domme jongen dus!

Gisteravond zag ik hem weer, echter zonder dame. We kwamen in gesprek, dat ongeveer als volgt verliep:

“Hi Jason, geen dame vandaag? Gisteravond had je anders een mooi meisje bij je.”

“Ja, dat klopt, dat was zeker een aardig meisje, ze zou ook vandaag bij me geweest zijn, maar ik heb nu een probleem met haar.”

“Oh?!”

“Ik had begin van de week met haar afgesproken, dat zij vier keer met mij mee zou gaan en ik betaalde haar daar 8.000 baht voor. Zij is nu twee keer bij mij geweest, maar toen ik haar vandaag belde voor een derde afspraak, kreeg ik te horen, dat ik meer moest betalen. Dat is toch niet eerlijk?”

“Nee, Jason, dat is niet eerlijk, maar wil je er aan doen?”

“Ik werd kwaad door de telefoon en wilde de helft van mijn geld terug, omdat ik anders naar de politie ga om een klacht in te dienen.”

“Ik vrees, Jason, dat de politie daar niet veel aan kan doen” en ik voegde er enigszins spottend aan toe: “Of heb je soms een kwitantie met handtekening van haar voor die 8.000 baht?”

“Nee, had ik dat soms moeten vragen dan, geven ze die?”

“Natuurlijk niet, Jason, je hebt geen poot om op te staan. Ze heeft je bedrogen en naar dat geld kun je fluiten.”

“Ik wil toch gerechtigheid, ik ga vanavond nog naar de bar waar zij werkt, pak haar mobieltje en gooi die in zee. Kan ze van mijn 8.000 Baht een nieuwe kopen.”

“Lijkt mij geen goed plan, Jason, sterker nog, het is een rampzalig idee. Als je het mobieltje van dat meisje in zee gooit, word je ongetwijfeld door een aantal Thaise mannen in elkaar gemept en vervolgens ga je waarschijnlijk dat mobieltje achterna.”

“Ik zie echter nooit security-mensen in dat barcomplex.”

“Jason, neem maar van mij aan, dat het gebeurt, Moet je eens opletten hoe snel je door een aantal Thaise kerels te grazen wordt genomen. Neem het verlies nou maar en maak de volgende keer goede afspraken. Belangrijkste is wel, dat je nooit, maar dan ook nooit voor een aantal dagen vooraf betaalt voor de diensten van een bardame.”

“Nou, weer wat geleerd dus, in ieder geval bedankt!”

Ik zei het al eerder, het is gewoon een geval uit duizenden. Dit is gelukkig geen ernstig geval, er gebeuren wel ergere dingen, zodat Jason en ik er toch achteraf nog wel om konden lachen. Het toont nog maar weer eens aan, dat het niet uitmaakt wie of wat je bent, als je de Pattaya-koorts te pakken hebt, ga je voor de bijl en je bent als was in de handen van die lieftallige dames.

– Herplaatst bericht –