Je maakt van alles mee in Thailand (120)
Corruptie tiert nog altijd welig in Thailand, dat hoeven we nauwelijks te vertellen. Als het op grote schaal en over veel geld gaat kun je echt over corruptie spreken, maar in die kleine gevallen waar je bepaalde handelingen soepel wilt laten verlopen, is de benaming van smeergeld wellicht wat beter. De meesten van ons hebben er op de een of andere manier wel mee te maken gehad. Ook onze blogschrijver en – lezer kent het verschijnsel en hij schreef er jaren geleden een leuk verhaal over voor de Nieuwsbrief van de Nederlandse Vereniging in Pattaya.
Dit is een verhaal van Dick Koger
Vroeger was corruptie nog gezellig
Vijfentwintig jaar geleden wilde ik een rijbewijs voor een motor hebben. Dus vroeg ik Sit, mijn huisgenoot, of hij wist hoe dit te regelen was. Sit zou het vragen aan een bevriende politieman, die vaak ’s nachts dienst had in het straatje, waar hij werkte. Voor de zekerheid nam hij alvast wat pasfoto’s van mij mee.
Weken later – ik was al lang vergeten dat ik een rijbewijs wilde – werd er om twaalf uur ’s nachts van buiten luid Sit, Sit geroepen. Buiten stond de agent met een motor. Achterop zat een vriend van Sit, die ons adres wist. Later vertelt Sit me, dat we de volgende dag om tien uur s’ morgens in een bepaald hotel moeten zijn. Daar zullen we verder geholpen worden met het rijbewijs. Als alles in orde is, zal ik tweeduizend baht en een fles Black Label Whisky moeten betalen.
Om tien uur zien we de agent al bij de verkeerslichten. Hij is gekleed in spijkerbroek. We gaan gezamenlijk naar het nabijgelegen Nice Hotel en wachten daar in de lobby op de dingen die komen gaan. Vriendelijk geeft de agent mij een Bangkok Post. Om kwart voor elf komen twee mensen van de Immigration Office, die aanvankelijk uitsluitend belangstelling hebben voor een mankement aan hun auto. Om kwart over elf gaan we naar de Immigration Office in Soi 9. Ik moet buiten wachten en alvast tweeduizend baht betalen. Ik vertrouw dit niet en weiger aanvankelijk, maar gelukkig weet Sit mij te overtuigen, dat dit nou eenmaal de aangewezen weg is.
De man, aan wie ik betaal, heeft een hele stapel papieren, waar, volgens Sit, mijn naam steeds op voorkomt. Om kwart voor twaalf gaan we naar Naklua voor een medisch onderzoek. De dokter vraagt me om honderd baht. Ik betaal en hij luistert naar mijn hart en kijkt in mijn mond. Als ik hem op zijn vraag verzeker dat ik goed kan zien, ben ik goedgekeurd. Buiten blijkt dat de honderd baht ook al door de Immigration man is voldaan. Een betrouwbare arts, die ik ieder kan aanbevelen. Twaalf uur gaan we naar Traffic Office van Chonburi aan de Sukhumvit Highway. Door de achterdeur gaan we naar binnen en vervolgens naar boven. Ik zie dat er geld van eigenaar verandert en word dan gevraagd op verscheidene, onleesbare, formulieren mijn handtekening te plaatsen. Dat is het. Ik ga met Sit naar huis in de wetenschap dat hij ’s middags om twee uur het rijbewijs zal kunnen ophalen. Aldus geschiedt en zo ben ik de bezitter van een rechtsgeldig rijbewijs.
De dag daarop komt de agent de overeengekomen fles whisky ophalen. Hij verzekert me dat hij altijd bereid is te helpen, als ik in problemen kom.
Toen ik enige maanden later op het hoofdbureau van politie een bekeuring van tweehonderd baht had betaald vanwege fout parkeren, kwam ik hem in de gang tegen. Hij vroeg me wat ik daar deed. Ik vertelde het hem en hij zei onmiddellijk: waarom ben je niet naar me toe gekomen, dan had je niet hoeven te betalen. Ik beloofde hem de volgende keer zijn hulp in te roepen.
Een paar weken daarna liep ik op straat met plastic zakken vol boodschappen. Hij zag me en vroeg, waar ik heen ging. Naar huis, zei ik. Ik breng je wel even, op mijn motor. Zo werd ik snel thuis gebracht.
De politie is je beste kameraad, ook in Thailand.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Buitenlandse investeringen in Thailand bereiken hoogste niveau in tien jaar
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Verhoogde PM2.5-waarden in Bangkok nieuwe maatregelen volgen
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Armoede in Thailand vermindert aanzienlijk maar regionale uitdagingen blijven bestaan
Nieuws uit Thailand24 oktober 2024Thailand werkt aan wet voor groot casino complex dat toerisme moet stimuleren
Ik heb gewoon enkele simple testen gedaan voor en de auto en bromfiets, kostprijs enkele honderden bath (te weinig om mij te herinneren). De vraag is hier wie corrupt is? Luc
Tja,
Ik heb gewoon mijn Nederlandse rijbewijs ingeleverd en kreeg een “loopbriefje” waar ik bij diverse mensen testen moest afleggen en een film moest kijken en weet wat meer. Twee uur later stond ik buiten met 2 rijbewijzen. O ja en een rem test. Niks rond rijden.
O ja ik heel gelukkig en rij ik toch 15 minuten later in een “fuik” van politie controle, iedereen aan de kant, helaas moch ik als enige doorrijden. Alsof ze het voelen die dienders. nu had ik een rijbewijs en mocht ik het niet eens laten zien.
1) Onze zoon van net 15 was op bezoek. Weg kwijt, ja een “huisje” aan het strand, doch waar ? ?
Pattaya police heeft ‘m netjes thuisgebracht. Ja, rekende wel op een kleine donatie, zonder bonnetje…
2) Ons bedrijf moest een container met onderdelen, machines e.d. van Laem Chebang naar Nong Prue hebben. Dus ik naar de douane toe, hoe alles in te vullen. of men daar niet iemand wist…. Ja, een van de dienders.. kwam een hele zaterdag + zondag, alles opgesteld, ingevuld enz… Kostte ( 1993) 7000 THB. Boot binnen, container eraf en.. kon rechtstreeks naar ons bedrijf i.p.v. eerst van alles uit ter zoeken. Noem het “express fee” en in R’dam staan de vrachtafhandelaars daarvoor in de rij. Dus, ja, de paar briefjes smeerden de probleem zeer doeltreffend weg.
Ja, en dan maar klagen dat Thailand corrupt is maar deze welke er op die manier gebruik van maken houden het gewoon zelf in stand. Ik heb reeds zelfs verschillende administratieve zaken doorlopen in Thailand. Er gewoon voor gezorgd dat alles in orde was en nooit smeergeld hoeven te betalen. Er werd er me zelfs nooit om gevraagd. Zorg gewoon dat je met alles in orde bent, voldoe aan wat voorgeschreven is en je zal ook kunnen stoppen met klagen over de zelf in stand gehouden corruptie.
Ik begrijp je standpunt oom, maar ik hoor hier eigenlijk niemand klagen, behalve jijzelf.
Dan heb jij reeds verschillende topics, uit het verleden, over dit onderwerp niet gelezen of gemist.
Ik ben ervan overtuigd dat de grootste klagers ook graag wat kleingeld onder de tafel schuiven als het nodig is.
Corruptie is een mes dat snijdt langs kanten. Ik zou nooit durven te stellen dat ik er niet zou aan meedoen.
Lung: Dat is ook altijd mijn strategie geweest. Zorg gewoon dat je aan alle regeltjes voldoe en zorg ervoor dat je alle documentatie in orde hebt. Gedraag en kleedt je netjes en alles wordt prima geregeld. Niets corruptie. Ik heb nog nooit ook maar één Baht betaald aan corruptie.
Lieden die hieraan wel betalen, houden het systeem in stand. Naar mijn mening ‘stoer’ gedrag willen vertonen. Eigen en wel beschouwd zijn deze lieden gewoon zielig.
Je mag zo hard roepen als je wilt maar corruptie zal blijven bestaan.
Mijn Thaise schoonvader heeft me al vele malen verteld dat hij, als hij iets wil ‘gedaan krijgen’ zonder veel poespas of een bepaalde procedure wil versnellen, er in de meeste gevallen teamoney aan te pas komt.
En wij, de Farang, die hier in de minderheid zijn, gaan nu opeens dit probleem oplossen? Laat me niet lachen hoor. Dit alles is inderdaad zielig maar heeft NIETS met de persoon in kwestie te maken.
Als je geen stap verder komt zonder wat ‘extra’ geld te lossen, dan doe je maar beste SiamTon. Je uitleg is allemaal heel mooi totdat je zelf voor een voldongen feit staat. Ik wens je veel succes bij de eerstvolgende politiecontrole waarbij de agent je een bekeuring wil geven voor iets wat je niet gedaan hebt. Hier op ons blog voelen velen zich de stoere Farang …
ik heb normaal volgens de regels mijn rijbewijs gehaald in Thailand.
even van te voren controle door arts 50 bath en naar gebouw voor rijbewijzen en een enkele test doen, totaal een paar honderd bath en je heb je origineel rijbewijs zonder smeergeld.
dat geeft een goed gevoel. groetjes !!
Anton Deurloo
Eerlijk duurt natuurlijk altijd het langst. Nu denk ik wel dat in deze problematiek de schuldvraag dichter bij de ambtenaren ligt dan bij hun ‘slachtoffers’. Ik heb pas één keer een geval van smeergeld (moeten) geven van dichtbij mee gemaakt. Onze chauffeur naar het vliegveld, een kennis van mijn schoonmoeder werd vlak bij het vliegveld in Udon Thani met zijn oude pick-up gestopt op weg naar onze vlucht. Niemand kon vertellen wat de overtreding was en de agenten waren goedlachse types, die niet intimiderend wilden overkomen. De boete voor het ‘vergrijp’ waren niet zo hoog, 400 bath geloof ik. Met kwitantie mocht natuurlijk ook, dan moesten we wel even mee naar het bureau en hadden we onze vlucht gemist en ook de aansluitende naar Nederland. De keuze was dus snel gemaakt en de man in bruin bedankte vriendelijk. De principiële moraalridders van deze blog zouden natuurlijk gekozen hebben voor het zegevieren recht, corruptie tegen elke prijs bestrijdend, maar wij toen even liever niet.