Eigen baas in Thailand
Tja, de vakantie in Thailand zit er weer op, je gaat terug naar huis om weer voor een aantal maanden of misschien zelfs een jaar aan het werk te gaan. Je dagdroomt aan het bureau op kantoor of je praat met vrienden en collega’s op je werk over die mooie tijd in Thailand, het mooie land, de stranden, het uitbundige uitgaansleven en natuurlijk over je grote liefde, die je er ontmoet hebt.
Langzaam maar zeker en soms gebeurt het ineens in een hersenflits: Goh, wat zou het toch mooi zijn als ik in Thailand zou kunnen wonen om voortdurend bij die o zo lieve Thaise vrouw te kunnen zijn en in een lekker klimaat een gemakkelijk leventje te leiden. Geld? Nou, als ik nu eens een zaakje overneem, een bierbar of zo, je partner aan de kassa, paar mooie meiden aan de bar en het geld stroomt binnen. Zie hier de geboorte van een rampzalig plan.
Grootse plannen
Zo ook verging het Mark, een Engelsman van midden 30, bouwvakker van beroep. Een vakman mag je wel zeggen, die zich zonder diploma’s had opgewerkt tot voorman in de nieuwbouw. Getrouwd, goed salaris, eigen huis en auto, zo nu en dan (nee, vaak) in de pub met zijn vrienden en ook af en toe een gokje op de paardenraces. Zijn vrouw wordt echter ziek (multiple sclerose) en Mark kan – of eigenlijk wil – daar mentaal niet mee omgaan. Zij gaan scheiden, het huis en auto worden verkocht en zo komt Mark met een aardig kapitaaltje met grootse plannen naar Thailand. Dat kapitaaltje is niet alleen de opbrengt van de verkoop van eigendommen. Mark was ook niet vies van een kraakje hier en daar met zijn maten, net als zijn vader en broers gewoon waren te doen.
Mark gaat een bierbar beginnen. Nee, niet een gewone bierbar zoals er honderden zijn in Pattaya, maar anders, beter, mooier, de klanten zullen komen en terugkomen, het worden allemaal stamgasten. Het begint ook wel goed, hij huurt een ruimte in een barcomplex en timmert zelf de bar in elkaar en richt het verder in met spiegels aan de wand, een grootbeeldtelevisie en een pooltafel. Nu nog een paar mooie meiden aan de bar en het feest kan beginnen. Intussen hebben hij en zijn Thaise liefde voor alle benodigde papieren gezorgd en ook de politiebescherming is goed geregeld.
De openingsparty is een groot succes, Mark is een uitstekende gastheer en heeft al veel vrienden gemaakt in Pattaya, die allemaal aanwezig zijn. Ook de weken daarna loopt het goed, hij organiseert een wekelijkse pooltournooi, dat druk bezocht wordt, kortom het geld stroomt inderdaad binnen.
Succes
Mark wordt overmoedig door zijn succes, koopt een huis, koopt een grote truck, koopt een nieuwe pooltafel en koopt meer dingen om de bar nog aantrekkelijker te maken. Na verloop van tijd verandert de sfeer in de bar een beetje, als Mark er is, gaat het goed, kan er zomaar spontaan een feestje gebouwd worden, maar als hij er niet is, blijven de gasten weg. Daar begint het probleem voor Mark, want een grote makke voor hem is, dat hij zijn gulp niet dicht kan houden. Enkele dagen per week kun je hem (niet) vinden in één van de talloze bierbars of A Go Go’s. Hij butterflyt er lustig op los, wat hem telkens handen vol met geld kost, want gierig is hij zeker niet.
Mark realiseert zich, dat de inkomsten in de bar teruglopen, maar de kosten niet. Het personeel en vooral de huurbaas moeten maandelijks betaald worden en ook andere kosten blijven doorgaan. Hij neemt een besluit, hij verkoopt de bar voor een redelijke prijs, verkoopt zijn huis en truck en een nieuw plan kan gestalte krijgen. Hij heeft een partner gevonden, die wel geld wil steken in zijn plan om een A Go Go bar te beginnen. Met nog wat geleend geld erbij is er een aardig bedrag beschikbaar om een lege ruimte om te toveren tot één van de mooiste A Go Go’s in Pattaya. Een mooie bar, een prima dansvloer met chroompalen, twee pooltafels en er wordt een blik mooie meiden opengetrokken.
Grote schulden
Helaas, de locatie is totaal verkeerd gekozen en bovendien moet je een buitentrap op om binnen te komen. Ondanks een reclamecampagne komen de klanten mondjesmaat binnen, zodat de reserves om de niet geringe huur, de salarissen van ruim 20 man personeel en andere vaste kosten te betalen snel slinken. Natuurlijk ontstaat er onenigheid met zijn partner, want met twee kapiteins op een schip kun je de ruzie van ver zien aankomen. Mark leent links en rechts geld om te overleven, maar na pakweg driekwart jaar valt het doek. Lang genoeg overigens voor Mark om zich praktisch door alle danseresjes op een bovenverdieping te laten verwennen.
Mark moest het opgeven, hij is met grote schulden achterlatend, “gevlucht” naar Engeland, berooid en zonder werk. Een mooie droom is totaal uiteengespat.
Uniek verhaal? Welnee, in de afgelopen jaren heb ik tientallen avonturiers zien komen en gaan. Gekomen met het plan om het met wat gespaard of geleend geld wel in Thailand te gaan maken, maar zonder zakelijke ervaring en zonder kennis van het Thaise (horeca)leven, geen schijn van kans hebben te slagen. Vroeg of laat keren ze met de staart tussen de benen terug naar hun thuisland, een ervaring rijker en een illusie armer.
Ik kan een hele rits voorbeelden noemen van bierbars, die (regelmatig) van eigenaar wisselen, A Go Go bars op verkeerde locaties, evenals een Frans, een Italiaans en een Engels restaurant. Een minigolfbaan, een dartscentrum, een roestvrijstaal verwerkend bedrijf, een winkel met fitness apparatuur, alle begonnen door Farangs met veel enthousiasme en grote toekomstverwachtingen. Alle inmiddels verdwenen!
Rijk worden?
Is het dan onmogelijk om eigen baas in Thailand te worden? Nee, ook dat niet, want er zijn heel veel buitenlandse ondernemers in Thailand, die niet allemaal mislukken. Ik ken in Pattaya ondernemers, die bijvoorbeeld met een restaurant en pension goed rond kunnen komen en ook op ander gebied is er best wat geld te verdienen. Rijk worden in Thailand zul je zeker niet, want dat is voorbehouden aan Thais.
Tenslotte: ik doe een ruwe en op eigen waarneming gebaseerde schatting: slechts 5% van alle buitenlandse kleine ondernemers maakt winst, 40-45% kan met de verdiensten in hun zaak redelijk tot goed rondkomen en de rest moet vroeg of laat hun ijdele hoop opgeven.
– Herplaatst bericht –
De meeste mensen die in een land als Thailand een eigen bedrijf beginnen zijn om te beginnen geen ondernemer en daarmee is het eerste probleem al geboren. Ten tweede beginnen mensen hier in de horeca vaak een bedrijf als verlenging van hun geslachtsdeel. Een van deze twee dingen is al genoeg om een grote kans op mislukken te hebben, alle 2 bijna een garantie. Iets wat in NL overiegens ook geld en gebeurt. Het bestaan van dit soort mensen is weer een bizz voor andere soort mensen (buitenlanders incl.)
En rijk worden kun je hier al buitenlander best wel, maar wel Thai way. Desondanks blijft Thailand een land dat beter geschikt is voor R&R als om geld te verdienen (althans als buitenlander of als un-connected Thai)
Klopt. Ik ken veel farangs die wel zakelijk success hebben in Thailand (niet een daarvan heeft een beerbar trouwens) en dat zijn toch vaak mensen die zich allereerst op de business richten, en niet alleen maar op drank en sex. Velen hebben ook ruime internationale ervaring. Het grootste probleem met mensen die hier willen ‘werken’ is dat ze vaak voor de verkeerde redenen naar Thailand willen komen. Werk staat dan onderaan het lijstje. En dat werkt dus niet. En zelfs als je wel goede intenties hebt…je moet je ook realiseren dat als je hier werkt je enorm veel obstakels op je weg tegenkomt. Daarnaast mag je alle zaken zoals pensioen en (ziektekosten)verzekeringen zelf regelen (ook niet altijd even makkelijk, zie andere blogs) en hoef je echt niet te rekenen op je 5 weken of meer vakantie zoals werknemers in Nederland dat gewend zijn.
Naar Thailand gaan met de intentie om “rijk” te worden is waarschijnlijk de 1e fout waar de ellende mee begint.
Als het in het thuisland niet lukt om rijk te worden waarom dan wel in Thailand, als het zo makkelijk zou zijn dan zat “iedereen” toch in Thailand met een dikke vette bankrekening.
Wie wil dat nou niet, een makkelijk leventje drank, sex, warm klimaat, gunstig belastingklimaat en dan nog rijk worden ook. Voor degene die daarover dagdromen zou ik zeggen droom lekker verder maar laat het daarbij.
Verstandiger is waarschijnlijk wanneer je uitgewerkt bent en een redelijk goed pensioen of andere uitkering hebt om in Thailand te gaan wonen een huis of appartement te huren (niet kopen) en een “gewoon” leven aldaar te lijden en te genieten van wat Thailand te bieden heeft en daarbij bedoel ik zeker niet in de eerste plaats de Thaise vrouwen, Thailand heeft zoveel meer te bieden.
Wanneer je verplichtingen in Nederland hebt (werk o.i.d.) en je hebt de financieele mogelijkheden ga dan 1 of 2 keer of voor sommigen vaker per jaar naar Thailand dan blijft het elke keer weer een uitje en iets om steeds weer naar uit te kijken.
Ik zelf moet nog een jaar of 4 werken (verplichtingen) en ga nu minstens 2x per jaar naar Thailand het is dan voor mij dan ook echt vakantie in de tussentijd denk ik heel goed na wat ik ga doen over 4 jaar, of in Nederland blijven wonen en een langere periode per jaar in Thailand verblijven of daar permanent gaan wonen maar ik zal in het laatste geval zeker geen zaak gaan beginnen in Thailand met alle risicos van dien tenslotte heb ik in Nederland dan lang genoeg gewerkt om (in Thailand) te kunnen genieten zonder risicos.
Voor een deel mee eens maar hou wel in de gaten dat het uitschrijven uit Nederland het grote belasting voordeel geeft. Je kan maar 120 dagen (2 x60 per half jaar) in Nederland verblijven zonder je verplicht te moeten inschrijven. Doe je dat dat krijg je weer met de belasting dienst te maken. En wees eens eerlijk twee keer 2 maanden Nederland, wie wil er meer? Voor de meeste is het nog steeds zo dat je besteedbaar inkomen hierdoor met 100% omhoog gaat en je in een land woon waar het prijsnivo 50% lager is dan in Nederland. 1 liter benzine , om maar iets te noemen , 60 euro cent, een villa voor 200k Euro, maid voor 200 euro/maand, God in Frankrijk dus 🙂
Begrijp nooit waarom mensen het altijd over een huis of appartement huren hebben en dan stellen(niet kopen) huren betekent elke maand of jaar de huursom betalen,terwijl een gekocht of gebouwd huis geen kosten meer vergt,ook als mijn vrouw alleen overblijft heeft zij een dak boven haar hoofd,nu 19 jaar getrouwd met een Thaise vrouw dus dacht dat dit de oplossing was.
Jacob.
Je redeneert erg makkelijk. Er zijn net zo veel redenen om niet te kopen dan wel te kopen. Jij praat over een huis kopen zonder hypotheek want je stelt geen kosten meer te hebben. Dat kunnen velen niet.
Inderdaad net als zovele kwam ik in 1990 ook voor de eerste keer on Pattaya .
Natuurlijk na 12 jaar vrijgezel geweest te zijn ook de eerste dag verliefd ,en na een maand vakantie druk schrijven en faxen .Na een paar maanden kwan mn lieffie gelukkig naar Nederland (was toen nog beetje makkelijker dan nu) maar was al meteen een stuk minder gewillig dan in die tijd dat ik bij haar in Pattaya was .We hebben toch de 3 maanden vol weten te maken .Maar dat Thailand bleef natuurlijk toch trekken en vervolgens ging ik 2 keer per jaar naar Thailand om te feesten en met de meissies spelen .In 1998 leerde ik een vrouw kennen die toch wel dezelfde ideeen had als ik dus hoppakee zo snel als mogelijk ook naar Nederland ,dit was toch een heel andere soort vrouw en het deed me pijn dat ze na 3 maanden weer terug moest.
Maar na een kleine 2 maanden stond ze gelukkig weer op de stoep.Bijna 10 jaar heeft ze in Nederland gewoond en begin 2008 zijn we na alles te hebben verkocht samen naar Thailand vertrokken .Haar ide was om in ieder geval nooit een bar o.i.d. te beginnen in Pattaya.We hebben in Chonburi direkt aan de autobaan7 een huis laten bouwen met 24 Thaise appartementen.Hiervan hebben we samen een goed bestaan en een superleuke bezigheid. Ook hebben wij hier 4 prieeltjes staan waar wel bijna dagelijks door de Thaien iets te vieren valt .Ook ik moet dan een biertje of een laaw kaaw komen drinken wat is consequent afsla .Ik drink mn 2 flesjes Leo wel als het buiten stil is en ik achter de computer zit om mn Nederlandse kids of vrienden te bellen.
Dit is maar gewoon mn eigen verhaal waarmee ik wil zeggen dat er inderdaad hier een goed leven te leiden is als je normaal doet en niet de hele dag achter de meissies of alcohol aanzit.We draaien nu bijna 2 jaar en hebben toch 90% bezetting \
Dus een aanrader als je werk zoekt hier in Thailand.
ben 2 maal op verlof geweest in thaland,en heb laatst een duitser ontmoet in isaan.
hij had een eenvoudig pensionnetje,en vertelde mij dat de zaak volledig op de naam van zijn vrouw stond,om de eenvoudige reden dat hij veel minder taxen en belastingen moest betalen.
in thailand als buitenlander word je leeg gemolken.
de weg naar het succes
1 zet de zaak volledig op naam van je partner
2 begin pas een zaak in thailand als je een aantal jaren samen bent en je ook al samen lief en leed gedeeld hebt in je thuisland,ik bedoel hiermee dat je een harmonieus huwelijk hebt
3 zorg dat je financieel niet afhankelijk bent van je bedrijf
4 zorg dat je een inkomen hebt via je thuisland,pensioen kapitaat enz..
5 probeer je investering te beperken,en probeer te leven van de zaak,dit is best wel doenbaar.
6 investeer maximum 10 procent van je vermogen
7 zie het in het begin niet te groot en probeer langzaam te groeien ,en zie je zaak als een manier om kosteloos te leven in thailand en eventueel je vlietickets te bekostigen
Ja die is goed! Alle risico’s zijn wel afgedekt ja, afgezien van de eerste curieuze aanbeveling…maar zelfs als je Thaise partner je eruit gooit (je zal de eerste niet zijn die het overkomt) kost het je slechts 10% van je vermogen.
Slechts 10% van je vermogen in een Thaise zaak investeren, zorgen dat je een ander inkomen hebt, zorgen dat je niet afhankelijk bent van je bedrijf…mensen die aan al die voorwaarden kunnen voldoen hebben helemaal geen business in Thailand nodig! Ze kunnen in dat geval beter 70-80% van hun vermogen op veel minder risicovolle manieren beleggen en halen er dan stukken meer rendement uit!
@jansen Ludo ::
1 ::let wel op als je alleen maar alles op de naam van je partner zet dat je dat dan ook kwijt bent als er een kink in de kabel komt,
als je max 10% in een bedrijf investeerd van je vermogen vraag ik me af hoeveel miljoenen euros je dan moet hebben om de overstap te wagen .
Ben natuurlijk niet op de hoogte van de belastingen in Pattaya maar hier in Chonburi ga ik samen met mn vrouw naar het gemeentehuis voor de belastingaangifte .
Voor het hele complex betalen we inclusief omzet van 24 appartementen 15000 Thaise Bath dus dat vind ik nog niet zo zeer kaalplukken
Prachtig al die verhalen van mislukking of succes! Ik denk dat het mislukken meestal te maken heeft met onkunde!
Zorg eerst dat je een “degree” hebt in economie of zo! Hoe kan nou een bouwvakker met een beetje geld maar zonder hersenen een zaak succesvol maken? Als je dan ook nog de bars gaat financieren tekent dit je verstandelijke manier van leven!
Ikzelf ben geen heilige sint maar weet goed dat elk succes een vloedgolf van jalousie meebrengt,waarbij allerhande bloedzuigers van gebruik maken!
Mensen,zonder enige economische kennis en gezond versstand ben je verloren op voorhand!
ik heb zelf nog geen zaak in THAILAND maar ben er wel al twee jaar mee bezig! Denk je nu echt dat dat een zaak na één week reeds rendabel is? Ja er komt geld binnen maar dit is nog geen winst!
Een grondige kennis van fiscaliteit is zeker noodzakelijk. Je kan wel een goede boekhouder inhuren maar je moet het wel zelf verstaan!
Beide voeten op de grond!! Als iedereen in Thailand een zaakje begint direct succesvol is waarom dan niet bij ons in EUROPA ??
Veel gemeend succes en groeten aan toekomstige zelfstandige kandidaten!
Ondernemen is ondernemen, overal ter wereld. Als je er geen “Hollandse” kaas van hebt gegeten dan is de kans op mislukken zeer groot. Ik zie juist veel mogelijkheden hier, meer als in Nederland op het moment. Thailand is een land dat economisch in ontwikkeling is met alle kansen van dien. We hebben zelf 2 barretjes in Chiangmai en dat loopt gewoon goed. daarnaast heb ik een exportbedrijfje gestart dat langzaam meer vorm en body begint te krijgen.
Een bar betekent wel hard werken, maar met een beetje vernuft is het goed mogelijk je te onderscheiden en een leuke groep vaste clientele te verzamelen. Als je de zaken normaal regelt, probeert zo gezond mogelijk te leven, is het zeer goed mogelijk om hier een erg leuk bestaan te hebben. Ik zelf ben er een met een rechte rug zoals ze hier zeggen, loop regelmatig hard, maak mijn uurtjes in de muay thai gym. Maar drink s’ avonds ook regelmatig een biertje. Eet lekker en gezond en geniet van het mooie leven, de Thaise mensen, cultuur enz. Wij zijn voornemens nu 1 van de barren te verkopen en een huisje voor onszelf te kopen. Stap voor stap en met gezond verstand is alles mogelijk. Maar eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het zonder een Thaise partner toch een lastig verhaal wordt. Zij weten de weg, kennen de lokale “gebruiken” van politiebescherming tot de goede drankleveranciers enz.
Heel interessant artikel. Ik woon al 30 jaar aan in SPanje en ja, ik ook heb velen zien komen en gaan. Ook ik ben failliet gegaan in Spanje, 2 x zelfs maar ik ben gebleven en heb gewonnen en verdien de laatste 10 jaar nu goed geld zonder daarom rijk te zijn en ben ondertussen 63 j. Ik heb toch zo’n 10 jaar moeten overleven op durf, wilskracht, volhouden, terug opstaan. Ik vertrek vandaag voor de eerste maal naar Thailand, Pattaya en ben zeer nieuwsgierig om het paradijs te ontmoeten. Ik heb er 2 vrienden wonen die in superlatieven spreken over Thailand. Begin ik er een zaak…goh, nee, maar ja, je weet nooit met mij. . . en als het dan toch zo moet zijn, doe ik dat met een beperkt kapitaal.
Als ik een raad mag geven aan de mensen die ‘op den vreemde’ een zaak willen beginnen.
1. Zet niet alles op alles. Hou een reserve.
2. Doe echt moeite om de taal te spreken. Echt echt noodzakelijk. Ik kom regelmatig in Spanje buitenlanders tegen die geen woord SPaans spreken. . . .dit is toch achterlijk.
3. Blijf van de drank. . . . dit was een beetje mijn fout maar niet DE fout,
4. Blijf van de vrouwen. . . .ttz. een vriend van me die nu in Thaliand zit is gékkkkk op vrouwen. Dit is zijn faillissement want driekwart van zijn energie gaat naar vrouwen en als je zijn even zo eens bekijkt. . . . zijn hele leven is besteed aan vrouwen.
5. Zorg dat je omringt wordt door goede mensen en geen wako’s, dreamers.
6. Respecteer de bevolking en hun mentaliteit en pas je aan.
7. Werken en werken en werken tot je een zeker succes hebt en een beetje gas kan terug nemen.
8. Als je plaatselijk personeel hebt, respecteer hun. Wees vriendelijk en vooral correct.
Groetjes,
Norbert
ALias Mister MAgic
Goed geschreven en zeker geen zedenpraatje, denk maar aan het verhaal van de drie vrienden dat hier enkele maanden terug gepubliceerd werd.
Maar Gringo, er zijn ook succesverhalen. Wat te zeggen over die poolbar in soi Diana. Of zie ik dat fout?
Over het succes van Megabreak poolhall in Soi Diana zal ik binnenkort een apart artikel maken.
Hoop over een jasr of 10 als ik 50 ben mijn verhaal ook eens te kunnen doen. Ben ondernemer in Nederland en weet donderd goed met geld om te gaan. Voor de centen is horeca misschien leuk als extra’tje in Thailand boven op je andere inkomen. Maar ik ken mensen die erin zijn gestapt als extra ’tje naast hun normale inkomen (verhuur vastgoed) en nu zeer succesvol zijn met een bistro. Naar mijn mening hard werk kan overal goed beloond worden. Ik zal zelf nooit iets in horeca gaan doen. Maar kansen genoeg.
Wat vreemd dat een crimineel die zijn gulp niet dicht kan houden het niet redt.
Niet echt representatief zulk soort gasten redt het nergens of ze worden in het beton gestort als ze het te gek maken.
Daar wil ik overigens niet mee zeggen dat het niet meevalt om in in Thailand iets van de grond te krijgen.
Oud verhaal, maar nog steeds actueel en het blijft waar; de bar is “makkelijk” te openen net als restaurantje ,maar helaas gaat de bouwvakker ,booekhouder….enz . hier denken gastheer te zijn
Schoenmaker blijf bij je leesd zeker in Thailand .
Gek genoeg veel oud horecaffers hier geen bar oid. maar in andere zaken
Mensen verkijken zich op het seizoen. In december een gekkenhuis maar de hele zomer(april tot oktober ) geen klant in zicht. Koop je o.g. en zorg dat de company goed doortimmerd ook daadwerkelijk van jou is,Ja,heus,dat kanwel !!De zaak wat dan ook die je begint staat op je Thaise partner.Wil ze kwaad? dan gaat ze er uit. Wil ze goed dan betaal je dus een heel klein beetje tax laat jezelf niet zien op het taxoffice en met een paar duizend per jaar is dit betaald.Heb je een gekke geldwolf? Neem een verse. Alleen in Thailand zijn 30.000.000. vrouwen die er nog zin in hebben dus treur niet te lang.Niet trouwen dus nooit schulden door de familie op jou boterham. Alleen dus al het o.g. en je spaarcenten. Vertel aan niemand wat je bezit en houd low profiel.Ik ben hier al 15 jaar en ondanks de recessie groeit mijn kapitaaltje nog steedsZelfs als er geen klant in zicht is sta ik nog te schaterlachen want superlage kosten door geen personeel en alles is allang betaald.Blijf verzekerd in N.L. voor ziektekosten of neem een goede verzekering in Thailand. Ook de mensen die nog nooit 1 dag ziek zijn geweest kunnen aan de beurt komen.Ik kreeg kanker en suiker en knokkelkoorts en na verlies van 1 nier was de vaart er wel uit.40 kg. aangekomen maargeen paniek want alles is betaald SUCCES !!
Er zijn er ook die wel succes hebben en niet zo een beetje ook.
Wat te denken van een oud medewerker van banden en uitlaten en accu service vestigingen Quick Fit in Nederland, bracht de formule naar Thailand.
En hebben nu vele vestigingen in heel Thailand onder de naam BeQuick.
Maar ja dus niet in de Thaise horeca.
Alleen met een nieuw idee kun je hier iets maken.
Jan Beute.