‘Mai Pen Rai’ er kan nog meer water bij?
Het afgelopen weekend zaten we met ingehouden adem en samengeknepen billen af te wachten wat er komen zou, in het door ons geliefde Thailand.
Doemscenario’s en donkere wolken verzamelden zich boven Bangkok. Met beelden van Ayutthaya nog vers in het geheugen was iedereen op het ergste voorbereid. Al in de loop van zondagmiddag haastte Thaise overheidsfunctionarissen en politici zich, om te melden dat Bangkok de slag met het water overleefd had.
Yingluck werd gesignaleerd bij de machtige rivier die Bangkok doorkruist. De camera’s zoomden in op een armada van meer dan 1.000 boten op de Chao Praya rivier, die ten strijde trokken tegen het woeste watermonster. Met brullende motoren zou het vloedwater richting de Golf van Thailand worden gestuwd. Een indrukwekkend gezicht was het zeker.
Wel, nu ben ik geen deskundige op dit gebied, maar dit leek toch meer op een publiciteitsstunt dan een weldoordachte en effectieve actie. Wat is de volgens stap? Misschien 500.000 Thai, die met peddels en plankjes het water richting zee duwen? Of een miljoen Thaise straathonden laten watertrappelen in de Chao Praya om de stroming te versnellen? Je zou er om kunnen glimlachen als het allemaal niet zo triest was.
De opgeluchte kreten over Bangkok verstommen in de harde realiteit. Berichten van dijkdoorbraken en industrieterreinen die onder lopen volgen elkaar op. Hoezo veilig? De zalvende woorden van Thaise ‘deskundigen’ leggen we daarom maar naast ons neer. De altijd zo vriendelijke ‘Mai Pen Rai’ mentaliteit wordt immers erg vervelend wanneer je eigen huis inclusief haard, richting open zee is weggespoeld.
Over de komende weken en maanden durf ik niet te speculeren. Zoals, wie zal dat betalen, zoete lieve Gerritje? Nog los van de materiële en immateriële schade, is er ook sprake van een enorme milieuramp. Op al die ondergelopen fabrieksterreinen lagen ongetwijfeld veel chemische bommen opgeslagen. Milieuregels zijn lastig te handhaven in een land waar maar één regel geldt: er zijn geen regels. Natuurlijk, dat is de charme van Thailand. Helaas is de situatie nu minder charmant.
Stuitend is het om te zien dat aasgieren proberen een slaatje uit deze ramp te slaan door prijzen van zandzakken, water en voedsel te verhogen. Zo zijn er al werkgevers die deze watersnoodramp aangrijpen om de verhoging van het minimumloon van tafel te krijgen. Thailand op z’n smalst.
Hoe nu verder? De komende week blijft het spannend. We staan er bij en kijken er naar. Het is nu een kwestie van Boeddha verzoeken of de weergoden ons wat willen helpen, want er kan echt geen water meer bij.
Voor honderdduizenden Thai lijkt het een uitzichtloze situatie. Het enige wat zij kunnen doen is afwachten. Mocht je deze ramp overleven, dan tref je thuis een verwoeste chaos aan. Geld om de schade te herstellen zal menig fabrieksarbeider niet hebben. Duizenden arbeiders zullen immers hun baan verliezen omdat de fabrieken onder water staan.
Het zit de Thai niet erg mee de laatste tijd en dat is een understatement.
Beste Peter, Wat triest te zien dat dat geweldige vakantieland Thailand nu zo veel problemen heeft met het water. Ik hoop dat iedereen de wegen weet te vinden om er weer bovenop te komen en door te gaan. Zelf vertrek ik donderdag naar Thailand, als alles goed is, en dit keer voor de eerste keer met mijn ouders. Zij zijn geen wereldreizigers en na lang aandringen wilden ze dan toch een keer mee. Vast geen verrassing dat zij nu in grote spanning zitten. Helaas weet je niet precies welk nieuws je moet geloven, voornamelijk omdat ieder “belangrijk” persoon wat anders roept. Hopelijk zijn de problemen snel voorbij en leert Thailand deze keer wel wat en gaan ze de terugkerende waterproblemen eindelijk een keer aanpakken
Stefan , ik vertrek ook aanstaande Donderdag naar Thailand , en vlieg met China Airlines , en vlieg na aankomst in Bangkok gelijk door naar ChiangMai .
Ik blijf optimistisch over dat traject , maar twijfel nog om een aantal hotel overnachtingen aan het einde van mijn trip in Bangkok wel of niet te annuleren.
Het stuk van KhunPeter over Mai Pen Rai is exact hoe ik daar over denk , hoe de Thaise regering met zulke zaken omgaat is helaas veel anders dan onze westerse mentaliteit en gedrag. De put dempen als het kalf verdronken is . Alle ministers in Thailand doen hun woordje , onafhankelijk van elkaar en dus tegenstrijdig .
Thailand is een prachtig land maar helaas is er een enorme zakkenvullers mentaliteit. Het is niet anders , ik blijf er komen…………
Pompen of verzuipen,
goede Hollandse uitspraak wanneer het van toepassing komt.
De goede oude tyd aldaar,
De hooge waterstand dan de storm ook nog,
het wassende ty,
De dykwachter was bezorgd en zag dat de dyk het niet aankon
Hy liet de klokken luiden en ieder stormde naar de dyk,
redden wat zo dierbaar was in de polders,
Maar Pieter kwam niet opdagen hy had de klok niet gehoord
sliep heerlyk in z,n warme bed verder.
hy werd geoordeeld en veroordeeld.
hy moest de kelder in om voor eens en altyd te leren om ook een
bydrage te doen om de dyk te behouden
De kelder waar hy werd binnen gebracht bevat 2 afgeschyden kamers
minstens 2 m. hoog 1 kamer vol water de andere waar Pieter in stond droog
hy werd een pomp in de hand gedrukt de sluis ging langzaam open
en Pieter kreeg natte voeten nu begon hy wakker te worden en hier de
morale P…. of V…..n.
Gr. Jo.