Een brief uit Thailand (2)

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Lezersinzending
Tags:
3 januari 2016

Lieve Pappa en Mama,

Het heeft even geduurd maar hier weer een brief van Arthur, je liefhebbende zoon. Ik heb het in Thailand nog steeds erg naar mijn zin. Ondanks dat ik nu alleen en zonder jullie op vakantie ben. Het was toch wel spannend, 51 jaar en dan voor het eerst alleen naar het verre Thailand. Maar alles gaat goed.

Zoals ik al geschreven heb in mijn eerste brief, heeft die aardige taximan mij naar een kleermaker gebracht omdat de Grand Palace in Bangkok gesloten is. Deze zijn ze aan het verbouwen, zei die taxichauffeur. Zijn neef is een hele goede kleermaker, Paps en Mam. Ik heb er twee pakken gekocht. Ze gaven mij zelfs 25% korting als ik er direct twee kocht. Ik draag thuis nooit een pak, maar het kan toch handig zijn. Misschien voor later als ik ga trouwen.

Omdat ik zo’n goede klant was heeft de kleermaker zijn buurman geroepen, die edelstenen verkoopt. Hij heeft geen winkel maar een plastic zak waar hij al die kostbare edelstenen in bewaart. Dat kan in Thailand vertelde hij mij omdat de mensen hier allemaal eerlijk zijn. Die man was ook heel aardig. Hij vroeg 50.000 baht, maar omdat hij ook werkte voor het Thaise toeristenbureau mocht hij toeristen een forse korting geven. Ik hoefde maar de helft te betalen. Dat doen ze om het toerisme naar Thailand te bevorderen. Hij liet mij een ID-card zien van het Thaise toeristenbureau. Dat klonk allemaal heel betrouwbaar En die man zag er heel netjes uit en sprak goed Engels. Ik heb toen ook maar die edelstenen gekocht Iedereen keek heel erg blij toen ik betaalde.

De taxichauffeur bracht mij daarna naar Pathong of zoiets. Daar was een leuke avondmarkt zei hij, ik kon daar ook wat drinken en een show bekijken. Hij wilde niet zeggen wat voor show, maar dat zal wel zo’n show zijn met traditionele Thaise dans in van die klederdrachten. De markt was heel leuk. Je kon daar allemaal horloges kopen, ook hele dure merken. Ik snapte er niets van. Bij ons in Harderwijk kosten die horloges soms wel een paar duizend euro. Op die avondmarkt kon ik dezelfde horloges kopen voor drieduizend baht. Dat klinkt veel Mamma en Pappa, maar dat is niet zo hoor. Ik heb er gelijk maar vier gekocht. Ik heb nog aan die Thaise meneer van de markt gevraagd of ze wel echt waren. Hij begon heel hard te lachen en ja te knikken. En toe zei hij iets wat ik niet begreep, maar het klonk als “Fhalang TingTong”. Geen idee wat ze bedoelen, maar het zal wel een compliment zijn.

Daarna ben ik naar een Thaise culturele show gegaan. Maar dat was heel anders dan ik dacht. Ik zag geen Thaise klederdrachten. De Thaise danseressen hadden bijna geen kleren aan. Het is ook zo warm daar. Er stonden allemaal glimmende palen op het podium en daar konden ze kunstjes mee, ze zijn heel lenig die meisjes. De Thaise danseressen dansen heel anders dan ik verwacht had. Het was ook geen Thaise muziek maar ‘Lady GaGa’, dat vond ik vreemd. Toen ik aan de serveerster vroeg of er nog een andere show kwam, had ze het over iets met pingpongballen. Toen snapte ik het. In Azië kunnen ze allemaal heel goed tafeltennissen, daar willen ze natuurlijk een demonstratie van geven, speciaal voor toeristen. Maar dat was ook anders dan ik dacht. Er was maar een dame en die kon wel goed pingpongen maar ze deed dat met losse handen en zonder tafeltennistafel. Zoiets heb ik bij Studio Sport nog nooit gezien. In Thailand is alles anders dan in Harderwijk, hoor Mamma. Ik denk dat jij ook wel op z’n Thais kan pingpongen. Pappa niet, die zal toch eerst een tafeltennisbatje moeten kopen.

Toen ik weg wilde gaan kreeg ik voor het eerst problemen in Thailand. Ik had maar 1 flesje Cola gedronken en ik moest 3.000 baht betalen. Dat vond ik veel te veel. Maar er kwamen steeds meer gevaarlijke Thaise mannen om me heen staan. Omdat ik geen problemen wilde heb ik toen maar betaald. Maar ik was best wel boos en daarom heb ik geen fooi gegeven. Dat zal ze leren.

Ik ben toen naar een bar gegaan waar ze spelletjes deden. Vier op een rij. Een meisje vroeg of ik dat met haar wilde spelen. Omdat wij thuis veel ‘Ganzenborden’ en ‘Mens erger je niet’ spelen, kan ik dat ook wel dacht ik nog. Dat meisje vroeg of ik een rondje wilde geven als ik verloor. Dat vond ik goed, maar daar heb ik achteraf spijt van. Ik heb 11 rondjes moeten geven en niet 1 keer gewonnen. Toen wilde ze poolbiljart met me spelen. Nou, dat was goed. Kon ik ook een keer winnen dacht ik. In Harderwijk biljart ik vaak in café ‘het Zwarte Schaap’ samen met Teun. Verloor ik toch weer acht keer, ik snap er niets van. Ik moest toen ook steeds rondjes geven, ook aan haar vriendinnen. En ze hebben heel veel vriendinnen in Thailand. Het koste me wel veel geld, maar ach ik ben op vakantie.

Het zijn ook zulke lieve mensen. Op een gegeven moment kwam er een hele mooie vrouw bij mij aan de bar zitten. Hoewel de meeste Thaise vrouwen klein zijn, was zij net zo groot als ik. Ze had ook grote handen en voeten. Ze was heel aardig en legde steeds haar hand op mijn knie. Ze had ook een zware stem. We hebben een tijdje gepraat en toen vroeg ze of ze mee naar mijn hotel mocht. Waarom weet ik niet. Dus ik vroeg aan haar waarom? Daar kreeg ik geen antwoord op. Ze wilde opeens roken. “Smoke, I want to give you a smoke”, zei ze steeds. Maar ik rook niet. Dus ik zei tegen haar: “I don’t smoke”. Toen keek ze teleurgesteld.

Even later vroeg ze weer of ze mee mocht naar mijn hotelkamer. Maar wat is daar nou te zien? Misschien wilde ze daar TV kijken? Ik vroeg haar, “what you want?”. Toen zij ze: “boem-boem”. Ook weer zo verwarrend Mamma, ik had geen idee wat ze bedoelde. Ik denk muziek maken of zo. Zal wel iets met trommels zijn: boem-boem? Ik denk dat het een Thaise traditie is, een soort welkomstceremonie om met toeristen muziek te gaan maken. Schattig toch?

Nu stop ik met schrijven Mams en Paps, want ik ga morgen naar het strand. De taxichauffeur brengt mij naar Pattaya. Hij heeft daar een neef die jetski’s verhuurt. Dat lijkt me zo leuk! En volgens de taxichauffeur hebben ze daar een mooi strand en ook leuke barretjes met een vreemde naam: ‘A-Go-Go’. Ik ben erg benieuwd.

Veel liefs van je zoon,

Arthur

9 reacties op “Een brief uit Thailand (2)”

  1. Louis Tinner zegt op

    Arthur goed geschreven zeg.

    Ik zie die oplichters nog steeds voor het Paragon staan “oh noooo, today special day, big temple closed I show Bangkok youuuuu” en je wil wat zeggen maar dan denk je “laat ook maar”. En nog steeds trappen toeristen in deze ongein.

  2. Martien zegt op

    Schitterend…heerlijke humor….komen er nog meer van die brieven?

  3. carla goertz zegt op

    Soms moet je ook eens ergens intrappen ,bv als iets gesloten is en ze brengen je ergens anders naar toe daar kun je ook wel eens om lachen toch ?
    Ze kunnen het ook zo vriendelijk zeggen .
    mooi geschreven .

  4. henk zegt op

    Zo vroeg een kennis van mij: waarom ga jij altijd naar Thailand dat is toch duur en je zit al enkele
    jaren in de AOW met een pensioen van nog geen 100 euro.
    Ik heb hem gezegd dat ik daar mijn vakantie helemaal terug verdiende met bikini lijnen scheren
    van dames tussen de 20 en 40 jaar.
    Toen vroeg hij waarom alleen die leeftijd ? Ik heb hem gezegd dat ik het anders te druk kreeg.

    De beste wensen voor 2016

  5. Jacques zegt op

    Ik zie dit toch niet als humor, alhoewel er wel een humoristische ondertoon is op de manier waarop het geschreven is, maar meer als leedvermaak en het dagelijkse uitbuiten van niet al te slimme (naieve) en/ of juist te lieve toeristen, want dit gebeurt nog elke dag, vele malen en is voor sommige Thaise mensen een traditie and way of life geworden. Moet je maar niet zo dom zijn of angstig in de desbetreffende situatie. Overigens geen Thais fenomeen want komt in veel landen voor. Eten of gegeten worden. Natuurlijk geen beste reclame, voor Thailand, maar ja hoe los je dit op. Ik ben bang van niet want het heeft kennelijk geen prioriteit en is nog steeds lucratief!!!!.

  6. Henk zegt op

    Geweldig verhaal wat ons (bijna) duidelijk in de oren klinkt omdat we het allemaal wel eens mee hebben gemaakt en vooral bij het eerste bezoek in Thailand ,
    Word hopelijk vervolgd .

  7. m van pelt zegt op

    Gewoon top verhaal ,ik vind het prachtig

  8. John Colson zegt op

    Arthur, Ik ga jou bij de redactie voorstellen als eerste winnaar van de Thailandblog literatuur- en humor prijs. Herman Finkers, Hans Teeuwen, Theo Maassen, Adriaan van Dis en Remco Campert -om er maar enkele te noemen- kunnen bij jou in de leer gaan. Chapeau!

  9. Hans Struijlaart zegt op

    Geweldige humor Arthur.
    Vraag me af of er werkelijk van dit soort naïeve toeristen bestaan.
    Waarschijnlijk wel.
    Hans


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website