Maggi mag (ook) niet in Thailand
Soms maak je, wonend in Thailand, iets mee, dat zo maar doet herinneren aan leuke of minder leuke momenten uit het verleden. Dat gebeurde mij deze week toen er plotseling zo’n klein flesje Maggi bij mij op tafel stond. U kent het vast wel, dat karakteristieke hoekige flesje, waarmee je bijvoorbeeld soep op smaak brengt.
Ik ken dat flesje ook wel, maar had het nooit echt van dichtbij gezien. Het kwam namelijk mijn huis in Nederland niet in, absoluut verboden terrein voor Maggi en soortgenoten. Mijn (overleden) vrouw was kooklerares, zij gaf dus les in allerlei kookmethoden (en andere huishoudelijke bezigheden), maar was bovendien een uitstekende kok.
Eten thuis
“Liefde gaat door de maag” is de uitdrukking en inderdaad kreeg ik dagelijks een prima maaltijd voorgeschoteld. Dat kon heel eenvoudig aardappelen, groente, vlees zijn, maar ook een of ander exotisch gerecht tot aan een complete Indonesische rijsttafel toe. Zout, peper en dus ook Maggi stond nooit bij ons op tafel. Mijn vrouw vond, dat als je behoefte had aan één van die toevoegingen, zij het niet goed gemaakt had. Eigenlijk nam zij het op als een belediging van haar kookkunst.
School
Mijn vrouw werkte op wat toen een Huishoudschool heette. Zij deed dat altijd met heel veel plezier en maakte vaak ook niet-traditionele gerechten met haar leerlingen. In de winter maakte zij voor de andere docenten regelmatig een grote pan soep, van een kwaliteit, dat geen enkel restaurant zou kunnen evenaren. Het vond dan ook gretig aftrek, maar wee je gebeente als er grapjas om de Maggi vroeg. Dat was sowieso niet aanwezig, maar alleen de vraag al kon haar aanvankelijk behoorlijk boos maken. “Vind je het niet lekker zoals ik het gemaakt heb dan?”. Beter maar niet meer om de Maggi te vragen dus, want je liep een zekere kans om als “klant” te worden buitengesloten.
Restaurants in Thailand
Als je in Thailand in een westers restaurant gaat eten, staat er altijd een heel regiment flesjes en potjes op tafel, waarmee je je maaltijd kunt verrijken. Denk daarbij maar niet alleen aan Maggi, maar ook zout, peper, HP-saus, azijn, ketchup, chilisaus en wat al niet. Ik zal er nooit gebruik van maken eendachtig het idee van mijn vrouw, dat als het niet smaakt, de kok zijn werk niet goed gedaan heeft. Ik weet, dat ik een uitzondering ben, want als je rondkijkt terwijl je in een restaurant aan het eten bent, zie je menigeen met al die potjes en flesjes rommelen nog vóórdat ze ook maar even geproefd hebben of het werkelijk nodig is.
Thuis eten in Thailand
Daar stond het flesje dan, Maggi voor de farang! Toen ik mijn Thaise vrouw wat ik daar mee moest, zei ze: “Speciaal voor jou gekocht, want alle farangs gebruiken toch “Mekki” op alles wat zij eten!
Ik niet dus, en U?
Gringo, jouw wijlen vrouw had 100% gelijk. Als je Maggi gebruikt is er iets mis met het eten of met je smaak. Want laten we eerlijk wezen, Maggi is gewoon chemische troep uit een flesje. Lees het etiket maar eens, het bestaat vooral uit zout, suiker en smaakversterker: Gehydrolyseerde plantaardige eiwitten (water, tarwe-eiwitten, zout), water, aroma, smaakversterkers (E621, E631) en zout. Heel veel zout.
Smaakversterkers zoals natriumglutamaat (E621) staan ook bekend als ve-tsin, wordt veel gebruikt bij de afhaalchinees en is niet erg gezond. Natriumglutamaat, is een stof die de insulineproductie flink verhoogt en daarom ongeschikt voor mensen met diabetes.
Kortom Maggi is vergif voor mensen met een hoge bloedruk en/of diabetes, door al het zout en natriumglutamaat. Laten staan is mijn advies.
Dat natriumglutamaat slecht is voor diabetes en mensen met hoge bloeddruk heb ik nergens kunnen terugvinden op internet. Wel dat het juist beter is ipv zout omdat er minder natrium in zit.
Omdat het natriumgehalte in keukenzout driemaal zo hoog is als in MNG zijn er voordelen voor een natrium-armer dieet als MNG wordt gebruikt als een smaakversterker in plaats van keukenzout. (Van internet geciteerd)
Volgens internet bestaan er geen bewijzen voor nadelige gevolgen op de gezondheid.
Was vroeger bij ons thuis ook zo, maar hier in Thailand denken de mensen er toch anders over. Ik proef eerst alvorens ik er een beetje droge peper bij doe of zo, maar de gemiddelde Thai gooit er eerst uit alle potjes iets bij en begint dan te klagen ” Me alloi”, wan, piow, pit, etc.
Zelf heb ik helaas ook last van een hoge bloeddruk en moet dus zo wie zo voorzichtig zijn met wat ik buitenshuis eet. Gelukkig één restaurantje bij ons in de buurt begrijpt het als ik zeg “Mai kim”. Heeft ff geduurd om uit te leggen waarom (hun Engels is niet al te best en mijn Thai is nog slechter) maar nu ze het begrijpen houden ze er rekening mee.
het is niet Mei Kim maar Mai Khem = niet te zout
en niet Me alloi maar Mai aroi (mai = niet zoals in Mai pen rai, het geeft niet) maar de thais zeggen aloi omdat ze te lui zijn om de “r” uit te spreken. de hogere klassen in Thailand spreken WEL de “r” uit. er zijn dan ook heel veel Thais woorden met “r” wat zeer verbazend is als ge weet dat ze die toch als “l” uitspreken..;
Op het platteland zegt men niet ‘mai’, maar ‘mae’. Wat Jo schrijft, is dus wel correct, want zo zeggen heel veel Thais het. Zoiets noemt men een dialect. Maar goed, er zijn natuurlijk ook Nederlanders die “te lui” zijn om hun zinnen met een hoofdletter te beginnen…
Beste Jan Scheys, Dat de R in het hoog Thai wel degelijk bestaat en uitgesproken wordt, is een feit dat vooral op TV en de radio ook vaak duidelijk te horen is.
Of het met luiheid te doen heeft betwijfel ik,omdat vaak in een familie de zoon of dochter de R wel uitspreken kan,terwijl de andere broer of zus de R zelfs met veel oefenen niet gebakken krijgt.
Je zou het een beetje vergelijken kunnen met de Engelse TH die ook voor velen op deze wereld, met veel training een fiasco blijft,terwijl ze toch denken dat ze het kunnen.555
Peper, zout, azijn en dergelijk die ik in sommige hotels maar gebruik ik nooit. Misschien dat er zout op de friet kan maar ik ga op vakantie geen friet eten, hen sowieso weinig behoefte aan westers eten want dat kan ik thuis al zo gemakkelijk krijgen. En inderdaad zou die zooi niet nodig moeten zijn als de kok zijn of haar vak verstaat. De azijn is denk ik voor de Britten en de ketchup voor de Amerikanen maar ik zou niet weten bij welke gerechten die dingen behoren. Friet? Dat dienen de Britten toch al standaard op met azijn, blijft de ketchup over voor degene die hun frietje in willen dopen.
Wat ik wel bijna overal zie zijn de bakjes met suiker, visolie of hoe dat ook mag heten etc. En dat behoor je toch echt wel zelf aan je noodle soep toe te voegen.
Maar Maggi? Nee, dat gebruik ik dus niet.
Op een gekookt eitje is Maggie wel lekker. En op witte rijst.
Onze Thaise schoondochter doet ook mekkie/maggie op een zachtgekookt ei.
Ik denk altijd van He! dit restaurant koopt ook in bij de Macro. Ik heb ook vrienden/familieleden die standaard beginnen te strooien met Maggi uit 1895 of de zoutpot zonder te proeven. Is denk ik een ritueel waar vele niet van kunnen afkicken.
Maggi en alle andere toevoegstoffen, NOOIT. Ik eet alles zoals het opgediend word.
Mag ik bij de pizzeria in Thailand nog wel die lekkere chili-olijfolie over mn pizza sprenkelen? Zo lekker is dat!
Wat geweldig om te lezen. Alsof ik mezelf hoor praten over “mijn” kooklerares op de Huishoudschool in Den Haag. Mijn man kent als geen ander het gezegde ‘de liefde van de man gaat door de maag’.
Ik ben zelfs in Thailand, in een Nederlands restaurant, een kookboek van een van mijn ‘kook juffen’ tegengekomen.
Maggi zie ik in Thailand vaak als de (enige) manier on een gebakken of gekookt eitje van voldoende smaak te voorzien maar ik gebruik daar liever wat zout voor.
Dat een kok zijn vak niet zou verstaan als de klant het een beetje pittiger, zouter, zoeter of zuurder wil maken is natuurklijk ronduit klinkklare onzin. Niet elk vogeltje zingt zoals het gebekt is maar ook smaakbeleving is zeer persoonlijk en het zijn de Thais die dat met hun Pad Thai en Fried Rice zeer goed begrijpoen en accepteren. En daarom staat er altijd op tafel (of het karretje op straat) de potjes die de mogelijkheid geven om er zelf wat suiker, vissaus, chillie, of azijn bij te doen. Natuurlijk moet je dan zelf wel eerst proeven, maar als je de kok kent kun je weten wat er voor jou bij moet.
En wat te denken van het oeroude Nederlandse gezegde: “De soep wordt nooit zo zout gegeten als ie wordt opgediend” ? Weliswaar is de betekenis overdrachtelijk maar het zal beslist een cullinaire achtergrong hebben.
Het gezegde is ” De soep wordt nooit zo heet gegeten als hij wordt opgediend”.
En het is eerst proeven, dat geldt voor de kok maar ook voor de eter!
Of “Zo zout hebben we het nog niet gegeten”, dat wil zeggen: Zo erg hebben we het nog niet meegemaakt.
Dat is ‘n contaminatie, oftewel de klok horen luiden maar geen klepel kunnen vinden.
In de 60er jaren diende ik ik Suriname en na onze patrouille door de jungle kwam er ‘n pakketje voor Soldaat Peer, jawel ‘n pakje van m’n oudste zus, Maggi en dots, van die zeskantige borrelkoekjes. In 2 minuten verdeeld en de Maggi was binnen 2 dgn door m’n peloton op..
Dus door mijn zus ben ik voor de rest v m’n leven verpest, ergo nu bestaat er ook nog maggi hot.
Maar na de eerste hap wordt het evt pas gesprenkeld
Maggi is gewoon geindustrialiseerde nam phra.
Mijn vriendin lust alleen nam phra van thuis. Ieder gebruikf zijn/haar eigen recept bij de fermentatie van de gevangen vis.Ik eet gewoon wat ik lekker vind en luister naar mijn eigen buik en niet naar dee of mai dee van een ander.
Zo is het maar net
Je eigen smaak daar gaat het om wat jij lekker vind.
Wat de een culinair vind van smaak kan een ander smerig vinden
Het is maar net met welke smaak jij opgevoed bent
Een voorbeeld daar van is dat een Thai Som Tam heerlijk vind, voor mij enkel al die geur al ga ik over mijn nek en dan ook nog die Nam Pla die ze overal ingooien.
Maar wat ik al zei een ander kan je er s’nachts voor wakker maken.
Maggi over de frieten heerlijk hoor!! Verder moet iedereen het naar zelf uitzoeken.
Maggi hoort op vlees en salades. Zeker niet op frieten, tenzij je ze liever niet krokant hebt.
Dat je eerst proeft voordat je iets of wat over je maaltijd doet vind ik belangrijk.
Maar…….als het al smaakt dan weet je niet wat de kok er allemaal in heeft gedaan.
Thuis als jezelf kookt dan weet je het pas!
In een restaurant weet je het niet of naar een restaurant gaan waar met eerlijke produkten word gekookt.
Smaak is persoonlijk en niet een universeel iets. dat geldt voor kunst maar zeker ook voor eten. Dus wel of niet extra kruiden erbij doen om het af te stemmen op jouw persoonlijke smaakgenot is natuurlijk nooit fout. dat dit een belediging voor de kok zou zijn is onzin. Als deze kok iets speciaals voor jou alleen klaarmaakt en je heel goed kent dan zou dat nog kunnen. Maar zeker als het gerecht voor een heterogene groep mensen wordt klaargemaakt is een extra kruiden assortiment op tafel absoluut geen belediging. Kijken jullie wel eens naar die kookprogramma’s waar het publiek eenzelfde gerecht in een restaurant moet beoordelen? Je ziet dat de een het helemaal geweldig vindt en dat de ander het helemaal niks vindt. daar kan de kok niets aan doen. Smaak is persoonlijk.
iedereen heeft zijn voor en nadelen met smaken. Echter in Thailand worden kilo’s of tonnen aan echt chemische middelen en voornamelijk MSG of Vetsin. Dit is een zwaar chemische smaakversterker welke hevige hoofdpijnen kan veroorzaken. Probeer bij verschillende stalletjes dit buiten de maaltijden en bami-soepen uit de maaltijd te houden en je wordt onmiddellijk voor een Farang-gek gehouden.
Beste Rob, geen onzin uitkramen, MSG is een gewoon natuurlijke grondstof dat geïsoleerd kan worden uit een aantal uiteenlopende voedingsproducten. Lees Wikipedia: Mononatriumglutamaat of ve-tsin is het mononatriumzout van glutaminezuur, een van de in de natuur meest voorkomende niet-essentieel fundamentele aminozuren waaruit eiwitten bestaan. MNG komt voor in tomaten, parmezaanse kaas, aardappelen, paddenstoelen en andere groenten en fruit. Er komt slechts een chemisch proces aan te pas om deze aminozuren te isoleren. Maar alle kookprocessen zijn in basis chemisch. Verhitten van vlees of vis is ook het coaguleren van eiwitten, iets dat ook met zuur kan. Voorbeeld een Cheviche.
Helaas al te waar ;velen vinden het onmisbaar en gelijk dikke scheut in de soep gooien zonder geproefd te hebben, zelf gebruik ik een weinig van de “maggiplant ”
Maar bijna net zo erg het overmatig gebruik van coreander te pas en onpas op je gerecht wat er soms totaal niet om vraagd
Een kok kan m.i. nooit voor elke eter weten wat deze qua smaak prefereert.
De een wil wat zouter, de ander wat zoeter, nog een ander wat peper, ga zo maar door.
Eten is een smaakbeleving en die is best wel persoonlijk, dus waarom het opgediende eten niet eerst proeven en dan enige toevoegingen gebruiken om het voor jezelf zo smakelijk mogelijk te maken?
Maar Maggi, nou er zijn wel wat betere middelen te gebruiken zoals zeezout, peper, citroen, enz., de industriële smaakmaker Maggi hoeft van mij niet zo nodig.
Wel een smakelijk leesbaar relaas.
Eet smakelijk!
NicoB
“Een kok kan niet naar alle monden koken” Dit is al een zeer oud gezegde en zo waar als een koe…
Dus al dat geneuzel over welles of nietes maggi, wel of niet peper, wel of niet zout, wel of niet spicy, een ieder heeft zijn eigen smaak en wil eten zo als het hem beliefd…en dus een kok kan nooit koken naar monden….
er is een oud gezegde:
“Vele koks versouten de breije”
Mijn Cambodiaanse vriendin maakt vaak n verukkeluk en eenvoudig sausje: wat zwarte gemalen peper (Kampotpeper), ongeveer zelfde hoeveelheid zout (gemalen), wat limoensap. Roer dit tot n papje.Klaar! Heerlijk bij vis, vlees, frieten ,noem maar op!
Maggi bevat betrekkelijk veel zout.
Te veel zout is niet goed.
Het overgrote deel van het zout dat we binnen krijgen zit al in ons eten en gooien we er niet zelf op.
‘Zoutarme’ maaltijden zoals sommigen wellicht uit ziekenhuizen kennen, en waarbij de ingrediënten zoals worst en kaas speciaal zoutarm zijn gefabriceerd, zijn buitengewoon smakeloos, zeg maar gerust niet te vreten.
In normaal eten zit al zoveel zout dat we geen extra zout nodig hebben, maar veel mensen vinden het lekker, of weten niet beter.
Het valt mij altijd op dat zelfs de televisiekoks het een doodzonde vinden als een kandidaat een gerecht onvoldoende ‘op smaak heeft gebracht’ (=met zout en peper heeft gestrooid, meer smaken hebben ze niet, kennelijk). Laat het aan de mensen zelf over.
Bij Thai Airways zag ik vaak dat veel mensen de volledige inhoud van de bijgeleverde zakjes peper en zout over de vliegtuigmaaltijd kieperden voor ook nog maar een hap genomen te hebben.
Zo anders de laatste keer, toen de zakjes ontbraken. Zeker in het vliegtuig vind ik zout ook wel lekker – sinds ik me heb aan laten praten dat maaltijden in een vliegtuig minder smaken – dus ik vroeg alsnog om peper en zout, en kreeg prompt de zakjes, die wel in de trolley lagen. Slechts een enkeling die mijn voorbeeld volgde, ook bij het ontbijt met nota bene een omelet. Wellicht nieuw beleid om hun klanten langer in leven te houden.
Twee van die zakjes zout a 1.5 gram in 12 uur dat is alleen aan zelf toegevoegd zout al de helft van de maximaal aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Van mij mag Maggie, en ook graag zout en peper op tafel, maar eerst proeven of het wel echt nodig is.
Want laten we wel zijn, als je ziet wat er in de gemiddelde snackbar aan zout over een zakje patat wordt uitgestrooid, waardoor je vingers na verloop van tijd vol zitten met aaneengeklonterde glinsterende witte bolletjes, dat moet toch een gevalletje ’te veel’ zijn.
De meeste Maggiblokjes worden trouwens in Nigeria verkocht, waar men ze als tussendoortje eet, voor als men zich wat slapjes voelt en zout aan wil vullen. In Thailand geef ik dan toch de voorkeur aan een Tequila.
Mijn grootste zonde op dit gebied is dat ik 1 a 2 keer per jaar in Nederland een flesje Thaise oestersaus koop en die binnen twee dagen helemaal leeg lepel, zonder iets erbij…
Dit MOET U even lezen of eigenlijk MOET U dit even uitproberen………ook Khun Peter.
Maak in een lekkere grote kom wat sla, uien, tomaat met wat azijn en olie aan.
Zout en peper in gelijke hoeveel heden en dan mayonaise ( vier tot vijf eet lepels, niet te zuinig dus ) en als kers op de taart…..tien druppels MAGGI.
Ik heb dit de laatste 25 jaar steeds inSpaanse restaurants klaar gemaakt en het oordeel was unaniem
VERRUKKELIJK.
Probeer het en ik hoor het graag, ook van jou Khun Peter.
Bedankt voor uw tijd.
Ik heb al 30 jaar een hoge bloeddruk >>>> oorzaak altijd onduidelijk gebleven tot aan de dag van vandaag, in het begin kreeg ik daar dozen vol medicijnen voor daar ben ik zelf abrupt mee gestopt. De bijwerkingen zijn 100 keer zo erg als de kwaal is.
Maar ik ben dol op maggi, zout, vissaus, oestersaus en allerlei scherpe kruiden en ik ben niet van plan daar mee te stoppen,
Lekker: maggi over je uitsmijter, friet, groente, broodje makreel, broodje pindakaas etc.
Maggi op de hotspring kwarteleitjes is een must voor mij, heb dat eerlijk gezegd Maggi in Thailand leren eten
De Lavasplant is ook wel bekend als de Maggiplant, hoewel de plant geen ingrediënt is van het Maggi Aroma.
Wellicht dat dit, uiteraard ook in beperkte hoeveelheden, een alternatief kan zijn.
Ieders smaak is verschillend en kan afwijken van de smaak van de kok.
Wat mij betreft is er geen enkele reden, waarom iemand zijn eten niet wat zoeter, zuurder, zouter of pittiger zou mogen maken.
En ja, soms gooi je er een hoop maggi overheen, om het eten niet te proeven.
Beste Gringo, grappig om te zien hoe jouw stukje zo veel los maakt.
mijn vader gebruikte zo veel maggi in soep en nasi dat wij een 1,5 liter fles in de kelderkast hadden staan om met regelmaat dat kleine flesje bij te vullen. Niet per se gezond en niet per se een compliment aan de kok, gewoon gewoonte.
Op zich voor wie echt verfijnd koken kan zoekt die kok wel eens naar een smaakversterker, iets met een mononatriumglutamaat (zo ik me niet vergis). Dat spulletje maakt als het ware, dat de papillen van je tong ontvankelijker worden voor smaak. De grap daarvan is dat het effect niet sterker wordt wanneer je er meer van indoet. twee druppeltjes maggi mag genoeg zijn. Het kan wel de hartslag en bloeddruk meer beïnvloeden wanneer je er meer van toevoegt.
Ik meen dat Maggi eigenlijk een soort van Worcestershiresaus probeerde te zijn toen het werd bedacht. en dat was weer een hele late nazaat van iets dat de romeinen 2.000 jaar geleden al kenden. ik weet de naam niet meer. Waar o.a.het sterk riekende vocht van fermenterende ansjovis in verwerkt werd.
en dat is daarmee weer zeer vergelijkbaar met Nam Plah.
Grappig dat ik in een van de reacties hierboven iemand zie schrijven over nam phra. Nu is mijn kennis van het geschreven Thai echt heel mager, ik lag die schrijver dan ook niet uit, maar ik meen dat nam pla toch echt vissaus is en nam phra eerder de urine van een monnik. Wat ongetwijfeld ook een sterk riekende smaakmaker zou kunnen zijn.
Wie te veel zout, en allerlei chemische toevoegingen bij het koken is aangewezen op vnl kruiden. Soms ook kun je wel wat kruimels van bouillonblokjes gebruiken, niet meer, mits je die vindt van een zeer verantwoord merk. Ook het in Nederland in onbruik geraakte gebruik van azijn en/of citroensap maakt bijna ieder gerecht smaakvoller. Er bestaat een zgn maggikruid dat eigenlijk lavas heet. Zeer smaakvol, goed in de vensterbank te houden een deel van het jaar. Werd vroeger ook wel gebruikt ter verlichting van reumatische pijnen. En maggi doet dat dan weer niet.
Eerst proeven is altijd goed. En zoals je met een glas wijn kunt leren om zorgvuldiger en meer te proeven (vnl door aandacht) zo kan dat bij eten ook. Eerste drie happen eens goed kauwen en met aandacht goed proeven en er is al direct veel minder zout of maggi nodig.
Shit, ik ben nu in Nederland en kan nu de eerste uren alleen maar weemoedig aan Thaise smaken denken.
kook ze.
hoewel ik een alles eter was/ben had ik in mijn jeugd wat moeite met het eten van gekookte witlof. een paar druppels Maggi er op en het was te doen…. Later werd de Maggi overbodig en Maggi is bij ons niet in huis. Mijn wederhelft maakt alles op smaak met natuurlijke ingredienten en met een absoluut minimum aan fish sauce en suiker
In thailand is met met veel gerechten behoorlijk recept-vast, het moet op een bepaalde manier klaargemaakt met specifieke ingrediënten, ook als er thuis gekookt wordt. In het Thaise eten wordt geen zout toegevoegd op de manier zoals wij dat kennen, maar eigenlijk altijd in de vorm van sojasaus, vissaus, of iets anders. Dus Gringo ik vind het heel attent dat je Thaise vrouw een flesje maggi heeft gekocht voor je, bv. voor op je gekookte eitje bij het ontbijt. Een potje zout is in de Thaise keuken vaak niet te vinden, ook in mijn keuken in thailand niet want een bijkomend probleem is dat het nauwelijks strooibaar is te houden in dit vochtige klimaat.
@ Lisa ik woon nu rum 2 jaar in Thailand had dat probleem met normale zoutstrooiers ook.
Er zijn hier plasticbakjes te koop die lucht en waterdicht afsluiten.
Klein plastic lepeltje er in en iedere dag klontvrij zout op mijn kooksels….
Ongekookte rijst bij keukenzout doen voor de strooibaarheid.
Beste Bloggers,
Uw kookespacades van uw vrouw gelezen.hoe maakt zij de erwtensoep??????
Ben sinds 40 jaar hobbykok van verschillende keukens,Frans Italiaans Thai etc
Voor de naderende uitleg zou ik graag met zich zelf noemende kok willen spreken
Ik hoor ook niets van de Japanse sojasaus die navenant is.
Veel succes met uw kookles.
Groet Theo.
Een goede kok maakt gerechten met weinig zout en peper. Het is aan the eter om het gerecht op zijn/haar smaak te brengen. Eerst proeven en dan toevoegen. Smaak makers horen op tavel to staan en niet in de keuken. Het verwijderen van te veel zout of peper is kuis onmogelijk.
Ik krijg rillingen als mijn ik mijn dochter rijst met maggi zie eten.
Ik ook nooit. Mijn ZOON IS KOK VANdaar.
Ik vind Maggi heerlijk om eerlijk te zijn, paar druppels in de noedelsoep in combinatie met chlipoeder, mmm. Verder over de friet, ja klinkt raar maar ieder zijn eigen ding. Veel gerechten pimp ik iets op met wat van dat spul. In Nederland koop ik het bij de groothandel in flessen van 0,8 liter.
Jaaaaaren geleden was ik als dienstplichtig militair gelegerd in de Surinaamse jungle. Wat ‘n eer om als Nederlands mènneke te worden uitgezonden naar De West.
Ennnn we gingen écht op patrouille het Zuid Amerikaanse oerwoud in.
En m’n oudste zus had me Maggi gestuurd én ‘dots’, van die zeskantige knabbelsnacks.
Op onze jungle-tours waren we maar wát blij met dat éne fleske ‘Maggi’ wat ‘t héle peloton rondging.
Nu, 55 jr na dato, nog steeds blijft ‘Maggi’ bij me. Óók in Ubon en isaan