Schengenvisum onder de loep 2023

Beste Rebel, ik vermoed dat de noordelijke lidstaten minder toeristen zien. Tevens krijgen landen als Zweden en Finland ook aanvragen voor seizoensarbeid binnen om bessen te plukken. Daar zaten veel afwijzingen in wist de Zweedse ambassade mij enkele jaren terug te vertellen (zal in in de eerste of tweede jaargang van mijn “Schengenvisum onder de loep” series zijn geweest). De laatste paar jaar kwamen een aantal ernstige misstanden in de sector naar voren. Ik heb het niet nagevraagd voor 2023, maar mijn vermoeden is dat deze seizoensarbeid en aanscherpingen hier om heen verklaren waarom er bij Zweden en Finland (plukken ze ook bessen in Noorwegen?) het aantal afwijzingen bovengemiddeld is.

Een visum moet men aanvragen bij het land dat het hoofddoel van de reis is. Een Thai die zijn/haar liefje in België wil bezoeken zal dus via België de aanvraag moeten doen. Maar natuurlijk, zou het stel er voor kunnen kiezen om 2 maanden door de Zwitserse bergen te trekken en toeristische activiteiten te ondernemen. Een uitstapje naar België voor een paar weken kan dan natuurlijk wel.

Zijn de Thai en de Belg/Nederlander/… getrouwd (of in een duurzame en exclusieve relatie gelijkwaardig aan een huwelijk), dan kan dat visum voor Zwitserland zelfs gratis verkregen worden en kan het praktisch niet worden afgewezen: geen vestigingsgevaar, geen overleggen van papieren met financiën etc. Of de Thai moet toevallig een gevaar voor de nationale veiligheid zijn, of frauderen met de papieren, dan krijg je geen visum. Wie een vakantie naar elders in Europa met zijn/haar (gehuwde) lief wel aantrekkelijk vind klinken, met als kers op de taart dat het visum dan gratis is en bijna niet afgewezen kan worden, zie het Schengendossier.

Met enige regelmaat hebben de lidstaten, de ambassades in Bangkok, samen overleg over de visumaanvragen. Dit omdat men wel bijvoorbeeld visumschoppen wil tegengaan (mensen die diverse ambassades afgaan om te kijken waar ze het meest gemakkelijk een visum kunnen bekomen), en de ambassades redelijk op één lijn zitten qua. beleid en risico inschattingen. Zouden er nu plots een honderdtal Belgen en hun lief naar een visumaanvraag via Zwitserland doen, dan zal dat wel opvallen en besproken worden. Als die Zwitsers dan vermoeden dat je niet eerlijk bent over het reisdoel (de bestemming is eigenlijk België), dan worden die aanvragen afgewezen en soortgelijke aanvragen natuurlijk extra scherp gecontroleerd.

En wie op cruise gaat door de Middellandse Zee, en daar papieren van overlegd, die krijgt natuurlijk een MEV (ervan uitgaande dat de ambassade overtuigd is dat je werkelijk op cruise gaat en het niet uit de duim gezogen is, maar een cruise boek je natuurlijk ruim van te voren dus dat kan iemand wel aantonen mag ik aannemen).

Die EES is voor zover ik begrijp alleen voor niet-visumplichtge landen (dus Britten, Amerikanen enzovoorts), zodat men ook die reizigers aan een snelle controle kan onderwerpen (ben je geen gezochte crimineel, ongewenst verklaard, ..?). Mensen met een visum hebben die, en zwaardere, controles al doorlopen via de visumprocedure.

‘Het overzicht geeft ook handvatten risico van afwijzing te vermijden. Doel van de reis: toerisme, niet familiebezoek’ Kies Zwitserland i.p.v. Scandinavie of Nederland. Ben je binnen dan reis je heel Europa door. Niemand checkt in welk land en waar je het langste verblijft. Dus Belgen, neem je meisje mee naar Brussel Zwitserland en pak daar de trein naar Brussel’. Tja het is maar hoe iemand de tekst van Rob in zijn voordeel of perceptie wil begrijpen. Gelukkig Rob heb je in de volgende post en verduidelijking die illusie rechtgezet: “een visum moet je aanvragen bij het land dat het hoofddoel van de reis is’ . Anders ga je van bij de aanvang al knoeien of chipoteren met het doel van de visumaanvraag: wat en welk land jouw’ meisje (of jongen: bestaat ook) als toerist in de eerste plaats zou willen bezoeken. Bovendien wil ik uit ervaring (advies en opvolgen bij verschillende aanvragen voor België) ook de tekstpassages benadrukken die men in de tekst van Rob ook selectief kan lezen: men onderzoekt de financiële solvabiliteit van de aanvrager (‘jouw’ meisje of jongen). Is die er niet (of men beweert dat die er niet is) dan kijkt men naar de centjes en de huisvesting van de garantsteller. Is ‘jouw’ meisje niet financieel onafhankelijk en daarbovenop minder dan ongeveer 2 jaar van jou , let dan bij een eerste aanvraag ook al meteen op met de duur van de verblijfsperiode (en al zeker bij een Zwitserland-parcours wanneer men enkel een hotelreservatie heeft voor bijvoorbeeld de Baraque Friture, onze bekende (Belgisch Ardense) bergtop. Veel succes Rebel!

Vraag eens Rob hoe men de duur bepaalt van een (eerste) verblijfsperiode en zijn er daar eventuele cijfers over? Mij lijkt het dat men toch eerder geneigd is om in het geval van een kennismakingsbezoek van een Thaise vriend(in)/partner (bij voorkeur al 2 jaar) aan België of Nederland eerder die werkelijke reden omschreven ziet dan de eerder vage omschrijving ’toerisme’. Behalve dan uiteraard als het werkelijk om een toeristisch bezoek gaat. Bijvoorbeeld hoofdverblijf in België (en daar aangevraagd) gekoppeld aan een rondreis in een aantal Schengenlanden? Bedankt Rob voor al jouw werk, inzet en energie dat je in deze materie stopt!