De week van Maria Berg

Mijn familie heeft me uit genodigd om voor meerdere dagen mee te gaan naar het zuiden van Thailand. De buren hebben aangeboden om de dagen dat ik weg ben, de dieren eten te geven.

Maandag

Voor zeven dagen eten gekocht voor de dieren en dat bij de buren gebracht. Al gaan we maar zes dagen, voor alle zekerheid gerekend op zeven dagen, je weet maar nooit.

Dinsdag

Om 19:30 vertrokken we van uit het huis van mijn zoon in Kamphaen Saen. We reden naar Hua Hin, naar een hotel waar we al jaren komen. Het hotel word verbouwd, maar we zijn welkom. We kregen een appartementje. Twee slaapkamers, huiskamer en badkamer. Allemaal erg klein, niet zoals ik het op hun andere kamers gewend was.

Om 6 uur was iedereen wakker en gingen we naar de zee. Heerlijk dat warme water. Het was eb aan het worden. In het water vlak bij het strand zwommen allemaal kleine visjes en op het strand lagen veel mooie schelpen en dode zeesterretjes. Terug naar het hotel om te douchen, ergens gegeten en om 10 uur ging de bagage en de kluwen weer in de auto, verder naar het zuiden.

Woensdag

We arriveren in Ban Krut, een vissersplaatsje, met veel velden met blauwe netten die gespannen zijn over houten tafels, om de vis erop te laten drogen. Een strand zonder einde, met hier en daar een paar mensen; dat zoiets nog bestaat. Hier konden we van alles huren, de meeste huisjes waren te klein en te duur. Uiteindelijk vonden we twee kamers, betaalbaar en je had het strand aan de overkant van de weg.

Het was 17:30, het hele gezin lag in zee, gezwommen tot het donker werd. Er stond hier een lekkere wind en het was minder warm dan waar we wonen, dat was echt genieten. Om 19 uur een eindje terug gereden, daar waren een paar restaurants. Heerlijke visgerechten gegeten. Terug naar de kamers, douchen en allemaal naar bed.

Om 6 uur weer de zee in, gezwommen tot 8 uur, dan naar de markt, waar we lekkere rijstsoep hebben gegeten. Onder het eten kwamen twee leuke middelgrote zandkleurige honden naast mij zitten. Ze hadden een goede ochtend, de kinderen aten hun eten niet op, de resten aan de honden gegeven. Daar lag bij een winkel een hele mooie kat met blauwe ogen.

Donderdag

Er word besloten om verder naar het zuiden te rijden. We zitten op een weg die parallel loopt aan de hoofdweg. Af en toe een auto, veel leuke huizen en veel bomen. Rubberbomen, ananas en kokosnoot.

Tung Vualen is de volgende plaats die we aan doen. Hier kunnen we een huisje huren met twee verdiepingen. Weer in een bungalowpark, waar je alleen de straat maar over hoeft te steken en je bent op het strand. Ook hier weinig mensen. In de zee liggen hier twee grote en een kleine vissersboot. Het is tegen 17 uur, de hele kluwen ligt in het water en iedereen word lelijk gestoken door iets, we zitten allemaal onder de bulten. Om 6 uur ‘s morgens gaan we toch weer zwemmen, iedereen ziet er niet uit door al die bulten en het jeukt verschrikkelijk.

Vrijdag

Vanuit Chumphon steken we door naar de andere kant van Thailand en komen uit bij de plaats Ranong. We rijden verder naar beneden. Er staat een bord langs de weg Waterval. Die willen we graag zien. We gaan links een weg in, tweebaans, na een half uur word het eenbaans, na nog een kwartier word het een breed wandelpad en na nog tien minuten kun je er nog maar net met een auto rijden.

We stappen uit. Er zit voor het laatste huis dat we zien een oude vrouw, die peper aan het drogen is. Mijn schoondochter vraagt: Gaan we zo naar de waterval? Het antwoord is: Ja, als je zo een uur of drie verder loopt, kom je bij de waterval. Dat was lachen!

Terug naar de grote weg en bij het volgende dorp gestopt, om pannenkoeken met suikerwater te eten.

We rijden het Laem Son National Park door . Vlak bij de zee vinden we een heel mooie plek met leuke huisjes: Wasanar resort. Tot onze verrassing is de eigenaar een Nederlander, Boudewijn Boers. Een aanbeveling waard. We huren twee huisjes naast elkaar. Er is ook een restaurant bij waar we heerlijk eten, iedereen gaat weer vroeg naar bed, mijn zoon en ik, krijgen een heel gesprek met de eigenaar, onder het genot van een pilsje. Altijd leuk om een landgenoot te ontmoeten. Boudewijn Boers zit hier al 20 jaar en heeft ook alle verschrikkingen van de tsunami mee gemaakt.

´s Morgens aan zee vinden we de meest bijzondere schelpen in grote hoeveelheden, die gaan allemaal mee naar huis. Er komt een grote kudde waterbuffels aan, die gaan richting de zee. Na een zeer uitgebreid ontbijt bij Boudewijn Boers, nemen we afscheid en zakken verder af naar het zuiden.

Zaterdag

We rijden op verzoek van mijn schoondochter naar Krabi, ze wil het daar graag zien. Bij aankomst in Krabi krijg ik het helemaal benauwd. Een soort toeristenfabriek. Ik vind het er vreselijk, maar houd mijn mond. We vinden een hotel. Mijn kamer is in orde, ´s morgens krijg ik te horen dat op de kamers van de anderen alles zo´n beetje kapot was.

Zondag

We steken weer door naar de andere kant en komen buiten Krabi in een klein dorp een mini varken tegen met drie biggetjes, die daar gewoon op straat lopen te scharrelen. We rijden naar Surat Thani en verder naar boven, tot we op verzoek van de kinderen weer uit komen in Ban Krut. Hier vinden we een plek die we de eerste keer niet hebben gezien: Palm Hut Beach Resort.

Een Thais ouder echtpaar. De man is architect en dat is te zien aan alles wat er gebouwd is. Het ene gebouw is nog aparter dan het andere. Ze vertellen dat ze er mee willen stoppen, ze worden te oud, maar hun kinderen willen het niet overnemen. We blijven hier tot de volgende ochtend en dan moeten we terug naar huis.

Maandag

Op de markt van Ban Krut eten we weer wat en beginnen aan de reis terug naar huis, nu gewoon via de grote weg van het zuiden naar boven. Een stop onderweg om wat te eten en om 15 uur zijn we terug bij mijn zoon thuis. Alles word uitgeladen en dan word ik naar huis gebracht. De dieren zien er goed uit en pup Kwibus komt vrij rustig naar me toe, of het allemaal de gewoonste zaak van de wereld is dat ik zo lang ben weg geweest.

Voor de buren heb ik wat lekkers mee genomen uit het zuiden, als bedankje voor het zorgen voor de dieren. Toch wel lekker om weer thuis te zijn.

Van Maria verschenen eerder op Thailandblog zes dagboeken.