De Nederlandse gemeenschap helpt Phuket tijdens COVID19
Zoals u ongetwijfeld weet maken de minder bedeelden in Phuket moeilijke tijden door. Om velerlei redenen (bijv. verlies van hun baan) hebben velen onder hen niet genoeg geld om in hun dagelijkse behoeften te voorzien, laat staan om eten te kopen.
Zoals u wellicht al ter ore is gekomen heeft Eddy van Leeuwen samen met Ann en haar team vorige week in zijn restaurant Tiew Ta Tang (voormalig Eddy’s restaurant) al 1.500 maaltijden weggegeven verdeeld over 5 dagen. Dat daar grote behoefte aan is blijkt wel uit het feit dat er elke dag een rij stond van honderden meters om voor een warme maaltijd in aanmerking te komen.
Enkelen onder u hebben nu het idee geopperd om dit initiatief voort te zetten. Het Consulaat ondersteunt deze actie van harte. Voor deze week heeft er zich al een gulle gever gemeld om 900 maaltijden te sponsoren.
Vanaf maandag 27 april, Koningsdag, willen wij willen proberen om, in samenwerking met de Nederlandse gemeenschap in Phuket, deze actie voort te zetten en wel voor zo lang als mogelijk is. Afhankelijk van de bijdragen hopen wij gemiddeld 300 maaltijden per dag uit te kunnen delen. De kosten hier voor bedragen THB. 15.000 /dag
Voor de eerste vier dagen vanaf maandag 27 april (Koningsdag) , hebben wij inmiddels genoeg geld ingezameld om 300 maaltijden per dag te verzorgen. Albert Luth heeft zich bereid verklaard om als coördinator op te treden om alles in goede banen te leiden. Iedere bijdrage is welkom ook van Nederlanders die niet in Phuket verblijven maar Phuket wel een warm hart toedragen.
Indien u belangstelling heeft om mee te doen aan dit initiatief verzoeken wij u uw bijdrage over te maken op bankrekening van Khun Ann van Tiew Ta Tang. Die rekening is bij Kasikorn Bank: 0238966434 op naam van Patima Tawanthiang, Kathu, Postcode 83120 (Kasikorn branch nr. 023), onder vermelding van NL maaltijd. Graag een kopie van uw betaling sturen aan Albert Luth; dit, in verband met het “Four Eyes Principle”. Zijn e-mail adres is [email protected]
Individuele sponsors worden niet met naam genoemd. Dit initiatief valt onder de noemer “De Nederlandse Gemeenschap helpt Phuket tijdens COVID-19.”. Als zodanig zal er, gedurende deze actie, boven het restaurant, een banner in het Thais en Nederlands worden opgehangen.
Ik hoop van harte dat dit initiatief u aanspreekt en dat u bereid bent om aan deze actie mee te doen.
Voor nadere informatie sta ik vanzelfsprekend tot uw beschikking.
Met vriendelijke groet en bij voorbaat dank voor uw vrijgevigheid,
Seven Smulders
Honorair Consul
Ik heb altijd gemengde gevoelens bij dergelijke acties in een land, waar regering op regering eigenlijk te weinig doet aan – naar mijn mening – basale sociale voorzieningen. Daarnaast een land waar de top 20 rijken nu 110 Miljard Dollar bezitten en elk jaar rijker/vermogender worden maar het verdommen om hun medewerkers fatsoenlijk te betalen zodat zijn een menswaardig leven kunnen leiden terwijl zij zelf zoveel geld hebben dat zij het niet meer op kunnen maken in hun aardse leven. En een land waar de rijken vervolgens coquetteren met hun liefdadigheid die absoluut niet duurzaam is, daarbij refererend aan het vorige staatshoofd die daar heel anders over dacht.
Ik help in mijn eigen omgeving nu ook mensen, niet in geld maar in natura. Thais die geen geld meer hebben (deels verdienden met illegale activiteiten die meestal gestopt zijn zoals de illegale loterij en dus niet in aanmerking komen voor de 5000 baht) maar voor de crisis hun geld voor een deel vergokten of opdronken. Want hoe gek het ook klinkt: ze gokken nog steeds maar nu minder (maar meer online) en drinken ook nog steeds, maar ook minder. Ik help ze omdat ik niet kan aanzien dat hun kinderen of kleinkinderen honger leiden. Maar er moet echt iets anders gebeuren in dit land. Als veel Thais (zichtbaar) van de honger dood zouden gaan en dat haalt de wereldpers zou er toch wel een storm van verontwaardiging opsteken richting de rijken en de regering. Zo ver laten we het natuurlijk niet komen……
Het is en blijft een dilemma wat te doen aan in het oog springende behoefte als een regering zelf het af laat weten. Er zijn in Bangkok kant en klare voedingspakketten uitgedeeld. Rijst met wat groente en vlees. Ready to eat. Via social media liet men weten dat dit bij de mensen absoluut niet in goede aarde viel. Verstandiger zou zijn verpakte voedselwaar aan te leveren. Een zak met 5 kg rijst bv, of verpakte noodles. Spijsolie, sojamelkpoeder, etc. Mensen kunnen dan naar behoefte hun maaltijd zelf klaar maken. Wat nu gebeurt is dan vanuit liefdadigheid en medelijden een maaltijd verstrekt. Medeleven zou duurzamere oplossingen oproepen. Wat nu gebeurt met die voedseluitdelingen/gaarkeukens is dat het vereist dat men morgen weer in de rij moet staan om morgen de maag te kunnen vullen. Het maakt afhankelijk, is stigmatiserend. Wat als nu meer mensen weet krijgen waar gratis voedsel wordt uitgedeeld? Op een gegeven moment is het op, en grijp je mis. Ondertussen heb je een menigte mensen in de rij en is het maar afwachten of ook afstand wordt gehouden.
Bedenk ook welk signaal hier wordt afgegeven aan plaatselijke/provinciale/landelijke overheid. Thai zijn gewend bij natuurrampen hulppakketten te ontvangen. Dat is tot daar aan toe. Nu worden Thai verwezen naar initiatieven en goedwillende inzet van farang. Die overheden vinden dat allemaal best. Ga je gang, denken zij. Zo lang hongerige monden worden gevoed, is geen verandering nodig. Ik zou graag graag zien dat de Thai zelf in het geweer komen, en structureler oplossingen afdwingen.
Als de rijken nu eens zouden beslissen dat de rijst en de olie in alle 7elevens, tescos, tops en big c een week lang gratis zouden zijn? Dan verdeelt men zich over de outlets en zijn er veel minder rijen.
Ik geef ook regelmatig donaties, maar dan op persoonlijke basis aan instellingen waarvan ik weet dat het geld goed besteed wordt.
Geef eens iets aan een regerings ziekenhuis om als voorbeeld te noemen.
Het initatief van de hierboven posting is uiteraard een geweldig idee om mensen voor een korte tijd voort te kunnen helpen en te overleven, maar op de lange baan zet het geen zoden aan de dijk.
Wat ik mij afvraag waar is het Thaise leger in deze moeilijke tijden met al zijn vele generaals hebben ze in Thailand dan geen mobiele veldkeukens.
Jan Beute.