Azijnzeikers, zeurpieten, zuurpruimen en mopperkonten
Het artikel op dit blog over de Zeurdag deed mij even terugdenken aan een kerkhof. Ditmaal geen triest kerkhof maar een uiterst positief ingesteld kerkhof waar alle negativisme ligt begraven.
Heb ergens ooit de afgebeelde foto gemaakt, maar kan de juiste plek niet meer uit mijn geheugen opdissen. Gelukkig wel de betreffende foto met onderstaande vrije vertaling van de tekst.
Het vergane kerkhof
Negativisme is de zwaarste last die wij mensen meetorsen.
Niet op deze plek, want hier ligt het negativisme van de hele wereld begraven.
Degenen die hier rusten zijn niet tevergeefs gestorven want zij wijzen ons de weg.
Bij het verlaten van deze plek sta je weer positief in het leven.
Een fijne dag gewenst en vergeet niet dat het vandaag de eerste dag is van de rest van je verdere leven.
Ach, zijn wij nu echt van die azijnzeikers, zeurpieten, zuurpruimen of mopperkonten? Of ligt het een beetje aan de Nederlandse aard dat we zo hoog nodig het overal oneens over moeten zijn en het veelal beter willen weten?
Wellicht kan een van onze Belgische lezers eens een positief verhaal vertellen omtrent het verschil tussen Belgen en Nederlanders. Heb altijd het gevoel dat onze Zuiderburen heel wat minder krampachtig door het leven stappen. Waar of niet waar? Lieve buren lucht je hart eens op dit blog. En … uiteraard op een positieve wijze.
Of je in Thailand leeft, in Nederland of in België, geniet van het leven en maak je niet al te druk over wat er goed of fout is in het land waar je niet woont.
Voor eenieder van ons is dat immers een eigen keuze en afhankelijk van heel wat zeer persoonlijke factoren. Zeuren of mopperen omtrent de problemen in het thuis- of gastland help geen zier. Vanaf vandaag ga ik mijn leven beteren.
Beste Joseph,
Ik zal je alvast helpen om het terug te vinden.
The Lost Cemetery of Negativism: Burying Bad Vibes in Baguio City
Camp John Hay Historical Core, Baguio City
http://www.thepoortraveler.net/2013/06/camp-john-hay-manor-baguio-funny-cemetery-of-negativism-philippines/#
Ronny, bedankt en je hebt helemaal gelijk het is inderdaad in Baguio op de Filipijnen. Het ergste is dat ik er pas nog ben geweest. Zou het korte termijn geheugen me nu al in de steek gaan laten?
Ik heb het gevoel dat Nederlanders gewoon makkelijker en sneller hun negativisme uiten tegen jan en alleman. Daarbij worden we niet gehinderd door kennis van zaken of tot welke sociale laag we behoren. Dat wil echter nog niet zeggen dat Nederlanders ook negatiever zijn. Ik meen me zelfs te herinneren dat Nederland menig westers land voorbijstreeft in de statistieken die ‘geluk’ trachten te meten.
Dat Nederlanders in den vreemde blijven mopperen over het thuisland vind ik begrijpelijk. Financieel zijn immers velen afhankelijk van datgene wat er gaande is. Bovendien wonen de naaste familieleden er vaak wel. Dat laat niemand onberoerd en zeker niet als het om ouders of kinderen gaat.
Geen positief of negatief bericht, maar een constatering na lang in België gewoond en gewerkt te hebben:: Belgen zijn meer familiegericht en de Nederlanders meer buur(t)- en vriendengericht. Overigens kan een familielid natuurlijk je beste vriend en kan je beste vriend een familielid zijn. Van het minder of meer krampachtig zijn heb ik al die jaren weinig gemerkt. De krampen betreffen echter totaal andere onderwerpen die veel te maken hebben met de specifieke Belgische en Nederlandse geschiedenis en de eeuwenlange invloed van essentieel verschillende kerken op het dagelijkse leven in deze twee landen.
Nog een positief eind: Vandaag iets teruggevonden dat ik dacht nooit meer terug te zien. Heeft niets met mijn thuisland Nederland te maken, maar ik was er wel blij mee.
Beste Nederlanders ik ben geboren en getogen in Belgisch Limburg op 15 km van Maastricht. Iedere vrijdag morgen kwam er bus Hasselt- Maastricht door ons dorp voor de vrijdagmarkt in Maastricht. De bus gevuld met zedig geklede vrouwen en werd door de douaniers op de terugweg gecontroleerd maar geen enkele die onder de lange rokken keek, alles beleefd en zedig.
De Belgische mannen die richting Maastricht gingen hadden minder zedige gedachten.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat Nederlanders minstens tien jaar vooruit waren op de Belgen, de Belgen hebben nog steeds geen Pinupclub of Jef Van Oekelshow of Koten en Debie.
Voor een leuke video of een aangepast attribuut moest men de grens over naar Nederland.
Jullie hadden de klok rond de Paradiso in Amsterdam en wij Jazz-Bilzen “ drie dagen per jaar, times where changing, wel langzaam.
In 2010 maakte ik met mijn toenmalige wettige Belgische echtgenote met Stipreizen een voortreffelijke rondreis in Thailand. In de bus één Belgisch koppel en twaalf Nederlandse koppels. Na twee dagen zegt mijn vrouw “ dit houd ik niet vol, met die Hollanders”. Ik merkte niks abnormaals aan die medereizigers maar voor haar was de kennismaking met de Noorderburen een shock. Wees gerust het is goed gekomen ook dank zei de goede Thaise reisgids Jack Tuporn die zijn Belgen- en Nederlandersmoppen in het Antwerps vertelde.
De Nederlanders zijn verbaal veel sterker terwijl de Belg veel stiller zijn ding doet. Hoe dat komt is waarschijnlijk een gevolg van de vele oorlogen en verslagen die er uitgevochten werden, bezetting door de Romeinen, Fransen, Duitsers, Oostenrijkers, Bourgondiërs, Spanjaarden en Nederlanders maakten spreken is zilver en zwijgen is goud.
Het beste zie echte België van uit de trein, vele koterijen en bijgebouwtjes achter de mooie straatgevels, terwijl de Nederlander alles netjes houd. Misschien heeft de Belg net iets meer duistere kanten om te verbergen, terwijl het bij jullie allemaal open en bloot mag en rustig moogt binnen kijken hoe het bankstel staat.
Had Willem van Oranje in 1830 beter zijn best gedaan zag onze geschiedenis er anders uit en de Belg ook.
Leuke reactie… als (Zuid) Limburger voel ik al een verbintenis met de aard van de Belgen. Ik heb er persoonlijk geen problemen mee, maar veel Limburgers zijn geïntimideerd door de vlotte babbel van onze westerse en noordse landgenoten.
Ik kende genoeg Limburgers die heimwee naar het zuiden hadden, toen ze begonnen te studeren in Leiden, Utrecht, Tilburg of waar dan ook.
Ik zat een jaartje in Leiden en een van onze onderwijzers daar vond het geweldig de Limburgers (op bijvoorbeeld de zachte) “g” te pesten. En die meiden sprongen er ook telkens weer op in.
Maar…hoewel ik niet veel Nederlanders ken, hier in Thailand (ik ga ze niet echt opzoeken), merk ik wel, dat ik ondanks ons “cultuurverschil” tussen het zuidelijke Limburg en “die daarboven”, deze tot de meer sympathieke Farangs reken dan bijvoorbeeld onze Oosterburen, waar ik ook veel mee te maken heb…