Column – Jaloezie als levenswijze
Ah, de liefde! Het mooiste wat we hebben, zeggen ze. Een ondoorgrondelijke, universele kracht. Maar zet een jaloerse Thaise vrouw naast haar Farang-partner en je hebt geen liefde meer. Nee, dan krijg je een natuurdocumentaire met een tijgerin in de hoofdrol. Ogen die vlammen, nagels die tikken op tafel, woorden die sissen als een slang in het gras.
De Farang – laten we hem Hans noemen, want alle Farangs lijken op een Hans – heeft geen idee waar hij aan begonnen is. Hij dacht dat hij een exotisch avontuur aan ging, een liefdesverhaal vol zonsondergangen en zachte stemmen. Maar nee, Hans zit nu vast in een emotionele MMA-kooi en hij is niet de kampioen.
Laten we eerlijk zijn, Hans heeft het er vaak zelf naar gemaakt. Hij loopt daar in Bangkok met z’n afritsbroek, sandalen en een buik die eerder aan bier dan aan boeddhisme doet denken. Zijn Thaise vriendin – laten we haar Dao noemen, want dat klinkt poëtisch – ziet hoe zijn ogen net iets te lang blijven hangen bij de serveerster. En serveersters in Thailand zijn niet zomaar serveersters, het zijn wandelende bedreigingen, gezegend met wespentailles en een glimlach die diamant kan splijten.
Dao hoeft niets te zeggen. Ze kijkt. Een blik die in Westerse literatuur alleen voorkomt bij tragische heldinnen, ergens tussen Shakespeare en Kafka. Hans voelt zich schuldig, maar weet niet precies waarom. Hij probeerde alleen maar de kaart te lezen. Maar kaarten lezen is gevaarlijk werk als Dao erbij zit. Elke beweging van je hoofd kan verkeerd worden geïnterpreteerd: kijk je te lang, dan ben je een smeerlap. Kijk je te kort, dan verberg je iets.
Het echte vuurwerk begint als Hans een avondje ‘met vrienden’ plant. Dat klinkt onschuldig, maar niet voor Dao. Nee, voor Dao is “met vrienden” een eufemisme voor een harem van twintigjarige vrouwen die Hans aan de lopende band rode wijn voeren en zwoel in z’n oor fluisteren.
Hans, de naïeve romanticus, heeft nog niet door dat Dao al die tijd haar eigen netwerk heeft ingezet. Ze weet wie zijn vrienden zijn, waar ze wonen, hoe laat ze de bar binnenkwamen en met hoeveel promille ze eruit strompelden. Hans denkt dat hij een vrije vogel is, maar Dao heeft de vogelkooi al besteld bij Lazada.
Wat Dao niet beseft, is dat Hans net zo bang is voor haar als zij voor zijn vermeende avontuurtjes. Hans leeft in constante stress. Eén verkeerd woord en hij kan zijn koffer pakken. Hij durft niet meer te glimlachen naar een vrouwelijke medewerker in 7-Eleven. Zelfs het woord “vriendin” uitspreken is een mijnenveld. En die bloemen die hij kocht om de situatie te sussen? Verkeerde kleur. Die geven alleen monniken aan doden.
Maar laten we Dao niet afschilderen als de schurk. Nee, Dao speelt gewoon het spel zoals het gespeeld moet worden. Ze weet dat mannen zoals Hans een korte aandachtsspanne hebben en denkt: als hij het niet begrijpt met woorden, begrijpt hij het misschien met angst. En ergens heeft ze gelijk. Als Hans ooit de moed zou verzamelen om haar te verlaten, zou hij merken dat zijn paspoort is verdwenen. Want laten we eerlijk zijn, Dao houdt van Hans. Niet per se van zijn karakter, maar zeker van zijn portemonnee.
En zo blijven ze samen, Hans en Dao. Twee mensen die elkaar niet helemaal begrijpen, maar elkaar toch niet loslaten. Liefde, zeggen ze, is een mysterie. Maar in dit geval voelt het meer als een thriller. En Dao? Zij blijft waken. Niet als een vriendin, maar als een bewaker van haar territorium. Tijgerinnen hebben namelijk geen mededogen. En Hans? Hij drinkt nog een Chang-biertje en bidt dat hij vannacht de juiste kant van het bed kiest.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
- Column10 december 2024Column – Langnek leed en kortzichtige toeristen
- Column8 december 2024Column – “No money, no honey”: de absurde grens tussen liefde en handel
- Column6 december 2024Column – Hypocrisie onder de tropenzon is het nieuwe normaal
- Column4 december 2024Column – Koh Phi Phi knettergek: Een toeristendrama op wieltjes
Mooi verhaal en in veel gevallen zo waar als maar kan.
Zoals gewoonlijk, humor met een zwart randje, de vaak kleine lettertjes van een Thaise relatie in woord en beeld.
Top, wederom.
Fantastische column en 100% waar. Heerlijk die zwarte humor kan er niet genoeg van krijgen. En deze zin: Hans denkt dat hij een vrije vogel is, maar Dao heeft de vogelkooi al besteld bij Lazada
Geweldig gewoon.
Inderdaad schitterend, met name die regel over de vrije vogel en de reeds bestelde vogelkooi 😉
In Nederland is zo’n ‘girlfriend experience’ ook te vinden als je een borderline vriendin treft maar in tropische oorden met tijd te over is het spel helemaal op de wagen. Een ultiem eindspel van je leven.
De Expat kan mooie zinnen maken, maar helaas is de inhoud deze keer een grote teleurstelling voor mij. Dat van de jaloerse vrouw die haar man 24/7 observeert is niet echt origineel. Wellicht een keertje een jaloerse man die zijn vriend in de gaten houdt en dan… keuze genoeg: relatie in zwaar weer, geknakt vertrouwen of juist een gebeurtenis die wat hoop geeft, een confrontatie of simpelweg einde relatie.