Deze tempel is een berg geld waard

In Thailand staan tempels en tempels, in totaal wel meer dan 40.000. De een is wat mooier en indrukwekkender dan de andere, maar over het algemeen is het van hetzelfde laken een pak. Met enkele uitzonderingen, zoals de tempel, gemaakt van bierflessen. Ten zuiden van Prachuap Khiri Khan staat nòg een opmerkelijk exemplaar. De Wat Ban Thung Khlet is helemaal gestoffeerd met munten.

Hoe kom je op het idee: alle muren van een tempel te beplakken met munten van één, vijf en tien baht? De buitenmuren van de tempel zijn voorzien, maar binnen moet nog een flink oppervlak bedekt worden. De bezoeker wisselt geld bij een van de dienstdoende oudere dames, die vervolgens een streep lijm op de muur trekt. Daar kun je dan je munten op vastplakken.

Dit is een nieuwe tempel, dat kun je wel zien. Gebouwd in een groot gebied met klapperbomen, op circa 150 kilometer ten zuiden van Hua Hin. Hier geen geratel meer van geluksstokjes die uit een houder vallen, maar een computer die na het inwerpen van papiergeld het juiste nummer aangeeft. In het midden hangen twee immense kroonluchters, waaraan de gelovigen geld kunnen bevestigen. Zo veel is duidelijk hier: het draait om het slijk der aarde, desnoods in muntvorm. Alleen kun je dit niet meer uitgeven, het zit aard- en nagelvast verankerd. Zelfs mijn Thaise partner noemt dit ‘amazing’.

De verbijstering is echter nog niet ten einde, want in de grote sala, voorzien van crematoriumoven, blijkt dat muren en plafond zijn beplakt met oude loterijbriefjes. Uiteraard waardeloos, want anders hadden ze hier niet gehangen, zorgvuldig gelijmd in geometrische patronen. Sommige briefjes zijn al meer dan 40 jaar oud.

De logica hierachter ontgaat me, maar mijn partner merkt op dat dit gebruik als behang beter is dan de briefjes weggooien… Mijn gedachten zijn prozaïscher. De mensen die hier worden gecremeerd, krijgen de boodschap mee dat ze in dit aardse leven wellicht weinig geluk hebben gehad, maar in het hiernamaals winnen ze gegarandeerd de hoofdprijs.