De zaak Sathian; of: Boontje komt op zijn loontje
Stel: je bent na de minister de hoogste baas van het ministerie van Defensie. Dat ministerie geeft zo nu en dan leuke opdrachtjes. Een kleine hint en je hebt zo een aardig bedragje aan steekpenningen geïncasseerd van een fabrikant. Ach, er blijft wel eens wat aan de strijkstok hangen. Klein kunstje.
Maar voorzichtig aan, het mag niet te veel opvallen, dus andere keren wordt het bedrag op de bankrekening van je echtgenote en dochter gestort. Niets aan de hand, iedereen met een beetje topfunctie doet hetzelfde.
So far, so good. Het enige vervelende is dat je je nieuwe minister niet zo mag. Die is lid van een partij waar je niets van moet hebben. Misschien heb je zelfs al aanvaringen met hem gehad. Wanneer de minister jouw advies voor je opvolging in de wind slaat (hij wil een eigen vriendje op die post), laat je het bericht niet alleen lekken naar de pers maar je kritiseert je baas ook nog eens in het openbaar. De minister is ‘not amused’ en plaatst je over naar een inactieve post. Nou ja, wat kan het je schelen, je gaat toch zo met pensioen.
Het blijkt je wel te kunnen schelen want wat later ga je bij de bestuursrechter in beroep tegen je overplaatsing. Immers: duimen draaien is niet je ding, en wat verbeeldt die minister zich wel om jou na zoveel trouwe dienstjaren over te plaatsen? Helaas verwerpt de rechter je verzoekschrift en dan geef je het maar op en denkt: ik ga lekker genieten van mijn pensioen. Geld genoeg.
So far, so good. Maar dan gebeurt er iets onverwachts. De National Anti-Corruption Commission gaat in je financiële verleden wroeten. Wie de NACC getipt heeft, laat zich raden. Luidt de uitdrukking niet: Boontje komt om zijn loontje? En dat beste lezers, lieve lezeressen lijkt gebeurd te zijn met Sathian Permthong-in, voormalig permanent secretaris van het ministerie van Defensie. Ik zet de feiten op een rijtje, gebaseerd op twee berichten in Bangkok Post.
Beslag op alle banktegoeden, percelen en twee auto’s
- Op de bankrekening van Sathian Permthong-in (vorig jaar werd zijn als achternaam als Phoemthongin gespeld) is 10 miljoen baht gestort geweest.
- Op de bankrekeningen van zijn echtgenote en geadopteerde dochter is 100 mijoen baht gestort geweest.
- De echtgenote bezit vier percelen in Ubon Ratchatani; de dochter vijf percelen in Ubon Ratchatani en Bangkok.
- De NACC legt beslag op alle tegoeden, de percelen en twee auto’s, vooruitlopend op de gerechtelijke procedure die gaat volgen bij de Criminal Division for Holders of Political Positions, een afdeling van de Hoge Raad. Die beslist of het vermogen wordt geconfisqueerd.
Pikant hoofdstukje met een lector in de hoofdrol
Maar het verhaal kent nog een pikant hoofdstukje. Daarvoor komt een lector van de Thammasat universiteit in beeld, die dochterlief begeleidde bij haar afstuderen. Moeder en dochter vroegen hem op 18 miljoen baht te passen omdat er wat ‘problemen’ waren. Enkele dagen later kwamen ze terug, vroegen het geld op want ze wilden land kopen, en vroegen toestemming om zijn naam gebruiken als zakenpartner, wat een beschaafd woord voor katvanger is.
Later kreeg de behulpzame lector van de moeder een cheque van 27 miljoen baht, wederom met het verzoek het geld in bewaring te nemen. De cheque was door een bedrijf uitgeschreven op zijn naam en zou de winst zijn van de verkoop van land aan dit bedrijf. De lector parkeerde het geld op vier bankrekeningen van de spaarcoöperatie van de universiteit en maakte zo’n 15 maal kleine tranches aan de moeder over.
Volgens het eerste krantenbericht zouden die rekeningen bijna leeg zijn, maar volgens het tweede bericht heeft de NACC 11,9 miljoen baht gevonden en daar ook beslag op gelegd.
En nu zegt deze geleerde heer dat hij destijds niet wist of het geld legaal of illegaal was. Als hij had geweten dat hij erdoor in de problemen zou komen, dan had hij geweigerd het geld te bewaren. Inmiddels gepensioneerd, heeft hij aangekondigd al zijn academische functies neer te leggen om daarmee zijn morele verantwoordelijkheid te tonen.
De NACC laat weten hem niet als verdachte, maar als getuige te beschouwen, wat bij mij de vraag oproept: wie beschermt deze man, want iemand met een lagereschoolopleiding kan ruiken dat er something rotten is in the state of Denmark. Maar ja, zoals de uitdrukking luidt: This is Thailand.
Voor dit artikel heb ik geput uit de Bangkok Post van 27 en 28 februari 2013.