Thailand op de Olympische Spelen Tokyo 2020
Bij de vele uren plezier van het kijken naar de prestaties tijdens de Olympische Spelen in Tokio van sportlieden uit vele landen zou u het best ontgaan kunnen zijn, dat Thailand ook een van de deelnemende landen was. Thailand vaardigde 41 sportmensen af, die in 15 sportdisciplines een gooi moesten doen naar de medailles.
De oogst was echter nogal magertjes, Thailand moest genoegen nemen met slechts 2 medailles, 1 keer goud en 1 keer brons. Panipak Wongpattanakit werd Thailand’s nationale trots door in de categorie 49 kg vrouwen taekwondo, goud te veroveren en Sudaporn Seesondee verdiende een bronzen medaille in de categorie 60 kg vrouwen boksen. Beide vrouwen schreven nog wel geschiedenis voor Thailand, want nog nooit werd in hun respectieve categorie een medaille gewonnen.
De twee medailles vormden het slechtste Olympische resultaat voor Thailand sinds Atlanta 1996, toen er ook slechts twee medailles naar Thailand gingen. Dit schamele resultaat in Tokio was voor de Thais echter ook weer geen echte verrassing, omdat het team gewichtheffers, dat in 2016 nog twee gouden medailles won, dit keer niet aanwezig was. Thailand werd in deze categorie namelijk uitgesloten van deelname, nadat enkele Thaise gewichtheffers bij de Wereldkampioenschappen van 2019 werden betrapt op het gebruik van verboden middelen.
Vooraf werd door de Sports Authority of Thailand gerekend op goede prestaties met medaillekansen bij taekwondo, badminton, golf en boksen. Goud was er alleen gewonnen in de Koreaanse taekwondosport. Indachtig het Olympische motto, dat deelnemen belangrijker is dan winnen, mag ook best waardering worden uitgesproken voor Thaise atleten, die een plaats op het erepodium op een haar na misten.
Panipak Wongpattanakit – in het blauw – (Pal2iyawit / Shutterstock.com)
In de categorie vrouwen kleiduivenschieten (skeet) was schutter Isarapa Imprasertsuk, vooraf nog 32ste op de wereldranglijst, de grote verrassing door als underdog als vierde te eindigen. Zij miste slechts 1 doel en verloor daardoor de halve finale. Toch een uitzonderlijke prestatie.
Thaise boksers waren in het verleden wel eens succesvol, maar zowel in 2016 als dit keer in Tokio stonden de mannen weer met lege handen. Wel waren er enkele lichtpuntjes met dappere gevechten tegen hoog geklasseerde rivalen. Bijzonder was het gevecht van Chatchai-Decha Butdee tegen drievoudig wereldkampioen Lazaro Alvarez uit Cuba in de kwartfinale van de vedergewicht klasse.
Verder zijn nog te noemen Suthasini Sawettabut, de eerste Thaise vrouw, die de vierde ronde van het tafeltennis enkelspel haalde en Ratchanok Inthanon, die op jammerlijke wijze de kwartfinale verloor van nummer 1 van de wereld, Tai Tzu Ying uit Taiwan. Hun wedstrijd werd als de beste badminton demonstratie van deze Olympische Spelen beschouwd.
Thailand eindigde als 59ste in de algemene medaillespiegel en als derde land van de ASEAN-landen na Indonesië (1 keer goud, 1 keer zilver, 3 keer brons) en de Filippijnen (1 keer goud, 2 keer zilver, 3 keer brons)
Laten we hopen, dat de Thaise sport zich de komende drie jaar zal verbeteren en een betere prestatie in Parijs 2024 zal afleveren. Slechter dan Tokio 2020 kan het nauwelijks worden.
Bron: Pattaya News
Voor de NIDA 2020 onderzoeksconferentie heb ik een paper geschreven over het sportgedrag van de Thaise bevolking. Kortheidshalve verwijs ik daar naar. De Thais sporten niet erg veel in vergeljking met andere landen en ik geef daarvoor verschilende redenen in mijn paper.
Aangezien ik niet verwacht dat de situatie op de korte termijn wijzigt en een goed sportbeleid pas na jaren vruchten afwerpt verwacht ik nauwelijks enige verbetering in de prestaties van Thaise topsporters in de komende jaren. Kijk eens naar de website van het Ministerie van Sport en Toerisme waarin je bij het actuele sportnieuws een mededeling kunt vinden over de Asean games van…………………………..2012.
http://www.icada2020.nida.ac.th/main/images/icada2020/the_proceedings_of_the_9th_icada2020.pdf,
en dan de pg 335-350
Misschien leuk om weten.
Het winnen van de Taekwondo bij de vrouwen was goed voor 17 miljoen Baht. Ze werkt trouwens bij de Thaise luchtmacht en wordt bevorderd met 3 graden.
De bokser zou 20 miljoen krijgen voor brons maar … Geen verde nieuws
Ik moet even terug denken aan een gouden medaille van een Thai. Was ergens eind jaren 90 of zoiets en ook een gevechtssport..
Kreeg toen zijn gewicht in goud..
Over de beloningen voor het winnen van een olympische medaille ( uit de Bangkok Post) :
Under the National Sports Development’s bonus scheme, an Olympic champion will receive 12 million baht, a silver winner 7.2 million baht and a bronze medallist 4.8 million baht.
Also the National Olympic Committee of Thailand gives an Olympic medal winner a monthly salary for 20 years with a gold medallist receiving 12,000 baht, a silver medallist 10,000 baht and a bronze medallist 8,000 baht.
Kan best.
Ik had het maar van horen zeggen en zal het misschien slecht begrepen hebben.
Het blijft natuurlijk een aardig sommetje.
Als vergelijking
“Atleten uit Singapore bijvoorbeeld zullen extra hard hun best doen om Olympisch goud mee naar huis te nemen. Zij krijgen namelijk een bonus van 1 miljoen Singaporese dollar, dit is zo’n 753.000 Amerikaanse dollar. Op de 2e plaats staat Indonesië met een bonus van 383.000 Amerikaanse dollar en Azerbeidzjan staat als laatste op het podium met een niet onaardige premie van 255.000 Amerikaanse dollar.”
Al staat dan Azerbeidzjan dan onterecht op die 3de plaats met hun 255 000 US Dollar, maar zou die naar Thailand moeten gaan volgens de gegevens van de BP? Zelfs naar de 2de plaats als je ook de jaarlijkse uitkering erbij telt
Voor België
Goud – 50.000 euro
Zilver – 30.000 euro
Brons – 20.000 euro.
Voor Nederland
Goud – 30.000 euro
Zilver – 22.500 euro
Brons – 15.000 euro
De echte waarde van een Olympische medaille bedraagt zo’n €450
https://slimbeleggen.com/welke-atleten-verdienen-meeste-aan-gouden-medaille/128569/
dat was een bokser geloof ik .
Herinner mij nog zijn ontvangst in Thailand. Werd ook live uitgezonden op TV. Is door gans Thailand gereisd. De man zijn nek brak bijna onder het goud dat er werd rondgehangen 🙂
Ik denk dat het magere resultaat mede ook te danken is aan het feit, dat het al begint bij de Thaise jeugd.
Weinig of helemaal niet aan sport doen, liever ganze dag mobieltje kijken, video games en op brommers rondscheuren.
Te veel snacks en ander slecht vet voedsel eten,en maar klagen dat het buiten zo warm is.
Daarom zou het al stukken beter zijn als de jongeren op de fiets naar school gaan, goed voor de lichamelijke conditie en ook nog eens voor het milieu.
Jan Beute.
Oh Jan, ik zag en las jouw reactie pas nadat ik mijn eigen reactie (onderstaand) geplaatst had. Komt in grote lijnen met elkaar overeen en je begrijpt dat ik het volkomen met je eens ben. Groeten, Theo.
Hoe het in de buurlanden is kan ik helaas niet zeggen,maar je ziet op de dorpen in het Noorden ook erg weinig verenigingen die iets met sport te doen hebben.
Zal zeker ook aan het klimaat liggen dat velen liever ergens in de schaduw zitten voor ze zich sportief gaan bewegen.
Ik ben zeker niet meer de jongste maar als ik mij in het dorp wandelend of joggend beweeg,wordt ik aangekeken alsof ik van een andere planeet kom.
Vaak heeft een Tuk Tuk,of Songtaew chauffeur de mening dat wij ons alleen bewegen uit pure zuinigheid, omdat ze van een sportieve beweging weinig iets geleerd hebben.
Voor de meesten heet het rong maak (veelste heet) of mai sanoek ,omdat ze het liefste op hun motorbike rijden,om daarna weer snel in de schaduw te gaan zitten.
Alles wat met inspanning te doen heeft,gebeurd hoogstens voor hun dagelijkse werk,of wordt aan anderen uitbesteed.
Alleen als de koning gaat fietsen zoals met Bike’s day eens per jaar,wordt dit van enkele opgevolgd.
Enige jaren geleden was er hier op het dorp een sportdag,waar ik mij voor de grap heb aangemeld voor de 1000m hardlopen.
Ik was met mijn 69 jaar de snelste van het dorp in 4.12 min en heb vele jongeren,die helemaal geen fighting sprit en eergevoel hebben achter mij gelaten.
Niet dat ik mij hiervoor op de borst wil kloppen,maar het is bedroevend hoeveel jongeren helemaal geen conditie hebben.
Hele dag met de handy naar facebook kijken,party vieren, doorgaans eten,soms hanegevechten, kaartspelen, en lau kao zuipen,en dat wordt op een olympische spelen allemaal natuurlijk niet gevraagd.555
1000m in 4:12 is zeer goed gelopen; ik met mijn 63 jaar doe nog de 10 km in 55 minuten. of ongeveer 5:30 per km.
Beste Carlo,ik weet dat het een goede tijd is,en als ik 10 km zou lopen zou ik met zekerheid ook een andere Basis snelheid lopen. Ben toegegeven veel Marathon en ultra Marathon gelopen,maar wilde door mij nog een keertje in te spannen veel jongeren bewijzen,dat ze een erg slechte conditie hebben. Normaal had ik over de 10km ook over 50 min.gedaan,terwijl ik die in mijn jonge jaren reeds in 32 min gelopen ben. We worden oder en automatisch langsamer.555
Goed om te lezen en ga vooral zo door. Het is wel een dingetje om blessure vrij te blijven jammer genoeg. Ik ben 66 en heb al de nodige bekers gewonnen in mijn leeftijd klasse in diverse runs in Thailand. Zo hou je de lol erin. Ik heb wel veel aan tijd in moeten leveren, maar ja dat hebben we allemaal zo te lezen. Ik ren gemiddeld op de 10.55 kilometer rond de 57 a 58 minuten en dan blijft het leuk. Maar er zijn oude Thaise strijdmakkers die het in 45 a 46 minuten doen. Daar doe ik mijn pet vooraf.
Vind juist dat er in vele dorpjes tot grote steden wel door velen wordt gesport. Velen wandelen in stevige looppas tijdens hun fitnes-uur, joggen, hardlopen wielrennen zie ik veel. Daarnaast ken ik velen die in huis sportoefeningen doen, veel vrouwen trouwens, en in mijn buurt zijn diverse voetbalveldjes waar de Thaise voetvolley in groepsverband wordt beoefend. Kijk ik in Nederland dan zie ik niet veel 40- plussers bewegen en als ik daar in Nederland mijn loopoefeningen doe kom ik af en toe een verdwaalde jogger tegen terwijl ik in Thailand mij in de parken of recreatiegebieden, vaak met een meer erbij begeef, is het vaak erg druk.
In mijn Moo-baan wordt er ook veel op rollers-skates gesport dus dat zal elders ook wel plaatsvinden. In de parken en bij grote openbare gebouwen gratis aerobics. Sommige activiteiten liggen door de corona stil. Op scholen is men ook actief aan het sporten met zeker 1 dag in de week in sporttenue naar school. Kortom ik zie velen sporten in Thailand maar dat komt misschien omdat ik al ruim 40 jaar een actieve sporter ben en veel buiten ben en er op let.
Hier staan het aantal Olympische medailles per capita.
https://www.medalspercapita.com/
Eerste drie:
1 San Marino 3 33,931 11,310
2 Bermuda 1 63,918 63,918
3 Grenada 1 112,523 112,523
( getallen achter land: aantal medailles, aantal inwoners, aantal inwoners per medaille
Nederland op plaats 9 en Thailand op 4 na de laatste. De Verenigde Staten staan in het midden en China in het onderste kwart. In totaal 93 landen.
hoi Tino,
Daar hebben de Chinezen wat op gevonden natuurlijk.
In de Chinese pers is ene grafiek te zien waarin China de meste medailles heeft gewonnen.
Daarin worden de medailles van Taiwan, Hongkong en Macao bij die van de Chinese Volksrepubliek geteld……
Leuk, maar Thailand staat natuurlijk wel weer boven die ruim honderd landen die geen medaille hebben gewonnen. Met statistieken kun je alles aantonen wat je maar wilt aantonen. Het gaat erom wat voor uitsnede je uit de gegevens haalt.
Verbaast me helemaal niet(s). Veel “Thaien” zijn niet zo van het bewegen, laat staan van het sporten. Begint al op jonge leeftijd: je ziet steeds meer kinderen met overgewicht door te weinig lichaamsbeweging en natuurlijk ook door verkeerd eten (kanom, etc.) en drinken (frisdrank). Op een wat latere leeftijd gaan verplaatsingen bijna altijd per brommer of auto, zelfs voor afstanden van minder dan 1 kilometer moet er een brommer(taxi) worden genomen, want tsjaa, je zult eens moe worden…. 🙂
Ik leef definitief in een ander Thailand dan degenen die schrijven dat er weinig bewogen wordt (wat ik best geloof).
Hier, waar ik woon, ten zuiden van Hua Hin kom ik veel Thais tegen die joggen, fietsen en andere sport bedrijven. De hoofdmoot zijn de fietsers (ik ga zelf twee keer per week met een naamgenoot die intussen een goede vriend geworden is). Maar ook zie ik vaak Thais joggen of wandelen.
Alleen: je moet er wel voor vroeg opstaan. Wij zijn al laat onderweg, zo rond zeven uur ’s morgens. Veel Thais die gaan sporten verlaten hun huis al een uurtje vroeger.
Mijn vrouw gaat ook drie keer per week joggen.
Vroeger had ze een tijdje Zumba gedaan bij de lokale club hier, maar de tijden dat ze het deden bevielen haar niet.
En ook had ik een paar jaar geleden met een Duitse kennis van mij (dat was voordat ik verhuisde) in Pranburi in een klein park ’s ochtends gejogd en gym-oefeningen gedaan. Daar was ook iedere keer een club die hetzelfde deed, maar dan onder begeleiding van een instructrice.
In Bangkok zag ik vroeger ook vaak in het Lumphinipark Thaise mensen joggen. En nu ik erover nadenk, er wordt heel wat gefietst door Thais. Weliswaar van kop tot teen ingepakt, zodat de zon geen kans krijgt, maar je ziet ze vaak genoeg.
Neemt niet weg dat het grootste deel van de bevolking dat maar liever aan anderen overlaat. Net als in Nederland en de rest van de wereld.
Ik moet jammer genoeg ook beamen wat velen al voor mij hebben geschreven. Ik heb nog geprobeerd om mijn Thaise familie enthousiast te krijgen voor de spelen, maar die blijven bij hun soap opera’s, daar kan men niet zonder. De interesse voor sport is beperkt en hangt af of er kampioenen meedoen om er zelfs maar naar te kijken. Met volleybal (vrouwen) en badminton, voetbal, krachtsporten en (Thai’s)boksen, Taekwondo, misschien nog wat roeien, dan houdt het wel zo’n beetje op . Er is wel meer interesse voor fietsen en hardlopen, maar dat houdt ook niet over. Bij hardloop evenementen doen er wel aardig wat mee maar de meesten niet serieus. Er zijn wel wat goede lopers, maar die zie je niet op grote buitenlandse evenementen. Ik heb het al eerder aangehaald, maar er zal veel meer gedaan moeten worden om het professioneler te krijgen. Met alleen parkjes en afgetrapte veldjes gaat het niet lukken.