feelphoto / Shutterstock.com
De Thaise premier, Prayut Chan-O-Cha, heeft aangekondigd dat hij “in maart” het parlement zal ontbinden in aanloop naar de nieuwe parlementsverkiezingen die in mei worden gehouden. De exacte datum voor de verkiezingen is nog niet bekend, maar het wordt verwacht dat deze zullen plaatsvinden op zondag 7 mei. Volgens de grondwet moeten de verkiezingen 45 tot 60 dagen na de ontbinding van het Lagerhuis plaatsvinden.
Prayut Chan-O-Cha streeft naar een nieuwe ambtstermijn, nadat hij in 2014 door een staatsgreep aan de macht kwam en vijf jaar later na controversiële verkiezingen gelegitimeerd werd. De premier heeft in januari zijn nieuwe partij, de Verenigde Thaise Natiepartij (Ruam Thai Srang Chart), opgericht om zijn verkiezingskiescampagne te beginnen.
De belangrijkste oppositiepartij, Pheu Thai, zal naar verwachting de 36-jarige Paetongtarn Shinawatra naar voren schuiven als kandidaat-premier. Zij is de dochter van voormalig premier Thaksin Shinawatra, die in 2006 door het leger werd afgezet. Pheu Thai staat momenteel op kop in de peilingen, maar de kandidaat die door het leger gesteund wordt, zal naar verwachting in het voordeel zijn. Dit komt doordat naast de 500 verkozen leden van het Lagerhuis, ook de 250 door het leger aangeduide senatoren beslissen over de aanduiding van een nieuwe premier.
Over politiek in Thailand
Thailand is een constitutionele monarchie met een parlementair stelsel. De politiek in Thailand is de afgelopen decennia tumultueus geweest, met perioden van burgerlijke onrust en militaire staatsgrepen.
De politieke situatie in Thailand werd in 2014 opgeschud door een militaire staatsgreep, waardoor de militaire junta aan de macht kwam. De junta schortte de grondwet op, verbood politieke activiteiten en censureerde de media. In 2019 werden er verkiezingen gehouden en werd de junta vervangen door een burgerregering, die echter nog steeds wordt bekritiseerd vanwege de beperkingen van de vrijheid van meningsuiting en de mensenrechten.
Een ander belangrijk politiek onderwerp in Thailand is de rol van de monarchie. De Thaise koning heeft een constitutionele rol, maar geniet ook veel persoonlijke macht en invloed. Critici hebben de afgelopen jaren kritiek geuit op de koning en zijn entourage, en er zijn wijdverbreide protesten geweest voor hervormingen van de monarchie en meer democratie in Thailand.
In het kort is de politiek in Thailand complex en nog steeds aan het evolueren, met kwesties van democratie, mensenrechten en de rol van de monarchie die centraal staan in het publieke debat.
Verkiezingen in Thailand
Thailand houdt periodiek verkiezingen voor de leden van het Huis van Afgevaardigden, het lagerhuis van het Thaise parlement. De laatste parlementsverkiezingen werden gehouden in maart 2019, nadat er bijna vijf jaar lang geen algemene verkiezingen waren gehouden vanwege de militaire staatsgreep in 2014.
De verkiezingen van 2019 werden gewonnen door de Palang Pracharat Partij, die nauwe banden heeft met de voormalige junta en gesteund werd door de militaire machthebbers. De partij won 115 van de 500 zetels in het Huis van Afgevaardigden, waardoor ze de grootste partij werd. De oppositiepartijen, waaronder de Pheu Thai Partij, die de verkiezingen in 2011 en 2014 had gewonnen, slaagden er niet in om genoeg zetels te winnen om een regering te vormen.
De verkiezingen van 2019 werden echter geplaagd door beschuldigingen van onregelmatigheden en beperkingen van de politieke vrijheden. Kritiek werd geuit op het gebrek aan vrijheid van meningsuiting en de beperkingen op politieke activiteiten in de aanloop naar de verkiezingen. Bovendien werden de verkiezingen gehouden onder de grondwet die was opgesteld door de militaire junta en die critici als antidemocratisch beschouwen.
Politieke partijen in Thailand
Thailand kent een verscheidenheid aan politieke partijen, die een belangrijke rol spelen in het democratische proces van het land. Hieronder volgt een overzicht van enkele van de belangrijkste politieke partijen in Thailand:
- Palang Pracharath: Deze partij werd opgericht in 2018 en heeft banden met de voormalige militaire junta die in 2014 de macht greep. De partij steunde voorheen premier Prayut Chan-o-cha en heeft een conservatief beleidsplatform. Politiek leider Prawit Wongsuwan leek altijd de rechterhand van Prayut, maar ze zijn nu elkaars concurrenten omdat Prawit inmiddels de ambitie heeft om zelf premier te worden.
- Pheu Thai: De grootste oppositiepartij van Thailand is Pheu Thai, opgericht in 2007. De partij werd geleid door oud-premier Thaksin Shinawatra en heeft steun van de arbeidersklasse en plattelandsbevolking. Pheu Thai heeft een progressief beleidsplatform en pleit voor hervormingen in de richting van een meer democratisch en inclusief Thailand.
- Democratische Partij: De Democratische Partij is de oudste politieke partij van Thailand, opgericht in 1946. De partij heeft traditioneel banden met de Thaise elites en is conservatief. De Democratische Partij pleit voor meer economische groei en versterking van de staatsinstellingen.
- Bhumjaithai: Bhumjaithai, opgericht in 2008, heeft een beleidsplatform dat zich richt op economische ontwikkeling en sociaal welzijn, vooral voor de plattelandsbevolking. De partij heeft de reputatie pragmatisch te zijn en streeft naar een evenwichtige benadering van de politiek.
- Ruam Thai Sang Chart: Ruam Thai Sang Chart wordt geleid door voormalig Democratisch parlementslid Pirapan Salirathawipak en Prayut heeft zich bij deze partij aangesloten.
- Future Forward (verder gegaan als de MFP): Future Forward werd opgericht in 2018 en won in 2019 de steun van veel jonge kiezers en stedelijke kiezers. De partij streefde naar politieke en institutionele hervormingen, waaronder de beperking van de macht van de militairen. Future Forward werd in februari 2020 ontbonden door het Constitutioneel Hof, nadat het beschuldigd was van het overtreden van financiële regels. Zij zijn verder gegaan als de Move Forward Party (MFP).
- Move Forward Party (MFP): Is een politieke partij in Thailand die in 2020 werd opgericht. De partij is ontstaan uit de studentenbeweging die protesteerde tegen de regering van premier Prayut Chan-o-cha en de militaire overheersing van de politiek. De MFP streeft naar democratische hervormingen, vrijheid van meningsuiting, gelijkheid en sociale rechtvaardigheid. De partij heeft een jonge, progressieve en diverse leiderschapsstructuur, met leden uit verschillende achtergronden, waaronder studenten, activisten, academici en zakenmensen. De MFP heeft de steun van veel jonge kiezers en streeft naar een nieuwe generatie politieke leiders in Thailand. De partij heeft zich gepositioneerd als een alternatief voor de gevestigde partijen in Thailand, zoals de Pheu Thai Partij en de Democratische Partij. De MFP heeft een liberale en vooruitstrevende agenda, die onder meer de bescherming van mensenrechten, de vrijheid van meningsuiting en de rechten van de LGBTQ-gemeenschap omvat. Ook richt de partij zich op economische hervormingen en het aanpakken van sociale ongelijkheid. Bij de parlementsverkiezingen in 2019 behaalde de partij 81 zetels en werd daarmee de op twee na grootste partij in het Thaise parlement. Hoewel de partij niet heeft kunnen deelnemen aan de regering vanwege de politieke machtsverhoudingen in het land, heeft de MFP wel een belangrijke rol gespeeld bij het agenderen van kwesties en het mobiliseren van jonge kiezers in Thailand.
Naast deze partijen zijn er nog vele andere politieke partijen in Thailand, variërend van regionale en etnische partijen tot kleinere partijen die zich richten op specifieke kwesties.
Bron: Diverse bronnen
Die ontbinding van Future Forward werd door velen als een schijnvertoning bestempeld. Bedoeld om een stelletje lastpakken monddood te maken.
Overigens hebben ze zichzelf omgedoopt tot Move Forward en gaan ze opnieuw flink stemmen krijgen is de verwachting.
Misschien is er een coalitie te smeden met Pheu Thai.
Eli,stel dat Pheu Thai en Move Forward een meerderheid behalen en een coalitie kunnen smeden, hoe lang denk je dan dat zo’n regering blijft zitten?
De elite wordt gesteund door het leger en die gaan echt niet de touwtjes uit handen geven.
In 2014 grepen ze ook door middel van een staatsgreep weer de macht naar zich toe,het gewone volk is ook nu nog niet bij machte om een radicale verandering teweeg te brengen.
Geert P, los van welke nieuwe coalitie ook, de senaat wordt niet gekozen uit vrije verkiezingen. Dat is een ‘ons kent ons’ benoeming uit uniformen en elite.
Dus wat de coalitie ook aan wetten door de Tweede Kamer drukt zal stranden in de senaat. Dat wordt een gebed zonder end, het volk gaat morren, komt de straat op en dat is voldoende voor de uniformen om de bezem er door te halen.
Dit is toch wel een heel simpele voorstelling van de Thaise politiek. Zo gemakkelijk vanaf de Friese zoden. In de tekst worden daarentegen wel enkele wijze woorden gebezigd, ik citeer: “In het kort is de politiek in Thailand complex en nog steeds aan het evolueren, met kwesties van democratie, mensenrechten en de rol van de monarchie die centraal staan in het publieke debat.” Wees blij dat dit een constatering kan zijn. Kijkend tegen de met smog omgeven Doi Suthep stel ik vast dat het redelijk rustig is, het toerisme weer op gang komt, mensen hun bedoening en bekommernis weer opzetten, niet te hoop lopen tegen hun regering zoals in Europese hoofdsteden gaande is, en ondanks politiek-sociaal-maatschappelijke tekortkomingen Thailand ook internationaal het nog niet zo slecht doet. Alsof in NL de Senaat uit vrije verkiezingen wordt samengesteld, de verrechtsing en versnippering van politieke belangen hoogtij vieren, en NL met een PM blijft zitten die het ridiculiseren van problemen tot kunst heeft verheven. Laat Thailand haar eigen route maar volgen en wees blij dat niet een weg wordt gekozen zoals in vele ASEAN-landen. Is het in Laos, Cambodja, Myanmar, Vietnam, Filipijnen of Indonesië zoveel beter dan? Moet Thailand aan hen een voorbeeld nemen? Hallo, zeg! Wees blij dat Thailand tegen westerse waarden aanleunt, en niet die van China leent.
beste Grumpy,
Thailand die tegen de westerse waarden aanleunt? en niet tegen die van China?
Klopt natuurlijk helemaal niets van.
De Chinezen hebben een geweldige vinger in de pap.
Ik geloof toch echt niet dat je het Thaise politieke systeem, hoe gebrekkig ook, kunt vergelijken met de repressief-communistische politiek en maatschappelijke inrichting van China. Veel gaat niet goed maar dat alleen al komend voorjaar verkiezingen worden gehouden waaraan meerdere partijen meedoen die nu al campagne voeren en in de media niet wars zijn van commentaar en kritiek…..? Als je daar de ogen voor gesloten houdt ben je ziende blind. Thailand zegt een democratie te zijn, Thailand probeert de normen van de rechtstaat in een grondwet verankerd te houden, Thailand kent een parlementair meerpartijenstelsel, jongeren kunnen in Thailand hun stem laten horen. Nogmaals: veel gaat niet goed naar EU/NL begrippen, maar dat Thailand meer naar China neigt dan naar het Westen, absoluut niet. Dat China economisch flink in de Thaise pap roert, daar ben ik het mee eens. Maar laten we het dan maar niet hebben over China’s invloed in de EU/NL!
Thailand heeft veel gemeen met de buurlanden, sinds 1932 is het meestal een (semi) dicatuur geweest, al dan niet in een groen camouflage gestoken “democratisch” outfit. Een paar keer korte periodes van meer progressieve regeringen gingen vaak snel ten onder door ingrijpen van de powers that be.
Al valt er ook wel wat goeds te leren van de buurlanden, zo kent Vietnam meer een bestuur waar besluiten op lagere niveaus besloten/ingevuld worden. De nationale regering schetst de grote lijnen, maar een woonwijk stemt samen over de invulling op wijk niveau, op gemeente niveau als het een zaak van een iets grotere schaal betreft etc. Op YouTube is daar wel uitleg over te vinden voor de liefhebber. Zeker ook geen perfect systeem maar die gelaagdheid heeft mijn voorkeur boven de Thaise aanpak van een centraal gezag in Bangkok. Van decentralisatie zoals diverse partijen al tijden roepen zie ik nog maar weinig. Ik hoop dat Thailand eens een wat langere periode tegemoet mag zien waarin het volk met vallen en opstaan hun politieke en bestuurskundig systeem uit kunnen ontwikkelen. Maar dat kan alleen als de powers that be zich niet wederom genoodzaakt voelen in te grijpen… ik heb meer vetrouwen in de mensen dan al die figuren in uniform, strepen en medailles die menen te weten wat het beste voor het land is.
Beste RobV, je berijdt stokpaardjes. Zo gauw iemand Thailand in een politiek positief daglicht plaatst, kom je met teksten die het tegendeel moeten bewijzen. Vietnam dan? Dat land heeft een bestuurlijke indeling dat gelaagd is. Daar is niets politieks aan. Het geeft geen macht noch zeggenschap aan de burger. Om je bij te praten: er zijn in Vietnam geen toegestane oppositiepartijen in Vietnam. Dat land kent een éénpartijstelsel namelijk een communistische partij. Ik hou erover op anders zegt de moderator dat ik het niet over Thailand heb.
Beste Grumpy, mijn punt was dat in Vietnam men op lokaal niveau via formele en informele organisaties mee kan praten en stemmen over sociaal economische zaken, bijvoorbeeld hoe een bepaald budget het beste besteed kan worden. Thailand zou naar dat soort dingen kunnen kijken als de overheid meer inspraak van de burger op het beleid wenselijk zou achten. Overigens kan men in Vietnam als onafhankelijke kandidaat meedoen, al is dat maar een paar % van de deelnemende kandidaten. Sponsoring enzo is dan weer verboden met het idee dat niet de kandidaten met de grootste campagne kassen zwaar de overhand hebben. Wederom niet iets wat een ander land, hier Thailand, 1 op 1 zou dienen over te nemen maar zo over de grenzen kijken zie ik als een goede inspiratiebron voor een land om haar eigen volksvertegenwoordiging te verbeteren. Thailand huidige systeem is geen exacte kopie van “het westen” en dat hoeft ook niet perse. Geef de Thaise burger de vrije hand om zelf een systeem op te zetten, zonder telkens mannen in het groen die ingrijpen, en dan kan Thailand vast een behoorlijke democratie op touw zetten.
Rob V, opleiding in het vak dat politiek heet begint onderaan. Kijk naar de NL politiek; je begint als fractiemedewerker in de gemeente en groeit in vele jaren door naar lid van het parlement. Goed opgeleide kaderleden zijn hard nodig en je ziet dat nieuwkomers in de politiek dat kader node missen.
Die politieke school heb ik in al die jaren Thailand niet gevonden. Ik vraag me af of het onderwijssysteem in Thailand mensen wel opleidt, of toestaat, een mening te hebben die afwijkt van mainstream. Het lijkt wel of Thailand maar één motto kent: Chad Sassana Pramahakasat (Nation, Religion, Monarchy, in Thais ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์) en dat afwijkende meningen niet worden gewaardeerd en zelfs niet toegelaten. Jij weet ook van de ultranationalistische groepering The Rubbish Collection Organisation van Rienthong Nanna, voortgekomen uit de Village Scouts. Onder ‘Rubbish’ worden mensen verstaan met afwijkende meningen.
Ik deel Rob V’s gedachte dus niet dat de Thaise burger ooit de kans gaat krijgen zelf een systeem op te zetten en je ziet dat de samenstelling van de senaat zo is gemanipuleerd dat dit met alle macht moet worden voorkomen. En zolang ‘dissidenten’ zonder vorm van proces door Aseanlanden aan elkaar worden uitgeleverd zal de animo om je nek uit te steken over Nation, Religion, Monarchy nooit groeien.
Typefoutje; de EWA hierboven moet Erik zijn.
Nou, Grumpy, je hebt natuurlijk helemaal gelijk! Dat had ik even niet door van nabij de Friese zoden!
Net wat je schrijft, ach, het is allemaal zo waar, toch? Ik citeer: ‘dat het redelijk rustig is, het toerisme weer op gang komt, mensen hun bedoening en bekommernis weer opzetten, niet te hoop lopen tegen hun regering zoals in Europese hoofdsteden gaande is,’ en meer dat uit jouw tekst geplukt kan worden. Het volk is braaf en daarmee is Grumpy dik tevreden. En mogen we dat zo houden!
Nee, Grumpy, je danst om de hete brij heen. Jouw vergelijking met de beide senaten gaat volslagen mank alsof je niet beter weet hoe de verhoudingen in Thailand liggen. Alsof kritische Thaise mensen niet ‘Beter blo Jan dan do Jan’ volgen en dit in gebleken gevallen puur uit lijfsbehoud.
Maar, ieder zijn meug en mening. De mijne ken je nu ook.
Thaise verkiezingen blijven bijzonder, zo mocht Future Forward het veld ruimen omdat Thanathorn nog eigenaar was van een inflight magazine dat al 3 jaar niets meer geproduceerd had. Dat bleek een overtredingvan de regel dat partijleden geen belangen mogen hebben in media bedrijven… Phalang Pracharat had dan weer een fondsenwerving dineravond waar enkele regeringsinstanties aan mee deden, dat zou eigenlijk ook een overtreding van de kieswet zijn maar daar heeft de kiesraad nooit een concreet besluit over genomen. Waarom? Tja… Het valt me nog mee dat ze Thanathorn niet hebben aangerekend dat hij het boek “staat en revolutie” van Vlamdimir Lenin openlijk als zeer invloedrijk op zijn politieke blik benoemde. Dat ruikt naar gevaarlijk communisme niet waar?? ….
Vergeet ook niet dat Thaksin handig dacht te zijn met het oprichten van een tweede partij naast Phua Thai, om zo optimaal te kunnen profiteren van de verdeelsleutel voor kamerzetels. Die partij werd ontbonden omdat het partijhoofd een populaire prinses was (die formeel geen prinses is, die status moest ze opgeven toen ze in het huwelijk trad met een Amerikaan). Zodoende werd Phalang Pracharat eerste, ipv de duo combinatie van Thaksin zijn partijen.
Wat betreft Bhumjaithai (phum jai Thai, Trots op Thai partij), die kennen we van die charmante Anutin de farang uitschelder. Ik zou hem aanraden wat groene blaadjes te roken.
We zullen zien wat de verkiezingen in mei gaan brengen en wat voor creatieve en bijzondere rekenmethode en regeltjes de uitermate betrouwbare, volledig transparante en onpartijdige Kiesraad dit jaar zal weten te hanteren. Die mensen weten wel wie de khon-die zijn, de goede mensen die de juiste visie hebben om het land in goede banen te leiden. Als het ook maar een beetje naar rood ruikt is het foute boel, dat weer natuurlijk iedereen. Worden spannende tijden…
hallo RobV
Als je echt zo cynisch bent, waarom raad je alle Thais in je omgeving niet aan om de verkiezingen te boycotten, en een buiten-parlementaire revolutie te starten omdat het toch nooit verandert?