Rubber innovaties moeten de industrie in Thailand redden (video)
Er zijn in Thailand meer dan 1 miljoen boeren die de kost verdienen met de exploitatie van rubberbomen. Thailand is ’s werelds grootste producent van natuurlijk rubber, met een productie van 4,7 miljoen en een export van 3,8 miljoen ton.
Door een sterke fluctuatie tussen vraag en aanbod stijgen en dalen de prijzen evenredig. Nieuw innovaties moeten de industrie en het inkomen van de boeren ‘redden’.
Het National Metal and Materials Technology Center (MTEC) onderzoekt en ontwikkelt rubber innovaties om de industriesector te upgraden. Zo moeten de landbouwers en de industrie geholpen worden en kunnen ze werken conform het economische beleid van het BCG Economy Model.
De vraag naar natuurrubber, dat vooral gebruikt wordt voor de productie van (auto)banden veranderd snel en is afhankelijk van de economische situatie in China. Dat land is normaal gesproken goed voor een afname van ruim 30% van de wereldproductie. In de goede jaren met als top 2011 plantten de grootste producenten van rubber, Thailand, Indonesië en Vietnam, steeds meer rubberbomen, wat zorgt voor overproductie.
Video: Rubber innovaties moeten de industrie in Thailand redden
Bekijk hier de video:
Hoeveel groter moet de overproductie van rubber in Thailand nog verder opgedreven worden, met o.a. dit soort promotiefilmpjes van overheidsinstanties?
Hoe radeloos moet je met de overproductie verveeld zitten om natuurrubber in asfalt voor wegen te draaien?
Hoeveel belastinggeld gaat de Thaise overheid nog meer aan Thaise rubberboeren toestoppen om te vermijden dat zij zich blijven verhangen in hun rubberbomen?
Drie jaar geleden liet ik me door een Koreaanse manager van een rubberfabriek in Thailand vertellen dat de overproductie op de natuurrubber-wereldmarkt veroorzaakt wordt door de ontwikkeling en kwaliteitsverbetering van synthetische rubber. Dat product uit aardolie is vele malen goedkoper te produceren dan natuurrubber. In de belangrijkste toepassing, productie van autobanden, werd het gehalte aan natuurrubber in hoge mate vervangen door synthetische rubber.
Volgens die Koreaanse praktijk deskundige is dat dé oorzaak van de teruglopende wereldvraag naar natuurrubber.
Promotiefilmpjes om de rubberproductie in Thailand aan banden te leggen zijn nuttig en nodig, niet deze maatschappelijk perverse onzin.
Je hebt helemaal gelijk en ipv van in kaart te brengen wat er qua wereldproductie nodig is min 10% laat men het over aan de boeren met de overheid die alles wel best vindt. Zodra een landbouwprodukt te groot wordt dan komen de graaihandjes met hun regeltjes om het af te romen en met subsidies als er niets te verdienen valt. Een overheid moet faciliteren om alles simpeler te maken maar hier heeft men het tot kunst verheven om alles vooral moeilijker te maken en dat begint bij de simpelste ambtenaar aan een balie met geen benul waarom men er zit. Zwart is zwart en wit is wit.