Heerlijk zo’n verse kokosnoot
Uit mijn kinderjaren herinner ik mij nog maar al te goed het liedje ‘ik wil klappermelk met suiker want iets anders lust ik niet. Ik wil geen appelsap of limonade, thee en koffie laat ik staan en chocolademelk of orangeade smaken mij als levertraan.’
Heel eerlijk gezegd: van de kopregel, dat een verse kokosnoot heerlijk smaakt, meen ik geen snars en begrijp niet wat mensen er lekker aan vinden. Hoewel ik toch met een bepaalde regelmaat thuis in Nederland kokosmelk in huis haal om het in bepaalde gerechten zoals soep en in combinatie met heerlijke curries te gebruiken. Jammer genoeg kan ik het smaakgevoel van zo’n jonge kokosnoot niet delen.
De kokosnoot, in een Nederlandse vertaling ook wel klapper genoemd naar de uit Maleisië afkomstige benaming kelapa, is in feite geen noot maar een steenvrucht.
Zeer onlangs heb ik mij nog eens laten verleiden om tijdens mijn vakantie in Thailand een jonge kokosnoot te bestellen. Keurig op tafel opgediend inclusief een rietje om het water te drinken en een lepeltje om het vruchtvlees uit te lepelen. Heb mijn best gedaan om mijn gastheer te gerieven, maar eerlijk gezegd …..
Kijk echter met veel genoegen terug aan mijn bezoek aan een kokosnoot plantage waar gedresseerde apen in de kokospalmen klommen en de jonge kokosnoten plukten en naar beneden gooiden. Prachtig gezicht en maar wat knap om die apen dat aan te leren. Zouden wij er toch van afstammen?
Palmbomen maken je blij en kunnen wel 30 meter hoog worden. Ja en er zijn mannelijke en vrouwelijke palmbomen. De bloemen die de vrouwelijke palm voortbrengen verschijnen beneden en de mannelijke in de top van de boom. Blijkbaar toch een mannelijk trekje om zich boven de vrouw verheven te voelen.
Tot voor enkele jaren werden slechts het vruchtvlees en het water van de kokosnoot als waardevol beschouwd. Van de kokosschaal -de vezels- worden touw, matten en borstels gemaakt. Een geheel nieuw product staat in de steigers om gefabriceerd te worden van het deel van het omhulsel van de kokosnoot dat geen vezels bezit.
In Maleisië en Indonesië gaat men van start om van de tot nu als afval gekwalificeerde vezels bouwplaten te produceren die aanmerkelijk sterker zijn dan de tot nu toe gefabriceerde van andersoortige vezels. Het blijkt een uitvinding te zijn van de Universiteit Wageningen.
Het grootste land betreffende de kokosnoot is Indonesië met bijna 19 miljoen ton gevolgd door de Filipijnen met 15 miljoen en India met 12 miljoen. Thailand neemt wereldwijd de 9e plaats in met 1 miljoen ton.
Ja, we weten het Koh Samui staat bekend als het Kokos eiland. Mooi om te zien die vele schitterende wuivende palmbomen, maar mijn persoonlijke smaakpapillen wijzen het pure vruchtvlees en het kokoswater totaal af. Smaken verschillen en gelukkig maar.
Beste Joseph,
Ik hoop dat ik je mag corrigeren…..
De kokosnoten die geserveerd worden om te drinken, is geen jonge kokosnoot, maar een andere soort kokosnoot. Vaak wordt er in Thailand suiker aan toegevoegt (Ook als de kokosnoot voor je neus geopend wordt) Als je echt een goede kokosnoot hebt om te drinken, is het water licht mousserend, heeft een hele frisse smaak. Zodra er suiker aan is toegevoegd is het meestal erg vies.
De drink kokosnoot groeit aan een vrij laag blijvende boom (maximaal 5 meter) Alle noten van één bloem worden in één keer geplukt (tussen de 8 en 12 stuks) Dit wordt ALTIJD door mensen gedaan. Nooit door apen.
De andere kokosnoot, die voor zijn vruchtvlees gekweekt wordt, groeit aan hoge bomen, in het zuiden van Thailand tot 30 meter hoog. Deze kokosnoten worden wel door apen geplukt.
Vriendelijke groet, Arjen.
Uit navraag blijkt dat de kokosvrucht die groen is (uitgelepeld en gedronken wordt) een jong exemplaar is. Terwijl de verkoper zegt als je ze langer laat hangen de kokosnoot donkerder van kleur wordt, en dat het deze is die meestal in de winkels verkocht wordt in Europa.
Zelf kan ik bevestigen dat zolang je de onderste takken niet knipt en de Palm zijn gang laat gaan blijven ze klein, zodra je de palmtakken verwijderd schiet hij omhoog. Ik heb verschillende kokospalmen in de tuin en elke Palm heeft groene vruchten die je kan uitlepelen. Echter laat ik die enkele maanden langer hangen verkleurd de kokosvrucht naar donker bruin zelf zwart en kan je het vruchtvlees niet meer uitlepelen maar zo eten want het is dan reeds meer dan een centimeter dik.
Bij mijn weten zijn er twee verschillende soorten kokospalmen, deze die we algemeen rondom ons zien en dan heb je de “queen” die eerder zeldzaam voorkomt en zeer duur is, want deze heeft gele kokosnoten (en die blijven geel, zolang ze hangen) terwijl de andere soort verkleurd naarmate ze ouder worden.
Dus volgens de “kokosverkoper” zijn er maar twee soorten…
Beste Janin,
Er zijn meer dan 80 soorten kokosnoot palmen, Waaronder inderdaad ook de gele.
De “drink kokosnoot” groeit aan een kokosnootpalm die relatief laag blijft. Doorgaans rond 5-7 meter. Deze soort groeit ruwweg ten noorden van Chumphon.
De bruine kokosnoot, die voor zijn vlees gekweekt wordt groeit aan veel hogere bomen. Tot wel 30 meter hoog. Ruwweg vind je deze soort ten zuiden van Chumphon.
Het is waar dat als je de “drink kokosnoot” laat hangen, deze ook bruin wordt, en zelfs meer vlees gaat aanmaken. Maar uit dat vlees is nauwelijks olie te halen. Het smaakt heel anders.
Het is ook waar dat als je kokosnoot die voor zijn vlees gekweekt wordt onrijp plukt, er een dun laagje, geleiachtig vlees inzit. De smaak van zowel het water, als het vlees is niet te vergelijken met de smaak van de kokosnoot die daar speciaal voor gekweekt wordt.
De kokosnoot doet er ongeveer een jaar over om te groeien, en rijp te worden. De drinkkokosnoot is iets sneller “plukklaar”
Wij hebben drie kokosnoot plantages. En voor de hobby er wat drink kokosnootpalmen tussen staan.
De kokosnoten die naar Europa verscheept worden zijn vrijwel altijd de “vlees variant” De Nederlandse importeurs willen ze alleen maar inkopen als de kokosnoten volledig ge-dehusked zijn. Dat is de belangrijkste reden dat deze kokosnoten in NL zo verschrikkelijk vies smaken, en meestal maar heel weinig water bevatten.
Arjen.
Beste , ik heb eens opgezocht en er zijn in hoofdzaak 2 soorten kokosnoten (met onder verdelingen) en die info geeft “ mijn” bron gelijk. De hoogte van de boom heeft er helemaal niets mee te maken. Het enige verschil (en ook volgens Google) is jonge en oude kokosnoten. Wij wonen in een kokosnoten rijke omgeving en ofwel kennen die er niets van, ofwel is het dat dezelfde boom de twee soorten voorbrengt. Een van onze bomen is rond de 5 meter hoog en heeft ons rond de 80 (ja 80) noten voorgebracht die we zowel vroeg (om uit te lepelen) als laat hebben geoogst. Ik woon in de regio waar het barst van de bergen kokosnoten en waar langs de wegen het kokosvlees ligt te drogen en waar dagelijks hinderden pick ups af en aan rijden om op te halen…..
Ik mag toch hopen dat Arjen met het runnen van zijn kokosnoot plantages en verdere contacten in die sector toch wel weet waar over hij praat? Misschien dan hij te verleiden is tot het schrijven van een stukje over de diverse kokosbomen, kokosnoten, kokoswater en vruchtvlees… Ik zou het wel leuk vinden als ik een paar belangrijke of veel voorkomende bomen en “noten” zou kunnen herkennen en onderscheiden op hun voornaamste eigenschappen.
Arjen bedankt voor de correctie een verrijking van mijn kokosnoot kennis. Voor mij blijft de kokosnoot als drank alsook voor het vruchtvlees geen lekkernij. Maar dat is zeer persoonlijk.
Mijn vrouw verkoop die jonge kokosnoten af en toe alleen om het water bij de mensen die het kopen.
De kokosnoot zelf verdwijnt gelijk in de vuilnisbak na nuttigen.
Drink het zelf ook regelmatig lekker en als dat ding koud is fris.
Wat mij altijd een ‘raadsel’ is geweest en nog want ik ga het niet uitproberen is dat kokoswater in duistere dagen in een grijs verleden als bloedvervangers is gebruikt, rechtstreeks [zegt men]
En uiteraard die kwaliteiten oraal heeft [elektrolyten bloedzuiverend]
Ik ben geen arts, misschien Maarten Vlasbinder er iets zinnigs over kan zeggen.
Het werd door de Amerikanen in de Vietnam oorlog hiervoor gebruikt.
Bij zeer veel bloedverlies, valt er geen bloed meer te verpompen, kokosnootwater heeft de zelfde electrolytische waarde als ons lichaam. Daarom wordt het ook oraal zo snel
opgenomen.
Ik kan me voorstellen dat als je zorgt dat er maar iets te verpompen is door je aders, je net iets langer blijft leven. Het was wel zaak om zo snel mogelijk bloed, of bloedplasma toe te dienen.
Maar ik ben niet zeker of het zo werkt.
Arjen.