Suikerriet

Twee weken geleden kwam het tot relletjes tussen manifestanten en de ordestrijdkrachten in Roi Et bij een hoorzitting over de geplande bouw van een suikerfabriek in het Pathum Rat district. De Banpong Sugar Company wil daar een verwerkingsinstallatie voor suikerriet bouwen met een beoogde capaciteit van 24.000 ton suikerriet per dag.  

Op de tweede dag van deze hoorzitting blokkeerden een honderdtal betogers – waaronder heel wat verontruste rijstboeren – de toegang tot de locatie waar deze plaatsvond waarop 250 agenten hardhandig optraden.

Sinds de plannen voor dit project, nu vier jaar geleden bekend raakten, stuitten ze op veel lokaal verzet. Een groep die zichzelf ‘Khon Hak Prathum Rat’ (We houden van Phatum Rat) noemt heeft zich inmiddels geprofileerd als de spreekbuis van de ontevreden lokale bevolking en organiseert het protest.

Het verzet tegen dit grootschalige project is symptomatisch voor de onrust die recent in Isaan is ontstaan nadat de regering Prayut heeft aangekondigd dat ze, onder het mom van werkverschaffing en economische ontsluiting, tegen 2024 niet minder dan 29 nieuwe suikerfabrieken in de regio wil zien. Het hoeft niet echt te verwonderen dat deze plannen niet overal in Isaan op enthousiasme worden ontvangen. Niet alleen omwille van de negatieve milieu-effecten die mogelijk gepaard kunnen gaan met het inplanten van deze fabrieken. De suikerrietcultuur, die sinds een paar jaar een ‘booming business’ is geworden, vormt een rechtstreekse bedreiging voor de traditionele, op rijstteelt geconcentreerde landbouwcultuur van Isaan. De agrarische sector staat al langer onder druk en het agressieve optreden en mateloze landhonger van zich oppermachtig wanende industriële groepen bedreigt meer en meer niet alleen de traditionele levensstijl maar ook het fragiele weefsel dat deze lokale landbouwgemeenschapen bindt.

Veel rijstboeren zijn de laatste jaren onder druk van de suikerrietproducenten al overgeschakeld naar deze cultuur. Thailand is op deze manier in een recordtijd opgeschoven naar een plaats als vierde grootste producent van suikerriet in de wereld en tweede grootste exporterende suikerriet-natie in de wereldranglijst… Volgens de cijfers van het Office of the Cane and Sugar Board (OCSB) voor 2018/2019 draagt Isaan het leeuwendeel van deze productie. Niet minder dan 46 procent van de totale Thaise rietsuikerproductie vindt in deze regio plaats.

Hom Mali, geparfumeerde jasmijnrijst

De geplande, gevoelige schaaluitbreiding van deze sector vormt een levensgrote bedreiging voor de traditionele, organische landbouw. Zo staat het als de spreekwoordelijke paal boven het al even spreekwoordelijke water dat suikerrietwinning op dergelijke, immens grote schaal een zware impact zal hebben op het waterverbruik in het sowieso al droge Noordoosten van Thailand. Er dreigt met andere woorden op termijn mogelijk een wateroorlog waarbij het al op voorhand vast lijkt te staan dat de kleine rijstboeren aan het kortste eind zullen trekken. En dat is jammer want uitgerekend deze regio is de plaats waar de met prijzen overladen Hom Mali, de geparfumeerde jasmijnrijst wordt geteeld.

Er is één sprankeltje hoop: Uitgerekend de enorme toename van de rietsuikerproductie door Thailand heeft tot een groot suikeroverschot op de wereldmarkt geleid. Een overschot dat niet meteen weg te werken valt en de suikerprijs op de internationale markten drastisch heeft doen dalen. Misschien, héél misschien zal dit weinig rooskleurige perspectief de Thaise regering tweemaal doen nadenken vooraleer ze hun plannen in Isaan willen realiseren.

19 reacties op “Groeiend verzet tegen plannen voor drastische verhoging suikerrietproductie in Isaan”

  1. Chris van het dorpje zegt op

    24.000 ton per dag lijkt me wel heel veel !
    720.000 ton per maand !
    Klopt dit en waar komt ze veel suikerriet dan van dan ?

    • Lung Jan zegt op

      Beste Chris,

      Voor dit cijfermateriaal heb ik me in eerste instantie gebaseerd op de persverslagen. Omdat ik kritisch sta bij het waarheidsgehalte van de Thaise media, heb ik er daarstraks even de meer betrouwbare en laatste GAIN (Global Agricultural Information Network) jaarrapporten van de USDA Foreign Agriculture Service over de Thaise suikerrietproductoe op nagelezen. Volgens het meest recente verslag van 4 december 2018 had Thailand in dat jaar het record scherper gesteld met de productie van 127 million metric tons of sugarcane… Uit dit rapport kan men ook opmaken dat de gemiddelde Thaise Sugar Mill een verwerkingscapaciteit van 20.000 ton per dag heeft… Voor 2019 wordt vooropgesteld dat de kaap van de 130 million metric tons zal overschreden worden wat zou moeten leiden tot een jaarproductie van minimaal 14 milion metric tons aan ruwe en deels geraffineerde suiker.
      Met deze cijfers in het achterhoofd lijkt de ongerustheid van de organische rijstboeren in Isaan meer dan terecht… Of niet soms ?

    • Tino Kuis zegt op

      Ja, die geplande fabriek zou 24.000 ton suikerriet per dag moeten verwerken. En ja, de protesterende boeren betwijfelden de mogelijkheid daartoe omdat in die omgeving nog nauwelijks suikerriet wordt verbouwd.

  2. Rob V. zegt op

    Zo’n sugar cane fabriek gebruikt zelf ook nog het nodige water, dat is dan extra feest voor de rijstbouw en anderen die afhankelijk zijn van de watertoevoer. Begin dit jaar verbleef ik boven Khon Kaen en zag vanaf een typisch Isaand restaurantje langs hoe enkele zijkanalen met een tijdelijke aarde dam afgesloten werden. Ik had het idee dat dit was om wegens het lagere waterpijl in het Ubonrat stuwmeer. Door dichten van kanalen kon het water zo richting de suikerrietfabriek blijven stromen.

    “The sugar processing industry have the large quantity of water demand and generated a large quantity of wastewater at all stages of sugar production (..)”

    https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S151218871830068X

    Nb: in ‘Khon Hak Prathum Rat’ staat คน (khon) voor mensen/personen en ฮัก (hák) is Isaan/Lao dialect voor ‘houden van’. In standaard Thai zegt men รัก (rák). Heb je een Isaans lief, fluister dan in haar/zijn oor: ข่อยฮักเจ้า, kòhj hák tjâo. 🙂

  3. andy zegt op

    Inderdaad zie je in het Issaan gedeelte langs de Mehkong rivier al diverse Delta werkzaamheden wat natuurlijk al zijn [slechte} invloed heeft op de visserij en ook blijkt te worden aangelegd voor o.a deze fabrieken voor suikerriet winning.
    Issaan is al “‘ Booming’ voor wat betreft het Toerisme wat zijn pad hierheen heeft ontdekt,en dat komt dit gegeven er nog overheen…Nee in de Issaan is een zeer groot gedeelte an de inwoners op dit moment Not Happy.

  4. Tino Kuis zegt op

    Prima om hierover te schrijven, Lung Jan. Er zijn veel demonstraties van boeren en milieu activisten die zelden de pers halen.

    Over het protest staat hier en verhaal:

    https://isaanrecord.com/2019/11/01/roi-et-public-hearing-protest/

    Op The Isaan Record stonden onlangs 17 verhalen over de suikerindustrie in de isaan

    https://isaanrecord.com/en/page/2/?s=sweetness+and+power

    • Leo Th. zegt op

      Deel je mening dat het goed is dat deze problematiek de Thaise pers bereikt. Maar helaas betwijfel ik of de overheid daardoor bereid is om hun plannen nogmaals onder de loep nemen. Vaak zetten ze hun hakken dieper in het zand. Zo ook in Nederland, waar acties tegen torenhoge windmolens nabij woonwijken, voetbalvelden grote zonnepanelenakkers die het landschap verpesten en de nieuwe omstreden hype mbt biomassa fabrieken, zelfs in de woonwijken, nauwelijks gehoor vinden bij onze bestuurders.

  5. enico zegt op

    Een groot probleem is ook het transport van de suikerriet.zwaar beladen op aanhangers en vrachtauto’s op smalle wegen die daar totaal niet op berekend zijn. Vaak vallen zware stengels er onderweg vanaf, of vliegt het te zwaar beladen voertuig uit de bocht. Ik kan er foto’s van laten zien.

  6. Antonius zegt op

    Groeien daar geen suikerbieten.Deze hebben wellicht minder water nodig en je kunt ze ook als veevoer gebruiken.

    Of is de suikerbiet in thailand niet bekend.

    Groet Antonius

  7. Joop zegt op

    Waarde (Lung) Jan,
    Kan je (naast het waterprobleem) iets zeggen over de milieu-effecten van het afbranden van de suikerrietakkers? Volgens mij heel vervelend voor de naburige inwoners.

  8. Marius zegt op

    Ik hoop dat in dit bericht eem paar nullen teveel staan. 24000 ton per dag dat is gauw 1000 trucks per dag. Zou voor mij de eerste reden zijn om te protesteren als ik daar in de buurt woon.

    • Lung Jan zegt op

      Beste Marius,

      Neen, er staan – jammer genoeg – geen nullen teveel… Ik verwijs graag naar wat ik schreef in antwoord op de reactie van Chris van het dorpje…. De meeste Thai hebben blijkbaar geen flauw idee over de omvang en de impact van deze extreem snel groeiende tak van de economie. Of het laat hen gewoonweg koud. Isaan is voor de meesten van hen immers een ‘ver van mijn bed’-show… Ik herinner me nog goed toen ik twintig, vijftien jaar geleden door Isaan reed en zeker in belangrijke (kwaliteits)rijstproducerende provincies als Buriram en Surin, er nauwelijks suikerriet te bekennen was…..Dat is vandaag wel héél anders….

  9. Yan zegt op

    Ik ben helemaal geen voorstander om de suikerproductie op te drijven…suiker wordt overal als goedkoop ingrediënt in vermengd maar is nefast voor obesitas en voor de gezondheid…Maar, vermits de rijst in Thailand tot 2 x zo duur is dan in de omliggende landen geraken ze die, mede middels de dure Baht, ook niet kwijt…Ondertussen zijn er 100.000 geregistreerde werklozen in Bangkok ( 1.000.000 in Thailand), de toeristische sector staat op instorten en fabrieken ontslaan massaal werknemers. Er wordt ook niets gedaan aan de jaarlijks weerkerende overstromingen. Blijkbaar wordt Thailand helemaal verkeerd bestuurd, terwijl de bevolking verkommert. Achter de bekende “Amazing smile” schuilt een niet te onderschatten droefenis en ergernis…Ook vele expats die welvaart brachten pakken hun biezen…Er moet dringend wat gebeuren, veel meer dan het overschakelen naar een suikerriet produktie.

  10. Arie 2 zegt op

    Die paar rijstboeren zijn niet blij, maar 75 % van de gronden zijn te droog om rijst op te telen maar nog wel goed genoeg voor suiker. Die boeren zijn wel blij met fabrieken in de buurt. Suiker heeft juist de laatste 10 15 jaar veel welvaart in grote delen van isaan gebracht! Rijst prijzen zijn al jaren slecht.

    • Hendrik zegt op

      De suikerprijs is vorig jaar al gehalveerd. Door het (te) grote aanbod?

      • Arie 2 zegt op

        Ja en? Aardappels en uien hier in nederland ook. U bent duidelijk geen boer.

        De afgelopen 10 jaar is het dubbele verdiend met suikerriet dan met rijst. Maar dan moet er wel een fabriek in de buurt staan om het af te kunnen zetten. Hopelijk komt die er voor voor die mensen. Eindelijk werk en geld.

        En suikerprijs gehalveerd? Welke? Het gaat er om wat een kilo riet opbrengt voor een boer. Die is niet gehalveerd.

  11. coene lionel zegt op

    Is het niet dat suikerriet die na het oogsten verbrand wordt?zo ja,dan krijgen de Thais en de toeristen in het noorden nog meer luchtverontreiniging in de periode maart april en mei.
    Lionel.

  12. Johnny BG zegt op

    In een wereld waarin suiker gezien wordt als een onnodig produkt en vooral ziekmakend produkt gaat Thailand zich opwerpen als dealer van deze drug.
    Allemaal een beetje laat en niemand zal er wijzer van worden maar dat wordt pas over 15 jaar ingezien.

    In de tussentijd wordt er alles aan gedaan om het produkt van de toekomst tegen te werken. Regeln..kers op lager niveau hebben het hier voor het zeggen want er is vaak een zinnetje in de wetgeving cq beleidsmatig dat de ambtenaar een eigen vrijheid heeft van beslissen.

    Een boom die veel in zich heeft om op gebied van herbossing in de Isaan in aanmerking te komen is de krabok boom ofwel Irvingia malayana.

    De bomen kunnen de dramatische verzilting in de Isaan verminderen, het areaal bos vergroten en de zaden zijn geschikt als alternatief voor de asociale palmolie industrie.
    De olie uit de zaden ( tot 85% van het gewicht) heeft unieke eigenschappen vanwege het bijzonder hoge smeltpunt van 39 graden.
    Toepassingen zouden kunnen zijn langzaam afgevende zetpillen, het tegen gaan van het wit worden van chocolade, toevoeging in groene motorolie, smeermiddel in de metaal industrie.

    Alles is bewezen maar de grotere machten hebben er nu geen belang bij en helaas wederom een gemiste kans.
    Met alle mooie praatjes van Nederland of de EU zijn ook zij totaal niet geintereseerd omdat het niet in het plaatje past. De wereld kan mooier maar een idee wordt niet eens serieus genomen vanwege ontwetendheid.

    Ondertussen wordt de Afrikaanse soort met min of meer dezelfde eigenschappen verwerkt in cosmetica en helpt dit de lokale bevolking met het genereren van inkomen.

  13. Mark zegt op

    Reconversie in de Thaise agrarische sector is absoluut en dringend noodzakelijk. De problemen zijn structureel en torenhoog. Grote delen ven de plattelandsbevolking lijden eronder.

    De rijstsector is exemplarisch problematisch, maar ook rubber.

    Of reconversie naar suiker op industriële schaal economisch meer welvaart brengt blijft een open vraag. Er is wereldwijd geen suiker tekort, integendeel, en de wereldproductie stijgt nog jaarlijks.

    Suiker export is geen optie gezien de monetaire stand de thb.

    Als grondstof voor biobrandstof zou er een kleine kans op succes kunnen zijn, maar diverse projectjes zijn de pilotfase nog niet ontgroeid. Biobrandstof van suikerriet op industriële schaal blijft ook nog behept met vele onzekerheden.

    De vele “neveneffecten” in diverse reacties al aangegeven zijn niet te miskennen. De maatschappelijke prumijs die hiervoor betaald wordt, wordt nergens doorgerekend aan de probleemeigenaars, inzonderheid de suikerfabrikanten.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website