‘Je kunt een grap vertellen; dat kan ook heel effectief zijn’
Het idee is van een verbluffende eenvoud. We gebruiken allemaal mobiele telefoons en veel mensen willen graag gratis belminuten. Waarom vragen we bedrijven dan niet om de gesprekskosten te betalen in ruil voor reclame?
En dat deed Artima Suraphongchai. Het kostte haar en haar vrienden een jaar van voorbereidingen, maar deze maand staat haar bedrijf Echo 360 in de startblokken. Volgens Artima is het concept, dat Freebie heet, uniek. In Turkije en India hoort degene die wordt opgebeld een reclametekst, maar bij haar bedrijf is dat degene die belt. Dat is gunstiger voor de adverteerder want die kan op basis van leeftijd, geslacht, interesses en beroep vaststellen of de persoon tot zijn beoogde doelgroep behoort.
Artima maakte al op jonge leeftijd kennis met de reclamewereld. Haar vader was commissievoorzitter van Adfest, een reclamefestival in Azië en de Pacific. Zo kreeg ze oog voor de creativiteit die nodig is om een succesvolle reclamecampagne op te zetten. ‘Sinds ik een klein meisje was, ben ik altijd een analytische kijker geweest. Als ik een tv-commercial zag, dacht ik na over het idee, de uitvoering en of de boodschap goed werd overgedragen.’
In de wereld van vandaag is reclame onvermijdelijk, realiseert Artima zich maar al te goed; reclame maakt deel uit van ons leven. ‘De aandacht van de consument is nu beperkt omdat iedereen het druk heeft en er veel concurrenten zijn. Adverteerders moeten afstappen van hun traditionele reclameplatform en hun doelgroep op een aantrekkelijker en nieuwe wijze benaderen. Vooral ook omdat consumenten gebombardeerd worden met reclame en informatie.’
Artima studeerde elektronica aan het Imperial College of Science, Technology and Medicine in Engeland. Ze haalde er haar bachelor’s en master’s graad. Aan het Sasin Graduate Institute of Business Administration van de Chulalongkorn universiteit haalde ze haar MBA. Aanvankelijk werkte ze als business consultant. Totdat een vriend haar belde met een nieuw idee voor reclamemaken in Thailand. En zo ging het balletje rollen.
Vijftien seconden duurt een reclameboodschap. Omdat sommige reclames irritant en vervelend zijn, screent Echo 360 ze. Reclames die bellers vervelen, worden geweigerd. ‘Adverteren is vandaag de dag erg veranderd. Soms hoef je niet eens iets over je product te zeggen. Je kunt een grap vertellen en eindigen met de mededeling dat de advertentie gesponsord is door je merknaam. Dat kan ook heel effectief zijn.’
(Bron: Muse, Bangkok Post, 24 augustus 2013)
Nog meer reclame? Ik ben ‘not amused’. Het gaat er waarschijnlijk op neer komen dat als je geen reclame wil je meer telefoonkosten moet gaan betalen. De omgekeerde wereld is dat. Als ik iemand bel -ik gebruik mijn zo eenvoudig mogelijke mobiele telefoon weinig- dan wil ik hem of haar aan de lijn krijgen en zo niet dan hoor ik het liefst wanneer het gelegen komt zijn (of haar) aandacht te vragen. Zo waar ook, dan toch wel in de communicatie moet gelden: hou het simpel. Zelfs zo simpel dat je gewoon je telefoon thuis kan laten. “Ik hou van dan tot dan telefonisch spreekuur” of iets dergelijks zou een ingesproken tekst kunnen zijn (en op dat uur ben je thuis, of heb je gepland uit de zee terug te zijn op het strand, of wat dan ook heb je gepland om het simpel en daarmee effectief te houden.
Natuurlijk in andere situaties sta je juist wel voor elkaars contact voortdurend open, maar hoe dan ook: ik wil niet voor de voeten gelopen worden met reclameteksten. In welke taal worden die trouwens gesproken? Ik hoor zodra ik bel soms (niet altijd) een rap computer-gesproken tekst in het Thais, soms (ook weer niet altijd) gevolgd door iets in het computer-gesproken engels, dat doordat ik nu eenmaal niet scherp hoor ook niet altijd aan mij besteed is. Waarom allemaal die vervuiling? De gebelde moet ik hebben die dus mij te woord staat of zijn boodschap heeft ingesproken. Dat is een zaak tussen twee partijen. Teneinde de gang van zaken zo effectief mogelijk te houden moet niet ongevraagd een buitenstaander zich daar tussen (kunnen) wringen. Met grappen al helemaal niet. Ja, een effect heeft zo’n misplaatste grap wel: irritatie.
Volgens mij is dat idee van reclame voor belminuten al vele jaren oud.
Waarschijnlijk zeker al 10 jaar.
Ik weet niet of het ooit werkelijk in gebruik is genomen en zo ja, was het waarschijnlijk niet erg succesvol.
Vijftien seconden duurt een reclameboodschap. Omdat sommige reclames irritant en vervelend zijn, screent Echo 360 ze. Reclames die bellers vervelen, worden geweigerd.
Ik vind elke reclame boodschap die ik ongevraagd krijg irritant. Komt er een website waar je je telefoonnummer kan aanmelden zodat je de reclames niet krijgt? Misschien een goed idee, Ik ben de eerste die me aanmeld.
Verder een vraag aan de moderator. Zijn de duimpjes verdwenen zodat je bij een reactie kan laten zien dat je het ermee eens bent?
@ Adje Lees het artikel nog eens goed. Er is geen sprake van ongevraagde reclame.
De duimpjes zijn tijdelijk verwijderd wegens technische problemen met de server. Dit is gemeld op Twitter.
Wel, erg duidelijk is het niet. Er staat dat de beller een reclame boodschap te horen krijgt. Waarschijnlijk heb je gelijk en krijg je alleen een reclame boodschap te horen in ruil voor gratis belminuten als je je daarvoor hebt aan gemeld.
@ Adje Ja, dat lijkt me ook. Het artikel geeft daarover overigens geen informatie. Minpuntje.
Al die ongevraagde en in de Thaise taal toegestuurde berichten van AIS ,News en van andere ongewenste reclamebrengers,kun voorkomen door bij het AIS kantoortje (als je tenminste een one to call abonnement hebt) te verzoeken om gevrijwaard te worden van deze irritante SMS-en.Ze toetsen vervolgens jouw telefoon nummer in hun computer en dan ben je er weer een tijdje vanaf.
In het gunstigste geval begint dezelfde ellende weer na een paar maanden en dan dien je weer dezelfde gang te maken naar het AIS kantoortje.
Ikzelf ga altijd naar de derde verdieping in Market Village in HuaHin ,maar erg blij zijn ze niet met je komst en je verzoek,want de dienstdoende juffrouwen zijn niet erg vriendelijk met je verzoek maar ze doen het wel.