Een jarig nijlpaard in Khao Kheow Open Zoo in Chonburi

Afgelopen dinsdag was het feest in de Khao Kheow Open Zoo, want het nijlpaard Mae Mali (moeder Jasmine) vierde haar 55^ste verjaardag. Zij werd toegezongen door kinderen, andere bezoekers en personeel en werd getrakteerd op een grote taart van groente en fruit.

Geboren in Nederland

Mae Mali, de oudste van de drie nijlpaarden in het park, werd in 1965 geboren in het Safaripark Beekse Bergen in Hilvarenbeek en toen zij 2 jaar oud was, verhuisde zij naar Thailand. Het grootste deel van haar leven bracht zij door in de Dusit Zoo in Bangkok, maar werd door de sluiting van dat dierenpark twee jaar geleden overgeplaatst naar haar huidige woonplaats in de Khao Kheow Open Zoo.

Leeftijd

Zij is als 55-jarige wel ouder dan de gemiddelde leeftijd van 40 tot 50 jaar van een nijpaard, maar nog niet de oudste ter wereld. Dat zou een een hippopotamus met de naam Lucifer (Lu) zijn, die in januari van dit jaar 60 jaar werd in een natuurpark in Florida. Mae Mali is nog altijd gezond en wordt prima verzorgd, zij kan als grootmoeder bogen op 21 kinderen en kleinkinderen. Zij is nu te oud om nog meer nakomelingen te krijgen, maar “wij zorgen heel goed voor haar qua gezondheid, voedsel en leefomgeving en misschien wordt zij wel het oudste nijlpaard ter wereld”, zei de directeur van de open dierentuin in Chonburi.

Khao Kheow Open Zoo Chonburi (MDTri / Shutterstock.com)

Anekdote over nijlpaarden

Ik heb zelf nog nooit een nijlpaard in het echt gezien, niet in het wild en ook niet in een dierentuin. Toch heb ik een band met deze kolossale dieren. De vrouw van een bevriend echtpaar in Nederland verzamelt al tientallen jaren alles wat met nijlpaarden te maken heeft. Foto’s afbeeldingen, maar vooral ook beeldjes in allerlei soorten en kleuren. In schreef daar vele jaren geleden een stukje over op Thailandblog. Dat ging zo:

In Thailand heb ik eens een nijlpaard als “kunstwerk” gekocht. Dat beest komt in Thailand helemaal niet voor, maar op het vliegveld was er één te koop en ik liet hem keurig inpakken om mee terug naar Nederland te nemen. Een vriendin van mij verzamelde nijlpaarden in allerlei vormen, tekeningen, foto’s, beeldjes en zo. Ik had er al aardig wat voor haar meegenomen, o.a. een replica van de beroemde Blue Hippo uit Egypte.

De hippo in Bangkok was weer een bijzonder exemplaar, een centimeter of 40 hoog, gemaakt van een soort papier mâché en hol van binnen. Waar ik niet op gerekend had was de veiligheidscontrole, de verpakking werd bij vertrek uit Bangkok opengemaakt en mij werd gevraagd wat er in die hippo zat verscholen, want niemand gaat toch met zo’n raar beest op reis. Ik kon de veiligheidsman gelukkig overtuigen dat er niets in die hippo gestopt was en ik voorkwam dat hij het nijlpaard ter plekke doormidden zou hakken om dat te controleren. Mijn terugreis was dit keer ingewikkeld, ik reisde naar Amman in Jordanië, vandaar naar Caïro en ook nog naar Larnaca op Cyprus. Telkens bij aankomst en vertrek hetzelfde ritueel van controle en vragen stellen. Gelukkig bracht ik daarna dit fraaie exemplaar veilig thuis om mijn vriendin gelukkig te maken met het zoveelste nijlpaard.