Is Thailandblog rood, geel of oranje?

Door Khun Peter

Er is de laatste tijd veel te doen over de berichtgeving uit Bangkok. Te geel of te rood is de vaak geuite klacht. Hieruit blijkt maar weer hoe diep de verdeeldheid is over de politieke situatie in Thailand. De strijd gaat in Nederland verder. De redactie van Thailandblog krijgt ook het verwijt niet objectief te zijn.

Op zich valt dat wel mee, denk ik. Naast het feit dat we verwijzen naar het gele kamp (The Nation en Bangkok Post), staan er voldoende verwijzingen naar CNN en de BBC, die duidelijke een rode voorkeur hebben.
Maar als we pro rood schrijven krijg ik mailtjes en reacties van pro geel en omgekeerd. Probeer het dan maar eens goed te doen.

Linkse of rechtse journalistiek

In Nederland kennen we de tweedeling in de journalistiek ook. Er is overduidelijk sprake van een linkse en rechtse stroming. Voorbeelden zijn de Volkskrant en de Telegraaf.
Op de Nederlandse TV is links goed vertegenwoordigd bij de publieke omroepen. Alleen de Tros en de AVRO vallen wat uit de ‘linkse’ toon. Zelfs de NOS lijkt een spreekbuis voor links Nederland. Dit tot grote ergernis van velen, want zo subsidiëren we indirect de linkse politieke partijen met ons belastinggeld.

Van een journalist die aan nieuwsvergaring doet mag je best enige objectiviteit verwachten, al wordt dat lastig wanneer je bijvoorbeeld voor de Telegraaf werkt. De hoofdredacteur zal niet blij worden van een sterk afwijkende mening van een journalist. Daarvoor zijn de belangen van aandeelhouders, adverteerders en lezers te groot.

Blog, je eigen mening verkondigen

Een blog is een ander verhaal. Iedereen kan een blog beginnen en zijn mening internet op schoppen. Dat mag zelfs de grootste onzin zijn. Uiteindelijk ligt de macht bij de bezoekers. Immers als die wegblijven zal het blog een zachte dood sterven. Iets schrijven wat door niemand gelezen wordt gaat snel vervelen. Je ziet ook blogs weer net zo snel verdwijnen als ze gekomen zijn.

Maar soms kan het heel verhelderend zijn om de mening van een andersdenkende te lezen. Misschien bevestigd het juist je huidige mening of ga je die wat nuanceren. Hoe kan je immers zelf een objectief beeld vormen wanneer je niet alle argumenten kent?

Objectiviteit, vrijwel onmogelijk

Het probleem is vaak dat de mening van iemand voortkomt uit emotie of eigenbelang. Emotie vertroebelt de objectiviteit behoorlijk. Eigenlijk ben je dan alleen maar op zoek naar feiten die jou mening bevestigen. Selectief lezen en luisteren, noemen ze dat.

Niemand, ook niet de beste journalist is 100% objectief, dat is gewoonweg onmogelijk. Puur omdat we mensen zijn met een mening, die vaak gebaseerd is op een mix van gevoel en verstand. Het is de kunst om het verstand van het gevoel te laten winnen. En dat valt niet mee. Zeker niet als je van een land als Thailand bent gaan houden.

Het beste voor Thailand

Ik denk dat de voorkeur van een farang voor Geel of Rood, gelegen is in een oprechte liefde voor Thailand. Dat je de overtuiging hebt dat jouw kleurkeuze het beste is voor de toekomst van Thailand. De vraag is ook, hoe ver ga je om die keuze te verdedigen? Kan je iemand overtuigen met feiten en argumenten of heb je daar zwaardere middelen bij nodig?

Misschien kan je toch respect opbrengen voor een andere mening en ben je bereid naar een ander te luisteren. Zeker als je hetzelfde doel hebt: het beste voor Thailand.

Ik ben van mening dat zowel rood als geel op onderdelen gelijk hebben. Wat ben ik dan? Oranje?