Thailandblog zou Thailandblog niet zijn zonder de bloggers die met grote regelmaat wat schrijven of vragen beantwoorden van lezers. Een reden om ze nog eens aan jullie voor te stellen en ze in het zonnetje te zetten.

Dat doen we aan de hand van een vragenlijst, die de bloggers naar eer en geweten hebben ingevuld. Vandaag onze voetballer Hans Pronk.

Vragenlijst Thailandblog 10 jaar

****

Hans Pronk met echtgenote

Wat is je naam/nickname op Thailandblog?

Op Thailandblog gebruik ik gewoon mijn eigen naam: Hans Pronk.

Wat is je leeftijd?

Ik ben nu 69 jaar.

Wat is je geboorteplaats en land?

Ik ben geboren in Scheveningen als zoon van een makrelenroker. Mijn geboortehuis stond slechts een paar honderd meter van het Nederlandse Noordzeestrand en nog geen honderd meter van de vissershaven.

In welke plaats heb je het langst gewoond?

Na Scheveningen heb ik een paar jaar in Den Haag gewoond en daarna ruim 30 jaar in Zoetermeer.

Wat is/was je beroep?

Na mijn diensttijd bij de cavalerie ben ik bij het toenmalige AKZO gaan werken, bij de divisie Consumenten Producten. Die divisie is een paar keer doorverkocht en uiteindelijk in delen verkocht. De locatie waar ik werkte staat nu al jaren leeg. Zelf heb ik onderzoek gedaan aan wasmiddelsystemen (o.a. voor Biotex en Dobbelman) en later evaluatie van wasmiddelen. Ongeveer dezelfde route heb ik later gevolgd in de cosmetica (o.a. Zwitsal en Sanex). Nu ben ik al jaren gepensioneerd.

Wat waren je hobby’s in Nederland?

Hobby’s waren altijd maar tijdelijk. Voetballen komt met 10 jaar bovenaan (in tijdsduur) maar getalenteerd was ik niet bepaald. Stijldansen (Van der Meulen in Den Haag) duurde slechts 3-4 jaar en ook daar heb ik het niet verder geschopt dan de bronzen en de zilveren speld ondanks dat ik twee keer per week les kreeg omdat er een tekort was aan “heren” en de tweede les dus gratis was. Daarnaast natuurlijk de zondagse dansavond. Schaken heb ik in competitieverband bijna 10 jaar gedaan maar toen ik naar Thailand emigreerde was ook dat voorbij. Mijn rating was 1530 ELO-punten (geen echte ELO-punten trouwens) maar zo veel is dat ook niet want ik ben nog nooit een clubschaker tegengekomen die minder dan 1000 punten had. Verder luister ik graag naar muziek maar concerten heb ik zelden bijgewoond. Wel o.a. een keer met Shocking Blue, maar bij dat optreden in de kazerne ben ik zelfs in slaap gevallen ondanks al het lawaai. Klassieke concerten zijn ook maar op de vingers van twee handen te tellen. Toen ik een keer voor de zaak naar Venetië moest heb ik een bezoek gebracht aan het operagebouw waar een opera van Richard Wagner opgevoerd werd. In de tweede pauze heb ik het voor gezien gehouden. Wel een schitterend gebouw met deftig geklede Italianen als bezoekers. En natuurlijk uitverkocht!

Woon je in Thailand of in Nederland?

Ik woon al 7 jaar in Ban Pa Ao in de provincie Ubon op een stuk land dat toen wij het kochten totaal verwilderd was, zonder water en zonder elektra en alleen een bosweg er naar toe. Mijn vrouw heeft daar een paradijsje van gemaakt met een vijver en een eiland waar nu de keuken en een tuinhuisje staan. Op de bijgaande foto staan we op ons eigen eiland.

Een woning in Nederland hebben we niet meer. Wel kinderen (en kleinkinderen) waar we gelukkig nog steeds welkom zijn.

Wat is jouw binding met Thailand?

Ruim twee jaar geleden is www.thailandblog.nl/leven-thailand/lezersinzending-40-jaar-getrouwd/ op Thailandblog verschenen. Daar is het antwoord op de vraag te vinden. Inmiddels zijn we nu 42 jaar getrouwd.

Heb je een Thaise partner?

Ja, nog steeds dezelfde.

Wat zijn nu je hobby’s?

Tegenwoordig heb ik de tijd om te sporten en bovendien leent het klimaat er zich goed voor (niet iedereen zal het daar mee eens zijn). In Nederland ben ik bijvoorbeeld gestopt met voetballen omdat voetballen onder winterse omstandigheden mij steeds meer tegen ging staan. Nu voetbal ik al weer zo’n 5 jaar bij de 40-plussers en komend seizoen maak ik de overstap naar de 50-plussers. Maar ik heb ook een atletiekbaan op fietsafstand, ik ben in het gelukkig bezit van een zwembad en ik heb ook nog wat fitnessapparaten aangeschaft. Aan duursporten doe ik niet omdat ik daar te lui voor ben en omdat ik denk dat dat niet erg effectief is. Ik ben graag explosief bezig. Jogging is bijna een vies woord voor mij.

Verder ben ik geïnteresseerd in de wereldpolitiek en de wereldeconomie en daarover is op internet natuurlijk genoeg te vinden. Wat er in Thailand speelt interesseert mij natuurlijk ook en Thailandblog is daarvoor mijn voornaamste bron van informatie. Vervelen doe ik mij hier in ieder geval niet. De laatste keer dat ik de tv heb aangezet zal 5 jaar geleden geweest zijn en voor mijn vrouw geldt hetzelfde. Uit Nederland heb ik 7 jaar geleden wat filmpjes en wat documentaires meegenomen maar alles zit nog in de originele verpakking.

Heb je andere hobby’s sinds je in Thailand woont?

Ja, maar dat heeft minder met Thailand te maken dan met het feit dat ik nu niet meer werk. En het klimaat speelt natuurlijk ook een rol. Wat ook een rol speelt is dat er hier zover ik weet vrijwel geen verenigingsleven is. Het voetbalteam waar ik deel van uit maak is alleen maar een team; van een vereniging is geen sprake. Schaken is hier ook niet populair en naast een paar partijtjes tegen farangs heb ik maar één keer tegen een Thai gespeeld.

Hier in Thailand heb ik de ruimte en daardoor is er ook plaats voor drie honden die ieder een eigen hok hebben en 4 keer per dag uitgelaten worden. Verder hebben we nog 40 katten die in ons kattenhuis zitten. In ons huis wil ik geen honden of katten. Zo ver gaat mijn dierenliefde niet.

Waarom is Thailand bijzonder voor jou, vanwaar de fascinatie voor het land?

Vrouwen. In 1975 ben ik met vakantie naar Tunesië geweest. Ik heb daar een mooie vakantie gehad maar ik kan mij niet herinneren dat ik daar – afgezien van wat toeristen – vrouwen heb gezien. Niet in de hotels, niet in de restaurants, niet op straat, niet in de winkels en ook niet op excursies. Wel op straat veel groepjes mannen. Ik ben nooit meer teruggegaan naar dat land. Het jaar daarop ben ik naar Thailand gegaan en daar is het niet bij één keer gebleven.

Zijn Thaise vrouwen mooier dan Nederlandse vrouwen? Daar ben ik eigenlijk niet zeker van. Als je in restaurants komt en in grote winkels, dan lijkt er vaak sprake te zijn van selectie op uiterlijk (en op leeftijd). Maar ga je op een plaatselijk markt kijken, dan is het beeld wat normaler. Het is natuurlijk wel zo dat Thaise vrouwen exotischer zijn dan Nederlandse vrouwen en waarschijnlijk ben ik daar wel gevoelig voor. En natuurlijk de Thaise glimlach die in Pattaya misschien verdwenen is maar hier in Ubon nog steeds de gezichten van met name de vrouwen siert, zelfs nu ik toch al aardig op leeftijd begin te raken. Overigens stellen Thaise vrouwen het niet op prijs dat je ze aanraakt. Geen hand geven maar ook geen vriendschappelijk tikje tegen een arm bijvoorbeeld.

Maar het zijn natuurlijk niet alleen de vrouwen. Ik voel mij hier gewoon thuis. Misschien heb ik in een vroeger leven hier wel gewoond. Zo werd ik een keer midden in de nacht door mijn vrouw – we waren toen een jaar getrouwd – wakker gemaakt: ze had gedroomd dat we vroeger ook samen waren als Khmersoldaten (zij was toen mijn superieur) en dat ik toen ook een Khmernaam had. Geloof ik in reïncarnatie? Ik sluit zo iets niet uit.

Hoe ben je ooit op Thailandblog terechtgekomen en wanneer ongeveer?

Ik ben bij toeval op Thailandblog gekomen (2014 misschien) en helaas te laat. Dat zit zo: Een jaar voor mijn eerste jaarverlenging liet het immigration office in Ubon mij weten aan welke voorwaarden ik moest voldoen voor de jaarverlenging. Ze zeiden dat ik voor mijn inkomensverklaring met de ambassade in Bangkok contact op moest nemen. Dat heb ik gedaan en ze lieten mij daar weten wat de procedure was, namelijk eerst een verklaring zien te krijgen van het pensioenfonds, die laten vertalen door een gecertificeerde vertaler, vervolgens daarmee naar de Kamer van Koophandel om de handtekening te laten legaliseren. Daarna naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken en uiteindelijk naar de Thaise ambassade. De Nederlandse ambassade in Bangkok speelde verder geen rol in dit proces. En omdat ik toch nog naar Nederland moest heb ik inderdaad die weg bewandeld. Trots liet ik al die papieren aan “immigration” zien toen het tijd werd voor mijn jaarverlenging maar daar kreeg ik te horen dat documenten ouder dan een maand niet werden geaccepteerd. Uiteindelijk is er toch een oplossing gevonden zonder dat ik daar overigens extra voor moest betalen.

Sinds wanneer ben je gaan schrijven voor Thailandblog?

De eerste keer zal vier jaar geleden geweest zijn. Daarna is er ruim een jaar overheen gegaan voor ik weer wat schreef. Ondertussen zit ik toch al op circa 25 verhalen.

Met welk doel ben je gaan schrijven en/of vragen gaan beantwoorden?

Misschien is het wel zingeving aan mijn leven. Ik ben tenslotte gepensioneerd. Maar gelukkig is die zingeving niet alleen afhankelijk van Thailandblog, maar toch: bedankt dat ik de ruimte krijg! Daarnaast wil ik graag een reëel beeld schetsen van het leven hier en wil ik benadrukken dat lang niet iedereen het hier naar zijn of haar zin zal hebben (daar hoop ik t.z.t. nog wat over te schrijven). Ook wil ik graag informatie verschaffen voor mensen die in Thailand wonen of op vakantie gaan. Geen toeristische informatie (dat doen anderen al en veel beter dan ik) maar meer wat praktische informatie. Zo ben ik ook van plan nog een keer iets te schrijven hoe je verbranding door zonlicht kunt voorkomen plus de bijbehorende achtergrondinformatie.

En natuurlijk schrijf ik ook af en toe wat waarvan ik hoop dat de mensen het leuk vinden om te lezen, en met name dan de mensen die geïnteresseerd zijn in Thailand. Veel van wat ik schrijf zal de gewone Nederlander niet interesseren.

Wat vind je leuk/bijzonder aan Thailandblog?

Het leuke is natuurlijk dat het over Thailand gaat. En dat er allerlei onderwerpen ter sprake komen en dat je vragen kunt stellen. Wat ik natuurlijk ook zeer waardeer is dat er mensen zijn die voor Thailandblog informatie verzamelen en die info ook met ons delen. Mijn dank heren! (waar zijn de dames eigenlijk?). Wat dokter Maarten doet waardeer ik natuurlijk ook zeer. Ik lees lang niet alle verhalen op Thailandblog maar dokter Maarten sla ik nooit over. En ik zou er meer kunnen noemen die ik nooit oversla.

Wat vind je minder leuk/bijzonder aan Thailandblog?

Mensen verwoorden hun kritiek niet altijd op een plezierige manier. Je kan die kritiek bijna altijd wel kwijt zonder iemand te kwetsen maar daar moet de reageerder wel moeite voor doen. Ik denk dat er diverse schrijvers afgevallen zijn omdat de reacties ze niet aanstonden. Dat is heel jammer en onnodig. Wil ik daarmee zeggen dat er van bovenaf ingegrepen moet worden? Nee, dat zou weer te ver gaan. De reageerder zelf moet zich aanpassen en voordat hij op “versturen” klikt moet hij het nog maar eens overlezen.

Er was ook een blogger die zich stoorde aan de advertenties. Ik realiseerde mij toen dat ik mijn Adblock voor Thailandblog niet uitgezet had maar ik heb toen onmiddellijk actie ondernomen. En het valt best wel mee met die advertenties. Dus lezers: uitzetten die Adblock, althans voor Thailandblog!

Wat voor soort berichten/verhalen op Thailandblog vind je het meest interessant?

Ik ben niet zo geïnteresseerd in wat er bijvoorbeeld in Pattaya gebeurt maar beschrijvingen van het leven in Isaan lees ik met plezier, zeker als het gebeurt op een manier dat je je makkelijk kan inleven in de situatie. Dan denk ik met name aan de verhalen van de Inquisiteur. Maar er is veel meer lezenswaardigs op Thailandblog te vinden.

Heb je contact met andere bloggers (met wie en waarom)?

Nee, met geen enkele blogger heb ik contact. Maar misschien kom ik Maarten nog eens tegen want we wonen allebei ten slotte in Ubon. Ik denk dat ik hem wel zal herkennen.

Wat is voor jou de grootste voldoening/waardering van hetgeen je voor Thailandblog doet?

Leuke reacties op mijn verhalen stel ik natuurlijk zeer op prijs. Maar het zou mij ook voldoening geven als er één of meerdere lezers zijn gaan sporten naar aanleidingen van mijn verhalen. Maar daar zal ik wel nooit achter komen.

Wat vind je van de vele reacties op Thailandblog? Lees je die allemaal?

Ik lees natuurlijk alle reacties op mijn postings. Van andere postings wat minder. In die reacties staan vaak heel zinnige dingen en je krijgt een redelijk beeld van wat er leeft onder de mensen. Het is wel duidelijk dat we uit een zeer divers gezelschap bestaan maar dat werd mij al duidelijk toen ik ruim 30 jaar geleden in de tempel in Waalwijk kwam.

 Wat voor functie heeft Thailandblog volgens jou?

Informatie verschaffen over Thailand en dat is natuurlijk heel breed. Daarnaast stellen lezers persoonlijk verhalen over het leven in Thailand waarschijnlijk zeer op prijs.

Wat mis je nog op Thailandblog?

De vrouwen die in de pen klimmen. Dat zijn er (te) weinig. Maar het is eigenlijk wel begrijpelijk.

En net als Dick Koger zou ik het op prijs stellen als de schrijver vermeld wordt in de mailings die ik dagelijks krijg.

Denk je dat Thailandblog het volgende jubileum haalt (15 jaar)?

Als internet dan nog bestaat, ja natuurlijk. Mijn bijdragen zullen echter wel afnemen want ik raak zo langzamerhand uitgeput met onderwerpen. Er zullen echter vast wel nieuwe bloggers komen. Ik kan het aanbevelen om eens wat te schrijven! Soms broed ik maanden over een onderwerp zonder dat ik dan iets op papier zet. Maar in die maanden heb ik al iets wat je voorpretjes zou kunnen noemen.

9 reacties op “10 jaar Thailandblog: Bloggers aan het woord (Hans Pronk)”

  1. Puuchaai Korat zegt op

    Wat een leuk verhaal om te lezen Hans. En zo te zien zou je direct weer een makrelenrokerij aan huis kunnen beginnen ha ha. Klasse dat je op jouw leeftijd nog een voet onder de bal kunt krijgen. Toen ik 50 werd, 14 jaar geleden, kreeg ik al een heupprothese en was het afgelopen met kappen en draaien. Nog 2x naar een wedstrijd van mijn team wezen kijken, maar dat was echt frustrerend omdat ik zelf niet meer kon.Schaken heb ik ook veel gedaan vroeger.

    Ik woon nu bijna 4 jaar in Thailand, ga wel met regelmaat mijn (klein)kinderen in Nederland bezoeken. Een van de aantrekkelijke kanten van het Oosten is ook dat reincarnatie voor velen een realiteit is en men echt niet gek opkijkt als dat onderwerp ter sprake komt. Een oud stadgenoot van je heeft er 25 boeken over geschreven, Jozef Rulof, vroeger in Den Haag ‘de profeet’ genoemd. En voor mij, na al die werken gelezen te hebben, staat de reincarnatie wel vast. Geestelijke Wetenschap noemen ze het zelf. Leuk dat je vrouw wellicht inkijk heeft gehad in een stukje van haar onderbewustzijn en in dit leven wederom als je ‘superieur’ je pad heeft gekruist.

    Veel succes met alles, geniet ervan.

    • Hans Pronk zegt op

      Ook als mijn vrouw wakker is, ervaart ze soms wel iets als ze op ons land loopt. Anderen hebben dat soms ook maar van farangs die hier geweest zijn heb ik nooit wat gehoord. Het kan natuurlijk allemaal suggestie zijn maar misschien hebben veel Thaise mensen daar een antenne/zintuig voor. En dat zou best wel eens erfelijk kunnen zijn. Mijn dochter bijvoorbeeld deed een keer een experiment met haar beste vriendin. Die vriendin ging voor een paar maanden naar Amerika en ze spraken af om de dag en de tijd te noteren wanneer ze aan elkaar dachten. Die lijstjes hebben ze toen ze terugkwam naast elkaar gelegd en wat bleek? Er was een hele grote overeenkomst tussen die twee lijstjes.
      Maar natuurlijk zijn niet alle verhalen op dat gebied geloofwaardig. Lang geleden kwam er iemand in de buurt hier te overlijden en hij werd op een draagbaar door een paar mannen naar de tempel gebracht. Onderweg werden ze moe en gingen ze even rusten onder een boom. Toen ze verder gingen was de draagbaar opeens een stuk lichter geworden. Conclusie: de geest is in de boom achtergebleven. Daar zullen wel betere verklaringen voor zijn.

      • willc zegt op

        Hallo Hans,

        Ik ben Will (Zoeterwoude) en wij kennen elkaar,zijn nog enige malen bij jullie thuis geweest in Zoetermeer
        Fijn dat wij jullie weer terugzien en te horen dat het goed gaat.
        Kan je me mailen voor verdere contact [email protected] en wie weet zien we snel elkaar weer.
        Groetjes,Will en S

        • Hans Pronk zegt op

          Ja natuurlijk ken ik je nog Will! Ik mail je!

  2. Piet maat zegt op

    Een mooi en positief verhaal.ik denk dat u ook een goede prater bent

  3. Erwin Fleur zegt op

    Beste Hans Pronk,

    Het is een goed en gezond verhaal wat wel wat meer mag.
    Gezonde insteek van mensen is nooit weg,wat betreft ervaring.
    Het voetballen op oudere leventijd is een opgave(doe het niet na).
    Het verhaal wat er verteld wordt komt van een rustig man die wel overwogen na denkt(zoals ik lees).

    Het bijdrage van ook maar éénige ervaring is een gegeven voor andere.
    Jou verhaal en bijdrage lees ik dan altijd.

    Ik’ en denk dat medere lezers/bloggers dat op prijs stellen.
    Veel genieten op deze leventijd is een must en een goede aanrader voor ons medemens om te bewegen.
    Met vriendelijke groet,

    Erwin

  4. Sabbie zegt op

    Hans, leuke blogs!

    Aangezien ik volgend jaar mei in Ubon Ratchathani hoop te gaan wonen is mijn oog op je blogs gevallen. Heb ze (nog) niet allemaal gelezen maar je insteek bevalt me wel waardoor het makkelijk is weg te lezen. Leuk ook dat je mee (probeert) te voetballen daar haha.

    Zou graag in contact willen komen voor eventuele praktische zaken mbt het wonen en leven in de omgeving/stad Ubon: [email protected].

    Ps. Heb nog wel tips voor je 50m loop, die is idd nog wat houterig haha.

    • Hans Pronk zegt op

      Je hebt mijn facebook-pagina blijkbaar gevonden. En inderdaad, ik heb nooit begeleiding gehad bij atletiek, ik doe maar wat.
      Ik neem contact met je op!

      • Sabbie zegt op

        Hans, je loop ziet er prima uit hoor. Denk niet dat veel leeftijdsgenoten het je nadoen!


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website