Vrees voor recidive na vrijlating van veroordeelde zedendelinquenten
Komende maand december, zit voor 20.000 gevangenen in Thailand hun straf er op en worden zij terug de maatschappij in gestuurd. Onder deze groep zit ook een flink aantal verkrachters en andere zedendelinquenten.
Een reden voor het Central Investigation Bureau (CIB) om bij het Department of Correction (gevangeniswezen) een lijst met namen op te vragen van gedetineerden die zijn veroordeeld wegens een zedenmisdrijf. De lijst wordt doorgestuurd naar politiebureaus in de regio.
Het CIB heeft het verzoek gedaan in een poging herhaling van de misdrijven te voorkomen. Daarnaast wil het CIB dat voordat de zedendelinquenten worden vrijgelaten, ze in samenwerking met het Department of Mental Health worden onderzocht op hun psychische gesteldheid. Het CIB dringt er op aan om ‘geestelijk gestoorde’ gevangenen, niet vrij te laten.
Recentelijk werd in Thailand een man gearresteerd die een onderwijzeres verkrachtte en vermoorde. Hij had tevens zijn eigen buurman vermoord. De dader zat daarvoor twee jaar in de gevangenis voor de verkrachting van de echtgenote van zijn vriend. Binnen zes maanden na zijn vrijlating pleegde hij opnieuw gruwelijke misdrijven.
Bron: Bangkok Post
Er lopen een paar kinderen (van super-rijken) die mensen hebben doodgereden ook gewoon vrij rond; maar dat is mogelijk een te verwaarlozen risico op recidive? Zware alcoholzondaars blijven ook rondrijden, die zijn net zo link.
Je kunt moeilijk die 20.000 (chemisch) castreren dus men zal helaas met dat risico moeten leven. This is Thailand. En in Nederland komt recidive helaas ook voor. Er is geen andere passende oplossing dan levenslang maar de gevangenissen zitten al zo vol …. en bij welk misdrijf leg je de grens?
Moderator: reageer op het artikel en niet op elkaar, dat is chatten.
Er is juridisch gezien geen enkele reden om verkrachters anders te behandelen dan bijvoorbeeld geweldplegers, moordenaars, overvallers of dieven.
Op de genoemde lijst zou dus eigenlijk iedereen moeten staan, of hij zou er helemaal niet moeten zijn.
Een onderzoek naar de psychische gesteldheid (ook maar weer van iedereen dan) kan zinvol zijn, maar doe dat dan tijdens het proces.
Het kan natuurlijk niet zo zijn dat iemand die gezond de gevangenis in gaat er niet meer uit mag omdat hij – niet geheel ondenkbaar – juist in die gevangenis een geestelijke stoornis heeft ontwikkeld.
Dat gevangenisstraf – en ook de duur daarvan – geen meetbaar effect heeft op de recidive is helaas geen nieuws.
Vindt dat met gevangenen met een geestelijke stoornis helemaal niet in een gevangenis thuis horen maar in een ander soort opvang / tehuis / inrichting met begeleiding vanwege de geestelijke beperking.
Weet niet of er van tevoren in Thailand rekening met de gevangenisstraf wordt gehouden . Neem nu het voorbeeld van de 20-jarige die deze week na 2 moorden is aangehouden in Udon Thani, Noord Thailand. Het was reeds bij de politie en anderen bekend dat deze een beperking heeft en zat reeds eerder gevangen. Zo iemand zou eigenlijk in een instelling opgevangen dienen te worden en niet eerst gevangen gezet en dan vrijgelaten en vervolgens gaat het weer mis
Misschien is het handig om dit soort vrijlatingen niet meer openbaar te maken zodat niemand meer ongerust wordt.
Helaas, het is nu eenmaal zo dat door het uitzitten van een door de rechter opgelegde straf de schuld aan de maatschappij “betaald” is.
Helaas is het ook zo dat het in herhalen vallen niet beperkt wordt door gevangenisstraf maar eerder groter wordt.
Hoe vervelend het ook is om dit te zeggen, de wereld lijkt wel gefixeerd op seksuele misdrijven.
Wil helemaal niets afdoen aan de ernst van deze misdrijven noch aan de ernst van de gevolgen, maar hoe je het ook wendt of keert, moord bijvoorbeeld, is voor de nabestaanden veel erger, lijkt me.
Ik heb helaas wel ervaring met het helpen verwerken van een zedenmisdrijf die nu, 20 jaar later, nog gevolgen heeft, maar zowel het slachtoffer als de nabijheid zijn toch wel blij dat ze nog leeft.
Persoonlijk, maar wie ben ik, denk dat die uitzonderingspositie van zedendelinquenten alleen maar een prettige bron van mogelijke verdachten oplevert, waarmee redelijk vaak verder zoeken als in die groep niet de schoonheidsprijs verdient.
Een moordenaar zal net zo makkelijk de fout weer in gaan als een zedendelinquenten, of als elke andere crimineel.
Moderator: Geen emotionele oprispingen graag.
Het grote verschil met Nederland is dat wij TBS hebben.
Geen perfect systeem maar als er een grote(re) kan is dat met een gevangenis alleen de delinquent na zijn vrijlating weer in de fout zal gaan wordt hij ter beschikking gesteld (TBS). Evt met dwangverpleging.
Pas als na behandeling een terugkeer in de maatschappij verantwoord blijkt zal de rechter instemmen met vrijlating. Meestal na een gewenningsperiode. Nu kennen we allemaal de gevallen dat het toch nog mis gaat. Maar dat is gelukkig uitzondering
Voer voor een moreel dilemma. Deze criminelen brengen veel leed aan slachtoffers en hun naasten.
Heel makkelijk stappen wij heen over de vele doden die vallen bij door politiek gedreven oorlogen.
Een maatschappelijk alom geaccepteerd verschijnsel dat zinloze oorlogen slachtoffers maken.
Hoe flinterdun is dan de grens om criminelen de doodstraf te geven, zeker in ernstige gevallen en bij vrees voor recidive. Naast besparing op detentiekosten en kosten re integratie levert dit genoegdoening voor leed, en afschrikking op.
En wat gaat het CIB doen met deze info? Behalve naar politiebureaus sturen? Gaat de politie die vrijgelaten zedendelinquenten 24/7 volgen? Dat geloof je toch zelf niet. En als die lui vrij zijn gelaten dan vermoed ik, dat ze niet teruggaan naar hun woonplaats. Daar worden ze met de nek aangekeken. Dus ze duiken direct onder de radar. En dus weet niemand na 1 week na vrijlating waar die ex-gevangenen verblijven.
Naar mijn mening weer een uiting van zogenaamd “krachtdadig bestuur” i.v.m. verkiezingen 2017/18 (of nog later).