Thaise spoorwegen worden geplaagd door geldgebrek en ruzies
Dit jaar zijn 114 treinen ontspoord, gemiddeld 11 treinen per maand, en dat zijn er aanzienlijk meer dan vorig jaar toen in het hele jaar 89 treinen ontspoorden.
De talloze problemen waarmee de State Railway of Thailand (SRT) kampen, worden toegeschreven aan interne conflicten, onvoldoende financiën en het stellen van prioriteiten, schrijft Amornrat Mahitthirook in een Special Report in Bangkok Post.
Alhoewel in het eerste nationaal economisch en sociaal ontwikkelingsplan van 1961 de trein als belangrijkste vervoersmiddel wordt genoemd, is sindsdien meer belang gehecht aan het wegvervoer en breidde het wegennet zich uit. Sinds 1987 maakt de SRT verlies; thans steunt het bedrijf onder een schuldenlast van 70 miljard baht.
Het huidige spoorwegnet is zwaar verouderd. Zo’n 64 procent van het 4.043 kilometer tellend spoorwegnet is ouder dan 38 jaar en 31 procent van de bielzen zijn van hout. De meeste ontsporingen vinden plaats in heuvelachtig terrein in Phrae, Lampang, Nakhon Ratchasima en Nakhon Si Thammarat. Op spoorwegovergangen gebeuren veel ongelukken; 998 overgangen zijn onbewaakt. Volgens sommige SRT-bestuurders zijn veel sporen aan het eind van hun Latijn.
De SRT heeft een studie gedaan naar de splitsing van het bedrijf in afzonderlijke onderdelen voor management, dienstregeling en onderhoud. Het plan is nooit uitgevoerd als gevolg van een gebrek aan budget en onduidelijk beleid.
Een voormalige bestuurder wijt de problemen aan ruzies in de leiding van het bedrijf en onvoldoende financiën om het net uit te breiden en te onderhouden. Hij zegt dat die conflicten in de leiding al lang voortwoekeren. Vooral onder de vorige gouverneur, Yutthana Thapcharoen, vocht de leiding elkaar de tent uit. ‘Het lijkt erop alsof sommige leidinggevenden niet loyaal aan het bedrijf zijn.’
De huidige gouverneur Prapas Chongsanguan heeft een onderzoek bevolen naar de oorzaken van de ontsporingen. Worden ze veroorzaakt door menselijk falen, defecte spoorbanen of de treinen zelf? Hij pleit voor hervatting van de regelmatige inspecties van het spoor, die 4 jaar geleden werden gestopt. Die inspecties moeten te voet worden gedaan.
Prapas schat dat herstel van het net 70 miljard baht kost. Het reparatiebudget is echter beperkt en ambtenarij frustreert de uitvoering van het beleid. Vooral de sporen in Bangkok en aangrenzende provincies zijn er het slechts aan toe omdat ze intensiever worden gebruikt dan elders.
‘Voorgaande regeringen vonden het belangrijker meer wegen aan te leggen dan in de spoorwegen te investeren’, zegt Prapas. ‘In het budget dat de SRT vroeg, werd gesneden omdat de mensen die erover moesten beslissen, de problemen van de SRT niet begrepen.’
(Bron: Bangkok Post, 16 september 2013)
Foto: Ontspoorde trein bij station Laksi (Bangkok) in april van dit jaar. Drie passagiers werden gewond.
Zie ook: Nieuws uit Thailand van gisteren en ‘Weer een trein ontspoord; nummer 14 dit jaar’ [Het aantal van 14 is een tik- of rekenfout van Bangkok Post.]
Zie je het zijn toch niet de kwade geesten waardoor deze ongelukken gebeuren, maar het komt gewoon door ruzie en geld, mmmm waar heb ik dat eerder gehoord.
bij de NS hier in NL is tenminste 80% van de bielzen van hout. Dus wat zegt zo’n getal dan? Overigens zette de rot in het niet bijhouden van de ooit zelfs RSR=ROYAL State Railway geheten, niet al in ’51 in, maar zo eind 80er jaren. Tot dan werden nog diverse nieuwe trajecten aangelegd.
Merkwaardig voor mij is dan wel, dat voor degenen die overal geldbeluste corruptieplegers achter zien, blijkbaar de staatsspoorwegen aan het korte eind trekken vs. de wegaanleggers.
Maar juist het spoor nabij BKK ligt er (relatief dan) het best bij, ondanks intensiever gebruik. Kijk maar naar waar die ontsporingen plaatsvonden: allemaal op dat deel dat nu wegens grootscheepse reparatie eruitligt. De lijn vanaf Khorat tot Nongkhai is zo 1-2 jaar terug met langdurig buitengebruik hersteld.
Het land rond bangkok is erg vlak en de spoorlijnen zullen waarschijnlijk weinig [scherpe] bochten hebben.
De kans dat daar wat fout gaat is dan een stuk kleiner dan op heuvelachtig terrein.
De regering van Thailand besteed geld, zoals elke regering in de wereld.
Maar zoals bijna overal worden bestedingen in spoorwegen gezien als uitgaven, en bestedingen aan wegen als investeringen.
Natuurlijk besteed de regering liever geld aan het wegennet, de reden is nogal duidelijk, aan nieuwbouw is meer te verdienen en te halen als aan onderhoud.
Overigens word er her en der behoorlijk hard gewerkt aan het verbeteren van het net.
In het Noordoosten ligt de baan er patent bij.
In het Noorden wordt ook hard gewerkt en ja hoor, daar gebeuren dan de meeste ongelukken.
Meer werkverkeer, zware machines, en vooral het plaatsen van nieuwe spoorstaven in het te vernieuwen spoor, en niet buiten het spoor.
En dat is nu juist de oorzaak van het ontsporen van de trein richting Chiang Mai.
In het Noordoosten lagen de nieuwe spoorstaven NIET in het bestaande spoor, maar er buiten.
Ik las in een van de reacties dat in Nederland nog erg veel houten dwarsliggers zijn.
Dat klopt.
Maar op dit moment liggen er op de hoofdlijnen meer betonnen dwarsliggers als houten.
Op de nevenlijnen en rangeerterreinen/opstelterreinen liggen bijna alleen houten dwarsliggers, terwijl de HSL geen dwarsliggers in de juiste zin heeft, maar een betonspoor.
De ontsporing van een trein in Hua Lampong in Bangkok vanmiddag logenstraft een boel rederingen hierboven. De kwade geesten hebben blijkbaar Nok Air genomen om naar Bangkok te reizen.
Betonnen of houten dwars liggers , het verhaal is het zelfde .
Zo als ik al eerder schreef onderhoud onderhoud en nog eens onderhoud .
Als een thai een nieuw huis bouwt ziet het er mooi uit .
Maar na het feest of zeg maar openings ceremonie en enkele jaren later ken je het huis niet meer .
Het zelfde gaat aan voor machines , motoren ed .
Hier in Thailand is onderhoud een vreemd woord .
En ik kan zeker uit ervaring spreken .
Mvg jantje