Thai Baht Exchange
De zorgen van Thai om de economische gevolgen van de lockdown zijn groter dan de angst om besmet te raken, zo blijkt uit een opinieonderzoek van de Suan Dusit Rajabhat University (Suan Dusit Poll). Voor het onderzoek werden 1.479 mensen in heel Thailand benaderd.
Gevraagd om hun zorgen in volgorde van prioriteit te schetsen, zijn de antwoorden:
- De algehele economie van het land (93,48%);
- werk van medisch personeel (89,91%);
- ouders, familieleden en kinderen (87.29);
- mogelijkheid om besmet te raken met het virus (86,36%);
- de hulp van de regering (85,99%);
- het vermogen om met uitgaven om te gaan (83,94%);
- de eigen gezondheid (82,00%);
- het eigen inkomen (81,51%);
- de algemene politieke situatie (81,36%);
- ziekte en medicijnen (78,77%);
- schulden (76,91%);
- levens- en eigendomszekerheid (74,19%);
- reizen (72,36%):
- eten (71,50%);
- werkzekerheid (69,27%).
Duidelijk verhaal.
Eigen inkomen en eten zijn helemaal niet zo erg belangrijk dus waarom moeite doen om anderen te helpen. Nog even interen op het overgewicht en dan vol gas de economie weer op gang brengen zodat er volgend jaar weer voor iedereen een overvloed aan inkomsten is.
Wat ik er mee wil zeggen…. wat is zo’n onderzoek waard?
De hulp die o.a. lezers van dit blog aan de individuele mensen geven die zelf opgezocht worden is voor mij het beste wat je kan doen en hulde daarvoor.
Van de week ging het over het boek “Buigzaam als bamboe”. In mijn omgeving zie ik dat ook terug; minder inkomsten is minder doen en minder eten.
Mocht het echt nodig zijn dan weten ze bij wie ze terecht kunnen, maar er is ook nog zoiets als trots en soms schuldgevoel vanwege eigenwijsheid. Laat dat de les voor de toekomst zijn.
Als half mei weer een begin wordt gemaakt om te normaliseren dan komt alles wel weer op z’n pootjes terecht.
1. De algehele economie van het land (93,48%);
4. mogelijkheid om besmet te raken met het virus (86,36%);
In een dergelijk onderzoek is een getal van 93% vrijwel gelijk aan 86%. Er is altijd een foutenmarge van 5 procent.
De kop moet dus luiden:
‘Thais maken zich vrijwel evenveel zorgen over de economie als over de mogelijkheid besmet te waken met het virus.’
Grappig Tino, als de kop jou niet uitkomt moet deze aangepast worden.
Overigens over die 5% foutmarge, het kan dus ook zo zijn dat 98,48% van alle Thai zich zorgen maakt om de economie?
Exact Peter, 98 procent, dat zou heel goed kunnen. En dat slechts 81 procent zich zorgen maakt over de mogelijkheid besmet te raken. Is dat meer in de richting van jouw mening?
Ik bedenk die cijfers niet, staan in Bangkok Post.
Nee hoor, beste Peter. Ik baseer mijn kop op de uitkomst van het onderzoek, zoals ik uitleg. Jouw kop is op zich juist maar geeft toch een verkeerde indruk.
Moet de kop eigenlijk niet gewoon luiden: “Thai maken zich over minimaal 15 punten veel zorgen?”
69% beschouw ik als veel. En meer dan 69% natuurlijk ook. Het volk is bezorgd.
Zo werken foutmarges niet, Tino. Een foutmarge geldt over de gehele resultaatset. Als er een foutmarge is op 93%, geldt diezelfde foutmarge ook op 86%. Je kan dus niet zeggen ‘Er is een foutmarge van 5%, dus 93% is eigenlijk 88%, maar tegelijkertijd blijft 86% wel gewoon 86% en is dus eigenlijk bijna gelijk aan elkaar’.
En daarnaast, kun je nooit zeggen dat er specifiek een foutmarge van 5% is. Je verwart het betrouwbaarheidsniveau met betrouwbaarheidsinterval. Dit is per onderzoek verschillend en ligt aan de onderzoeksmethodiek, grootte van de steekproef, etc.
Als we uitgaan van standaard enquête, de totale populatie van Thailand (~69 miljoen), de steekproefgrootte van 1479 die representatief is voor de totale populatie en een betrouwbaarheidsniveau van 95% (en dat is dus NIET hetzelfde als een 5% foutmarge), dan kom je uit op een foutmarge van afgerond maar 3%.
Dus wat jij claimt heeft geen basis op feiten maar puur op basis van aannames en hoe jij deze statistiek persoonlijk interpreteert.
Tino Kuis: Er is altijd een foutenmarge van 5 procent.
Niet altijd. Dat hangt van het aantal respondenten af. Hoe groter dat aantal, hoe kleiner de foutenmarge.
Bij een redelijk groot aantal van 1.479 respondenten, is de foutenmarge redelijkerwijs zo’n 2 à 3 procent.
Dus in zekere zin klopt de kop boven het artikel wél.
Niet alleen van het aantal respondenten maar ook van de schaal waarop gemeten wordt.
Dat is hier een schaal van percentages, van 0,00 tot 1,00.
Naar de uiteinden van de schaal, zoals hier, neemt de onzekerheidsmarge af.
Preciezer gezegd: het gaat om de onzekerheid in percentages van een binaire variabele: wel/niet.
En dan hebben we het nog niet eens over de vraagstelling. Die wordt ook niet uitgelegd.
Maar de antwoorden verschillen nogal met de verschillen in vraagtselling.
a. kunt u mij zeggen waarover u zich momenteel zorgen maakt?
b. Ieder mens heeft zo zijn eigen zorgen. Kunt u mij zeggen waarover u zich momenteel ernstige zorgen maakt?
c. kunt u mij zeggen waarover u zich momenteel toch wel zorgen maakt, en dan bedoel ik niet strikte prive-zaken als de gezondheid van uw moeder, de school van de kinderen of de buffalo?
d.Ik lees u een aantal onderwerpen voor waarover Thaise mensen zich min of meer zorgen maken. Kunt u mij met ja of nee antwoorden of dat ook voor u geldt?
– de economie van het land
– ziek worden van het Corona -virus
– uw schulden
– enz enz.
Vraagstelling onder d (geholpen) levert aanzienlijk hogere percentages op dan vraagstellingonder a, b of c. (spontaan)