Onderzoek: Thai maken zich het meeste zorgen over de economie

Wat ik er mee wil zeggen…. wat is zo’n onderzoek waard?

De hulp die o.a. lezers van dit blog aan de individuele mensen geven die zelf opgezocht worden is voor mij het beste wat je kan doen en hulde daarvoor.
Van de week ging het over het boek “Buigzaam als bamboe”. In mijn omgeving zie ik dat ook terug; minder inkomsten is minder doen en minder eten.
Mocht het echt nodig zijn dan weten ze bij wie ze terecht kunnen, maar er is ook nog zoiets als trots en soms schuldgevoel vanwege eigenwijsheid. Laat dat de les voor de toekomst zijn.
Als half mei weer een begin wordt gemaakt om te normaliseren dan komt alles wel weer op z’n pootjes terecht.

Zo werken foutmarges niet, Tino. Een foutmarge geldt over de gehele resultaatset. Als er een foutmarge is op 93%, geldt diezelfde foutmarge ook op 86%. Je kan dus niet zeggen ‘Er is een foutmarge van 5%, dus 93% is eigenlijk 88%, maar tegelijkertijd blijft 86% wel gewoon 86% en is dus eigenlijk bijna gelijk aan elkaar’.

En daarnaast, kun je nooit zeggen dat er specifiek een foutmarge van 5% is. Je verwart het betrouwbaarheidsniveau met betrouwbaarheidsinterval. Dit is per onderzoek verschillend en ligt aan de onderzoeksmethodiek, grootte van de steekproef, etc.

Als we uitgaan van standaard enquête, de totale populatie van Thailand (~69 miljoen), de steekproefgrootte van 1479 die representatief is voor de totale populatie en een betrouwbaarheidsniveau van 95% (en dat is dus NIET hetzelfde als een 5% foutmarge), dan kom je uit op een foutmarge van afgerond maar 3%.

Dus wat jij claimt heeft geen basis op feiten maar puur op basis van aannames en hoe jij deze statistiek persoonlijk interpreteert.

Niet alleen van het aantal respondenten maar ook van de schaal waarop gemeten wordt.
Dat is hier een schaal van percentages, van 0,00 tot 1,00.
Naar de uiteinden van de schaal, zoals hier, neemt de onzekerheidsmarge af.