Loonsverhoging in Thailand komt veel te laat
Arbeiders aan de onderkant van de loonschaal kunnen bijna niet meer de eindjes aan elkaar knopen. Het Thai Labour Solidarity Committee (TLSC) heeft berekend dat een passend minimumdagloon voor een arbeider met twee gezinsleden dit jaar 441 baht zou moeten bedragen.
Pheu Thai heeft tijdens de verkiezingscampagne 300 baht in het vooruitzicht gesteld, maar lijkt al terug te krabbelen onder druk van het bedrijfsleven. De ingangsdatum van de verhoging wordt waarschijnlijk uitgesteld met uitzondering van Bangkok en Phuket. De ambtenaren komen op 1 oktober aan de beurt.
De verhoging van het minimumdagloon wordt onder ander ondersteund door de UN Economic and Sociale Commission for Asia and the Pacific. De lonen in Thailand zijn altijd laag geweest, maar de laatste jaren drukken de stijgende kosten van levensonderhoud met name zwaar op de lagerbetaalden. Een groot aantal werkers en hun gezinnen zit gevangen in een schuldspiraal.
Tegen de verhoging is fel geprotesteerd door de Thaise Kamer van Koophandel. Zowel de binnenlandse particuliere sector als buitenlandse investeerders maken zich zorgen over de gevolgen voor de productiekosten. Ze voorspellen dat de inflatie toeneemt, Thailands exportpositie wordt benadeeld en de werkloosheid zal toenemen. Een groot aantal midden- en kleinbedrijven kan de deuren wel sluiten of moet personeel lozen.
Niettemin houden de TSLC en het overgrote deel van de arbeiders vol dat verhoging van het minimumloon van essentieel belang is voor hun voortbestaan.
Neem Aranya (38). Ze werkt in een kantwerkfabriek, zes dagen per week en verdient 220 baht per dag. Elke maand stort ze 250 baht in het Social Security Fund, ze ondersteunt haar familie en heeft het geluk vlakbij de fabriek te wonen zodat ze kan besparen op vervoerskosten. Met moeite komt ze elke maand rond.
Of neem Tanawan (40), die ook in een kledingfabriek werkt. Ze verdient 250 baht per dag of 6.000 baht per maand dankzij wat overwerk. Als er geen orders zijn, wordt ze op onbetaald verlof gestuurd.
Of neem Ton, constructiewerker. Hij verdient 250 baht per dag, altijd nog meer dan enkele van zijn leeftijdsgenoten die in een benzinestation werken en 150 tot 167 baht verdienen. Maar als zijn werkgever geen werk heeft, zit hij noodgedwongen thuis en het risico van een ongeval is niet denkbeeldig.
Vraag het elke arbeider en zeggen allemaal hetzelfde: de verhoging naar 300 baht is een verbetering, maar nog steeds niet genoeg om van te leven, zeker als andere familieleden ervan afhankelijk zijn.
We weten allemaal wat Tamboenen is. Elk jaar komt Boeddha door de wijken en wordt er een of meerdere dagen getamboend. Iedere Thai die in zo’n straat woont geeft dan geld aan Boeddha. Als men al aan de onderkant van de samenleving de eindjes niet aan elkaar kan knopen hoe is het dan toch mogelijk dat men tussen de 300 en 500 baht geeft per gezin en soms nog meer aan de jaarlijks terugkerende tamboen? Hoe meer men geeft hoe meer aanzien want op de luidspeaker wordt omgeroepen wat mijn bijdraagt. Toch verbaasd me dit elke keer weer dat ondanks de armoede men instaat is geld opzij te zetten en aan boeddha te geven.
Tamboen doet men bij vele gelegenheden; begravenissen, huwelijken, verbouwingen aan de tempel en school of andere (feestelijke) gelegenheden en dat zijn er nogal wat. De Thai gelooft dat alles wat men weggeeft in een later leven in veelvoud terugkomt. Men geeft na gelang de ruimte in de portemonee dat toelaat; het maakt dan ook niet uit of je 10 baht of 1.000 baht geeft; belangrijk is dat men geeft. De westerse maatschappij zou hier een voorbeeld aan kunnen nemen, daar laat men alles afhangen aan de goedgevigheid van de (locale) overheid en klaagt man als die niet aan de verwachtingen voldoet.
Gebeurd hier niet hetzelfde met de (locale) overheid?
Hier in Chiang Mai doet men er alles aan om de afgestudeerden hier te houden (creativechiangmai.com bijvoorbeeld). Echter…..wanneer een dergelijke maatregel eerst geldt voor Bangkok en Phuket dan zie ik menigeen, om deze reden, weer eerder vertrekken naar het rijke zuiden……Jammer!
Heb ook geen enkel probleem om dan wat te geven, behalve voor de tempels krijgen ze van mij geen cent, maar ja die grapjassen wenden zich dan tot mijn vriendin, dus dat schiet ook niks op.
Huh? Was het niet (correctie: is het niet) Nederland met al zijn Nederlanders die bij elke actie het meeste geld per hoofd van de bevolking geeft aan welk rampgebied dan ook?
Het grote verschil is dat de Nederlander het niet terug verwacht in een volgend leven laat staan er in geloofd dat het nog eens ooit terug komt.
Nou leuk wat er allemaal wordt geschreven maar dat geldt zeker niet voor Phuket, er is hier niemand die voor 300 bath komt werken, daar doen ze de ogen niet eens voor los. Ik heb inmiddels mensen uit andere landen aan het werk omdat je geen thai kunt vinden die wil werken (Phuket dan he)
Er heerst in Thailand nog steeds een feodaal stelsel; de grote, vaak arme onderlaag moet er voor zorgen dat de kleine groep puisant rijken steeds rijker worden en daar tussen zit nog een laag die hierbij nog een graantje wil meepikken.
Zo lang als ik in Thailand kom en woon, en dat zijn nogal wat jaren, weet ik niet beter dan dat een Thaise bouwvakker rond de 200 a 250 baht per dag verdient; seizoenarbeiders op het land verdienen al vele jaren 150 tot 200 baht per dag.
Die verhoging naar 300 baht per dag lijkt in veler ogen enorm, maar niemand realiseert zich dat enige controle op handhaving niet of nauwelijks aanwezig is. Rechtzekerheid bestaat hier niet; geen opdrachten = geen werk = onbetaald werkloos; ontevredenheid over salaris = ontslag en ga zo maar door. Cijfers over het daadwerkelijk uitbetalen van het minimumloon of liever gezegd het niet uitbetalen daar van bestaan niet.
In de vele artikelen die al over dit onderwerp zijn geschreven kom ik iedere keer weer de angst voor inflatie tegen. Echter, ondanks nauwelijks stijgende lonen de afgelopen jaren is er toch een inflatie van 4% per jaar. Ra ra, hoe kan dit?
Inflatie, teruglopende investeringen, minder export, allemaal drogredenen die door de feodalen worden aangevoerd om hun eigen beurs te blijven spekken.
aranya, tanawan en ton uit het voorbeeld krijgen gewoon de zak als de werkgever 300 (of zelfs 440) baht p/d moet gaan betalen.
wat denk je van al die landwerkers..
ga je bijv. 10 dagen lang 10 man betalen om de rijst binnen te halen of huur je, voor hetzelfde geld maar waarschijnlijk minder, 3 personen met een rijstmachine in die het in 1 middagje klaren.
dat mensen nu niet rondkomen van minimumloon zegt helemaal niets.
in nederland kom je ook niet rond van minimumloon.. gaan we die ook maar even 65% opslag geven? 😉
@jim
Een rijst dorsmachine wordt betaald per rai (=1.600 m2) en doen hier, afhankelijk van de drassigheid en vorm van het land ongeveer 5 a 6 uur over; kosten gemiddeld 900 baht per rai. Bij een dorsmachine moet je wel rekening houden met ongeveer 10% verlies aan rijst. Vier a vijf ervaren Khun kiew kauw (rijstsnijders) doen hetzelfde voor 200 baht per dag; bij kauw lom (omgewaaide rijsthalmen) 250 baht per dag. De kosten ontlopen elkaar dus niet zoveel. Jouw rekensommetje gaat misschien op bij grote herenboeren met 100 plus rai aan rijstvelden, maar de gemiddelde rijstboer in Thailand komt niet verder dan 10 a 20 rai. Daarnaast kan een dorsmachine op velden waar nog veel water staat niet werken, mensen echter wel. Jouw vergelijking is lariekoek dus!
Nou lariekoek is wel een groot woord, ik kan me nog herinneren dat de aardappels in nederland met de hand werden gerooid, en dat mijn pa het land omploegde met behulp van een paard.
Ik heb in thailand de watersbuffels al vervangen gezien door die kleine trekkertjes.
Als arbeid duurder word t.o.v. mechanisatie dan gaat dat vanzelf ook die kant op.
niemand komt straks natuurlijk opdraven voor 200 baht per dag als het minimumloon 300 is.
volgens jouw berekening doet een rijstmachine 2 rai per dag a 1800 baht.
als de lonen naar 300 bpd gaan, doen vier a vijf ervaren werker 1 rai per dag voor 1200 a 1500 baht.
Zoals ik in een eerdere reactie hierboven al zei, is er geen enkele controle op uitbetaling van het minimumloon. Wij betalen de mensen die ons helpen altijd 250 baht per dag, daarnaast zorgen wij voor eten en aan het eind van de dag bier of lao kauw voor de liefhebber. Maar ik weet uit ervaring dat de meeste dagloners 150 baht verdienen. Ze zijn blij dat ze werk hebben en dat zal straks niet veranderen. De meeste werkgevers in Thailand hebben maling aan het minimumloon en zullen straks ook geen 300 baht betalen. Het zal wel een reden voor ze zijn om de prijzen te verhogen, meer winst in de zak dus.
hoog tijd dat de welvaart in thailand eens verdeeld word.
of we krijgen rellen zoals in de arabische landen.
wel begrijpelijk als je al die luxe en rijkdom in thailand ziet
Ik ben het roerend met je eens Ludo,,, alleen zal het nooit gebeuren….
Die 300 Bath minimumloon was gewoon een handig Thaksin truukje om de kiezers te krijgen, wie wil er nou geen loonsverhoging, nu ze gevestigd is, gaat het gewoon niet door, en komt een bepaald niet nader te noemen familielid weer snel terug…..
Ik kan daar ook niet te veel over zeggen, want dan komt de onverbiddelijke Moderator 🙂
(Begrijp ik ook wel)