Er is kritiek op de nieuwe Bangkok City Library. Het historische gebouw is prachtig verbouwd en ingericht maar dat kost wel wat. Zelfs zoveel dat er nog maar weinig geld over was voor de aanschaf van boeken. Volgens de klagers is er minder dan 5 procent van de (ver)bouwkosten gebruikt om boeken te kopen. Er zou nu nog maar 5 miljoen baht beschikbaar zijn voor de aankoop van boeken.
De adjunct- gemeentesecretaris Pranee zegt dat het om 7 miljoen baht gaat en dat daar 45.000 boeken voor kunnen worden gekocht. De rest van de collectie moet komen uit donaties van bedrijven en particulieren. Er is in de stadsbibliotheek plaats voor 100.000 boeken. De bibliotheek is al benaderd door (onderwijs)instellingen en ambassades die boeken hebben aangeboden. Een Franse auteur is bereid zijn eigen collectie van duizend boeken doneren.
Op 7 april is de bibliotheek voor het publiek opengegaan en op 28 april verricht prinses Maha Chakri Sintindhorn, de officiële opening. Pranee verdedigt de bekritiseerde inrichting. Volgens haar is het niet extravagant, maar bedoeld om een prettige omgeving te creëren en geïnteresseerden aan te trekken.
Bron: Bangkok Post
Er een prachtige bibliotheek neerzetten maar dan geen geld meer hebben voor de aanschaf van boeken? Het zou een goede mop kunnen zijn als het niet zo triest was.
45000 boeken voor 7M Bath?
Dat is dus gemiddeld 155,56 Bath (=€4,26) per boek.
Laat ik het voorzichtig zeggen: Ik vermoed dat je daar geen goede collectie mee kunt aanleggen.
Laat men het doen als in België en Nederland: De Koninklijke Bibliotheek. Iedere uitgever is daar verplicht een exemplaar van nieuw en herdruk GRATIS te zenden aan de bibliotheek. Een historische archief derhalve.
Zijn papieren boeken niet een overblijfsel uit de 20e eeuw?
Als openbare bibliotheken een overblijfsel uit de 20ste eeuw zouden zijn dan zijn democratische bestuursvormen dat ook. Een openbare bibliotheek heeft immers als belangrijkste maaatschappelijke functie diverse soorten fysieke en digitale informatie- en cultuurdragers (boeken, tijdschriften, compact discs, cd-roms, dia’s, videocassettes, dvd’s, Internet enz.) én de inhoud die ze bevatten ter beschikking stellen en toegankelijk maken voor alle inwoners uit haar werkgebied.
Volgens het UNESCO-manifest inzake openbare bibliotheken zijn openbare bibliotheken een basisvoorwaarde voor levenslang leren en het onafhankelijk nemen van beslissingen en de culturele ontwikkeling, en zijn ze daarom nodig om burgers in staat te stellen hun democratische rechten uit te oefenen en een actieve rol te spelen in de samenleving.
In Thailand wordt momenteel de plak gezwaaid door een regime dat er helemaal niet naar streeft burgers in staat te stellen democratische rechten uit te oefenen en een actieve rol te spelen in de samenleving, integendeel.
Gelukkig is er nog een Thaise prinses die een nieuwe bib mag openen, ook al wordt de werking ervan beknot door gebrek aan inhoud. Maar misschien is voor steeds meer mensen een prinses ook een verschijnsel uit vervolgen tijden? 🙂
Geheel terzijde, want geen primaire functie van een bib: de kostprijs van lange termijn bewaring/beheer van digitale informatie dragers is zo’n 3 à 4 keer hoger dan dat van papieren archivering, o.a. scannen, kopen of huren hardware, beheren en het periodiek updaten vanwege (nog steeds) geen stabiliteit van software. Om de zoveel jaren is die onbruikbaar/kwetsbaar bij gebrek aan “ondersteuning”. Toegegeven hard copy is voor massa-archivering geen optie vanwege het té hoge ruimtebeslag.