Bangkok Post meldde het niet in haar berichtgeving, maar het wordt wel genoemd in het hoofdredactioneel commentaar van 26 juli. De leiding van het ministerie van Onderwijs heeft het idee besproken om een good deeds passport voor alle leerlingen te introduceren.
In dat paspoort zou de houder op basis van de directieven van de NCPO (junta) moeten bijhouden welke goede daden hij/zij heeft verricht, zoals dankbaarheid betonen aan je ouders, de belangen van het land voor je eigen belangen laten gaan en de duurzaamheidsfilosofie van de koning in je eigen leven toepasen.
Het paspoort zou vervolgens door de schooldirecteur moeten worden gecontroleerd. De leerlingen krijgen een cijfer dat kan worden gebruikt als extra criterium voor toelating tot de universiteit.
Achtergrond van dit opmerkelijke plannetje is de wens om leerlingen te stimuleren zich meer bezig te houden met sociale activiteiten in plaats van bijlessen volgen, wat momenteel de praktijk is.Leerlingen proberen zo hun kans op toelating tot de universiteit te vergroten.
Volgens de krant is het idee overladen met een storm van kritiek en spot [ook daarover niets in de nieuwskolommen van de krant]. De reactie van het ministerie: We gaan de zaak nauwkeurig bestuderen alvorens een besluit te nemen over de vraag hoe leerlingen het best aangemoedigd kunnen worden om een bijdrage aan de samenleving te leveren, bijvoorbeeld in de vorm van vrijwilligerswerk.
De krant vindt de gedachte achter het paspoort niet verkeerd, maar betitelt het project als het tastbaar bewijs dat de top-down bureaucratie het contact met de moderne samenleving kwijt is.
Als u het mij vraagt: hier horen we nooit meer iets over.
(Bron: Bangkok Post, 26 juli 2014)
Persoonlijke noot: Als padvinder werd ik geacht elke dag een goede daad te verrichten, maar dat hoefden we niet bij te houden en het werd ook niet gecontroleerd. Geen flauwje grapjes svp over de padvinderij, want ik heb er leren zeilen. Gezien het zakgeld dat ik kreeg of mijn vakantiebaantjes was dat op een andere manier nooit gelukt.
Bij ons was er een duidelijk verschil tussen de padvinders, die op het droge bleven, en de zeeverkenners. Die leerden o.a. zeilen, roeien, wrikken en diverse knopen leggen. En of het nog gekker kan wat rapporten betreft? Ik kan een schoolrapport laten zien, waarin bijgehouden werd hoe dikwijls ik door de week een jeugdmis heb bijgewoond. Waren er trouwens niet veel, want mijn moeder vond slaap belangrijker voor kinderen dan in een kerk te zitten dommelen om 07.00 uur alvorens naar school te gaan. Ben ik haar nog dankbaar voor.
Hallo Dick,
Als jij de kranten door zit te spitten Dick, zorg dat je geen mond vol hebt met koffie, want dit wordt spontaan verspreid over je leesvoer.
Dit is toch te gek voor woorden?
Laten ze eerst nu eens zorgen dat er goed les gegeven wordt, in welk vak dan ook.
Dat deze jonge mensen voldoende engels kunnen spreken en dat ze geen calculator nodig hebben om te weten hoeveel 25 + 25 is.
Vraag maar aan leraar Cor, die trouwens weer eens een krantenstukje in moet sturen A.U.B./plies?
Het heeft total geen zijn, want als leerling X zijn/haar rapport aan een zeer belangrijk (nadruk op de laatste lettergreep) Mr. X laat zien en er staat iets vervelends op, dan voelt Mr. X zich hevig op zijn edele delen getrapt en gaat met dit rapport naar de directeur om die man eens even over zijn buro te trekken en dan wordt er vanzelf …..
Dat is dus mijn mening, buiten dat ik dat hele good deeds rapport een aanfluiting vind.
LOUISE
Het idee erachter vind ik geweldig. Met alle nadruk op kennis- en feitengerelateerde scholing zijn we helemaal vergeten dat de sociale aspecten ook belangrijk, of misschien nog wel belangrijker zijn. Wat dat betreft mag het idee meteen in Nederland worden overgenomen. Elke gedachte in die richting wordt meestal meteen weggehoond. Misschien dat er daarom ook nooit meer iemand in de tram opstaat voor een bejaarde. Liever een vriendelijke behulpzame winkelbediende die niet kan rekenen dan een hork die het zonder zakjapanner af kan. Voor rekenen kan je een machientje gebruiken, voor behulpzaamheid niet.
Om er nou een rapport van te maken en alles in een cijfer uit te drukken lijkt me een minder goed plan. Dan gaan we die belangrijke vaardigheden die zich eigenlijk niet in cijfers laten uitdrukken toch weer proberen te kwantificeren. Ik weet echter zo gauw ook niet hoe dat dan beter kan. Maar dat sociale vaardigheden en hulpvaardigheid een grote rol zouden moeten spelen op iemands cv, naast de huidige kille cijfers van de diploma’s, dat lijkt me een goed streven.
Ach, men hoeft alleen maar de goede daden te noteren en verder kan men gewoon onfatsoenlijk gedragen etc.