Bloggen onder eigen naam
Hierover is al eerder een posting geplaatst, met uiteraard verschil van mening. Het digitale tijdperk waarin wij nu leven verandert echter met de dag en dat geldt eveneens op onze kijk daarop. Ik ben dan ook zeer benieuwd of de meningen hierover nog altijd zo verdeeld zijn.
Laat ik vooropstellen, dat er situaties denkbaar zijn om een schuilnaam te gebruiken, maar dat zijn er mijns inziens niet zo heel veel. Wanneer je de sociale media (een verzamelnaam voor alle internettoepassingen) bekijkt zoals Facebook, Twitter, Linkedin, Tagged, Google, Hyves, Netlog en Myspace, dan blijkt, dat men daar niet meer zoveel moeite mee heeft.
Integendeel, men maakt daar juist dankbaar gebruik van. Nu ga ik Thailandblog niet Facebook of Google vergelijken, want dan zou ik Khun Peter, teveel eer toeschrijven. Een vergelijking die bovendien niet opgaat.
Thailandblog, één van de betere in haar soort, is een website (blog) die regelmatig – soms meerdere keren per dag – vernieuwd wordt en waarop in dit geval de geboden Thailand informatie in antichronologische volgorde (op datum) wordt weergegeven. Weblogs bieden hun lezers de mogelijkheid om – al dan niet anoniem – reacties onder de berichten te plaatsen. Het is het persoonlijke of juist het gespecialiseerde karakter dat weblogs interessant maakt voor bezoekers. Dit in tegenstelling tot Facebook, en Hyves etc., wat sociale netwerksites zijn en waar de gebruikers met naam en toenaam vermeld staan. De onderwerpen zijn divers en de nadruk ligt vooral op het onderhouden en uitbreiden van de sociale contacten.
Grotere betrokkenheid
Vanwege de mogelijkheid tot identificatie zorgt naamsvermelding voor een aanmerkelijk grotere betrokkenheid bij de lezers, dat wordt althans door de deskundigen beweerd. Een mening die ik overigens deel. Je hoeft je dan niet meer af te vragen wie er achter die mededelingen en nieuwsfeiten schuil gaat. Het is dan immers een fluitje van een cent om een beeld van de persoon en diens kennis en kunde te verkrijgen. Bij naamsvermelding wordt men ook voorzichtiger om zich als schrijver of respondent anders en vooral interessanter voor te doen en niet in de laatste plaats, ook voorzichtiger om anderen tot op het bod af te kraken. Iets wat door bepaalde types, helaas als een favoriet tijdverdrijf wordt gezien. Het is immers lekker veilig, makkelijk en altijd prijs.
Onderzoek onprettige reacties
Ervaringswijzer heeft hiernaar een onderzoek verricht, met een niet al te verrassende uitslag. De onprettige reacties komen vooral uit de hoek van de anonieme schrijvers. Ook is het opmerkelijk te noemen, dat deze categorie zelf weinig tot geen postings plaats. Wellicht uit angst om zelf te worden bekritiseerd.
Anoniem bloggen is achterhaald?
Het anoniem bloggen wordt toegeschreven aan de oude internetcultuur. In den beginne van het internet had men nog het Big Brother-virus onder de leden. Men ging onder valse naam werken, omdat men bang was voor de gevolgen: de identiteit en alle gegevens zouden op straat komen te liggen. Met de kennis van nu, weten we dat men wel gelijk had, maar tegenwoordig denken we daar toch heel anders over (?).
Heb uw artikel 2 x gelezen, maar kan niet achterhalen wat uw achterliggende vraag is. Dus ook moeilijk om te reageren. TB heeft een moderator die mijns inziens zeer goed werkt en TB heeft ook nog een keer het e-mail adres van alle personen.
Wellicht dat een 3e keer lezen dan helpt. De achterliggende vraag is simpel, is een schuilnaam inmiddels niet wat achterhaald?
Welke zwaarwegende redenen zijn daarvoor nou aan te voeren en weegt dat op tegen een grotere betrokkenheid onder de bloggers en minder onprettige reacties?
Dat de moderators van TB goed werk doen, heeft daar m.i. niets mee van doen.
Ben het helemaal eens met Fred, eigen namen bevordert een open discussie, en vermindert het aantal radicale meningen. Niettemin moet een ieder het recht hebben onder een pseudoniem te acteren, kan natuurlijk een goede reden voor zijn. Dus een richtlijn om altijd eigen naam te gebruiken is ok, het gebieden niet.
Ik zou niet weten wat het gebruik van de eigen naam nu toevoegd, je kent de mensen toch niet. Of hij zich nu Jantje noemt en Keessie heet is volgens mij geheel oninteressant bij discussies via dit medium. Bovendien, hoe moet men nu controleren od Keessie echt Keessie is en toch geen Jantje? Je moet toch wel heel erg worden geraakt tijdens een discussie wil je zover gaan om iemands identiteit te gaan achterhalen. Overigens veel succes, want er heten natuurlijk onstellend veel hondjes Fikkie.
Als iemand zich anders voordoet dan hij in werkelijkheid is, dan valt hij van zelf een keer door de mand en valt hoon hem ten deel.
Voor mij is een naam niet meer als een kenmerk bij reacties. Als je regelmatig op dit blog reageert ken je de pappenheimers zo langzamerhand wel en weet je wie op welke manier reageert. Als ik de behoefte krijg om bij iemand op de koffie of iets sterkers te gaan, pas dan lijkt het mij prettig om te weten met wie ik werkelijk te maken heb.
Kortom: naam of pseudo doet naar mijn mening niet terzake en is daarnaast oncontroleerbaar.
Ik gebruik uit principe steeds mijn eigen naam, als ik reageer. Als dat niet kan, dan reageer ik niet.
Ik ben het met Louwrens eens – Gebruiken Ok, gebieden niet.
Er zijn inderdaad voldoende goede redenen waarom iemand onder een pseudoniem wil acteren.
Om een voorbeeld aan te halen.
Het is geen geheim dat bedrijven en instanties, regelmatig de genoemde sociale media van werknemers of solicitanten consulteren, om te controleren welk vlees ze in de kuip hebben of binnenhalen.
Maar dat mes snijdt aan de andere kant ook natuurlijk.
Een bedrijfsleider kan een bepaalde mening neerschrijven wat hem dan weer klanten kan kosten, omdat die er een andere mening op nahouden.
De zo geroemde vrije meningsuiting wordt dan wel een gevaarlijke koord om op te dansen, en kan erstige sociale gevolgen veroorzaken voor betrokkenen.
Ik begrijp dan ook dat vele zich tegen deze zoekacties willen wapenen door onder een pseudoniem te acteren.
Ik ben het wel eens met Bacchus, welke naam je gebruikt is niet zo belangrijk, want je kent elkaar toch niet. Ik schrijf en reageer onder mijn pseudoniem Gringo (vind ik gewoon een leuke naam), maar velen kennen mij wel als Bert Gringhuis.
Daarmee weet je nog niets, want anders dan op dit blog zul je mijn naam nergens aantreffen. Aan sociale media doe ik niet mee, maar anderen hebben wel een facebook pagina of zo, waar je soms wat achtergronden van iemand kunt ontdekken.
Die achtergronden kunnen dan weer wel van belang zijn. Bij sommige reactie’s denk ik wel eens: wat is dat voor iemand, waarom zegt hij zoiets. Kortom: vooral bij discussies kun je lang niet altijd je eigen waarheid verkondigen, er zou dus inderdaad wat meer rekening gehouden moeten worden met anderen, die niet over dezelfde ervaringen beschikken.
Als voorbeeld noem ik dan maar weer: geld. Voor iemand met een dikke beurs kan iets goedkoop zijn, hetgeen voor een ander een aanzienlijke aanslag op zijn budget kan zijn. In zo’n geval kun je eenvoudigweg niet over een ander oordelen.
Gringo, je hebt helemaal gelijk dat achtergronden een rol kunnen spelen in discussies. Ik denk echter dat het probleem is dat we op een blog altijd ongeleide discussies voeren.
In een goede discussie probeert men elkaar met argumenten te overtuigen en uiteindelijk tot een consensus/gelijk te komen. Op een blog komt men echter vaak niet verder dan een aantal losse reacties. Een item op een blog wordt ook zelden of nooit afgesloten met een conclusie. Met andere woorden: iedereen heeft gelijk of ongelijk. afhankelijk van het aantal medestanders. Daarmee kom ik meteen op de opmerking in de reactie van Willem van Doorn. Ik citeer: “Maar wat nou als iemand op een onderwerp goed is ingelezen en hij komt populaire ketterijen tegen? Indien hij reageert heeft hij al gauw zowat het hele blog (inclusief de moderator) tegen zich”. Dat is ook wat je vaak ziet, waarbij ik overigens de moderatoren op dit blog wil uitsluiten, omdat ik vind dat die over het algemeen objectief blijven. Ook dit is een mening en geen geslijm!
Als je je echte naam moet vermelden, kun je je ook afvragen of je je eventuele titels moet melden. De collegebanken verliet ik al ruim meer dan 50 jaar geleden. Wat ik eraan overghouden heb is misschien mijn manier van (logisch trachten te) denken, hetgeen zeer irritant kan overkomen. Niemand wil namelijk de les gelezen worden. Uiteraard met achterhaalde kennis al helemaal niet (en in de afgelopen 50 jaar heeft de wetenschap heel wat bijgeleerd, meer dan een oud-student gewoonlijk heeft bijgehouden).
.
Maar wat nou als iemand op een onderwerp goed is ingelezen en hij komt populaire ketterijen tegen? Indien hij reageert heeft hij al gauw zowat het hele blog (inclusief de moderator) tegen zich. Vertel mij wat. Nu is het niet verplicht alleen te reageren als je een expert bent in betreffend onderwerp, zodat ik denk dat je je (academische) titel, eventueel titels niet moet melden. Bewaar dat maar voor je vaktijdschrift. Maar wel gewoon je naam melden? Als ik het over kon doen, dan zou ik ook dat laten.Vandaag of morgen kom ik een mede-expat en mede-blogger tegen, zo’n onverbeterlijk type (een type dat helaas bestaat) en dan is hij bevooroordeeld, tewijl ik anders misschien nog wel had kunnen meevallen.
Helaas heb ik zelf een aantal keren mogen ervaren, dat bepaalde bloggers zich interessanter/deskundiger voordoen, dan dat ze in werkelijkheid zijn. Op het moment, dat je hen dan aanbiedt om de klus voor je klaren en zij hun identiteit moeten vrijgeven, dan blijken ze beduidend minder deskundig te zijn. Dit is op zijn zachts uitgedrukt, irritant.
Wanneer je bloggers iets beter ken dan alleen maar uit hun reacties, dan draagt dat zeker bij tot je verbeelding en weet je hun postings en/of reacties ook beter te plaatsen.
Ik huldig het standpunt, dat je zelfs van een kind kunt leren. Het gaat er dus niet om of iemand nu wel of niet academisch geschoold is en wel of geen titel heeft. Dat maakt de persoon, althans niet voor mij, interessanter!
Sommigen onder ons zijn verbonden aan een bedrijf of instituut. Als die naam dan gegoogeld wordt komt er veel informatie naar boven die niets te maken hebben met dit blog.
Dus een alias, om even prive te zijn is niets mis mee.
Frank F
Ik denk dat het belangrijker is consequent dezelfde naam te gebruiken op TB bij het reageren, dan de vraag of je gebruik maakt van een echte naam, een bijnaam, of een gekozen naam. Het gaat om “herkenning”, lijkt me, en consequent naamgebruik is daarvoor voldoende (de herkenning is echt niet groter als je een echte naam gebruikt).
Ik denk zelfs dat het gebruiken van echte namen averechts kan werken… Zoals ik al zei: het gaat om het herkennen van iemands reacties. Als we allemaal onze echte namen gaan gebruiken, en het blijkt dat we meerdere Jannen, Pieten en Henken op het blog hebben (niet onwaarschijnlijk), dan is het juist moeilijker om ze uit elkaar te houden dan als ze een (unieke) gekozen naam zouden gebruiken.
Het gebruik van een pseudoniem is wel zo prettig, al was het maar vanwege privacy en gevoeligheid van bepaalde informatie (worst case scenario: iemand achterhaald jouw identiteit en misbruikt dat voor criminele doeleinden zoals bijvoorbeeld je huis leeg te halen of spullen op jouw naam en adres te kopen). Ook sollicitatie kansen speelt een rol: je naam wordt gegoogled en te resultaten op pagina 1 bevallen hen niet (of jij die persoon nu wel of niet bent).
Ik schaam me totaal niet voor wie ik ben, wat ik doe, wat ik denk enzovoort, maar ik zie geen meerwaarde in het gebruik van mijn volledige naam. Wel risico’s. Op andere blogs en fora gebruik ik een pseudoniem. Ik heb wel een facebook account -aangemaakt nadat tientallen mensen mij op mijn reizen vroegen naar mijn FB account inclusief mijn huidige vriendin- maar die heb ik netjes afgeschermt en ik zet er weinig bijzonders op. Ik ga er vanuit dat die informatie ten eerste al bij diverse adverteerders komt, nooit meer van internet zal verdwijnen en zelfs op straat zou kunnen komen te liggen.
Kortom: Genoeg reden om niet te surfen (reageren) onder je eigen naam. Uiteindelijk telt de inhoud en onwenselijke reacties worden hier netjes tegen gehouden door het team achter TB. Ik kan toch geen voorstelling maken van de mede reageerders hier op TB: niet hoe ze er uit zien, wat hun prive achtergrond ongeveer is of dat ik vrienden zou kunnen worden met deze mensen. De kans dat ik één vna jullie ooit in het echt ontmoet lijkt me klein. Dat is dan het enige nadeel van pseudoniemen: mocht je heel toevallig een medelander tegenkomen dan zul je nooit weten dat hij of zij ook actief is op een bepaalde site tenzij dat toevallig ter spraken komt.
Het wel bekend zijn van een echte naam van iemand die schrijft op een internetblog voegt helemaal niets toe. Een vergelijking met facebook gaat ook helemaal mank omdat je daar zelf kan bepalen wie wel of niet informatie die je verstrekt kan lezen en blogs zoals deze zijn volledig openbaar.
In sommige gevallen heb ik er geen enkel probleem mee om mijn eigen naam te gebruiken maar vind het niet prettig als anderen al het een en ander over mij weten, door te zoeken op het internet, zonder dat ik ze zelfs maar iets over mijzelf verteld heb; een reden om wel mijn voornaam hier maar niet mijn achternaam te gebruiken.
Hier is alles gericht op een onderwerp…..Thailand en ligt daardoor iets anders voor de geinteresseerden maar voor sociale sites als Faceboek etc. ligt dat wat anders, ik denk dat daar 50%fake is, mensen met 10 verschillende accounts en net zoveel verschillende leeftijden, man of vrouw zijn etc.. Ik doe daar dan ook maar niet aan mee;-)
Ik heb een account bij Second Life, een van de weinige of misschien wel enige site waarbij je met je paspoort moet verifieren wat je leeftijd is en ik denk dat daar de sociale sites een voorbeeld aan zouden moeten nemen, een hoop problemen ga je dan uit de weg. Zij zullen daar geen voorstander van zijn omdat ze dan niet meer op hun borst kunnen slaan met hoeveel accounts en bezoekers ze wel niet hebben (overigens zullen de aandelen van Facebook dan nog verder kelderen)
Overigens kan je wel anoniem op de site behoudens het verbergen van je leeftijd (voor Second Life is het om aan te tonen dat je 18+ bent)
Een gedeelte is wel off-topic maar ligt toch in het verlengde ervan.
Onder eigen naam maak ik openbaar waar ik onder elke omstandigheid mee wil worden geconfronteerd. Daarnaast heb ik een blog onder pseudoniem waar ik vrijer kan uiten over allerlei zaken uit persoonlijke omgeving en in de media opgepikte zaken die mij raken. Waarover ik geregeld filosofeer en waarbij ik de behoefte heb mijn gedachtenspinsels te delen zonder daar in mijn (Real Life) dagelijkse leven op aangesproken te kunnen worden. Een soort van vertrouwenskwestie die ik voor mijzelf heb kunnen bepalen. Omdat het internet zodanig is opgezet dat mensen per definitie misbruik kunnen maken van geschonken vertrouwen.
Dus Fred, “zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten” gaat ook op voor internet. Vertrouwen krijg je wanneer je het geeft, maar ook zorgvuldigheid. Wat heb ik er aan wanneer een ander mijn naam en gedachten in een ongewenste context plaatst waardoor mijn naam en gedachten verkracht worden? Dat is een mogelijkheid die helaas regelmatig wordt gepraktiseerd op het world wide web. Privé (f2f) deel ik mijn pseudoniem graag met in mijn belevingswereld geïnteresseerden. Maar niet zomaar. Nur die Gedanken sind frei.
Ben ik mee eens Marco, misschien dat anderen net iets te vaak mijn vertrouwen geschonden hebben en daardoor voorzichtiger geworden.
Prive, ook f2f, zitten alleen vrienden in mijn msn en nergens anders op het net al kunnen mede chatters/bloggers etc. natuurlijk wel in mijn msn vriendenlijst komen;-)
Marco, gelukkig heb ik het vertrouwen in mijn medemens behouden en iedereen krijgt bij mij het voordeel van de twijfel totdat het tegendeel is bewezen.
Zo anoniem is het www nou ook weer niet hoor. Werd kort geleden nog gebeld door iemand die via een zoekmachine op dit blog was terecht gekomen waarop bij een reactie hij mijn naam had zien staan wetende dat ik een liefhebber van Thailand ben en frequent daar verblijf.
Door vrienden en kennissen word ik dikwijls gekscherend zo genoemd en aangesproken dus zodanig vond ik het wel gepast om mijn ‘adelijke’ titel hier te gebruiken.
Het is ook niet zozeer om anoniem te zijn doch acht het tevens van geen enkele meerwaarde om mijn achternaam te vermelden.
Overigens mocht iemand dat beslist willen weten is dat niet zo moeilijk te achterhalen op het internet, met andere woorden ‘zoekt en gij zult vinden’.
Moderator: jouw reactie heeft niets met het onderwerp van de posting te maken. Daarom niet geplaatst.