Thaise verplichtingen

Door De Inquisiteur
Geplaatst in Leven in Thailand
Tags: , ,
20 juli 2018

Retired of niet, een mens heeft verplichtingen, ook in het land van de glimlach. Maar ach, wat is nu een klein beetje administratie terwijl je zeeën van tijd hebt. Toch kan het wel eens af en toe anders lopen dan gewenst.

Zo was De Inquisiteur toe aan de vernieuwing van zijn rijbewijzen, auto en motorfiets. Om de vijf jaar, dus je bent allang de voorwaarden waaraan je moet voldoen vergeten en vaak ben je in de war, onze eigen ‘farang’-schuld want er dwalen wel heel wat cafe-verhalen over het internet.

De Inquisiteur zet zich vooreerst aan het plannen: een rijbewijs vervalt op je verjaardag. Dat is einde juli voor hem, en zie, gelukkig dat hij op tijd is want er zijn toevallig wat feestdagen op komst. King’s Birthday en een grote Boeddha-dag, alle openbare dienstverlening ligt dan stil. Dus plakte hij een datum vroeg genoeg om alles in orde te brengen, rekening houdende met het feit dat je hooguit dertig dagen voor het vervallen kan vernieuwen en dat sommige benodigde formulieren slechts enkele dagen oud mogen zijn of men aanvaardt ze niet meer.

Moet je een aantal formulieren verzamelen, Thailand houdt van bureaucratie. Maar welke? Op het internet vind De Inquisiteur geen enkel mooi lijstje, doch het moet gezegd, hij is geen geduldig man. Maar een bewijs van woonst is sowieso nodig, dat moet op het Immigratiekantoor gehaald worden. Sakon Nakhon in dit geval, negentig kilometer rijden. Pasfoto’s ook natuurlijk, er moeten na dertien jaar hier wonen ergens een berg foto’s van De Inquisiteur liggen maar ze hebben geen genade, nieuwe moeten. Da’s een makkie: er zijn fotozaakjes genoeg in het stadje.
Dan is er twijfel. Medisch attest of niet? De berichten zijn verwarrend, de ene zegt van wel, de andere van niet. Thailand kennende weet De Inquisiteur dat lokale verschillen makkelijk mogelijk zijn. En het feit dat men stilaan toch wat strenger begint te worden laat hem vermoeden dat het wel eens verplicht zou kunnen zijn. Dus beslist De Inquisiteur voor zekerheid, hij gaat ook voor dit papiertje.

Een medisch attest moet een arts verlenen en dat is hier op het diepe platteland wel wat anders dan in een grote stad. Het ziekenhuis in het stadje zou kunnen, maar dat gaat De Inquisiteur drie tot vier uur kosten weet hij. Op welk moment van de dag je er ook komt zitten er massa’s mensen voor consultatie. Hij heeft ooit uit verveling de stoelen daar eens geteld toen hij chauffeur van dienst was voor een dorpeling. Honderd en elf stoelen. En die zijn continu allemaal volzet, er staan meestal nog vele mensen te leunen tegen de muur. Patiënten in spe vergezeld van hun familiale aanhang, maar toch, minimum vijftig man die de arts nodig hebben. Een alternatief zoeken dan maar. Het lief is bevriend met een arts die in een naburig dorp een kleine eerste hulp post bemant. Kan je hem bellen tee rak?

Neen, kan en mag hij niet. Moet je voor naar het ziekenhuis. Verdorie. Plots herinnert De Inquisiteur zich een wat grotere clinic, een typisch verschijnsel in de streek hier. Daar kunnen ze al wat meer dan in zo’n kleine medische post, De Inquisiteur is er ooit eens geweest toen hij een deftige verkoudheid had opgelopen tijdens een koude veertiendaagse in de winter. Maar ook daar zit steeds een massa volk natuurlijk.
Maar zie, de goden zijn met De Inquisiteur. Hij passeert er na een inkoopronde voor de shop, hij zat reeds twijfelend te denken van zal ik of niet – en merkt op dat ze net open gaan. Rolluiken omhoog, niemand staat aan te schuiven. En ja hoor, hier kunnen ze het attest leveren! Bovendien hoopt De Inquisiteur gezien zijn doktersfobie, dat hij het direct zal krijgen, zo maar. Doch neen, hij moet onverbiddelijk naar de arts.

Vriendelijk man, zoveel Engels als De Inquisiteur Thais kan dus dat is geen probleem. Een waslijst van vragen, of De Inquisiteur aan de medicijnen zit? Neen. Of hij zich soms slapjes en moe voelt? Neen. Spierpijnen of andere? Neen. Nooit hoofdpijn? Neen.
En dan, aaah, lichamelijk onderzoek. Bloeddruk meten. Ai, De Inquisiteur durft zo heel af en toe eens zijn arm in zo’n automaat te steken wanneer hij dan toch in het plaatselijk hospitaal verzeilt als chauffeur. En continu is die bloeddruk wat te hoog. Maar zie, “perfect sir!”. Oef.
Hamertje-tik op de knie voor de reflexen. OK, werkt goed, De Inquisiteur schiet in de lach bij die ongewilde bewegingen. Dan hart en longen afluisteren. Ai. De Inquisiteur is een roker. Doch ook hier, geen probleem, en na een halfuur heeft De Inquisiteur zijn medische attesten, hij wil er namelijk twee want wil het risico niet nemen dat men geen copy’s aanvaard. Trouwens, honderd baht per stuk, kan je niet voor sukkelen.

De volgende dag gaat hij op pad, als eerste pasfoto’s. Die voor het eerst eens geen soort maffiafiguur tevoorschijn toveren. En gelukkig denkt het lief mee, want ook zij moet haar motorrijbewijs vernieuwen – zonder al dat papierwerk gelukkig. Copy’s van je paspoort! O ja, kunnen ze ook hier. Meteen maar voldoende want binnen anderhalve maand moet De Inquisiteur zijn jaarvisum vernieuwen. De rekening is iets hoger – tweehonderdzeventig baht.
Meteen verder naar Immigratie in Sakon Nakhon, negentig kilometer rijden. Het lief wat ongerust want er is stormwaarschuwing, bovendien heeft het al dagenlang zwaar geregend. Een zware, donkere wolkenlucht maar die houdt het op dreigen, er valt geen regen. Toch zie je dat er niet teveel water meer nodig is om overstromingen te veroorzaken, riviertjes, poelen en rijstvelden liggen er verzopen bij.

Het Immigratiekantoor van Sakon is veranderd. Weg is het gemoedelijke, het familiale. Op en top bureaucratie, de ambtenaar is de baas en jij zal wachten. Alleen zijn ze vergeten om er een soort volgnummer-systeem aan toe te voegen en het is een komen en gaan. Met ergerlijke dames die lekker voorkruipen. Na een halfuur is het De Inquisiteur zijn beurt. “Certificate of residence please”. Huh? De man van dienst valt uit de lucht blijkbaar. Roept er iemand anders bij, De Inquisiteur moet mee naar de meer verborgen burelen achter schermen. Waar een irritant officiertje, gemillimeterd haar, kostuumpje vol versieringen op de borst nors luistert naar De Inquisiteur zijn begeleider. Hij kijkt De Inquisiteur niet eens aan en schudt neen. De begeleider verzoekt De Inquisiteur om terug te gaan wachten. Na een kwartier komt hij terug met de melding dat de kerel die deze attesten kan maken er niet is. Zit in Kalasin. Dat is op honderdvijftig kilometer afstand … . Ongeveer twee uur wachten. Tsja, het humeur van De Inquisiteur daalt onmiddellijk maar weggaan is geen optie, dat is honderdtachtig kilometer voor niks rijden.

Na anderhalf uur komt er iemand De Inquisiteur halen en brengt hem terug naar dat irritant officiertje. Die zijn paspoort wenst en het formulier begint in te vullen … . Het zal toch niet waar zijn? Kl##tzak. Het wordt nog erger. Vijf minuten later presenteert hij de formulieren, jawel, weer twee, dat risico op copy’s nietwaar. En vraagt duizend baht.
De Inquisiteur is perplex over zoveel lef en boosaardigheid. Razendsnel werken zijn hersenen, wat hieraan te doen? Tsja, je kan op dat moment van je oren gaan maken doch je moet hier telkens weer terug geholpen worden. Het enige wat De Inquisiteur kan uitbrengen is <peing, peing mak mak>. Het officiertje, amper een meter zestig hoog, neemt het paspoort van de Inquisiteur van tafel en legt het buiten bereik. Zegt niks, enkel een valse glimlach. OK, De Inquisiteur is hier slachtoffer van corruptie. Betalen maar.
Het eerste kwartier van de terugrit is in mineur, ook het lief vind het schandalig.

Vijfenzestig kilometer verder stoppen we in Pankon waar ze de rijbewijzen uitgeven. En hoera! Hier gaat alles wonderbaarlijk vlot. We mogen direct binnen, voeren de testjes uit en gaan televisie kijken, waarschuwingen en ongevallen, anderhalf uur lang. Terug naar de counter op het beneden verdiep waar ze weer fotootjes maken, even wachten en de nieuwe rijbewijzen zijn de onze. En voor de prijs moet je het niet laten: driehonderd en vijf baht voor een motorrijbewijs, vijfhonderdvijfenvijftig voor de auto.
Dat maakt dat we beiden terug vrolijk zijn, een foodstop a la Isaan waar het lief zich te pletter lacht bij het zien van De Inquisiteur die nu wel heel pikante dingen moet eten en hopeloos terugkeert van het toilet – hier is het zelfs voor hem te primitief voor een grote boodschap.

Terug thuis, de shop houden we gesloten, spreekt het lief met haar jongste zus die in Bangkok woont en daar op het … Anti-Corruption Office werkt.
Ze meldt wat ons overkomen is op Immigratie. Tsja, De Inquisiteur had slimmer moeten zijn. Gewoon, op de vraag naar duizend baht, moeten zeggen dat hij een <bin> nodig heeft. Ze moeten dat wel doen, ze zijn het verplicht. Moeten er andere mensen bijkomen, is er ophef zonder dat je lawaai maakt of gezichtsverlies bezorgt. Heeft die officier van dienst een keuze: ofwel schrijft hij ze uit op duizend baht en dan is hij de klos. Want daarmee kan je verder gaan. Ofwel, geeft hij toe en rekent het normale bedrag, honderdvijftig baht per stuk. Weigeren ze een rekening uit te schrijven kan je ook verder gaan, want ze moeten altijd een dubbel in hun boekhouding hebben – onthou, een rekening moet je ook eigenlijk altijd zelf ondertekenen.
O ja, en je kan een Immigratiekantoor aanklagen wanneer ze geen volledige prijslijst hebben ophangen. Maar daar begint De Inquisiteur niet aan alhoewel er in Sakon slechts een beperkte lijst hangt.
O ja, en een geluk dat hij niet met copy’s werkte. Ze moeten inderdaad de originelen hebben, zowel het bewijs van woonst als het medisch attest.

Zo zie je maar, snel even in orde brengen? Hallo, kost wel wat moeite en gedoe. Doch eind goed, al goed. Voor de komende vijf jaar toch.

36 reacties op “Thaise verplichtingen”

  1. Henk Nijzink zegt op

    Ik lees Uw stukjes telkens weer met heel veel plezier, blijf schrijven

  2. Ger-Korat zegt op

    In Nakhon Ratchasima kost een Certificate of Residence 500 baht per stuk, al jaren. Volgens mij heeft de ambtenaar het juiste tarief berekend voor 2 stuks.

    • De Inquisiteur zegt op

      Vier jaar geleden had ik het ook nodig voor aankoop nieuwe auto.
      Sakon Nakhon ook. Honderdvijftig baht per stuk.

      • Cornelis zegt op

        300 baht in Chiang Rai en maar één origineel nodig voor twee rijbewijzen.

    • libraphuket zegt op

      certificaat van residence is in principe een gratis dienst, maar ….

  3. HarryN zegt op

    Pasfoto’s ?? Ik dacht dat je die niet meer nodig hebt. Men maakt op het bureau waar ze de rijbewijzen uitgeven een foto en wordt afgedrukt op het rijbewijs (credit card formaat). Voor de andere documenten heb je die ook niet nodig maar misschien nog wel for het Cert. of Residence..

    Inquisitor heeft U nog geen geel boekje aangevraagd?

    • De Inquisiteur zegt op

      Pasfoto’s voor het bewijs van woonst.
      En neen, dat gele boekje moet ik niet. Te veel gedoe.

      • Geertg zegt op

        Inderdaad een heel gedoe, maar een keer. Heb je dit gele boekje dan kun je ook een roze ID card halen. Dan hoef je nooit meer naar immigrstion voor n cert. of residence.

        Scheelt weer bathjes en tijd.

        • Antoine zegt op

          Ik woon in Aranyaprathet en heb het gele huisboekje, na inderdaad heel veel gedoe, maar heeft me tot nu toe niets opgeleverd. Rijbewijs vernieuwen in SaKaeo, teruggestuurd omdat men toch het certificate of residence eiste. Auto kopen en op mijn naam zetten, nee meneer het gele boekje is niet goed, graag een certificate of residence. Bij Immigratie in Aranyaprathet overigens af te halen voor 500 Baht zonder ontvangstbewijs.

      • Cornelis zegt op

        In Chiang Rai geen pasfoto’s vereist voor het ‘certificate of residence’. Ik heb het op internet te vinden aanvraagformulier voor dit certificaat gebruikt en daarin staat ook niets over foto’s.

    • goort zegt op

      En zelfs als je dat gele boekje hebt, dan accepteren ze dat niet voor rijbewijs. Althans niet hier in Banglamung. Gewoon een Cert. of Residence van Immigration.

  4. fred zegt op

    In Banglamung (Chonburi – Pattaya) kan je het vijfjarig rijbewijs verlengen vanaf 90 dagen voor de vervaldatum en dit tot 1 jaar erna.

    • De Inquisiteur zegt op

      Zoals ik al schreef – veel lokale verschillen.
      Heb een vriend daar wonen en die zei dat hij ook geen medisch attest nodig had.

  5. Dick zegt op

    Ik heb een maand geleden mijn brommer rijbewijs verlengd en dat verliep “probleem loos”. Naar immigration met kopie paspoort, kopie stempel douane en kopie visum en 2 pasfoto’s. Binnen en half uur had ik het certicate of residence.
    Vervolgens naar Naklua voor een gezondheidsverklaring. Bloeddruk gemeten (goed) en arts vraagt : hoe voelt u zich. Antwoord; prima
    Binnen 5 minuten de gezondheidsverklaring (kosten 100 baht)
    Op naar het kantoor voor verlenging: kopieën van paspoort etc, echter de kopie van het oude rijbewijs was op een half A4 en dat was niet goed. Kreeg een papier waar ik mijn telnr op moest zetten en tekenen.
    Testen gedaan en film gekeken, 305 baht betaald en ja hoor…..nieuw rijbewijs. Ik check mijn geboortedatum (werd gezegd dat je dat moest doen) en ja hoor……ik was ineens 40 jaar jonger. Verkeerde maan en geboortejaar. Juffrouw boos want ik had het formulier getekend waar mijn geboorte datum op stond. Heb haar uitgelegd dat ik geen Thais kan lezen dus ook niet wist dat daar mijn geboorte datum op stond. Hoe dan ook, het was toch mijn schuld en ik moest 55 baht betalen voor het printen van een nieuw rijbewijs. 6 uur heeft het in totaal geduurd, maar ik heb mijn nieuwe rijbewijs en nog wel voor 6 jaar!!!

    • Dick zegt op

      aanvulling: gezondheidsverklaring werd niet naar gevraagd

  6. stevenl zegt op

    Als je een rijbewijs na afloop van de geldigheidsdatum verlengt krijg je het tot je eerste verjaardag + 5 jaar, dus zo kun je bijna 6 jaar krijgen.

  7. l.lagemaat zegt op

    Met een verlopen rijbewijs rijden, hoe kort ook ,lijkt mij niet wijs.
    Dit i.v.m. een mogelijke aanrijding.

  8. Chiang Moi zegt op

    Moderator: Lezersvragen kan je naar de redactie e-mailen.

  9. hansman zegt op

    Ik kan uw berichten altijd met veelplezier en een glimlach lezen….Bedankt zover.

  10. Yuundai zegt op

    Het hele verhaal van De Inquisiteur is haast een duplicaat van wat ik gisteren mee maakte in Chaam. Ook ik was in Hua Hin eerst naar de dokter geweest die mij een gezondheidsverklaring gaf en daarvoor 300 bath vroeg. Deze verklaring hoefde ik bij nader inzien niet te overleggen of af te geven, vreemd maar waar.
    De bij de immigratie verkregen verklaringen in tweevoud inclusief pasfoto’s afgegeven, waarna ik hoorde dat ik nog naar een “instructie video” moest kijken. Omdat wij gezamenlijk vroeg naar Chaam gereden waren, konden wij ons om 8.30 uur bij de balie melden moest mijn vriend en zijn vriendin dus wachten tot ik de achteraf beziene poppenkast van het laagste niveau heb moeten ondergaan, De video was in het Thais met heel veel Thais geschreven uitleg, dus voor mij een uitzitten en totale onbegrip waarover gesproken werd. Omdat eerder gezegd was dat wij moesten wachten tot 9.00 uur bleek boven gekomen dit verschoven te worden naar 10.00 uur. Toen er om bijna 10.30 nog geen aanstalten gemaakt werd om met de video te beginnen heb ik onvervalst Nederlands verteld hoe ik er over dacht, Dit bleek nogal indruk gemaakt te hebben en de baas kwam er bij die stelde als ik mij niet zou gedragen dat ik mijn papieren terug zou krijgen en elders mijn rijbewijzen maar moest gaan aanvragen, ik dus als een hond terug in mij hok. Na 1,5 uur mochten wij het lokaal verlaten, waarbij ik eerst nog dacht dat er nog een vervolg in het Engels zou volgen, maar niets van dat al, dus 1,5 uur voor Jan met de korte achternaam gezeten. De lui die ruim een uur te laat waren binnen gekomen, liepen gewoon met de stroom mee van wege de door hen overhandigde Bathjes aan de “instructeur”. Toen volgde de welbekende reactie test, vervolgens kijken of je al dan niet kleuren blind was of een heel slechte ogen had. Mijn vriend ziet met een oog helemaal niets maar die kreeg na betaling van 500 bath toch de benodigde goedkeuring. Bij de laatste formaliteiten en het maken van foto’s voor op het rijbewijs moest ik mijn bril afzetten en mijn slechtziende vriend mocht zijn bril ophouden. Afijn er was een inzage gegeven hoe ongeorganiseerd dit proces verliep, zoals zo veel dingen in Thailand, voorlopig heb ik mijn rijbewijzen weer voor 5 jaar, tegen die tijd zal alles wel weer veranderd zijn, vrees ik!

    • Rob V. zegt op

      Wat zei je dan? “Pardon meneer/mevrouw, wij wachten al sinds 9 uur op de video. Kunt u mij zeggen wanneer deze begint?” . Of probeer een dergelijke zin eens in het Engels of Thai in combinatie met een glimlach. Dan moet je wel een héél nukkige ambtenaar treffen om als hond je hok in te worden gestuurd.

      • Ger-Korat zegt op

        Onzin natuurlijk, als je in Thailand woont pas je je aan en volg je de weg die de Thais ook bewandelen. Je vraagt niet hoe laat het begint of waarom het later begint maar je wacht geduldig. Zoals wel vaker begrijp ik niet waarom vele gepensioneerden er een punt van maken om een paar uur te wachten. Opdat men een drukke baan heeft en vele noodzakelijke verplichtingen elders waar men dringend naar toe moet ? Nee dus ! Maak je nergens druk om, neem je tefoon en speel wat spelletjes of lees op het internet. Als je als oudere nog steeds druk maakt dat je ergens een paar uur voor moet uitttekken en dat vooral in Thailand waar de Thaise mensen ook niet openlijk klagen, ja dan heb je een probleem.

        • Rob V. zegt op

          Dé thaise weg? De ene Thai of Nederlander zal rustig tot sluit wachten, een ander zit op hete kolen na 15 minuten en nummer 3 er ergens tussen in. Door de boot genomen is de punctualiteit in Thailand denk ik wel wat minder (maar ook in Thailand heb je op tijd te komen voor bijvoorbeeld je werk), maar alles gelate ondergaan is echt het andere uiterste. Dat zie ik de Thai nu ook weer niet doen. Na enige tijd wachten ter bevestiging beleefd vragen hoe laat iets begint of is uitgelopen is echt niet on-thais.

          En wie zegt dat het allemaal bejaarden waren in dat hok? Er kunnen ook mensen zijn geweest die alleen de ochtend vrij hadden van werk of later op de dag andere verplichtingen. Dat sommige bejaarden een obsessie hebben met tijd ben ik met je eens, die mogen in Nederland en in Thailand wel tot 10 leren tellen en wat geduld te tonen. Maar als een soort van simpele ziel gelaten alles maar laten gaan gaat mij te ver.

          Deed me denken aan de tip van een reageerder in 2016 die schreef om indien je betrokken raakt in een auto ongeluk “Zorg ook, dat je een beetje onnozele uit je ogen kijkt laat merken dat je buitenlander bent en niet begrijpt wat er aan de hand is.” 555

          Nederland en Thailand zijn niet 2 totaal verschillende werelden, de accenten liggen wat anders maar je kunt je prima aan je basis principes houden mits je maar beleeft blijft. Respect (en begrip) tonen en een glimlach doen soms wonderen en zo eindig je niet als simpele speelbal of zombie achtig figuur. Veel opzichtig stampij maken, dat moet je natuurlijk niet doen, in zowel Thailand als Nederland niet.

    • Pieter zegt op

      Mooi verhaal, ook ik ben afhankelijk van Chaam i.v.m. mijn rijbewijs en hebt exact dezelfde ervaring gehad met het verplicht kijken naar de film. Ook heb ik in de clinch gelegen met die baas, een klein mannetje.
      Bij het weg gaan zij hij tegen m’n Thaise vriendin dat hij me wel weer over 5 jaar terug zou zien, met een cynisch glimlachje.
      Maar voor de volgende keer, je kunt tijdens de film ook naar het toilet (lees auto) gaan, en je daar verpozen.
      Dat heb ik wel gedaan.

  11. jochen zegt op

    Je kunt je rijbewijs verlengen na je verjaardag en dan ontvang je je nieuw rijbewijs voor 6 jaar.
    Je woont al zo vele jaren in Thaland waarum heb je nog steeds geen geel boekje (Tabien-Baan) voor Falang.
    Dan hoef je nooit meer naar de Immigratie en je kunt ook een ID-kart vragen op de zelfde afdeling. Dit vinden ze goed bij het aanvragen van een nieuwe rijbewijs.
    Volgende keer doen dan heb je nooit problemen. Ik ben al 25 jaar hier in Thailand en heb nooit problemen gehad.

    • theoS zegt op

      Geel boekie heb ik ook niet en zie er het voordeel niet van in. Woon hier meer dan 40 jaar en nooit ergens problemen mee gehad en dat zonder zo’n geel onzin ding.

  12. Falangtoon zegt op

    Toevallig heb Ik deze week in hetzelfde kantoor Visa, re-entry en papieren voor rijbewijzen motorfiets en auto aangevraagd. Voor de betaling van woonstbewijs voor het rijbewijs werd 500 baht per formulier gevraagd. We vroegen om een betalingsbewijs, werd resoluut geweigerd.
    Waarom ze u naar Pang Khon stuurden voor het rijbewijs is me een raadsel, je kon dit ook in Sakon doen. Of niet? Voor het rijbewijs heeft men mij geen doktersattest gevraagd. De enige test die ik moest afleggen was ‘rood, groen of oranje licht’. De remtest voor snelheidsreactie was er deze keer niet bij, want kapot…
    Moest dan nog 45 minuten naar een film kijken over het verkeer, maar na 10 minuten was iedereen aan het tokkelen op de smartphone of aan het slapen…

  13. Top martin zegt op

    In Sa Kaeo, rood, geel, groen test. Gezondheitbewijs (Dokter). Verkeersfilm ( Haha) kijken. Kopie van mijn padpoort.
    Fotos worden door hun gemaakt. Ik stond na 2 uur weer buiten met verlende rijbewijs.

  14. Walter zegt op

    Zucht zo herkenbaar. Ik Nooit motor gezien, zowat bang van die grote dingen, maar voor mijn Honda Click wel nodig… Haal rijbewijs vernieuw alle documentje erg makkelijk te halen. Eenmaal Thais auto rijbewijs knipoogt mijn vrouw, Mai luum motorcycle… Oh, you can drive.. Yes wheelie, rights side of the road grap ik.. Okay sit down.. Click plastic plaatje bij nog geen 500 Baht.

  15. Walter zegt op

    Oh, geld geven zonder bon (bin) nog goeie, toen ik ging trouwen in Bangkok, beweerde dames dat je getuigen moest hebben, geld geschoven.. Desk verder… Did the ladies ask money, tes, meh pen rai zei ik nog, mannetje stond op… En kwam terug met de buit… Niet nodig meneer, niet doen okay…. Hahaha of op zijn Thais 555 Dames waren minder gecharmeerd.

  16. janbeute zegt op

    Laatste keer dat ik mijn beide rijbewijzen verniewd cq verlengt heb was anderhalf jaar geleden .
    Dit bij de Thaise RDW in de provincie hoofdstad Lamphun .
    Medische keuring is helemaal niet nodig , alleen bij de eerste keer .
    Paspoort met het geldige retirement extension stempel en fotokopie .
    Het gele huisboekje met fotokopie
    Ik was zelfs nog 2 maanden overtijd daar ik een operatie had gehad rond de vervaldatum zeg maar je verjaardag .
    Even de test maken en de film bekijken .
    Daarna wordt er een foto gemaakt die in je op een creditcard lijkende nieuwe rijbewijzen optisch wordt ingezet . En natuurlijk de toepasselijke Fees betalen .
    Nog geen halve dag heeft alles bij elkaar geduurt .
    En wat is een geel boekje toch een uitkomst .
    No problem als je een auto of brommer of bigbike koopt en deze zonder probleem op je naam kan registreren .
    De auto en bike dealers hebben de registratie op naam , netjes geregeld na overleggen van de kopieen uiteraard .
    En mocht je ook inkomsten belasting betalen in Thailand dan kun je via het regionale belastingkantoor een gratis residents verklaring aanvragen .

    Jan Beute .

  17. Benno zegt op

    Mooi verhaal. Heel wat lokale verschillen zie ik in de reacties. In Samui staat op het bord in het kantoor dat het rijbewijs pas kan worden vernieuwd als het oude is verlopen. Toch zijn er aanvragen gedaan voor die tijd en die werden ook geaccepteerd. Ach ja.

  18. Walter zegt op

    Ik heb mijn Thais rijbewijs gekregen op 11 Julie 2017 en dat is geldig tot 11 Julie 2019. Mijn geboorte maand is December. Vervalt het 5 jarig rijbewijs dan op je verjaardag?

    Heb mijn Thaise rijbewijs eerst in Korat willen aanvragen, wat een gedoe en zo onvriendelijke behandeling en na de 3e keer te zijn weggestuurd voor een vertaling van het NL rijbewijs en dan ook nog door de ambassade, beide eisen zijn belachelijk, ben ik naar bangkok afgereisd om het daar te proberen. Vrouwlief had een vriendin in Bangkok en haar man………….? Je raadt het vast wel, werkte bij het ministerie van Verkeer, hij nam mijn Nederlandse rijbewijs mee en kwam 5 minuten later terug en nam mij mee naar een collega, die maakte een pasfoto van mij en even later kreeg ik mijn rijbewijs. Alles geregeld!

    • De Inquisiteur zegt op

      Waarschijnlijk Uw eerste rijbewijs dat U hier bent gaan halen. Dan zal het ook maar 1 jaar geldig zijn, geen 5.
      Nu ja, is mijn vermoeden.

      • stevenl zegt op

        Eerste rijbewijs is 2 jaar geldig.

    • Ger-Korat zegt op

      Ja als je dan geen internationaal rijbewijs meeneemt is het logisch dat ze vragen om een Engelstalige en een officieel dokument dus via de ambassade. Had je zelf ook kunnen bedenken voordat je naar het bureau ging. Ben een aantal keren bij het bureau in Korat geweest, alleen en zonder hulp. Werd overal vriendelijk geholpen en ken zelfs daardoor een aantal mensen persoonlijk die daar werken. Je komt elkaar ook elders weer tegen dus altijd positief.
      En dat onderhands je rijbewijs regelen vind je wel goed ? Ben benieuwd hoe je over andere onderwerpen denkt zoals corruptie en bijvoorbeeld mensen die niet rijbekwaam zijn en ook een rijbewijs kopen en dan deelnemen aan het Thaise verkeer.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website