Ondertussen, in Isaan (3)

Een grijze lucht, miezerig weer, regelmatig valt de regen met bakken uit de lucht. En dit al voor de tweede dag na elkaar. Op straat en in de velden is niemand te zien, het lijkt wel alsof je de enige bent die wakker is. De Inquisiteur wordt er een beetje mistroostig van alhoewel er niet echt aanleiding voor is. Op die momenten dwalen er negatieve gedachten doorheen zijn hoofd, de schuld van dat miezerige weer.

Als eerste schiet door zijn hoofd dat hij zich vandaag zal gaan vervelen. Geen tuinwerk, geen karweitjes aan huis want veel te nat. Gaan wandelen met de honden is niet te doen, de velden staan onder water, de modder is te zacht en je zakt er diep in. In de shop gaan zitten is ook niets want geen klandizie, tenzij een haastige automobilist die snel-snel de winkel in- en uitglipt, geen praatje maken, geen grappen en grollen. Daardoor is liefje-lief ook al vies gezind, een knorrend antwoord terwijl ze op haar mobieltje de sociale media doorploegt is het enige dat De Inquisiteur los krijgt.

Beginnen er nog meer kwade ideeën door zijn brein te spoken. Het gedrag van die kleine spruit, PiPi, zoontje van het lief haar broer, hangt hem de keel uit. De driejarige stoort zich niet aan die regens en speelt zijn ondeugende spelletjes. Hij moet eigenlijk op school zitten, daar gaat hij al van vorig jaar naar toe, maar de lange schoolvakantie leerde hem dat het veel leuker is om thuis te zijn, en nu wil hij niet gaan. De Inquisiteur is er verbolgen over dat zijn ouders zich daar simpelweg bij neerleggen, hij mag blijven. Wordt De Inquisiteur een beetje vals, en sommeert het ventje om mee te gaan met zijn moeder, huiswaarts, hij mag niet hier blijven. Het arme ventje.

Vervolgens stapt er dan toch een eenzame dorpeling de winkel binnen, de regens getrotseerd voor een paar eieren denkt De Inquisiteur vals. Ergo, hij is er doorheen gegaan om geld te komen lenen, hij heeft dringend drieduizend baht nodig. In plaats van de man ‘omstandig-Isaans’ een verhaal te vertellen van dat het slecht komt, dat we geen geld in huis hebben en andere drogredenen, goed voor een vriendelijke afwijzing, is De Inquisiteur vlakaf: neen. De man schrikt zich een hoedje en druipt af door de regen. Liefje-lief is in valsje-vals gewijzigd, zoiets doe je niet. De Inquisiteur dan maar terug richting zijn ‘mannenkamer’, beetje internetten.

Doch ook hier betert zijn humeur niet. Het zicht op die donkere, grijze lucht, de stortbuien die om het halfuur alles nog wat erger maken. Takken van struiken en bomen hangen neer, het lijkt wel alsof ook die droevig zijn. Het nieuws, de wetenswaardigheden, de vaak gekke toestanden in de wereld, grootste sportprestaties – het kan hem allemaal niet boeien. Thailandblog maakt hem ook al boos. Een restaurant-recensie, het zal toch niet verworden als zoveel van die Nederlandstalige “Thailand”-pagina’s op het roemruchte Facebook? De reacties monden natuurlijk uit in een soort België-Nederland, ook al niet bevorderlijk denkt De Inquisiteur. Een website vol met reclame voor Francesca, Manus of Jos hun ding? Tsjonge toch, dat wil De Inquisiteur niet. Daar bovenop heeft de moderator een reactie van De Inquisiteur op het artikel van Tino Kluis niet geplaatst. Hoe kan dat nu? Waarom? En geen motivatie geven? – het gaat achteruit daar op dat blog. De Inquisiteurs humeur is nu zodanig bedorven dat hij zelf begint te beseffen dat hij zich laat gaan. Dan maar wat geliefde muziek op en een kaartspelletje spelen, onderwijl proberen zichzelf mentaal op te krikken.

Beetje bij beetje lukt dat ook. Want hoe zeldzaam zijn zulke miezerige dagen hier in de streek eigenlijk? Het is zowat een jaar geleden denkt hij. Ieder jaar rond deze tijd krijg je een dag of vijf Noordzee-weer, maar dan wel bij vijfentwintig plus en geen wind. Hoe gelukkig is hij niet dat dit zo zeldzaam is, driehonderdnegenenvijftig dagen lang is de zon meester. En waarom niet aan de slag gaan in het nieuw gebouwde magazijntje, lekker onder dak, muziekje aan, en dat hekwerk maken voor de buitenkeuken? Of waarom toch niet met de honden gaan wandelen? Die beesten houden ervan om doorheen die modder te zeulen, te spelen met z’n drie, heen- en weer sprinten rond het baasje. De regens spoelen die modder wel van hun pels. Of krijgen ze een douche nadien, het is helemaal niet koud ondanks die regens, integendeel.

En waarom niet even overleggen met het lief, we kunnen net zo goed nu inkopen gaan doen voor de shop in plaats van overmorgen. Winkeltje dicht, een altijd leuke gezamenlijke douche en de hort op. Met een stop in een van die coffeeshops die het stadje rijk is. Gebakje met een onbekende soort thee erbij. En wat er aan vers goed als groenten en fruit ontbreekt zal De Inquisiteur wel nadien extra gaan halen, ze hoeft zich toch geen zorgen te maken?

En waarom zou De Inquisiteur zich zo opwinden in de wereldpolitiek? Die verandert toch niet bij slecht humeur. Bovendien lopen alle belangrijke voetbalcompetities af, altijd leuk te zien hoe er onverwachte kampioenen opduiken. En dat de moderator van Thailandblog zijn reactie niet plaatste zal wel correct zijn. Die werd geschreven in een opwelling, na drie grote flessen beer Chang. Schrijf je al wel wat makkelijk te grof.

Begint De Inquisiteur zelfs plannen te maken. Want er waren mails gekomen. Reclame voor hotelboekingen. En zie, wat een kortingen! Kamers tot de helft goedkoper dan in het hoogseizoen. Er wordt zelfs een nieuwe luchtverbinding opgezet, van Udon Thani naar U-Tapao voor 690 bahtjes! Dus maar eens extra lief gaan worden tegen eega, en op het juiste moment even voorstellen om van een weekje Pattaya te gaan genieten. Zo doe je dat in Isaan, het goede moment en de euforie afwachten, en dan toeslaan.

Na een een slechte voormiddag voelt De Inquisiteur zich terug in zijn sas. Zit weer vol ondernemingslust. Zo langdurig wat achter je laptop zitten is ook maar niks. Bovendien veel te veel koffie gedronken en sigaretten gerookt. Hij kijkt door de ramen en merkt op dat de regens gestopt zijn. Er komen heldere plekken tussen de wolken, de zon is de strijd aangegaan en zal wel winnen, zoals altijd hier.

Hup, naar buiten! Of nee, eerst even een blog schrijven.