Je maakt van alles mee in Thailand (20)
Veel bezoekers van Thailand hebben tijdens hun verblijf in dit altijd fascinerende land wel iets bijzonders, grappigs, merkwaardigs, ontroerends, vreemds of gewoons in Thailand meegemaakt, dat de moeite waard is om met andere bloglezers te delen.
Vandaag weer zo’n bijzonder voorval op Koh Phi Phi, dat door Janin Ackx werd beleefd. Haar verhaal over een walvishaai hebben wij met toestemming van de Facebookpagina Thailand Community overgenomen.
Als u ook wat meegemaakt of gezien hebt, dat u is opgevallen, schrijf het op en stuur uw verhaal, lang of kort, met eventueel een door uzelf gemaakte foto naar de redactie via het aanmeldformulier. U doet er veel Thailandliefhebbers een plezier mee.
Dit is verhaal van Janin Ackx
De walvishaai
Het gebeurde enkele jaren na de verwoestende tsunami op Koh Phi Phi. Veel locals begonnen terug het ritme te krijgen om de enorme klap en het verlies van hun dierbaren te boven te komen.
Wij waren er 16 dagen en de farangs vertelden ons hoe erg we ons zouden vervelen op het kleine eilandje van een voorschoot groot. Niets van dat alles, we hadden de tijd van ons leven, ontdekten alles in een gezapig tempo, zodat na enkele dagen zelfs de locals wisten wie we waren.
We deden veel uitstapjes naar de naburige bounty eilandjes en genoten van de extra aandacht van de vissers, die ons op een avondje BBQ trakteerden op een of ander verlaten eilandje. Prachtige foto’s en jaloerse blikken van andere vakantiegangers waren het resultaat.
Wij gingen ook regelmatig duiken, in de hoop walvishaaien te spotten, maar blijkbaar waren die ook op vakantie. Al het moois van de onderwaterwereld ging aan onze verbaasde ogen voorbij, niet in het minst een clownvis (Triggerfish) die mij constant volgde, aangetrokken door de reflectie van mijn camera (denken we). Hij kroelde en draaide vlak voor de lens, zodoende dat ik tientallen shots had van een stuk kop, een stuk vin, zijn lip, zijn tanden…. (enfin, ik denk dat het een hij was).
De dag voordat we vertrokken gingen we nog mee om te snorkelen (duiken mag dan niet meer). We zagen zelfs haaien, en na 2 uur in het water was het tijd voor de lunch. Duikers klauterden met mondjesmaat ook terug aan boord, douchten en kleedden zich aan.
Een van de laatsten begon te krijsen, walvishaai.. walvishaai. Waarop velen terug het water in sprongen…. ook eentje die reeds volledig gekleed was….. En majestueus gleed die mastodont aan ons voorbij …..ongelooflijk.
Erger was het gesteld met die aangeklede man, hij zag zijn telefoon, zijn bril en zijn portefeuille in de diepte verdwijnen….. zijn commentaar “ ik heb er eentje gezien, fantastisch”.
Ik bewonder zulke mensen, altijd positief,… het is niet iedereen gegeven.
Mooi verhaal , maar zoek clown fish en triggerfish toch nog maar eens op. Totaal verschillende soorten, de ene niet groter dan een hand de andere de schrik van vele duikers wegens agressief gedrag ivm verdedigen van zijn /haar territorium vooral als ze een nest met eieren beschermen.
Je hebt gelijk, het moest clown is én triggerfish zijn. En het was de triggerfish die mij overal volgde, zelfs op 10 cm van de camera.
Heel leuk verhaal en de laatste zin vind ik erg goed.
Een triggerfish op afstand van 10 cm? Vele duikers hebben liever een haai dan één triggerfish in hun buurt. Als hij eenmaal heeft aangevallen blijf je vanzelf wel uit de buurt. Toch maar eens nakijken met welke soort je te maken had….
Prachtig beest, de walvishaai. Jaren geleden heb ik er een gezien in het haventje van Point Samson, Australische westkust. Hij of zij was er met hoog water in gezwommen en kon er met laag water niet meer uit. Maar het is goed gekomen. Uren later toen het vloed werd, kon de haai weer terug naar de Indische oceaan.