Je maakt van alles mee in Thailand (18)
All themes / Shutterstock.com
We zijn bezig met verhaaltjes van bloglezers, die iets bijzonders, grappigs, merkwaardigs, ontroerends, vreemds of gewoons in Thailand hebben meegemaakt.
Vandaag een verhaaltje over het improvisatietalent van de Thai. Een oud getrouw bloglezer, Gert S., maakte daarover het vooralsnog kortste verhaaltje in deze serie, maar daarom niet minder grappig en curieus.
Uw bijdrage is ook van harte welkom, stuur het met eventuele door uzelf gemaakte foto’s, naar de redactie via het contactformulier.
Dit is het verhaal van Gert S.
Improvisatie
Toen ik lang geleden, in 1976, voor de eerste keer in Thailand kwam, bracht ik een bezoek aan de Emerald Boeddha. Ik ging daarna met de bus terug naar huis, maar voordat deze vertrok raakte een andere bus zijn buitenachteruitkijkspiegel, waardoor het glas brak. Alle scherven van de spiegel vielen op de grond, dus grote paniek bij de buschauffeur.
De reddende engel was de busconductrice. die haar poederdoos tevoorschijn toverde en daar haar spiegeltje uithaalde. Zij gaf het aan de chauffeur, die de spiegel op de een of andere manier op de plaats van de gebroken spiegel vastzette. Toen konden we vertrekken.
Naschrift
Het is een mooi voorbeeld van de vindingrijkheid van de Thai als er iets te repareren of te monteren valt. Twee snoertjes met elkaar verbinden en geen “kroonsteentje” bij de hand? Geen probleem, isolatiekleefband of gewoon plakband lost het op. Loshangende uitlaat? Geen probleem, want met een staaldraad wordt het alsnog keurig opgehangen. Zo zijn er altijd vindingrijke oplossingen voor elk probleem, dat zich aandient. En als die bus van Gert nog steeds rijdt, dan reken maar, dat dat spiegeltje van de conductrice er nog steeds zit!
@.
Ja, inderdaad.
Bij een probleem met wat dan ook, de thai heeft daar een oplossing voor en soms moeten wij erg lachen.
2 Vrij grote screen deuren gingen de elastieken, of wat dan ook, kapot en hij haalde beide deuren er uit.
Het was echt een bende in de living van deur-aanverwante benodigdheden.
Hij had dit nog nooit gedaan en aan het eind werkte alles weer prima.\
De thai kan ook gewoon in het pomphuis staan om iets van elektra te repareren.
Gewoon, blote klikkies in het water en zijn haar ging niet een krullen.
Moeten wij eens doen, yuck.
En zo in de loop van de 13 jaren is er natuurlijk e.e.a. vernieuwd of gerepareerd, maar ik kan altijd met bewondering kijken naar het geduld wat zijn hebben om een heel klein ding open te maken of te repareren.
De richting vragen aan een thai moet je niet doen, want een mens wordt het bos ingestuurd, maar een kapot apparaat of wat dan ook wordt gerepareerd.
LOUISE
Leuk verhaal !
Doet me denken aan een kennis die met een busje op weg was in de Filippijnen in 1989. Na een klap bleek een band volledig aan stukken. Het vervangen van het wiel duurde lang. Er was nochtans een reservewiel en een krik aanwezig. En toch bleef het maar duren. Mijn kennis ging toch maar eens zien wat het probleem was. Bleek dat het wiel vastgelast was. Stel je voor : er diende een lasapparaat aangesleept worden om het wiel te verwijderen.
Ik vind ‘t zelf ook ‘n aandoenlijk gezicht om ergens in the middle of nowhere paar verse groene bladerentakjes vóór ‘n gestrande auto-bus-vrachtwagen te zien liggen.
Dat betekent “gevarendriehoek” en aan de toestand van het ‘groen’ kun je uitvogelen hoelang de panne er zijn.
Met hamer, beitel, schroevedraaier en steeksleutels wordt het euvel meestal binnen ‘n dag verholpen.