Katten en honden hebben in de ogen van de Thai veelal géén tot weinig betekenis, behalve voor the upperclass die met voor véél geld gekocht hondje op hun talloze sociale party’s paraderen met deze gedrochten. Voor de vele in Thailand wonende buitenlanders hebben katten en honden gelukkig wél een betekenis.

Jonge dieren hebben op mensen, maar vooral op jonge kinderen een forse aantrekkingskracht. Ga naar de weekendmarkt, Chatuchak genaamd met ruim 15.000 stalletjes en zie hoe makkelijk de Thai besluit om een hondje, poesje, eekhoorntje, konijntje, eendje, kuikentje al dan niet geverfd en met een jurkje aan (het moet niet gekker worden) een slang, jonge krokodil, vissen, te kopen. Afijn ik kan nog een hele tijd doorgaan met het aanbod en verscheidenheid in dieren.

Met als gevolg dat deze vaak impulsaankopen bij het groter worden en dan heb ik het over slangen, vissen en allerlei amfibieën waaronder ook krokodillen los gelaten worden in de natuur, géén natuurlijke habitat, maar ja wat kan het hen bommen. Hondjes en katjes worden ook groot, moeten verzorgd worden, goed te eten hebben en daarom zijn ze ooit gekocht. Veelal is dat voor de Thai niet zijn eerste keus en moeten deze dieren het op een gegeven moment maar zelf uitzoeken. Ze belanden ofwel al waak- en vaak ook als kettinghond op een erf of moeten hun heil zoeken op straat, waar ze ook hun kostje bij elkaar proberen te scharrelen, maar gelukkig zijn er uitzonderingen.

Een hond hebben die naar de dierenarts moet of zelfs naar het dierenhospitaal net buiten Hua Hin, kost geld, veel geld. Zoals bij mijn hond die door een gevecht met een Cobra forse beten opliep. De operatie, medicatie en langdurige nazorg kostte  in totaal 50.000 Baht. Dat is voor de meeste Thais onbegrijpelijk. Maar goed ik hou van mijn kat én van mijn hond, dus daar heb je wat voor over toch?

9 reacties op “Een impressie over alledaagse zaken in Thailand (deel 2): Huisdieren in Thailand”

  1. ruud zegt op

    Dit is wel een erg eenzijdig beeld.
    Ik ken genoeg Thai die hun hond of kat goed verzorgen.
    Maar er is wel een probleem natuurlijk.
    De mensen zijn arm en hebben geen geld voor een dierenarts voor sterilisatie.
    Dus er komt regelmatig een nest jonkies.
    En die kun je niet allemaal houden.
    En je kunt ze ook niet allemaal aan een ander kwijt.
    Tja, dan wordt het hondenleven linksom of rechtsom korter.

  2. Chris zegt op

    Leerzaam stukje,
    maar wat zijn,…gedrochten ?
    en maakt hier het verschil met vele andere landen.

  3. NicoB zegt op

    Heeft je hond het gered? Operatie ten gevolge van een slangenbeet?
    Wat mij betreft is je hond het waard, mits je vriend een acceptabel leven als hond overhoud aan de ingrepen/medicaties.
    NicoB

  4. Jacques zegt op

    Je begint nogal generaliserend en kennelijk spreek je uit ervaring. Mijn Thais/Nederlandse vrouw is kennelijk een uitzondering op de regel en wel erg gek op haar dieren, zoals, honden, konijnen en vissen. Ze kosten ons een klein vermogen inmiddels, maar ja als je dieren neemt is een goede verzorging noodzakelijk.

    Wij zaten laatst met een van onze honden aan het strand van Na Jomtien en er bevond zich achter de strandtent een watertje c.q., grachtje. Daar weer achter bevond zich een appartementencomplex. Toen ik naar het toilet liep, achter strandtent stond ik oog in oog met enkele klein soortige komodo dragons. Ter grootte van zeker anderhalve meter.Varaanachtige dus die op mij niet vriendelijk over kwamen maar wel interesse leken te hebben in ons hondje. Waarschijnlijk zag deze er appetijtelijk uit. Die beesten leven daar vrij in het watertje en bij die strandtent. Heerlijk tussen het zwerfvuil en andere rotzooi ter plaatse, zoals te doen gebruikelijk. Het kan allemaal in Thailand.

  5. Rob zegt op

    Ik ken veel Thais die hun dieren goed verzorgen. Wij(mijn Thaise vrouw en ik) hebben een paar katten. Er zijn er nu 2 overleden, een door een slangenbeet en een omdat hij een slechte gezondheid had. Mijn vrouw(en ik ook) hebben daar veel verdriet van gehad. Ook de Thaise familie waar de katten vandaan kwamen, was verdrietig. Ik ken zogenaamde dierenvrienden in Nederland, die hun huisdieren heel wat slechter verzorgen. Dus nogal generaliserend, die uitspraken.
    Rob

  6. Leo Th. zegt op

    Met name in Pattaya maar ook in andere steden valt het mij juist op dat er vrij veel dierenklinieken zijn. Kan me niet voorstellen dat deze klinieken alleen maar door “farang-dierenbezitters” bezocht worden.

  7. Louis49 zegt op

    Nee ze zijn gelukkig niet allen zo.Ik kom regelmatig in de dierenkliniek in chonburi ,en we hebben meermaals gezien dat Thaise mensen met een gekwetste straathond komen voor verzorging en op hun kosten.ik ken ook Thai die een klein fortuintje uitgeven aan voedsel voor straatzwervers ,plus de moeite die ze er in steken om die beestjes overal te voederen

  8. Daan zegt op

    Mijn vrouw (uit Manorom, nabij Chainat Thailand) is gek op honden en katten en verzorgt ze goed, gaat er zo op zijn tijd mee naar de dierenarts. Tot haar grote spijt zijn twee van haar eerdere honden weggelopen en nooit meer teruggekomen. Toen ze een kat kreeg met een opvallende vlek, vermoedde ze dat de kat een reïncarnatie was van diezelfde hond, omdat deze een soortgelijk vlekkenpatroon had.. 🙂

  9. Soi zegt op

    Neen, dat is niet zo. Het is toch een te beperkte voorstelling van de gang van zaken, al geef ik toe dat de omgang met en de behandeling van (huis)dieren, direct na het verlaten van de NL-grens, geheel met andere normen en waarden is verbonden.
    Hoe het ook zij: wij hebben zelf 2 honden. Kruisingen tussen van alles en nog wat. Mijn vrouw is uiterst zorgzaam, en als ik er geen stokje voor steek, staat ze om de haverklap bij de dierenarts met die beesten.
    Over hoe de bejegening en zorg voor beiden er uit moet zien, delibereert ze bijna dagelijks met de buurvrouw. Die heeft een Engelse Beagle, Cooper genaamd. Omdat Cooper een half jaar na aanschaf blijk gaf van depressieve buien, alle jonge aanplant in de tuin had ontworteld, en dreigde de hele tuin te verruïneren kocht buurvrouw een Chiwouwouw als speelkameraadje. Ze noemde dit beestje: Mini. Waarmee absoluut bewezen is dat Thai zeer zeker wel over humor beschikken. En inderdaad: het duo Mini Cooper doet het prima, en mij was de schone taak ervoor te zorgen dat de 4 honden elkaar gingen verdragen. Dus dagelijks een rondje lopen met die beesten, cq aan de lijn met de fiets gezamelijk joggen.
    Trouwens: de hele straat kent naast straathonden vele huishonden. Zonder excessen!


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website